Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Maar dat gebeurd eigenlijk alleen als ik weet dat er niemand in m'n buurt is. Als ik echt zooooo kwaad ben dan moet ik gewoon het aller ergste dat er in me op komt zeggen. 


Nemurin schreef:Ja dan zeg ik ook van "Luister eens even goed naar wat je nu zelf zegt" - dat is echt zo'n soort opmerking waardoor mensen als het ware een soort klap in hun gezicht krijgen en goed nadenken over wat ze doen.
Ben ik gaan aannemen omdat iemand dat eens tegen mij zei - "Kijk eens wat je nu doet" "Hoor eens wat je nu zegt" - het werkt zo goed.
Erger me trouwens ook wel aan mezelf als ik het woord "poedersuiker" weer eens in de mond neem... Het is zo onvrouwelijk maar het scheldt zo lekker.
En af en toe is het wel eens goed om even van je af te schelden, maar dan niet met ziektes,
Dan bedoel ik het echt niet zo... maar intussen.
(Heb de ziekte gelukkig niet, maar ik wilde het even goed laten overkomen).
.
. Ik scheld liever niet maar soms word ik zo kwaad dat ik het wel doe. Ik heb er wel eens wat van gezegd als iemand met een aandoening schold, maar toen kreeg ik nogal wat rotopmerkingen en verwijten en sindsdien doe ik het maar niet meer... Zwak eigenlijk, ik weet het, maar ik negeer het maar zo veel mogelijk en zorg dat ik het zelf niet overneem.
Het is dus niet iets wat opeens is ontstaan en blijkbaar al heeel lang voorkomt in het Nederlandse taalgebruik.Citaat:kan·ker de; m -s 1 ziekte waarbij kwaadaardige gezwellen optreden
2 voortwoekerend kwaad
3 (plat, in sam) om een grote hekel aan het genoemde uit te drukken: ~herrie, ~vent
kan·ke·ren kankerde, h gekankerd voortdurend mopperen