Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-07-22 15:26

Partner wil geen 2e kind

Geplaatst door de TopicStarter : 21-07-22 15:26

Dit is een goedgekeurd schaduwaccount.

Ik wil vooral mijn verhaal doen maar ik hoop ook op herkenning en wellicht goed advies.
Bedankt voor het nemen van de tijd om mijn verhaal te lezen.

Mijn man heeft aangegeven dat hij geen 2e kind wil. Dit is pas ontstaan nadat ons 1e kind is geboren. Voorafgaand hebben we altijd het idee gehad -als het ons gegund zou zijn- om 2 kinderen te krijgen. Mijn wens voor een 2e kind is enorm groot. Ik wist sinds een tijdje dat hij twijfels had wat voor mij eerst heel onverwachts kwam, en ik was ook bang voor dit definitieve antwoord. Ik voelde het inmiddels de laatste tijd al een beetje aankomen en daardoor zit ik heel slecht in mijn vel. Ik huil veel op de momenten dat ik alleen ben. Afgelopen week trok ik het niet langer en barstte ik in huilen uit op de bank. Ik zei dat ik me heel veel zorgen maak over onze toekomst.

Mijn man geeft aan dat hij de behoefte voor een 2e niet zo voelt. Hij vind het nu al vrij lastig dat het leven anders is; meer plannen, rekening houden met, minder spontane acties. Hij mist het leven van hiervoor soms wel. Nu hebben we een makkelijk, lief, vrolijk meisje. Geen moeilijke start gehad of moeilijkheden op latere momenten, dus daar ligt het probleem niet. Hij is voor haar ook een betrokken vader, daar kan ik niks van zeggen. Hij denkt vooral dat we door een 2e kind nog meer moeten plannen en het veel drukker wordt en er geen tijd voor zichzelf overblijft. Terwijl ik denk dat de grootste verandering van 0 naar 1 kind is ipv van 1 naar 2, en als je voor 1 kind opvang moet regelen dan is het voor een 2e kind niet veel extra werk. Maar het zal zeker drukker worden. We werken beiden onregelmatig. Onze dochter gaat 1 of 2 dagen per week naar de opvang en opa’s en oma’s vangen afwisselend 1 dag op. Op de andere dagen is 1 of beide thuis. Elke maand is het even puzzelen om onze roosters op elkaar af te stemmen en de opvang daar omheen te regelen, maar dat doe ik altijd.

Mijn man zijn leven is verder weinig veranderd sinds onze dochter er is. Hij heeft intussen zijn droombaan, kan wekelijks zijn sport en hobby uitoefenen en hij wordt niet belemmerd in uitstapjes met zijn vrienden oid. Verder hebben we als gezin ook tijd om leuke dingen te doen. Financieel zijn er ook geen problemen.

Misschien kan ik daarom ook juist niet zo goed dealen met de reden waarom hij het niet wil. Hij weet dat ik het wel graag wil. Sterker nog; hij weet dat ik intens verdrietig ben door zijn ‘besluit’ en beseft zich dat ik hierdoor teleurgesteld ben in hem. Maar daarmee blijft zijn besluit alsnog vast staan. Hij staat weinig open voor argumenten voor wel een 2e kind. Hij maakt het voor mijn gevoel groter/moeilijker dan dat het is maar hij vindt andersom dat ik er te makkelijk over denk. Hij praat ook met niemand over ervaringen met 1 of 2 kinderen.

Ik besef me ook goed dat hem overhalen een 2e kind te krijgen terwijl hij eigenlijk niet wil averechts werkt. Maar ik heb er ook veel moeite mee dat hij ook niet zijn best lijkt te doen om er toch over na te denken en te praten met anderen. Als zijn besluit dan alsnog blijft vaststaan kan ik het misschien beter accepteren.

We merken allebei dat we de laatste weken onbewust afstand van elkaar hebben genomen. Hij omdat hij weet dat mijn kinderwens zo groot is en hem dat heel erg afschrikt. En ik omdat ik steeds sterker voelde dat hij geen 2e wil.
Van de week kwam hij wel heel verdrietig thuis en zei dat hij me niet kwijt wil.

Ik heb relatietherapie geopperd of een tijdelijke break. Hij geeft aan dat hij niet weet of dat gaat helpen en hij iig voor relatietherapie wel een drempel over moet. Hij lijkt er niet heel erg open voor te staan.

Hij legt nu eigenlijk de bal een beetje bij mij neer qua hoe nu verder. Hij snapt het als ik hierdoor wil scheiden. Hij beseft zich ook dat als we ons huwelijk voortzetten, dit uiteindelijk alsnog tussen ons in kan gaan staan.Ik weet niet of mijn kinderwens of mijn liefde voor hem sterker is. Ik ben bang dat ik hem altijd zal verwijten dat er geen 2e kind is gekomen.

Ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen. Ik ben zo gebroken, zo verdrietig. Ik vind het verschrikkelijk dat we in deze situatie zijn beland. Alles wat ik niet wil voor mijn dochter is gescheiden ouders. Zo had ik het echt niet voor me gezien. Maar ik wil ook geen ongelukkige moeder zijn. Of een verbitterde echtgenoot. Ik ben boos, teleurgesteld, verdrietig, wanhopig, radeloos. Moet ik dit alles op het spel zetten omdat mijn wens voor een 2e zo groot is? Ik vind het ook oneerlijk dat de bal bij mij neergelegd wordt om de knoop hierover door te hakken. Iets in mij zegt dat ik keihard moet vechten voor onze relatie. Ik ben geen opgever. Maar ik weet ook niet of ik mijn kinderwens kan opgeven.

Nogmaals bedankt voor het lezen van mijn lange verhaal.

**Geplaatst**: 21-07-22 15:34

Re: Partner wil geen 2e kind

Geplaatst: 21-07-22 15:34

Lastig hoor, ik snap je man eigenlijk wel, ik geloof niet dat de stap van 1 naar 2 perse makkelijker is dan van 0 naar 1. Ken zoveel in mijn omgeving waarbij nr 2 toch ineens een moeilijker kind bleek te zijn. Zegt natuurlijk niks, maar je weet het niet. Dat zijn leven niet is veranderd is natuurlijk ook niet waar, buiten zijn werk is die kleine er wel gewoon en jullie beide levens zijn veranderd.

Ik denk dat je voor jezelf vooral af moet wegen of je hiermee kan dealen, maar besef wel dat een nieuwe man voor nr 2 er niet zomaar is en dat die wellicht ook bagage meeneemt in de vorm van kinderen.

Uit je post komt wel een beetje naar voren dat je kinderwens sterker is dan de liefde voor je man en ik zou alleen maar zeggen, knijp in je handjes met wat je hebt en staar niet teveel blind op wat er niet is.

**Geplaatst**: 21-07-22 15:35

Geplaatst: 21-07-22 15:35

Wat een lastige situatie zitten jullie in zeg!

Ik denk eerlijk gezegd wel dat als hij geen tweede kind wil, jij je erbij neer zult moeten leggen, hoe moeilijk het ook is..

Sterkte!

**Geplaatst**: 21-07-22 15:36

Geplaatst: 21-07-22 15:36

PoelieWoelie schreef:
Wat een lastige situatie zitten jullie in zeg!

Ik denk eerlijk gezegd wel dat als hij geen tweede kind wil, jij je erbij neer zult moeten leggen, hoe moeilijk het ook is..

Sterkte!

TS hoeft zich er natuurlijk niet bij meet te leggen maar het alternatief is niet makkelijker of rooskleuriger.

Sterkte TS.

Enige wat ik denk is realiseer je wat je nu hebt. Wat geeft de drang naar een tweede.

**Geplaatst**: 21-07-22 15:39

Geplaatst: 21-07-22 15:39

Weggaan bij je man geeft geen garantie op een tweede kind.

Ik vind dat je ook hard bent naar je man. Hij hoeft helemaal geen onderzoek etc te doen om zijn standpunt te bekrachtigen. Jij zult hem en zijn keuze moeten respecteren.

Misschien is het een idee om zelf in therapie te gaan

**Geplaatst**: 21-07-22 15:41

Geplaatst: 21-07-22 15:41

Ik zou het wel heel lastig vinden als mijn partner zo zonder duidelijke redenen/gevolg (het is niet dat dit zijn leven erg gaat veranderen, dat hij dingen moet opgeven) dwars voor mijn grootste wens zou gaan liggen, daarbij denk ik dat een broertje/zusje ook voor een kind een grote aanvulling is.

**Geplaatst**: 21-07-22 15:42

Geplaatst: 21-07-22 15:42

fokfanaat schreef:
.. daarbij denk ik dat een broertje/zusje ook voor een kind een grote aanvulling is.

Nou, ik kan je vertellen dat het niet zo werkt hoor.
Je moet nooit een kind nemen omdat je denkt dat dit leuker/beter is voor nr 1.

**Geplaatst**: 21-07-22 15:43

Geplaatst: 21-07-22 15:43

Waarom is jouw wens voor een 2e kind zo intens? Waarom kan jij met 1 kind niet gelukkig zijn? En stel, dat jullie het proberen en jij niet zwanger zou worden, kan je dan wel gelukkig zijn met "maar" 1 kind?

Vragen die je niet voor mij hoeft te beantwoorden, maar misschien jou kunnen helpen met helder krijgen waarom je je zo vastpint op 2 kinderen.

Laatst bijgewerkt door Alvaron op 21-07-22 15:44, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 21-07-22 15:44

Geplaatst: 21-07-22 15:44

belle_boef schreef:
Enige wat ik denk is realiseer je wat je nu hebt. Wat geeft de drang naar een tweede.

Sluit ik me bij aan, ik heb bij meerdere vrienden/kennissen gezien dat eerste kind 'normaal' was en het tweede kind een zorgenkindje, dat is echt heel zwaar.

Hoeft natuurlijk helemaal niet zo te zijn, maar het kan wel.

Naar mijn mening telt jouw vriend zijn "nee" net zo sterk als jouw "ja".

Dus ja de bal ligt bij jou.. Jij bent degene die niet tevreden is met de huidige situatie.

**Geplaatst**: 21-07-22 15:45

Geplaatst: 21-07-22 15:45

Ik ben het eigenlijk deels wel met je man eens. Want je gaat er nu wel vanuit dat je een perfect gezond
kindje op de wereld zet. En waar mensen bij 1 kind wat makkelijker oppassen is dat voor 2 toch wel lastiger. En dat je er financieel nu goed voor staat wil niet zeggen dat daar nooit verandering in komt.

Misschien moet je jezelf eens afvragen waarom de wens voor een tweede kind zo groot is? Zeker als je hierom uit elkaar zou gaan, wat bijzonder unfair is voor de dochter die je al hebt. Waarom alles op het spel zetten voor een droom die mogelijk heel anders uitpakt.

Dat je man er niet met iemand over wil praten is zijn goed recht, nee is in principe een complete zin, zeker als het om zoiets gaat als het krijgen van kinderen. Daar moet je beide echt achter staan. Waarschijnlijk heeft hij al goede redenen waarom hij geen tweede kind wil. Hij wil je ook niet kwijt en vind het moeilijk te teleur te stellen. Waarom niet gewoon als gezin gaan genieten van de dochter die je wel hebt.

**Geplaatst**: 21-07-22 15:45

Geplaatst: 21-07-22 15:45

Brainless schreef:
fokfanaat schreef:
.. daarbij denk ik dat een broertje/zusje ook voor een kind een grote aanvulling is.

Nou, ik kan je vertellen dat het niet zo werkt hoor.
Je moet nooit een kind nemen omdat je denkt dat dit leuker/beter is voor nr 1.

dat is jouw mening, mijn moeder is enig kind en heeft dat altijd vreselijk gevonden, daarbij vind ik ook, dat het veel leuker is met 2 kids opgroeien dan dat je als kind zoveel meer tijd bij alleen volwassenen doorbrengt

**Geplaatst**: 21-07-22 15:45

Geplaatst: 21-07-22 15:45

Captain schreef:
Naar mijn mening telt jouw vriend zijn "nee" net zo sterk als jouw "ja".

Dus ja de bal ligt bij jou.. Jij bent degene die niet tevreden is met de huidige situatie.

Wat mooi en goed verwoord

**Geplaatst**: 21-07-22 15:46

Geplaatst: 21-07-22 15:46

Tja, misschien dat er als ze nog niet in de schoolgaande leeftijd zijn er (nog) niet veel voor je man veranderd als je van 1 naar 2 kinderen gaat. Maar als de kinderen eenmaal wat ouder worden is dat natuurlijk wel anders. De ene moet naar tennis, de andere naar hockey. De ene naar fluitles, de andere oefenen voor de schooluitvoering. De ene moet naar de tandarts, de andere staat met een lekke band halverwege school-huis. Dat kan jij niet allemaal alleen oplossen, dus dat zal ten koste gaan van de eigen tijd die je man nu nog wel heeft.
En als hij heel sterk het gevoel heeft dat hij die tijd voor zijn eigen sport/dingen nodig heeft om op te laden naast zijn baan en er te kunnen zijn voor het gezin dat er nu is. Dan snap ik wel dat hij geen behoefte heeft aan een tweede.

**Geplaatst**: 21-07-22 15:46

Geplaatst: 21-07-22 15:46

fokfanaat schreef:
Brainless schreef:

Nou, ik kan je vertellen dat het niet zo werkt hoor.
Je moet nooit een kind nemen omdat je denkt dat dit leuker/beter is voor nr 1.

dat is jouw mening, mijn moeder is enig kind en heeft dat altijd vreselijk gevonden, daarbij vind ik ook, dat het veel leuker is met 2 kids opgroeien dan dat je als kind zoveel meer tijd bij alleen volwassenen doorbrengt

...En daar tegenover zijn er ook zò veel verhalen van mensen die helemaal niet blij zijn met hun broer(s)/zus(sen).

**Geplaatst**: 21-07-22 15:47

Geplaatst: 21-07-22 15:47

Ik krijg het idee dat het niet alleen is dat hij die beslissing neemt, maar ook 'hoe' . Zou het anders zijn als hij je meer bij het proces zou betrekken/ jullie er meer over zouden praten?

**Geplaatst**: 21-07-22 15:47

Geplaatst: 21-07-22 15:47

fokfanaat schreef:
Brainless schreef:
Nou, ik kan je vertellen dat het niet zo werkt hoor.
Je moet nooit een kind nemen omdat je denkt dat dit leuker/beter is voor nr 1.

dat is jouw mening, mijn moeder is enig kind en heeft dat altijd vreselijk gevonden, daarbij vind ik ook, dat het veel leuker is met 2 kids opgroeien dan dat je als kind zoveel meer tijd bij alleen volwassenen doorbrengt

Opgroeien doe je toch niet alleen met je of je broertje/zusje of volwassenen? Goede opvang en een sociale opvoeding en het hoeft niks uit te maken dat er geen broertje of zusje is..

**Geplaatst**: 21-07-22 15:47

Geplaatst: 21-07-22 15:47

Brainless schreef:
fokfanaat schreef:
.. daarbij denk ik dat een broertje/zusje ook voor een kind een grote aanvulling is.

Nou, ik kan je vertellen dat het niet zo werkt hoor.
Je moet nooit een kind nemen omdat je denkt dat dit leuker/beter is voor nr 1.

Dat, en hoezo is het leven van je man niet veranderd? Vrouwen zeggen dat ze altijd "aan" staan na het krijgen van kinderen en ik kan me voorstellen dat dat voor je man net zo werkt, ook al doet hij ogenschijnlijk nog onbezorgd allerlei dingen die hij voorheen ook deed.

@fokfanaat: waarom zou de partner met duidelijke redenen moeten komen om het niet te willen, maar wordt de drang van TS om nog een kind te krijgen wel zonder meer geaccepteerd? Dat is net zo'n irrationele wens als het niet willen krijgen van kinderen, dus dat weegt echt niet zwaarder mee dan de wens van de partner van de TS.

Ik zou het even laten bezinken, TS, en voor jezelf op een rijtje krijgen waarom twee kinderen zoveel beter zou zijn dan 1. En als buitenstaander zeg ik ook: wees blij dat hij er open over is en jou niet ineens laat zitten met een kind + nummer 2 op komst, en er vervolgens helemaal nooit meer naar omkijkt.

**Geplaatst**: 21-07-22 15:48

Geplaatst: 21-07-22 15:48

fokfanaat schreef:
dat is jouw mening, mijn moeder is enig kind en heeft dat altijd vreselijk gevonden, daarbij vind ik ook, dat het veel leuker is met 2 kids opgroeien dan dat je als kind zoveel meer tijd bij alleen volwassenen doorbrengt

Dat vind jij..

er zijn een hoop mensen die vast liever geen broertje(s) of zusje(s) hadden gehad. Er zijn ook heel veel enig-kinderen die daar helemaal tevreden mee zijn. Kun je niks van zeggen, maar "neem maar een tweede want dat is leuker voor de eerste" is wel echt een van de slechtste argumenten om nog een kind op de wereld te zetten.

**Geplaatst**: 21-07-22 15:48

Geplaatst: 21-07-22 15:48

Balenciaga schreef:
fokfanaat schreef:

dat is jouw mening, mijn moeder is enig kind en heeft dat altijd vreselijk gevonden, daarbij vind ik ook, dat het veel leuker is met 2 kids opgroeien dan dat je als kind zoveel meer tijd bij alleen volwassenen doorbrengt

...En daar tegenover zijn er ook zò veel verhalen van mensen die helemaal niet blij zijn met hun broer(s)/zus(sen).

Check, idd

**Geplaatst**: 21-07-22 15:49

Geplaatst: 21-07-22 15:49

Citaat:
Hij denkt vooral dat we door een 2e kind nog meer moeten plannen en het veel drukker wordt en er geen tijd voor zichzelf overblijft. Terwijl ik denk dat de grootste verandering van 0 naar 1 kind is ipv van 1 naar 2, en als je voor 1 kind opvang moet regelen dan is het voor een 2e kind niet veel extra werk.

Ik pik dit er even uit want ik vond de verandering naar 2 kinderen groter. Ineens heb je geen moment je handen meer vrij en je hebt 2x zoveel luiers, gedonderjaag, gehuil, bedrituelen, nachtonderbrekingen en dubbel risico op meltdowns en driftbuien. En later allebei zwemles, sportles, vriendjes in huis, onderlinge ruzies. Twee is echt wel veel meer werk dan eentje. Gelukkig vind ik ze ook alletwee erg fantastisch leuk. :))

Het lijkt me verder wel heel verdrietig en ik snap je frustratie. Zit er niet ook boosheid achter over de huidige situatie? Hij heeft zijn droombaan, hobby's, sport, uitstapjes, tussen de regels door lees ik daarin dat jij dat niet hebt?

Je zegt dat hij erover zou moeten praten of nadenken, maar uiteindelijk is het geen rationele keuze. Voor jou ook niet. Jouw gevoel verandert ook niet zomaar van erover nadenken, toch? Dat zal voor hem niet anders zijn. Relatietherapie lijkt me wel slim. Als hij jullie relatie wil redden moet hij daar toch voor openstaan. Dit is zoiets groots, dat hoef je niet alleen te handelen. Je levensgeluk hangt niet af van een 2e kind maar je moet wel een manier vinden om dit te accepteren zonder verwijten, dat zou ik ook ingewikkeld vinden.

**Geplaatst**: 21-07-22 15:49

Geplaatst: 21-07-22 15:49

Ts, denk je wel dat je tevreden bent als je een 2e kind zou hebben of zou er dan ook nog een 3e moeten komen en het hele circus van voor af aan moeten beginnen?
Ik persoonlijk vind dat je erg hard tegen hem bent. Als ik je verhaal lees zou hij wel over de brug moeten komen maar jouw optie om je er bij neer te leggen om aan een 2e te beginnen lijkt niet echt reëel te zijn.

**Geplaatst**: 21-07-22 15:50

Geplaatst: 21-07-22 15:50

Lastig. Als er nog geen kind is en je hebt de discussie over wel/niet ben je idd vrij om te vertrekken of te blijven. Maar als er al een kind is, is dat moeilijker.

TS: ik heb de indruk dat je er heel emotioneel in staat en dat dit nu ook enorm ‘groot’ is voor je. In zulke grote emotie is het vaak moeilijk of zelfs onmogelijk om echt met elkaar te praten. Daar kan een therapeut zeker bij helpen, eventueel ga je eerst alleen?

Ik zou iig eerst proberen eens echt naar elkaar te luisteren. Waarom wil jij zo graag een tweede? En waarom hij niet? En ga dan echt luisteren, zonder onderbreken of weerleggen of wat dan ook. Vraag door tot bij beide duidelijk is hoe het voor de ander is.

**Geplaatst**: 21-07-22 15:52

Geplaatst: 21-07-22 15:52

Ik denk dat in dit geval communicatie het allerbelangrijkste is. Praat erover met z’n tweeën.

Mensen hier kunnen allerlei adviezen geven of hun zienswijze toelichten, maar uiteindelijk zullen jullie er met z’n tweeën uit moeten komen.

Heel veel succes met dit lastige verhaal!

**Geplaatst**: 21-07-22 15:53

Geplaatst: 21-07-22 15:53

Moeilijk hoor TS, ik snap dat je erg emotioneel bent op dit moment. Wat hierboven ook is gezegd, het lijkt me een goed idee om een lijstje te maken waarom je drang zo groot is. Ik vind het wel stevig hoor, dat je wilt scheiden omdat je een tweede kindje wilt en je partner niet.
Misschien kan ik makkelijk praten omdat ik het van een afstand bekijk, maar ben je niet al heel blij met je eerste kindje? Wat zou een tweede jouw leven verrijken ten opzichte van 1 kindje? Waarom is 1 kindje niet genoeg? Krijg je druk van anderen dat het zo ‘hoort’?
Tja, de argumenten van je man snap ik heel goed en heel eerlijk denk ik dat een tweede inderdaad echt drukker wordt dan wanneer je 1 kindje hebt. 2 keer naar sportles, wedstrijden, extra verjaardagen, etc.
Ik gooi misschien iets heeeel anders erin, maar (mits de liefde voor je man groot genoeg is en je je dochter niet gescheiden ouders aan wilt doen), kan je het niet opvangen in je werk? Wil je niet switchen naar de kinderopvang? Volgens mij heb je een heel groot (kinder)hart die je daar dan volledig kwijt kan

En daarnaast, wat bereik je met een scheiding? Heb je al een nieuwe partner? Wie zegt dat je dat ‘zo 1,2,3’ hebt? En wil je dat riedeltje in van daten, nieuwe liefdes, voorstellen aan je dochter, en dan een halfbroertje of halfzusje? Of alleenstaande moeder? En wie weet heb je een man die al 2 kinderen heeft. Wil je dat wel of zoek je dan ook door (geen negativiteit, maar interesse)
Ik wens je heel veel sterkte in de keuze, maar ik hoop dat de liefde voor je man overwint.

Laatst bijgewerkt door Autumnn op 21-07-22 15:58, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 21-07-22 15:54

Geplaatst: 21-07-22 15:54

fokfanaat schreef:
dat is jouw mening, mijn moeder is enig kind en heeft dat altijd vreselijk gevonden, daarbij vind ik ook, dat het veel leuker is met 2 kids opgroeien dan dat je als kind zoveel meer tijd bij alleen volwassenen doorbrengt

Wat een onzin, dat is misschien zo als de tweede ook een gezond makkelijk kind is en de 2 goed op kunnen schieten. Maar ik heb voorbeelden te over van mensen die wilden dat ze geen broertje/zusje hadden omdat die bvb bepaalde handicap of psychische aandoeningen heeft en het hele gezin daar om draaide. Beetje makkelijk gedacht.

Ik snap de man van TS wel, als hij nu zijn oude leven al mist gaat dat er met een tweede niet beter op worden.