Het begon ooit toen ik geboren was , als jongste en 3 oudere zussen en een broer. Op mijn negenste ben ik naar het speciaal onderwijs gegaan , liep bij jeugdzorg en ben op mijn 12de uit huis geplaatst. Op mijn 14de kwam ik weer terug en zat nog op speciaal onderwijs was onhandelbaar en nogal aggresief , ik ben op mijn 17de naar het MBO gegaan en voor stage naar een zorgboerderij gegaan en daar begon de elllende
. Heb de diagnose PDD-nos in de tussen tijd gekregen en heb zo mijn eigen rugzak mee..Na een tijdje ben ik van stagiare naar client gedoopt en heb mijn dagbesteding na het MBO verder gezet , toen werdt mijn zus zwanger en ben ik met spoed naar een huis van hun gegaan waar ik woonde met 3 mensen met het verstand van een 6 jarige en een gewone jongen. En nog werdt mijn dagbesteding doorgezet en bleef boze buien houden , na anderhalf jaar ongeveer konden ze me niet meer aan en waren mijn mede bewoners te bang voor me (1tje maar maar die is stront verwend
). Ik had een begeleider een tikje gegeven wat hun ongelovelijk opgeblazen hebben , als ik op iemand boos ben dan heb ik weer tijd nodig om weer te praten met ze en met ze om te gaan ik negeer ze gewoon. Na een tijdje moest ik met haar meerijden maar dat wou ik niet , werdt boos en gooide een schoen naar de begeleiding. De druppel en ik verhuisde naar de zorgboerderij , daar woonde ik 2 maanden en had een aanvaring met een andere begeleider gehad.. Toen kreeg ik 2 weken en dat is gewoon te kort om met iemand te praten of er mee omgaan , ik was boos en wou niks. Ik ben naar boven gegaan en kreeg een gele kaart (ik heb een kaartensysteem gekregen en 1 geel krijg ik bij sommige dingen zoals geen taak uitvoeren , 2 geel is rood en oprotten) een uur later de mededeling dat ik weg kon
. De groep is verteld dat ik 2 gelen had en ik nooit wat wou etc , erg banketstaaf hoe ze over mij praten en dat heb ik altijd gehad daar blijkbaar had ik 2 gelen. Ook belden ze mijn moeder dat ik binnen een week mijn spul op moest halen , vandaag zouden we gebeld worden en moet eerst hier blijven bij mijn ouders maar wtf ik ben niet voor niks uit huis gegaan.. We krijgen therapie en bla bla , maar ik wil niks meer met hun te maken hebben hoor .. Na 4 jaar ben ik een lui zwijn , ik ging mijn eigen gang en wou niks. ER was niks ik had de pony's als dieren en meer niet , weet niet wat te denken ben compleet er vanaf..En nu tsja ik ben dakloos , gelukkig kan ik even bij mijn ouders maar weet niet wat nu. Ik heb geen dagbesteding en kamer meer , mijn konijnen haal ik asap op en mijn spullen ook. Ga alleen mijn grote liefde de shetlander Nynke missen maar verder niet , hoe zij met mij omgaan en sommige clienten.. Het is een familiebedrijf en al zat ik in de clientenraad we hadden geen macht , alles ging via de MT (manage team) en dat is allemaal broers en zussen.
Zie ik bij mijn broer namelijk ook.