Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-01-22 12:19

Hoe help je iemand die zegt dat het goed gaat..

Geplaatst door de TopicStarter : 11-01-22 12:19

..maar in het dieptepunt van zijn leven zit?

Ik hou het heel oppervlakkig want ik ben bang dat dit via google terug te vinden zal zijn.

Even op een rijtje:
- Familielid, halverwege de 30
- Heeft sinds een jaar een zoontje
- Maand na zijn geboorte kregen ze nieuws over zoontje dat hij jarenlang meerdere operaties zou moeten ondergaan
- Extreme reactie van familielid, huilen, paniek. Wil niks weten over de operaties, we mogen er niet naar vragen en hij wil onder geen beding mee naar het ziekenhuis voor zijn zoontje. Zelfs bij zijn eerste operatie is hij niet mee geweest en wilde daar niks over weten
- Vanaf dit moment kan familielid bijna niet meer lopen, stress slaat op zijn lichaam denken wij
- Relatie ging dus ook snel uit door zijn gedrag en gebrek aan steun aan zoontje en ex
- Zegt zelf naar fysiotherapeut te gaan, wij weten dat dit niet zo is. Zegt later dat de fysio tegen hem gezegd heeft dat hij niet meer hoefde te komen omdat het al zoveel beter gaat (hij kan letterlijk niet eens zijn vuilniszakken weggooien)
- Zegt zelf dat het goed gaat en dat het elke dag beter gaat, maar wij zien geen verbetering
- Mijn ouders hebben hem gedwongen medische hulp te zoeken, nu heeft hij geen contact meer met mijn ouders
- Ik heb hem gesmeekt om medische hulp te zoeken, maar hij zegt dat alles goed gaat en dat ik me geen zorgen hoef te maken. Dat hij medische hulp heeft gezocht (dit is niet zo, dit heeft fysio en huisarts bevestigd. Fysio is hij twee keer geweest en huisarts heeft hij alleen via de telefoon gesproken)
- Hij communiceert niet goed met zijn ex en kan zoontje niet ophalen of terugbrengen volgens het ouderschapsplan. Ik probeer hierin te ondersteunen maar ik kan ook niet altijd.
- Ex gaat eraan onderdoor en heeft nu advocaat ingeschakeld om alles juridisch vast te laten leggen (snap ik)
- Grote kans dat familielid dus voogdij kwijtraakt, of één keer in de week zoontje een uurtje mag zien bij ex
- Wil nog steeds geen medische of psychische hulp zoeken want 'alles gaat goed, het heeft alleen tijd nodig'
- Hij oefent elke dag door in huis zo'n 5000 stappen te lopen

Ik weet het niet meer. Het is echt zo zwaar. Hij gaat de voogdij kwijtraken, hij help zichzelf de vernieling en wij kunnen helemaal niks.

Misschien een vaag verhaal maar als jullie meer willen weten kunnen jullie het altijd vragen. Heb zo min mogelijk steekwoorden gebruikt die op google terug te vinden kunnen zijn. Ik ben ook heel bang om hem kwijt te raken maar ik weet het echt niet meer.

Ik weet ook niet wat ik hiermee wil bereiken. Misschien zijn er mensen die ook zoiets mee hebben gemaakt?

**Geplaatst**: 11-01-22 12:23

Re: Hoe help je iemand die zegt dat het goed gaat..

Geplaatst: 11-01-22 12:23

Mensen zijn verantwoordelijk voor hun eigen gedrag. Iemand die er (nog) niet voor hulp openstaat kan je niet helpen.
Soms zijn ze nog niet diep genoeg om geholpen te willen worden.
Wat je wel kan is bv bespreken wat dit kop in het zand gedrag oplevert en wat het kost in de hoop dat hij gaat inzien dat anders gedrag minder kost en meer oplevert.

Maar hij moet het zelf doen, een ander kan het niet voor hem doen.

**Geplaatst**: 11-01-22 12:23

Geplaatst: 11-01-22 12:23

Heel eerlijk? Soms kun je mensen niet helpen. Soms moeten ze nog dieper zinken om pas te kunnen afzetten van de bodem.
Jij bent keihard aan het werk, maar hij wil niks. Zorg dan vooral goed voor jezelf, laat het los. Wat je dan wel kunt doen, is aangeven dat als hij hulp nodig heeft, hij bij jou terecht kan. Maar verder, loslaten, loslaten loslaten, hoe verdrietig dat ook is...

**Geplaatst**: 11-01-22 12:24

Re: Hoe help je iemand die zegt dat het goed gaat..

Geplaatst: 11-01-22 12:24

En soms is ook diegene los laten het beste wat je kan doen. Als iedereen ze loslaat is hij misschien ineens diep genoeg om wél open te staan voor hulp.

**Geplaatst**: 11-01-22 12:24

Geplaatst: 11-01-22 12:24

Is een interventie een idee? Jij, ouders, vrienden, eventueel ex etc?

**Geplaatst**: 11-01-22 12:25

Geplaatst: 11-01-22 12:25

Loslaten en aan je eigen gezondheid denken

**Geplaatst**: 11-01-22 12:26

Geplaatst: 11-01-22 12:26

Earth schreef:
Heel eerlijk? Soms kun je mensen niet helpen. Soms moeten ze nog dieper zinken om pas te kunnen afzetten van de bodem.
Jij bent keihard aan het werk, maar hij wil niks. Zorg dan vooral goed voor jezelf, laat het los. Wat je dan wel kunt doen, is aangeven dat als hij hulp nodig heeft, hij bij jou terecht kan. Maar verder, loslaten, loslaten loslaten, hoe verdrietig dat ook is...

Precies dit.. Sterkte :knuffel:

**Geplaatst**: 11-01-22 12:30

Geplaatst: 11-01-22 12:30

maar helaas behalve ingrijpen achter de rug om als het echt een gevaar gaat worden voor zichzelf of anderen kun je weinig als iemand toerekeningsvatbaar is. Hoe hard het ook is als iemand niet geholpen wil worden kun je gewoon erg weinig. Behalve aanhoren misschien aanbrengen wat je niet goed vind gaan. Maar meer kun je niet. Anders ga je er zelf aan kapot.

Helaas meerdere keren aan de hand gehad, en nu weer een vergelijkbare situatie -O-

(nu echt drie stappen terug gedaan omdat we anders meegsleurd worden in een hoop sjit). Twee keer achter de rug om ingegrepen, beide keren geresulteerd in een opname. Een in een hospice (en geen dag te vroeg geweest, eerder weken te laat

) en een opname op geriatrie).

Vreselijk om te doen, ja maar een ander helpen en zelf kapot gaan is ook niet de meest fijne oplossing

**Geplaatst**: 11-01-22 12:36

Re: Hoe help je iemand die zegt dat het goed gaat..

Geplaatst: 11-01-22 12:36

Niets meer, laat gaan en laat los. Hier zit een veel diepere problematiek achter dan na de geboorte van kind en opvolgende operaties. En ja, dan raakt hij de voogdij kwijt, iemand die zo de ogen sluit voor de realiteit en er niet was voor partner en kind tijdens een zeer zware tijd zou misschien ook geen voogdij mogen hebben. Hij wil niet, ontkent, liegt en dus kun je er nu niets meer mee.
Hoe meer aandacht, hoe meer hij in de ontkenning lijkt te gaan.
En jullie als naaste familie ook voor die tijd nooit iets gemerkt? Tijdens de eerste 20 jaar?

**Geplaatst**: 11-01-22 12:38

Re: Hoe help je iemand die zegt dat het goed gaat..

Geplaatst: 11-01-22 12:38

Niet. Persoon is volwassen en beslist zelf over het leven en de te maken keuzes. Hoe pijnlijk ook voor de omgeving.

**Geplaatst**: 11-01-22 12:43

Geplaatst: 11-01-22 12:43

Heb je hem al eens gevraagd waar hij behoefte aan heeft. Ik ben zelf geen prater en al dat gepush zou mij helemaal gek maken. Ik zou zeggen zorg dat je er gewoon voor hem bent en als hij wil praten dat dat MAG, maar niks moet. Dus gewoon een keer film kijken, gezellig samen eten (er vanuit gaande dat hij dat nog doet). Als je in de soortgelijke topics hier op Bokt kijkt zie je dat mensen daar juist veel behoefte aan hebben.

**Geplaatst**: 11-01-22 12:46

Geplaatst: 11-01-22 12:46

Eens met de rest laat het los! Wel duidelijk makend dat je bereikbaar bent voor contact/ hulp etc.

En in die tussentijd, steun zijn ex en je neefje! Laat haar merken dat je itt je familielid wel bent om haar te steunen, mee te gaan naar het ziekenhuis etc etc.

**Geplaatst**: 11-01-22 12:46

Geplaatst: 11-01-22 12:46

Goof schreef:
Niet. Persoon is volwassen en beslist zelf over het leven en de te maken keuzes. Hoe pijnlijk ook voor de omgeving.

Earth schreef:
Heel eerlijk? Soms kun je mensen niet helpen. Soms moeten ze nog dieper zinken om pas te kunnen afzetten van de bodem.
Jij bent keihard aan het werk, maar hij wil niks. Zorg dan vooral goed voor jezelf, laat het los. Wat je dan wel kunt doen, is aangeven dat als hij hulp nodig heeft, hij bij jou terecht kan. Maar verder, loslaten, loslaten loslaten, hoe verdrietig dat ook is...

Dit. En gewoon zeggen: ik weet niet hoe ik je kan helpen, maar ik zie dat het niet goed gaat met je. Als ik kan helpen hoor ik het.

Niet te lief zijn.

**Geplaatst**: 11-01-22 12:49

Geplaatst: 11-01-22 12:49

Je kan iemand alleen helpen als ze geholpen willen worden. Net als bij een verslaving. Als iemand niet erkent een probleem te hebben kan hij ook niet geholpen worden.
Dus wees er voor hem en luister naar hem, maar laat het verder los.

**Geplaatst**: 11-01-22 12:52

Geplaatst: 11-01-22 12:52

Probeer het los te laten, maar laat hem wel weten dat hij altijd contact op kan nemen met jou. Zo leg je de bal bij hem neer. Pushen heeft vaak averechts effect. Dan duw je die persoon weg.

Stuur bijvoorbeeld een kaartje naar hem toe met 'mocht er iets zijn, mag je altijd contact opnemen'. En als dat gebeurt, probeer dan alleen te luisteren en geen tips te geven voor hulp. En ja. Dat is lastig.

**Geplaatst**: 11-01-22 12:54

Geplaatst: 11-01-22 12:54

Druk werkt hier blijkbaar niet. Dwingen betekende einde contact, smeken betekent vooral dat hij niet wil zeggen hoe het werkelijk is. Hoe meer je daar 'gelijk' op probeert te krijgen, hoe groter zijn instinct vermoedelijk zal zijn om alles af te houden en niets te delen.

Dus, hoe moeilijk ook: het helpt om te erkennen dat dit zijn leven is. Hoe hij het ook doet, en ook al zijn de gevolgen ingrijpend - het is zijn leven en de gevolgen zijn vooral voor hem. Jullie kunnen het niet oplossen, het leed niet dragen, en hem niet veranderen. (En hij kan wellicht nog niet veranderen als hij nog niet klaar is voor die veranderingen.) Dit is wat het is.

Ik merk dat je betrokken bent, en vanuit die betrokkenheid kun je wel degelijk helpen. Vaak begint dat met oordeelloos contact. Laat los wat je hoopt dat hij gaat doen, of hoe je denkt dat het anders zou moeten, maar bied je betrokkenheid gewoon zoals die is.

Hierbij helpt het vaak om het klein te houden, en voorspelbaar, vaste korte momenten, en als het de ene keer niet gaat dan misschien een andere keer wel. En als hij voorzichtig eens begint te praten over hulp of emoties en dergelijke: ook dan het klein houden, niet meteen beginnen te trekken, maar het gewoon rustig aanhoren. Vaak is dat waar de ruimte gemaakt wordt om dingen wel aan te gaan.

De andere kant daaraan zit dat je goed moet kijken naar wat je kunt en wilt bieden. Jij hoeft dit niet: jij bent niet verantwoordelijk, niet voor zijn ouderschapsplan en niet voor zijn huis en niet voor zijn leven. Je hoeft geen dingen tegen je zin te doen. Er is geen enkele garantie dat wat jij doet ook leidt tot een resultaat dat jij het liefst zou zien. Dus probeer te geven wat je wilt, waar het geen frustratie geeft maar vooral betrokkenheid is. Als die frustratie er wel komt, is het tijd om (bij voorkeur rustig en op tijd) aan te geven dat je dit of dat niet meer kunt doen. (Daarmee bedoel ik dus niet dat je willekeurig wel of niet op afspraken kunt komen - als je wat belooft is het fijn als je daarin ook zo betrouwbaar mogelijk kan zijn. Dat betekent vooral ook om niet te grote beloften te doen, dat geeft minder teleurstelling en frustratie.)

**Geplaatst**: 11-01-22 12:59

Geplaatst: 11-01-22 12:59

Citaat:
-Mijn ouders hebben hem gedwongen medische hulp te zoeken, nu heeft hij geen contact meer met mijn ouders
- Ik heb hem gesmeekt om medische hulp te zoeken, maar hij zegt dat alles goed gaat en dat ik me geen zorgen hoef te maken. Dat hij medische hulp heeft gezocht (dit is niet zo, dit heeft fysio en huisarts bevestigd. Fysio is hij twee keer geweest en huisarts heeft hij alleen via de telefoon gesproken)

Het eerste was helaas al een foute move (ondanks heel goed bedoeld zie je dat er alleen meer afstand komt en het vertrouwen helemaal weg is).

Het 2de is (hoe zeg ik dat netjes) heel slecht dat de HA en fysio hierover info verstrekt.
a: dat mogen ze niet
b: jullie gebruiken deze info om te bewijzen dat hij geen hulp zoekt
c: hierdoor zal hij helemaal geen vertrouwen meer krijgen in jullie maar ook niet meer in zijn HA.

Jullie moeten het loslaten.. niet als een detective alles proberen te onderzoeken.
Je kan alleen af en toe langs gaan en over koetjes en kalfjes praten en aangeven dat als er wat is degene je altijd mag bellen/appen.
Eerst het vertrouwen zien terug te krijgen.

Je kan natuurlijk zijn HA melden wat er speelt, maar een volwassene heeft (ook al is hij ziek) rechten om te beslissen over zichzelf.

**Geplaatst**: 11-01-22 13:10

Re: Hoe help je iemand die zegt dat het goed gaat..

Geplaatst: 11-01-22 13:10

Ik ga mee met bovenstaande... Zolang iemand niet geholpen wil worden ga je vrees ik niks kunnen doen, tenzij die persoon een gevaar is voor zichzelf of de omgeving, dat lijkt me op dit moment niet zo. Soms moet een persoon even heel hard tegen de lamp lopen voor er iets kan gaan veranderen. Ik denk dat er gewoon zijn dan het enige is dat je kan doen op dit moment. Een vriendin van me sprak mij onlangs ook aan omdat haar zus in een gelijkaardige situatie zit en vroeg me toen ook wat ze nog kon doen om haar zus te helpen, ik heb toen hetzelfde antwoord gegeven. Jij als buitenstaander kan daar niks aan doen zolang de persoon zelf niet geholpen wil worden, hoe vervelend en machteloos zoiets ook voelt en is. Sterkte ermee. :knuffel:

**Geplaatst**: 11-01-22 13:11

Geplaatst: 11-01-22 13:11

troi schreef:
Eens met de rest laat het los! Wel duidelijk makend dat je bereikbaar bent voor contact/ hulp etc.

En in die tussentijd, steun zijn ex en je neefje! Laat haar merken dat je itt je familielid wel bent om haar te steunen, mee te gaan naar het ziekenhuis etc etc.

Ga hier ook in mee. Je kunt hem misschien niet helpen maar zijn zoontje en ex wel. En mocht hij later weer herstellen, dan is het contact met de ex en zoontje er nog via jou. Dan ben je er op een andere manier alsnog ook voor hem geweest. En behoud zijn zoontje, hoe jong ook, contact met vaderskant. Niet dat je de vaderstaak op je moet nemen, maar als je graag toch iets wilt doen, en zijn ex staat er ook voor open, haar bijstaan met wat kleine dingen, en contact houden, zou voor mij (persoonlijk dan, is voor iedereen anders) iets zijn wat ik graag zou willen doen voor mezelf, zijn zoontje en mijn broer. Als zij daar wel open voor staat, en het geen druk op jou en haar legt, zou het misschien iets van geruststelling geven voor jezelf?

**Geplaatst**: 11-01-22 13:17

Geplaatst: 11-01-22 13:17

Ik ga mee in eerdere reacties. Soms kun je iemand alleen helpen door te laten zien dat je 'er bent'. Daarmee bied je diegene een veilige omgeving waar diegene zichzelf kan zijn (hoe slecht het ook gaat).

Hier is zo te horen nog veel tijd en ruimte nodig, een veilige omgeving als vangnet is dan heel waardevol! Probeer vanuit daar jezelf ook te ontlasten, je kan de situatie niet redden dat zal diegene zelf moeten doen. Het enige wat jij kan doen is er zijn en een helpende hand bieden in hoeverre je die mogelijk hebt, maar de verandering zit in diegene zelf. Veel sterkte, moet heel moeilijk zijn!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-01-22 13:58

Geplaatst door de TopicStarter : 11-01-22 13:58

Ontzettend lieve reacties en pb's

Ik ga ze later even goed lezen en beantwoorden. Dit is Bokt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-01-22 14:29

Geplaatst door de TopicStarter : 11-01-22 14:29

De strekking van al jullie berichten komt inderdaad ongeveer op hetzelfde neer. Laat los, wees er voor hem als hij het nodig heeft maar laat hem het zelf uitzoeken, begrijp ik dat goed?

Moestuin schreef:
Is een interventie een idee? Jij, ouders, vrienden, eventueel ex etc?

Ik denk eerlijk gezegd dat dat alleen maar averechts gaat werken. Het gekke is dat hij zelf zegt dat hij echt gelukkig is en ik geloof hem daarin. Ik denk dat hij zo goed dat soort dingen kan verdrukken dat hij het zelf echt gelooft, alleen op bepaalde momenten (huilbuien bij mijn moeder) kwam dat naar boven. Alleen mensen in zijn omgeving worden er de dupe van.

Hij durfde een paar weken niet naar buiten. Dus hij liet zijn hond ook niet uit. Ik vond de drollen op het balkon, dus ben ik vanaf dat moment de hond uit gaan laten. Nu ondertussen doet hij dat wel gelukkig, dan strompelt hij met veel moeite naar zijn auto en laat hij de hond in een afgelegen natuurgebied lekker rennen (ik heb de foto's gezien dus ik geloof hem).

bigone schreef:
Niets meer, laat gaan en laat los. Hier zit een veel diepere problematiek achter dan na de geboorte van kind en opvolgende operaties. En ja, dan raakt hij de voogdij kwijt, iemand die zo de ogen sluit voor de realiteit en er niet was voor partner en kind tijdens een zeer zware tijd zou misschien ook geen voogdij mogen hebben. Hij wil niet, ontkent, liegt en dus kun je er nu niets meer mee.
Hoe meer aandacht, hoe meer hij in de ontkenning lijkt te gaan.
En jullie als naaste familie ook voor die tijd nooit iets gemerkt? Tijdens de eerste 20 jaar?

Jawel, hij is heel moeilijk in de omgang. Zelf vind hij van niet.

Het is echt psychisch allemaal. Ik heb een half jaar geleden een huis gekocht vlakbij hem en hij is in al die tijd nog steeds niet langsgekomen, die drempel kan hij niet over.

scrabbel schreef:
Heb je hem al eens gevraagd waar hij behoefte aan heeft. Ik ben zelf geen prater en al dat gepush zou mij helemaal gek maken. Ik zou zeggen zorg dat je er gewoon voor hem bent en als hij wil praten dat dat MAG, maar niks moet. Dus gewoon een keer film kijken, gezellig samen eten (er vanuit gaande dat hij dat nog doet). Als je in de soortgelijke topics hier op Bokt kijkt zie je dat mensen daar juist veel behoefte aan hebben.

Dit doe ik al bij hem, ik ben al 8 maanden een luisterend oor voor hem, Ik hoor al 8 maanden hetzelfde: 'Het gaat elke dag beter met lopen!'. Hij is daar heel obsessief mee bezig met oefenen en weet precies wat het is volgens hem maar ik zie echt geen verschil.

troi schreef:
Eens met de rest laat het los! Wel duidelijk makend dat je bereikbaar bent voor contact/ hulp etc.

En in die tussentijd, steun zijn ex en je neefje! Laat haar merken dat je itt je familielid wel bent om haar te steunen, mee te gaan naar het ziekenhuis etc etc.

Fijn dat je dit zegt! Ik heb een goede klik met haar en bel soms met haar nu, maar heb ook gezegd vorige week dat ik me er even buiten hou op persoonlijk gebied tot dat juridische is afgehandeld.

Ik ga zo even verder met de rest van de reacties.

**Geplaatst**: 11-01-22 14:35

Geplaatst: 11-01-22 14:35

PoelieWoelie schreef:
De strekking van al jullie berichten komt inderdaad ongeveer op hetzelfde neer. Laat los, wees er voor hem als hij het nodig heeft maar laat hem het zelf uitzoeken, begrijp ik dat goed?

Moestuin schreef:
Is een interventie een idee? Jij, ouders, vrienden, eventueel ex etc?

Ik denk eerlijk gezegd dat dat alleen maar averechts gaat werken. Het gekke is dat hij zelf zegt dat hij echt gelukkig is en ik geloof hem daarin. Ik denk dat hij zo goed dat soort dingen kan verdrukken dat hij het zelf echt gelooft, alleen op bepaalde momenten (huilbuien bij mijn moeder) kwam dat naar boven. Alleen mensen in zijn omgeving worden er de dupe van.

Hij durfde een paar weken niet naar buiten. Dus hij liet zijn hond ook niet uit. Ik vond de drollen op het balkon, dus ben ik vanaf dat moment de hond uit gaan laten. Nu ondertussen doet hij dat wel gelukkig, dan strompelt hij met veel moeite naar zijn auto en laat hij de hond in een afgelegen natuurgebied lekker rennen (ik heb de foto's gezien dus ik geloof hem).

Hij is gelukkig en heeft geen problemen. En als er een probleem is, los jij het op. (Als in: hond uitlaten)

Als je gelukkig bent en geen problemen ervaart, hoef je ook niet geholpen te worden.
Hij heeft niet het leven wat jij hebt en wat jij graag zou willen voor hem. Nou en? Iedereen is verantwoordelijk voor zijn eigen leven.

Als de nood hoog genoeg is zoekt hij vanzelf hulp.

**Geplaatst**: 11-01-22 14:42

Re: Hoe help je iemand die zegt dat het goed gaat..

Geplaatst: 11-01-22 14:42

Jij bent niet verantwoordelijk voor zijn leven/kind/ex/hond/huis enz he.

Fijn dat je wilt helpen, maar door hem dingen uit handen te nemen ipv dat hij het zelf oplost (bv de hond uitlaten), help je hem niet. Want er is geen probleem, want de hond wordt uitgelaten.

Snap het ontzettend goed hoor, dat je het doet, maar het helpt niet! Loslaten en hem zelf het laten ondervinden. Is hij gelukkig met een leven binnen 4 muren en zonder sociaal contact, wie ben jij dan om te vinden dat het 'niet zo hoort'

Natuurlijk hoop ik voor jullie (familie/ex/kind) dat hij wel dat contact houdt en er voor zijn kind kan zijn. Maar met dwang kom je er niet. Houdt de deur open....hij moet er zelf door heen komen

**Geplaatst**: 11-01-22 14:44

Geplaatst: 11-01-22 14:44

Lieve TS,
Het is keihard. Maar je kunt en mag iemand niet verplichten hulp te zoeken. Hij heeft het recht zijn eigen pad te bewandelen. Ook als iedereen die hem lief heeft van verre aan ziet komen dat dat pad een heel donker bos in voert...
Het enige wat je kunt doen, is hem laten weten en voelen dat je er voor hem bent ALS/WANNEER hij dat wil.

En dat is moeilijk. Donders moeilijk.
Sterkte.