Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-11-10 22:19

scheiden of niet?

Geplaatst door de TopicStarter : 26-11-10 22:19

ik heb lang getwijfeld of ik het hier neer zou zetten, maar ik moet het even kwijt.
even kijken of ik het zo een beetje op een rijtje kan zetten en misschien hebben jullie nog wel goede tips of adviezen.

ik ben nu 10 jaar samen met mijn man.
hebben 2 kinderen (1 en 3 jaar oud)
het gaat al langer niet lekker meer tussen ons.
hij werkt veel. veel te veel.
70-80 uur per week is geen uitzondering. 6 dgn per week.
als hij thuis komt om te eten (5 dgn per week) dan blijft die stomme telefoon van hem maar rinkelen.
onder het eten zit hij dus constant aan de telefoon.
er is dus nietecht een gesprek mogelijk.
na het eten gaat hij of voor de tv zitten, of de laptop gaat aan.....
ook geen gesprek mogelijk.
je snapt het probleem al wel een beetje.
geen gesprek meer.
vaak kan er niet eens een "weltrusten" vanaf.
ik voel me net een deurmat.
goed voor het huishouden, de was, het verzorgen van de kids en de was doen.
ik heb hem er al meerdere keren op aangesproken en dan zegt hij "het is wel onze boterham hoor"
ja, en die boterham kan geen 15 minuten wachten tot we klaar zijn met eten????
dan gaat het weer een paar dgn goed en dan begint het weer van voor af aan.

gisteren wou hij onze zoon in bad doen.
kind begint keihard te huilen en schreeuwen dat mama het moet doen.
hij wordt kwaad, zet het mannetje in de keuken en gaat zelf in de kamer tv kijken.
ik hem in bad gedaan, kom ik terug in de kamer, issie weg.
slaapt dus.
waar is papa nou, zegt mijn zoon

dan breekt je hart.

ben vandaag naar de huisarts geweest hiermee, die verwees me door naar maatschappelijk werk.
iemand ervaring hiermee?
kunnen ze me een beetje op weg helpen.

ik wil elke keer weg bij hem, maar de drempel is te hoog.
ik laat me elke keer weer oml*llen door hem.
ik trap er elke keer weer in....

nou komt het probleem.
we hebben een koophuis, ik heb vanafmaart geen werk meer, en verdien ook maar 600,-
ww is dus helemaal niet veel.
ik krijg alleen maar woningen aangeboden aan de andere kant v d stad, maar mijn kinderopvang zit dus hier.
ook een probleem dus.

ik weet het allemaal even niet meer

hoop dat iemand me een beetje kan helpen

**Geplaatst**: 26-11-10 22:21

Geplaatst: 26-11-10 22:21

Jeetje wat een nare situatie. Ik kan je helaas geen advies geven, heb zelf pas net de leeftijd der volwassenen bereikt. Ik wil je veel sterkte en succes wensen!

**Geplaatst**: 26-11-10 22:22

Geplaatst: 26-11-10 22:22

Als dit het enige is, wat ik me niet kan voorstellen, maar dan zou ik het met hem overleggen en desnoods een pauze inlassen.
Al zal dat niet gemakkelijk gaan met 2 kindjes.

De kwestie omtrent het werk ken ik. Ik ben de werker, de slaper en meer niet. Dag in dag uit met mn werk bezig. Echter wil ik wel tijd vrijmaken, zonder stress voor mijn vriend.

Als dit jouw enige issue is zeg ik maak het bespreekbaar. Zo niet, weeg de voor en de nadelen tegen elkaar op. Maar bedenk goed dat het uit elkaar gaan van ouders kinderen, sommige, makkelijk kan traumatiseren.

Verder denk ik dat het een goede stap is in de goede richting door wel iemand te regelen bij wie je je ei kwijt kan. Het kan vaak erg opluchtend werken door met iemand te praten die objectief is...

Succes ermee!

**Geplaatst**: 26-11-10 22:25

Re: scheiden of niet?

Geplaatst: 26-11-10 22:25

Een de ene kant zeg ik (wat ik zo te lezen krijg) weg wezen daar.
Aan de andere kant zeg ik blijf bij hem. Al doe je misschien jezelf daar niet het grootste plezier mee. Maar als kind van gescheiden ouders weet ik wat het voor een kind betekend om gescheiden ouders te hebben en geloof me, dat is alles behalve een pretje.

Maatschappelijk werker kan je een hele goede zet in de goede richting geven. Wellicht kunnen jullie samen in therapie om hiermee jullie huwelijk te redden, en daarmee ook het geluk van jullie kinderen.

**Geplaatst**: 26-11-10 22:28

Re: scheiden of niet?

Geplaatst: 26-11-10 22:28

Misschien is relatietherapie wat voor jullie?
Ik bedoel... naar jouw luistert hij niet omdat jullie misschien nooit een moment voor elkaar hebben (eigenlijk hij niet voor jou).
Met relatietherapie ben je op een andere plek zonder telefoon en moet hij wel luisteren naar je!

**Geplaatst**: 26-11-10 22:28

Geplaatst: 26-11-10 22:28

Als je uit elkaar wil gaan is nu de beste leeftijd van de kinderen.... Die van 1 krijgt er helemaal niks van mee en die van 3 maar een beetje. Vanaf 4 jaar wordt het problematischer! Misschien moet je tijdelijk uit elkaar, dan gaat hij misschien inzien dat er iets moet veranderen. En wat het traumatische betreft, bij elkaar blijven omwille van de kinderen is net zo vervelend voor ze.

**Geplaatst**: 26-11-10 22:32

Geplaatst: 26-11-10 22:32

Ik heb het allemaal mee gemaakt, koophuis uit, tot twee keer toe...

Uiteindelijk zijn dat allemaal praktische zaken die oplosbaar zijn en die oplossingen komen ook.

Waar het echt om draait is de emotie, of jij gelukkig bent in je relatie en of jullie ervoor willen vechten om de relatie zo te veranderen dat jij weer gelukkig wordt. Het aller belangrijkste is of je kinderen gelukkig zijn, of dat ze meer rust en regelmaat krijgen als ze met jou wonen.

Probeer op deze vragen een antwoord te vinden voor je zelf en als je man je probeert om te praten als je weg wil dan zal hij moeten laten zien dat hij er echt voor wil gaan. Niet alleen maar mooi praten maar doen!

Sterkte!

**Geplaatst**: 26-11-10 22:33

Geplaatst: 26-11-10 22:33

Mareng schreef:
Als je uit elkaar wil gaan is nu de beste leeftijd van de kinderen.... Die van 1 krijgt er helemaal niks van mee en die van 3 maar een beetje. Vanaf 4 jaar wordt het problematischer! Misschien moet je tijdelijk uit elkaar, dan gaat hij misschien inzien dat er iets moet veranderen. En wat het traumatische betreft, bij elkaar blijven omwille van de kinderen is net zo vervelend voor ze.

Klinkt misschien heel egoistisch maar ik had liever gehad dat mijn ouders bij elkaar waren gebleven, ookal waren hun dan misschien niet gelukkig... Je wil niet weten wat een scheiding met een kind doet.
Wat betreft de leeftijd, maakt geen drol uit. het blijft een kl*te situatie en later krijgen de kinderen er alsnog last van.
om het weekend de bezoekregeling. Aan beide kanten wordt er aan je getrokken. Papa praat over mama en mama praat over papa. Jij staat er precies tussenin. je wilt het voor beide goed doen... gaat niet!

Alsjeblieft, probeer er alles aan te doen om je huwelijk te redden, probeer er alles aan te doen om als gezinnetje te blijven bestaan!

**Geplaatst**: 26-11-10 22:34

Geplaatst: 26-11-10 22:34

Pfff, wat een rotsituatie zeg! Afspreken dat bellen tijdens het eten "verboden" is heeft geen zin zeker? Of bijvoorbeeld afspreken dat hij niet te lang tv kijkt s'avonds en dat je wat tijd samen doorbrengt. Werkte hij altijd al zoveel of is dat om jouw verloren salaris te compenseren? En weet hij wel dat je met het idee van een scheiding rondloopt? Ik zou dat niet als dreigement gebruiken, maar wel eerlijk aan hem vertellen zodat hij wel de kans krijgt om iets aan de situatie te doen.. En anders is relatietherapie misschien wel een goede idd. Sterkte en veel wijsheid!

**Geplaatst**: 26-11-10 22:35

Geplaatst: 26-11-10 22:35

Moet er inderdaad niet aan denken dat mijn ouders uit elkaar zouden gaan. Nu nog steeds niet en ben al een kind van 24

Maar als je er echt zelf niet gelukkig van wordt, tja je hebt natuurlijk nog een heel leven voor je.
Wat ik niet snap eigenlijk is dat je twee hele jonge kinderen hebt en je zegt dat het al een behoorlijke tijd niet goed gaat. Waarom?

**Geplaatst**: 26-11-10 22:37

Geplaatst: 26-11-10 22:37

Ouders die ruziemaken of elkaar niet meer lief hebben kan ook de kinderen veel pijn veroorzaken.

Als je niet gelukkig bent, ga een weekje met de kids op vakantie, en denk alles eens rustig over. Dan bedenken wat je wil en kijken wat de mogelijkheden zijn.

Zorg vooral goed voor jezelf, want als jij ongelukkig bent zullen de kinderen dat mee krijgen, en dat kan nie goed voor ze zijn.

Heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 26-11-10 22:43

Geplaatst: 26-11-10 22:43

Jezelf je hele leven weg cijferen voor je kids schiet je niks mee op. Je kan beter een fijne gezellige gelukkige moeder hebben. Ik heb vaak zat gedacht/gewenst van, kunnen mijn ouders niet gaan scheiden...? Ruzies zijn ook niet alles.

Ik zou zeggen: denk goed ja wat JIJ wil en niet wat de wereld van jou zou verwachten... en veder ben ik het met Tiwi eens.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-11-10 22:52

Geplaatst door de TopicStarter : 26-11-10 22:52

tiwi1969 schreef:
Ik heb het allemaal mee gemaakt, koophuis uit, tot twee keer toe...

Uiteindelijk zijn dat allemaal praktische zaken die oplosbaar zijn en die oplossingen komen ook.

Waar het echt om draait is de emotie, of jij gelukkig bent in je relatie en of jullie ervoor willen vechten om de relatie zo te veranderen dat jij weer gelukkig wordt. Het aller belangrijkste is of je kinderen gelukkig zijn, of dat ze meer rust en regelmaat krijgen als ze met jou wonen.

Probeer op deze vragen een antwoord te vinden voor je zelf en als je man je probeert om te praten als je weg wil dan zal hij moeten laten zien dat hij er echt voor wil gaan. Niet alleen maar mooi praten maar doen!

Sterkte!

tja, dat is het hem nou juist.
hij gaat huilen als ik zeg dat ik weg wil en dan gaat het weer even goed.
we hebben al zo vaak op ditzelfde lunt gestaan.
ik weet niet of de kinderen gelukkig zijn.
ik weet wel dat ik gestressd wordt van de situatie en dat merken ze wel natuurlijk.
ook zie ik dat mijn zoon steeds afstandelijker wordt naar mijn man (bijv. bij het douchen zoals hierboven staat)
denk dat het voor de kinderen beter is, maar dat weet je natuurlijk nooit zeker.
ik wil in elk geval niet dat ze zien hoe wij samen leven.
dat is geen voorbeeld zo.

**Geplaatst**: 26-11-10 22:53

Geplaatst: 26-11-10 22:53

Dan gewoon een pauze inlassen? En ongeacht of hij huilt doorzetten...dat is emotionele chantage wat hij doet..... Hij huilt, jij gaat niet, en hij leeft weer door zoals hij deed....

Edit: ik weet dat het simpel klinkt...maar je moet iets!?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-11-10 22:57

Geplaatst door de TopicStarter : 26-11-10 22:57

Wardie schreef:
Pfff, wat een rotsituatie zeg! Afspreken dat bellen tijdens het eten "verboden" is heeft geen zin zeker? Of bijvoorbeeld afspreken dat hij niet te lang tv kijkt s'avonds en dat je wat tijd samen doorbrengt. Werkte hij altijd al zoveel of is dat om jouw verloren salaris te compenseren? En weet hij wel dat je met het idee van een scheiding rondloopt? Ik zou dat niet als dreigement gebruiken, maar wel eerlijk aan hem vertellen zodat hij wel de kans krijgt om iets aan de situatie te doen.. En anders is relatietherapie misschien wel een goede idd. Sterkte en veel wijsheid!

hij werk altijd al zoveel.
dit is niegt om mijn salaris te compenseren.
ik heb al aangeboden om een dagmeer te gaan werken zodat hij 1 dag thuis kan zijn, maar hij wil niet thuis zijn zegt ie.
hij wil het liefste weg zijn of slapen.
gezellig he.
hij ligt over het algemeen tussen 21.00 en 22.00 in bed.
ook op zaterdag en zondag.
hij weet dat ik wil scheiden, hij weet zelfs dat ik op zoek was naar een woning voor mezelf en de kids.
toen heeft hij weer 2 dgn zijn best gedaan en heb ik de woning afgezegt.
stom dat ik ben.
ik heb nu niks tegen hem gezegt dat ik weg wil, want ik weet dat hij me weer gaat ompraten.
pauze inlassen?
ik zou niet weten hoe.
ik kan nergens naartoe met de kinderen (heb zelf geen ouders meer. die zijn trouwens ook gescheiden)
als ik ga, dan ga ik voor altijd heb ik tegen hem gezegt, want dan ben ik mijn inschrijftijd bij de woningbouw kwijt.

**Geplaatst**: 26-11-10 22:59

Geplaatst: 26-11-10 22:59

Ik denk dat je je beslissing al gemaakt hebt, nu nog uitvoeren.... Uit welke omgeving kom je? Anders PB.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-11-10 22:59

Geplaatst door de TopicStarter : 26-11-10 22:59

wendietjuhhh schreef:
Moet er inderdaad niet aan denken dat mijn ouders uit elkaar zouden gaan. Nu nog steeds niet en ben al een kind van 24 Maar als je er echt zelf niet gelukkig van wordt, tja je hebt natuurlijk nog een heel leven voor je.
Wat ik niet snap eigenlijk is dat je twee hele jonge kinderen hebt en je zegt dat het al een behoorlijke tijd niet goed gaat. Waarom?

tja, zoals ik hierboven al heb geschreven.
soms gaat het goed en soms niet.
maar de keren dat het niet goed gaat wegen niet echt meer op tegen de rest zeg maar

**Geplaatst**: 26-11-10 23:02

Geplaatst: 26-11-10 23:02

kan hij niet tijdelijk ergens anders heen of wil je dat niet?
sterkte in deze rotsituatie....

**Geplaatst**: 26-11-10 23:03

Geplaatst: 26-11-10 23:03

Als hij steeds weer gaat huilen maar niets verandert, zijn het dan geen krokodillentranen?

Een paar therapie sessie is zo gek nog niet, praten zonder afleiding.
Als hij echt wil dan gaat hij met je mee, wil hij dat niet dan weet je genoeg, hoe hard ook...

@ woning: tijdelijk in een vakantiehuisje, urgentie aanvragen er zijn mogelijkheden zat, weer een praktisch probleem wat opgelost kan worden.
Anders voorlopige voorziening aanvragen, jij blijft met je kids in de woning en hij zoekt alleen wat anders tot jij permanente woonruimte hebt gevonden.
Hij moet dan gewoon de hypotheek blijven betalen.
Dit regel je via de rechter en een moeder met kinderen krijgt heel voor elkaar. Een advocaat kan je meer vertellen, maar anders eens een afspraak voor een vrijblijvend eerste gesprek.

**Geplaatst**: 26-11-10 23:03

Geplaatst: 26-11-10 23:03

Dat is niet niks.
Goed dat je met een MW gaat praten.
Is relatietherapie niets voor jullie?

Maak ook eens een lijstje met wat de + en de - punten in jullie huwelijk zijn.
Weeg deze tegen elkaar af.

Sterkte!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-11-10 23:05

Geplaatst door de TopicStarter : 26-11-10 23:05

heb ikookal aan gedacht, maar dan heeft hij nog de touwtjes in handen.
dan komt hij nog te pas en te onpas binnen.

die tip van een weekje op vakangtie is misschien wel wat.
helaas, urgentie bestaat hier niet.
alleen als je geen woning hebt.
ikkan wel bijtelling krijgen als ikde scheidingspapieren op tafel kan leggen

**Geplaatst**: 26-11-10 23:08

Geplaatst: 26-11-10 23:08

Ik zou naar maatschappelijk werker gaan en relatietherapie voor jullie samen voorstellen. Ergens hou je nog steeds van hem want als hij zijn gedrag verbetert is het goed maar jullie moeten samen zorgen dat beide gewoontes anders worden. Hij beseft dat nog niet goed genoeg.

**Geplaatst**: 26-11-10 23:09

Geplaatst: 26-11-10 23:09

In geval van een voorlopig voorziening mag hij niet zonder jouw toestemming het huis in.

**Geplaatst**: 26-11-10 23:12

Geplaatst: 26-11-10 23:12

Ik heb makkelijk praten, ik ben single.... maar ik ben nog steeds liever single dan dat ik in zo'n ongelukkige situatie zou moeten zitten. ik zou gaan als ik jou was, hij is er nu toch ook niet voor jou of voor de kids? Tis gewoon iemand die ook aan tafel zit en en naast je ligt.. Je moet aan jezelf denken, als jij gelukkig bent voelen de kinderen dat ook en zijn ze ook happy.

**Geplaatst**: 26-11-10 23:16

Re: scheiden of niet?

Geplaatst: 26-11-10 23:16

Ik zou beginnen met relatie therapie. Scheiden lijkt me de aller aller laatste oplossing. Je bent toch met een reden op deze man gevallen en ermee getrouwd? Dan zou ik ook alles op alles zetten om bij elkaar te blijven

.