Bokt.nl

Nagini schreef:

Ja ik denk ook dat je teveel invult voor een ander.
Ik denk namelijk dat wellicht die persoon het juist wel als relaxend kan ervaren als jij eens het voortouw neemt ipv dat zij alle beslissingen moeten maken.

Bijv als ik de hele week gewerkt hebt en we gaan in het weekend iets doen maar mijn vriend laat me het hele weekend uitplannen vind ik dat best vervelend.
Dan ben ik liever een beetje moe en dat hij zegt “hey lets go, ik heb dit gepland als je zin hebt.”.

Dat geeft mij dan mentale rust (hoef niet iemand te entertainen) en als nog de optie om nee te zeggen mocht ik moe zijn.

Zou hetzelfde zijn voor een vriendin met kids. Die loopt al de hele week achter kinderen aan te regelen.. en dan moet ze ook nog elke beslissing maken als het met vriendinnen aankomt. Dat is vermoeiend.

Vind persoonlijk ook dat “maakt me niet uit” vaak ook overkomt als geen interesse. Zo van, hoe kan het je nu helemaal niets uitmaken wat we doen?

Goed, dat is mijn kijk erop.

Mandyy schreef:

Suzanne je hebt het mooi verwoord.
Heb je dat zelf gedaan (het jezelf leren kennen) of met behulp van een coach oid?

Het is inderdaad heel goed om te ontdekken wie je bent en wat voor invloed vorming/ervaring op je heeft (gehad).

Foaly schreef:

TS, ik heb een tante die ook altijd roept 'het maakt mij niet uit'. En dat gaat dan van 'wil je appeltaart of slagroomtaart' tot 'welke kerstmarkt zullen we naartoe'.

En ik kan je zeggen: het is verschrikkelijk vermoeiend. 'Ik neem wel wat er over is' helpt niet als de gastvrouw nog tien andere mensen van taart moet voorzien en je weet heus wel of je appeltaart of slagroomtaart lekkerder vindt. En wat betreft de kerstmarkt: als iemand anders dan het initiatief neemt en zegt 'OK dan gaan we daar naartoe', dan komt tante nog eens met 'Oh maar die en die kerstmarkt was ook leuk geweest'. Soms als we al op die andere markt staan

Ik zeg niet dat je hetzelfde bent als mijn tante. Maar ik wil wel even illustreren hoe vervelend en irritant het kan zijn als iemand altijd maar de keuze bij een ander neerlegt om 'makkelijk' te zijn. Ik snap dat je denkt dat het 'makkelijk' is, maar zoals hierboven al gezegd is, is het ook wel eens fijn als iemand zelf het initiatief neemt en niet alles overlaat aan iemand anders.

Suzanne geeft een heel goede tip over een coach. Ik zou daar zeker eens naar kijken, baat het niet dan schaadt het vast ook niet

Divers schreef:

Ik herken dit, als ik gevraagd wordt ‘waar wil je eten’ dan heb ik echt geen idee, het maakt me niet uit en ik kan op elk menu wel wat lekkers kiezen. Echter als ik de vraag krijg ‘wil je naar A of wil je naar B’, dan zijn de opties beperkt en kan ik beter een keuze maken. Dat is overigens geen desinteresse, puur het maakt me niet uit en ik kan me overal wel vermaken.

Daarnaast ben ik dan wel weer ‘bang’ dat als ik iets kies wat de ander niet interesseert, dat het voelt alsof diegene iets voor mij doet wat hij of zij liever niet had gedaan. Terwijl we dan ook iets anders hadden kunnen kiezen wat ons allebei interesseert. Als dat een taak is als ‘even dit halen bij de supermarkt’ of ‘mijn auto moet naar de garage’ dan heb ik er minder moeite mee, want dat zijn dingen die ‘moeten’, maar met dingen die plezierig zouden moeten zijn heb ik dat meer.

Ik loop graag een dag door de dierentuin, mijn partner gaat met liefde mee maar interesseert zich er niet zo in. Ik voel me dan opgelaten omdat ik het idee heb dat hij er puur voor mij loopt, niet omdat hij het ook zo leuk vindt. Hij vermaakt zich best met mij, maar ik doe liever iets wat ons allebei enthousiast maakt.

Dan kan ik kiezen om alleen naar de dierentuin te gaan, maar het originele plan was om iets samen te doen.

Wellicht kan je eens proberen, als je een plan maakt voor een uitje. Kies twee willekeurige opties ipv een hele lijst met opties te maken, en kies aan de hand daar van wat je wil doen.

Kelly_ann schreef:

Ik weet niet of je in je leven al wel eens alleen/op jezelf bent geweest?
Alleen zijn helpt je om keuzes te maken. Je gaat meer op je gevoel doen omdat het sociale verwachtingspatroon wegvalt.

Bij je gevoel komen helpt kiezen.

belle_boef schreef:

Divers schreef:

Ik herken dit, als ik gevraagd wordt ‘waar wil je eten’ dan heb ik echt geen idee, het maakt me niet uit en ik kan op elk menu wel wat lekkers kiezen. Echter als ik de vraag krijg ‘wil je naar A of wil je naar B’, dan zijn de opties beperkt en kan ik beter een keuze maken. Dat is overigens geen desinteresse, puur het maakt me niet uit en ik kan me overal wel vermaken.

Daarnaast ben ik dan wel weer ‘bang’ dat als ik iets kies wat de ander niet interesseert, dat het voelt alsof diegene iets voor mij doet wat hij of zij liever niet had gedaan. Terwijl we dan ook iets anders hadden kunnen kiezen wat ons allebei interesseert. Als dat een taak is als ‘even dit halen bij de supermarkt’ of ‘mijn auto moet naar de garage’ dan heb ik er minder moeite mee, want dat zijn dingen die ‘moeten’, maar met dingen die plezierig zouden moeten zijn heb ik dat meer.

Ik loop graag een dag door de dierentuin, mijn partner gaat met liefde mee maar interesseert zich er niet zo in. Ik voel me dan opgelaten omdat ik het idee heb dat hij er puur voor mij loopt, niet omdat hij het ook zo leuk vindt. Hij vermaakt zich best met mij, maar ik doe liever iets wat ons allebei enthousiast maakt.

Dan kan ik kiezen om alleen naar de dierentuin te gaan, maar het originele plan was om iets samen te doen.

Wellicht kan je eens proberen, als je een plan maakt voor een uitje. Kies twee willekeurige opties ipv een hele lijst met opties te maken, en kies aan de hand daar van wat je wil doen.

Maar jou partner kiest er voor om met je mee te gaan. Misschien niet zijn favo dagbesteding maar in een relatie is het geven en nemen. En wellicht vind hij de dierentuin niet boeiend maar daar gezellig met jou zijn wel weer fijn. Maar wat ik doe is ook nivea. Vraag er naar en praat erover.