Bokt.nl

**Geplaatst**: 01-10-11 22:05

Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 01-10-11 22:05

Ik heb verdriet, echt zoveel verdriet. En ik weet niet waar het vandaan komt. Mijn verdriet is zo erg, dat ik al 7 jaar moe ben. Echt heel moe. Ik kan de laatste tijd bijna helemaal niks meer. Ik werk, doe boodschappen, en lig de rest van de dag bijna lethargisch op de bank. Iets ondernemen kost heel veel moeite en soms maakt het me ziek.
Omdat ik nu net in het hulptraject zit, brokkel ik langzaam af. Ik weet dat ik niet meer sterk hoef te zijn en dat breekt me zeer regelmatig op. Deze week ben ik 2 keer ingestort. Dan ben ik intens verdrietig, mijn hele gezicht betrekt dan. Ik wil huilen, heel hard en dingen stuk maken. Ik wil niet huilen want huilen sloopt me. Maar groot blijven ook. Ik weet niet waarom ik huil. Dat zit allemaal zo diep, dat moet allemaal nog boven komen. Mijn vriend vraagt wel eens of ik het erover wil hebben, maar dat durf ik alleen aan met een proffesioneel iemand, bang dat ik helemaal instort. Ik ga binnenkort in een onderzoek van 6 weken, dus echte hulp moet nog even wachten...

Vanavond was het weer zover. We zouden naar een verjaardag gaan maar ik was moe, niet lekker en voelde weer het verdriet opborrelen. Ik liet me gaan en moest veel huilen, intens en lang. Mijn vriend steunt me door dik en dun, is er supergoed voor me. Maar toch is hij naar de verjaardag gegaan, omdat hij ooit een vriendinnetje heeft gehad met BL, en daar heeft hij nare ervaringen mee en heeft zichzelf beloofd in dit soort situaties voor zichzelf te kiezen. Hierin geloof ik hem en vertrouw ik hem. Ik wil ook dat hij gaat, ik wil hem hierin niet tegenhouden, maar verdomd wat was dit moeilijk...
Het is voor hem ook moeilijk, ik weet niet waarom ik huil en daardoor is het voor hem ook erg moeilijk.

Aan de ene kant wil ik het heel graag delen, aan de andere kant durf ik nauwelijks iemand ermee te bezwaren omdat ik zelf niet eens weet wat het probleem is... Maar toch wil ik het hier kwijt...

**Geplaatst**: 01-10-11 22:09

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 01-10-11 22:09

jeetje meid, ik herken hier wel dingen in, en weet hoe zwaar dit kan zijn. Ik wil je in elk geval heel erg veel sterkte wensen en soms is alles eruit huilen gewoon heel goed. Heb je wel eens Bach Rescue Remedie druppels genomen? Dat is echt heel fijn, dan wordt je hoofd lekker rustig en verwerk je onverwerkte emoties zonder dat je het zelf echt merkt. Het haalt veel negatieve energie weg heb ik gemerkt. Dikke knuffel voor jou!

**Geplaatst**: 01-10-11 22:11

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 01-10-11 22:11

Dank je wel Mf, daar ga ik eens naar kijken.
Mn vriend zegt dat ik snel weer contact op moet nemen met mn ha maar ik ben bang dat ie toch alleen maar antidepressiva voor gaat schrijven en dat moet ik echt niet. Dus dan is dit wellicht een goede oplossing.

**Geplaatst**: 01-10-11 22:11

Geplaatst: 01-10-11 22:11

Nee ad zou ik zeker niet doen, dat vlakt je alleen maar af en het lost niets op. Het stelt alleen uit, en het moet er juist uit. Bach kun je gewoon bij de Etos of DA kopen, zit in gele verpakkingkjes. Is ook niet duur, 8,95 ofzo.

**Geplaatst**: 01-10-11 22:25

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 01-10-11 22:25

Daarom wil ik dat niet. Ik ga maandag meteen eens kijken.

**Geplaatst**: 01-10-11 22:32

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 01-10-11 22:32

In elk geval kop op en sla jezelf even door de zaterdagavond en de zondag heen en dan maandag lekker Bach halen en eens kijken wat dat doet. Bij mij heeft het best wel wat gedaan, maar je merkt het eigenlijk pas naderhand, dat je denkt hey goh ik ben al een week niet meer hysterisch, hey wacht dat is sinds de Bach

**Geplaatst**: 01-10-11 22:34

Geplaatst: 01-10-11 22:34

Pfff Joolien....... wat erg voor je. Ik kom jou regelmatig tegen in topics en deel vaak je mening. Verder ken ik je niet, maar ik heb altijd het gevoel dat we elkaar IRL best zouden liggen. Over Bach Bloesem heb ik veel goede dingen gehoord, ik hoop dat het jou ook helpt. Heel knap dat je hulp hebt gezocht, ik hoop dat je je snel beter zult voelen. Sterkte!

**Geplaatst**: 01-10-11 22:39

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 01-10-11 22:39

En soms is het helemaal in je emotie gaan zitten en het helemaal voelen, juist goed, probeer dan door de lagen heen te gaan, dus je voelt verdriet. Wat zit daaronder? Wellicht is dat pijn, wat zit daaronder? Wellicht een nare gebeurtenis, in elke laag ga je heel bewust dat voelen wat er naar boven komt. Doe dit wel me iemand samen, die je vertrouwd. Hij kan je eventueel helpen met vragen wat er onder de emotie zit en wat er onder die volgende laag zit. Ik denk trouwens dat het boek De Helende Reis, ook zomaar erg interessant voor jou kan zijn, en de bijbehorende therapie ook. Ik kan je een therapeute aanraden die in omgeving Zwolle zit.

**Geplaatst**: 01-10-11 22:40

Geplaatst: 01-10-11 22:40

Heftig, veel sterkte meid.

Ik kan je wel adviezen geven maar ik weet niet of je ze wil.

Misschien kan je eens kijken naar de verschillende religies. Ikzelf haal enorm veel kracht uit het doen van het islamitische gebed. Ik kan huilen tijdens een gebed om vervolgens de rest van de dag helemaal goed, ondanks veel moeilijkheden, door te komen. Misschien kan dit ook voor jou veel betekenen, al is het door meditatie, of bij een ander geloof waar je je goed bij voelt.

Iets anders, je kan ook kijken naar iboga root bark, dat gebalanceerd de hersenen waardoor alle serotonine waarden hersteld worden.

**Geplaatst**: 01-10-11 22:56

Geplaatst: 01-10-11 22:56

Joolien,

ik ken dit gevoel, dat plotselinge instorten, huilen, moe zijn, niets meer doen, op zijn. Het heeft bij mij niet zo lang geduurd als bij jou nu maar lang genoeg om er flink van in de put te raken. Ik wist niet waar het vandaan kwam, wel dat ik me niet fijn voelde in mijn omgeving, maar pas nadat ik in een andere omgeving terecht kwam realiseerde hoeveel pijn en verdriet die specifieke omgeving me gedaan had. Hoe diep ik er in zat, niet weg kon komen uit dat gevoel. Ik weet geen oplossing, ik denk ook niet dat die er 1, 2, 3 is, maar ik hoop dat je via welke weg dan ook toch uit deze situatie kunt komen. Wel een tip: probeer toch dingen te blijven ondernemen, hoeveel je ook aan jezelf moet duwen en trekken, want dat houd je actief en verbonden met de wereld en nieuwe mogelijkheden. Ook puur fysiek kan sporten soms helpen, het blijkt dat dat iets met je hersenen doet waar je je beter door gaat voelen.
Ik hoop dat je snel ergens hulp vandaan kunt krijgen, op welke manier dan ook. Het leven is mooi en heel erg de moeite waard om geleefd te worden! Blijf erin geloven dat het beter kan worden! Heel veel sterkte :(:)

**Geplaatst**: 01-10-11 22:58

Geplaatst: 01-10-11 22:58

Moeilijk, Joolien. :(:)

Ik wist niet dat je vermoeidheidsklachten hebt. Je komt altijd zo energiek over met al je posts, ben je jezelf niet gewoon gigantisch voorbij gelopen? Je komt gigantisch opgebrand op mij over, terwijl je altijd 'zo je plannen' had. Hoe heb je dat al die tijd gedaan? (Werken in de paardenwereld bijvoorbeeld)

Voor nu kun je weinig meer dan heel goed naar jezelf te luisteren. Je wordt teruggefloten, dus accepteer dat. De boel kun je best even de boel laten en huil waar nodig. Goed dat je een onderzoek krijgt. Is het fysiek uitgesloten dat je iets mankeert? Bloedonderzoek o.i.d.?
Rust & regelmaat lijkt me erg belangrijk en onthoud daarnaast ook dat het ook weer goedkomt. Écht! Y;(

**Geplaatst**: 01-10-11 23:02

Geplaatst: 01-10-11 23:02

Dank je Killyen. Bij mij is het ook pas los gekomen toen ik in een nieuwe omgeving kwam te wonen. Ik wil idd graag wat ondernemen maar ik zit nu echt in zo'n visueuze circel waar ik moeilijk uitkom. Zingen doe ik nog wel en daar kan ik heel veel ei in kwijt maar ik wil graag ook nog sporten.

Daphna, bedankt voor je advies. Ik heb persoonlijk niks met religies, dus ik denk dat dit voor mij niet werkt.

MF, ik wil dat alleen maar doen met prof hulp. Mijn vriend gaat wel mee dan om me te ondersteunen.

**Geplaatst**: 01-10-11 23:04

Geplaatst: 01-10-11 23:04

dejavu schreef:
Moeilijk, Joolien. Ik wist niet dat je vermoeidheidsklachten hebt. Je komt altijd zo energiek over met al je posts, ben je jezelf niet gewoon gigantisch voorbij gelopen? Je komt gigantisch opgebrand op mij over, terwijl je altijd 'zo je plannen' had. Hoe heb je dat al die tijd gedaan? (Werken in de paardenwereld bijvoorbeeld)

Voor nu kun je weinig meer dan heel goed naar jezelf te luisteren. Je wordt teruggefloten, dus accepteer dat. De boel kun je best even de boel laten en huil waar nodig. Goed dat je een onderzoek krijgt. Is het fysiek uitgesloten dat je iets mankeert? Bloedonderzoek o.i.d.?
Rust & regelmaat lijkt me erg belangrijk en onthoud daarnaast ook dat het ook weer goedkomt. Écht!

Dank je voor je bericht. Ik heb de energie wel, maar dat wordt door iets overstemd wat me echt tegen de grond werkt. Ik heb vorig jaar in de paarden gewerkt, werkte toen zo'n 70 uur in de week en dat ging prima. Het is dus niets lichamelijks maar puur geestelijk. Opgebrand is het ook niet echt, heb de ene dag meer energie dan de andere dag. En ik sta gekgenoeg wel positief in het leven, het is niet zo dat ik het allemaal niet meer zie zitten. Het is gewoon zwaar.

**Geplaatst**: 01-10-11 23:08

Geplaatst: 01-10-11 23:08

Zó vreselijk herkenbaar! Ik kan niet anders dan je simpelweg heeel veel sterkte wensen.

En idd, de Bach rescue werkt bij mij ook wonderbaarlijk (Bij mn kat ook trouwens, en die heeft geen idee van placeboeffecten

)

Ik heb inmiddels mn rust gevonden, letterlijk en figuurlijk. Rust in mn hoofd geeft rust in mn lijf. Als ik merk dat ik rusteloos word moet de rescuefles eraan geloven en kan ik er weer tegenaan.

Kom op meid, je kunt het!

**Geplaatst**: 01-10-11 23:09

Geplaatst: 01-10-11 23:09

Lieve jo
Schrik hier weer van...
Antidep zou ik ook niet aan beginnen.. Behalve als het echt niet anders kan
Heb je je nog laten testen?
Een hele dikke knuffel van mij en je weer me te vinden!

**Geplaatst**: 01-10-11 23:11

Geplaatst: 01-10-11 23:11

juudii5 schreef:
Lieve jo
Schrik hier weer van...
Antidep zou ik ook niet aan beginnen.. Behalve als het echt niet anders kan
Heb je je nog laten testen?
Een hele dikke knuffel van mij en je weer me te vinden!

Dank je Juud

De tests die ik nu ga doen zijn zeer uitgebreid dus ik hoop dat dit er ook bij zit.

**Geplaatst**: 01-10-11 23:13

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 01-10-11 23:13

Ik hoop het ook voor je en duim ervoor!

**Geplaatst**: 01-10-11 23:52

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 01-10-11 23:52

Ik slik valeriaan om rustig te worden/blijven (en om lekker te slapen), niet dat ik daar zoveel last van heb maar ben een bezig bijtje dus dan is het soms wel even lekker.

Misschien ook wel wat voor jou, kan niks mis aan gaan, is puur natuur.

**Geplaatst**: 02-10-11 01:37

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 02-10-11 01:37

Ik heb (gelukkig) totaal geen last van zulke momenten, maar kan me voorstellen dat het niet alleen heel vervelend is, maar ook erg vermoeiend. Het eerste wat ik dacht is dat je misschien met een fysiek intensieve sport moet beginnen. Naast conditieopbouw (wat je misschien niet direct nodig hebt, maar wel prettig kan zijn) zorgt sporten er ook voor dat er stoffen vrij komen in je hersenen waardoor je je prettiger voelt (kan me op dit tijdstip natuurlijk niet bedenken wat ze nou zijn...). En wellicht is het ook fijn om de emotie eruit te kunnen zweten/slaan/bewegen oid. Maar dat is natuurlijk heel persoonlijk.

Een advies waar je misschien ook nog wel wat aan hebt, is dat je misschien bij een iriscopist langs kan gaan. Persoonlijk heb ik er niets mee, maar vooral mijn zusje is heel erg opgeknapt na een bezoek, itt wat de gewone huisarts en dokters tegen haar zeiden en adviseerden. Is dus zeker een aanrader als je het meer in een alternatieve kant durft te zoeken. Wellicht kan het net dat ene steuntje in de rug zijn die je nodig hebt.

Veel meer kan ik niet echt zeggen, vooral vol blijven houden meid :(:)

**Geplaatst**: 02-10-11 01:46

Geplaatst: 02-10-11 01:46

och meis......je persoon laat je weten dat het tijd is om dingen los te gaan laten/te verwerken.....
Niets is zo moeilijk als dat!
Ik ben zo iemand die zich dan gaat verstoppen in allerlei dingen.....doe dat jezelf niet aan ok?
weglopen kan je het ook wel noemen....maar daar los je niks mee op he?
Gun jezelf de hulp die je nodig denkt te hebben en zorg dat je die ook gaat krijgen....ook al zal je voor die tijd nog zo hard twijfelen.

dikke knuf.....X

**Geplaatst**: 02-10-11 04:21

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 02-10-11 04:21

Denk dat je burn out hebt of al heel lang in depressie zit..

Ik zou toch even langs de dokter gaan
ik had (en heb ook die dingetjes die jij omschrijft... Heb medicijnen gekregen maar als je dit soort dingen hebt blijft het aansukkelen hoe goed je het ook hebt in het leven hoe lief je vriend ook is..

**Geplaatst**: 02-10-11 07:52

Geplaatst: 02-10-11 07:52

shilady schreef:
Denk dat je burn out hebt of al heel lang in depressie zit..

Ik zou toch even langs de dokter gaan
ik had (en heb ook die dingetjes die jij omschrijft... Heb medicijnen gekregen maar als je dit soort dingen hebt blijft het aansukkelen hoe goed je het ook hebt in het leven hoe lief je vriend ook is..

Hier moest ik ook gelijk aan denken.
Ik zou zeker al naar de HA gaan er hier niet mee wachten, dat is echt niet goed.

Wil je veel sterkte wensen. :(:)

**Geplaatst**: 02-10-11 08:16

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 02-10-11 08:16

meid wat verschrikkelijk dat je zo met jezelf in de knoop zit!
heel veel sterkte en hoop dat je baat hebt bij de Bach druppels die MF aandraagt om te gebruiken!

**Geplaatst**: 02-10-11 08:22

Re: Sterk geweest, zo lang, maar nu zo zwaar

Geplaatst: 02-10-11 08:22

ik weet precies hoe het voelt lieverd... Op het moment dat je hulp zoekt wordt het eerst erger omdat je alles weer naar boven moet halen wat zo vakkundig weggestopt is.
maar waarom heb je gisteravond niet ff gebeld? je weet toch dat ik er voor je ben en dan wel lekker met je meejank

**Geplaatst**: 02-10-11 18:37

Geplaatst: 02-10-11 18:37

Oh wat verschrikkelijk voor je! Ik stuur je morgen even een PB'tje!
Voor nu, :(:)