Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-07-10 17:36

gescheiden ouders..

Geplaatst door de TopicStarter : 30-07-10 17:36

hallo,

mijn ouders zijn al 6 jaar uit elkaar. maar nog elke dag mis ik de familie band die we eerder altijd hadden.
ik moet nog vaak huilen er om, en voel me vaak down er door. ook ben ik in therapie er voor gegaan om er over te praten..
zodat ik misschien er een leukere kant aan zou zien. maar dit is niet het geval. ik word vaak gestresst door steeds van vader naar moeder te gaan (6 nachten bij me moeder, 3 nachten bij me vader, 6 nachten bij moeder enz. enz.) en soms komt het dan voor dat ik alle spulletjes heb zoals kleding en make up en andere persoonlijke spullen, dat ik dan aankom bij me vader, daar ruzie is. dus dat is dan niet fijn aankomen bij je vader, dat ik er dan nog erger gestresst door word. ook ben ik 1 keer overspannen geweest, omdat soms de stres en alle verdriet die ik er door heb, mij te hoog word. hoe kan ik hier beter mee leren omgaan? (de scheiding) ik ben na 6 jaar er nu flauw van, zoals elke week wel huilend in slaap vallen, buikpijn, hoofdpijn er door, en stress, veel stress!

heel erg bedankt voor het lezen, ik wou graag mijn verhaal kwijt.
liefs,

**Geplaatst**: 30-07-10 17:42

Geplaatst: 30-07-10 17:42

Hoe is de situatie verder?

Heeft je vader en/of moeder een nieuwe relatie?

**Geplaatst**: 30-07-10 17:44

Geplaatst: 30-07-10 17:44

Op een gegeven moment moet je toch proberen het los te laten.
Natuurlijk is het heel moeilijk, mijn ouders zijn ook gescheiden, dus ik begrijp wel hoe je, je voelt. Maar je kunt er niets meer aan veranderen. Later ga je, je ook realiseren dat het veel beter is voor je ouders.

**Geplaatst**: 30-07-10 17:49

Geplaatst: 30-07-10 17:49

Broccoli schreef:
Op een gegeven moment moet je toch proberen het los te laten.
Natuurlijk is het heel moeilijk, mijn ouders zijn ook gescheiden, dus ik begrijp wel hoe je, je voelt. Maar je kunt er niets meer aan veranderen. Later ga je, je ook realiseren dat het veel beter is voor je ouders.

Dat klopt! Ze gaan niet zo maar uit elkaar. Daar gaat toch heel erg veel aan vooraf en als ze dan alsnog besluiten om apart van elkaar door te gaan, dan is dat voor hen (en voor jullie) het beste.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-07-10 17:49

Geplaatst door de TopicStarter : 30-07-10 17:49

Winddancer schreef:
Hoe is de situatie verder?

Heeft je vader en/of moeder een nieuwe relatie?

mijn vader heeft een vriendin die nu 2 jaar bij ons in woont, ze heeft een zoontje van 12 die ook bij ons in woont.

mijn moeder heeft ook een nieuwe vriend, die is er alleen in het weekend.

**Geplaatst**: 30-07-10 17:50

Geplaatst: 30-07-10 17:50

Hallo,

Mijn ouders zijn al 11 jaar gescheiden moeilijk heb ik het er nooit mee gehad

Ze zijn niet voor niets gescheiden als ze nog bij elkaar zouden zijn zou de gezins situatie ook alles behalve prettig zijn!
zo bekijk ik het maar mijn ouders zijn uit elkaar en behandelen elkaar als vrienden er is nooit ruzie
Zouden ze nog bij elkaar zijn zou dit wel zijn

Verjaardagen van elkaar komen ze niet op maar verder als mijn moeder ons naar pap brengt drinkt ze gerust een kop koffie en praten ze

Zelfs de moeder van mijn moeder dus mijn oma gaat nog wel eens naar mijn vader

Ik woon een half uur van pap af
Mijn oma dus de moeder van mijn moeder woont bij mijn vader 2 straten verder

Mijn vader brengt mijn oma vaak naar ons en drinkt dan nog een kop koffie

bekijk het dus ook van deze kant

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-07-10 17:51

Geplaatst door de TopicStarter : 30-07-10 17:51

Winddancer schreef:
Broccoli schreef:
Op een gegeven moment moet je toch proberen het los te laten.
Natuurlijk is het heel moeilijk, mijn ouders zijn ook gescheiden, dus ik begrijp wel hoe je, je voelt. Maar je kunt er niets meer aan veranderen. Later ga je, je ook realiseren dat het veel beter is voor je ouders.

Dat klopt! Ze gaan niet zo maar uit elkaar. Daar gaat toch heel erg veel aan vooraf en als ze dan alsnog besluiten om apart van elkaar door te gaan, dan is dat voor hen (en voor jullie) het beste.

dat ben ik me zeker bewust van, dat zoiezo. het is beter voor hun. maar ik voel me nu slechter dan toen ze bij elkaar waren, zelf na dik 6 jaar.
mijn moeder ziet het ook aan me, dat ik niet lekker in me vel daardoor zit en zegt dan ook vaak, misschien hadden we het toch langer moeten proberen. maar ik weet dat dit het beste is.

**Geplaatst**: 30-07-10 17:52

Geplaatst: 30-07-10 17:52

Vervelend voor je dat je er nog zo mee zit. :(:)

Weten je ouders dat je je nog zo voelt? Kan je er niet met hen over praten?

En ik denk dat tijd in dit geval tijd toch alle wonden heelt.. Heb zelf ook gescheiden ouders en heb het daar ook erg moeilijk mee gehad in het begin, maar uiteindelijk ben ik het steeds meer gaan accepteren. Mijn ouders zijn al wel wat langer gescheiden dan die van jou (14 jaar).

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-07-10 17:53

Geplaatst door de TopicStarter : 30-07-10 17:53

Gentlegiant schreef:
Hallo,

Mijn ouders zijn al 11 jaar gescheiden moeilijk heb ik het er nooit mee gehad

Ze zijn niet voor niets gescheiden als ze nog bij elkaar zouden zijn zou de gezins situatie ook alles behalve prettig zijn!
zo bekijk ik het maar mijn ouders zijn uit elkaar en behandelen elkaar als vrienden er is nooit ruzie
Zouden ze nog bij elkaar zijn zou dit wel zijn

Verjaardagen van elkaar komen ze niet op maar verder als mijn moeder ons naar pap brengt drinkt ze gerust een kop koffie en praten ze

Zelfs de moeder van mijn moeder dus mijn oma gaat nog wel eens naar mijn vader

Ik woon een half uur van pap af
Mijn oma dus de moeder van mijn moeder woont bij mijn vader 2 straten verder

Mijn vader brengt mijn oma vaak naar ons en drinkt dan nog een kop koffie

bekijk het dus ook van deze kant

fijn dat het bij jullie zo kan, dit is dus bij ons niet het geval. mijn ouders kunnen totaal niet met elkaar. wanneer er iets is wat mijn vader aan mijn moeder moet vertellen, moet ik dat doen, en andersom ook. voel me soms net een postduif.ze kunnen elkaar nog niet eens aan de telefoon horen laatstaan elkaar zien.

**Geplaatst**: 30-07-10 17:54

Geplaatst: 30-07-10 17:54

Waar heb je dan precies de meeste moeite mee?

Tenminste als je dat zo vertellen wilt

**Geplaatst**: 30-07-10 17:55

Geplaatst: 30-07-10 17:55

Laat je niet zo ''behandelen'' ook niet door je eigen ouders!

Je bent een kind dan schrijven ze elkaar maar een brief....

Je bent nog een kind en dat moeten je ouders ook weten en anders maak je het ze maar duidelijk

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-07-10 17:55

Geplaatst door de TopicStarter : 30-07-10 17:55

Winddancer schreef:
Waar heb je dan precies de meeste moeite mee?

Tenminste als je dat zo vertellen wilt

dat wil ik wel vertellen,
namelijk dat we niet meer 1 zijn. nooit meer met zn allen weg, nooit meer met kerst samen, nooit meer met verjaardagen wakker worden en een kado van je ouders krijgen, nooit meer, ja 1 zijn

**Geplaatst**: 30-07-10 17:56

Geplaatst: 30-07-10 17:56

Ik lees net je laatste bericht en dat is inderdaad heel moeilijk als je ouders nog steeds niet goed met elkaar overweg kunnen.
En al helemaal rot als jij ervoor gebruikt wordt :(:)

**Geplaatst**: 30-07-10 17:59

Geplaatst: 30-07-10 17:59

kusvoorjou schreef:
Winddancer schreef:
Waar heb je dan precies de meeste moeite mee?

Tenminste als je dat zo vertellen wilt

dat wil ik wel vertellen,
namelijk dat we niet meer 1 zijn. nooit meer met zn allen weg, nooit meer met kerst samen, nooit meer met verjaardagen wakker worden en een kado van je ouders krijgen, nooit meer, ja 1 zijn

Dat is zeer zeker moeilijk! Maar je zult het zo te horen wel een plekje moeten geven.
Zoals jij het vertelt zullen ze niet meer bij elkaar komen, maar dat wil niet zeggen dat je het weer leuk gaat krijgen met toekomstige partners van je ouders. Nu wil je dat misschien niet horen, maar uit ervaring weet ik dat dat meestal een heel andere wending aan alles geeft. Zeker als ze gewoon een leuke partner tegenkomen, dat komt de sfeer alleen maar ten goede

**Geplaatst**: 30-07-10 18:11

Geplaatst: 30-07-10 18:11

mijn ouders zijn ook gescheiden, en ik vind het heerlijk.
mijn vader is super streng dus ben blij dat ik niet onder zijn regels hoef te leven

**Geplaatst**: 30-07-10 18:24

Geplaatst: 30-07-10 18:24

Mijn ouders zijn nu 7 jaar gescheiden en ik heb het meeste aan de gedachte gehad dat als ze bij elkaar zouden zijn gebleven het misschien met ruzie of erger voorbij was gegaan, en dit is nu voorkomen. Beetje hetzelfde als Gentlegiant dus..

Mijn ouders kunnen ook totaal niet meer met elkaar maar die schrijven elkaar inderdaad brieven. gewoon zeggen hoor dat jij niet als postduif gebruikt wil worden! jij hebt met sommige zaken niets te maken dat moeten ze samen maar uitzoeken...

Verder denk ik dat jij echt een beetje in een rouwproces zit.. zit je nog steeds in therapie? Ik denk wel dat dit jouw kan helpen en als het nog steeds geen zoden aan de dijk zet misschien een andere therapeut?

acceptatie is moeilijk... maar ik denk toch dat je het zal moeten proberen.

Het ligt niet aan jou, jij kan er niks aan doen en zo maak je jezelf het onnodig veeel te moeilijk meid.. echt :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-07-10 18:34

Geplaatst door de TopicStarter : 30-07-10 18:34

__danielle__ schreef:
Mijn ouders zijn nu 7 jaar gescheiden en ik heb het meeste aan de gedachte gehad dat als ze bij elkaar zouden zijn gebleven het misschien met ruzie of erger voorbij was gegaan, en dit is nu voorkomen. Beetje hetzelfde als Gentlegiant dus..

Mijn ouders kunnen ook totaal niet meer met elkaar maar die schrijven elkaar inderdaad brieven. gewoon zeggen hoor dat jij niet als postduif gebruikt wil worden! jij hebt met sommige zaken niets te maken dat moeten ze samen maar uitzoeken...

Verder denk ik dat jij echt een beetje in een rouwproces zit.. zit je nog steeds in therapie? Ik denk wel dat dit jouw kan helpen en als het nog steeds geen zoden aan de dijk zet misschien een andere therapeut?

acceptatie is moeilijk... maar ik denk toch dat je het zal moeten proberen.

Het ligt niet aan jou, jij kan er niks aan doen en zo maak je jezelf het onnodig veeel te moeilijk meid.. echt

dankje wel. vind dit berichtje fijn om te horen van je. ik ben nog steeds in therapie ja. nog even een maandje afwachten hoe of wat..

ik vind het gewoon erg moeilijk om nee te zeggen en vooral tegen mijn ouders. dus als bijvoorbeeld mijn vader vraagt, je moeder had toch nog stoelen van mij daar staan? dan moet ik dat dus vragen, kom ik bij me moeder, zegt me moeder dat die stoelen van haar zijn, kom ik later bij me vader, is het meteen, heb je die stoelen meee? niet vergeten he? echt haat en nijd van elkaar want stel de ene heeft wat van de ander.

**Geplaatst**: 30-07-10 18:38

Geplaatst: 30-07-10 18:38

Tja ik heb op een gegeven moment gezegd dat ik best enveloppen door wil geven, maar liever niet, en dat ik mondeling liever helemaal niks meer wil doorgeven omdat het niets met mij te maken had.. en ondanks dat ze niet goed met elkaar kunnen begrepen ze dit allebei heel goed. Je hoeft geen nee te zeggen. je kan ook es gewoon zeggen:

Zeg pap.. Ik vind het een beetje vervelend dat ik altijd het doorgeefluik richting mama moet zijn. Kan dit misschien ook schriftelijk ofzo? dan zit ik er niet zo tussenin..

idee?

Goed van je dat je nog in therapie zit.. Soms heb je net even die schop onder je kont nodig waardoor je beseft dat iets beter is zo.

**Geplaatst**: 31-07-10 08:34

Geplaatst: 31-07-10 08:34

Ik ben het met Danielle eens. Dat zij niet met elkaar kunnen opschieten en dat ze gescheiden zijn, dat is iets van hun. Ze zullen niet om jou, of vanwege jou gescheiden zijn tenslotte (integendeel, jij zult de reden zijn geweest dat ze het zo lang mogelijk geprobeerd hebben). Je zou daar zo min mogelijk bij betrokken moeten worden.

Ik vind dus wel dat je tegen je ouders moet kunnen zeggen: kijk, dat jullie gescheiden zijn daar heb ik al verschrikkelijk veel moeite mee (zoals je weet) maar dat ik er dan ook nog elke keer aan herinnerd word omdat ik allerlei dingen moet doorgeven of dat de een op de ander afgeeft, dat maakt het voor mij alleen maar erger. Als jullie nu JULLIE problemen oplossen en een manier vinden om met elkaar te praten / communiceren / mailen ZONDER dat het via mij moet en zonder dat ik het merk, dan zou dat de situatie er voor mij tenminste IETS makkelijker op maken. Dat hebben jullie toch hopelijk wel in de gaten!!!

En zeg dan gewoon dat je GEEN dingen meer doorgeeft en GEEN dingen meer over de ander wil horen. En vanaf dat moment: radiostilte. Ook gewoon dus niet meer doen. Laat dan maar iets mislopen maar gewoon niet meer doen!

Ik vind echt dat je ouders dat moeten kunnen snappen hoor! Vind het not-done om je eigen dingen via je kinderen uit te vechten.

TIP: laat ze allebei een apart e-mail (hotmail) adres openen voor dit soort berichten.

**Geplaatst**: 31-07-10 08:45

Geplaatst: 31-07-10 08:45

.

Laatst bijgewerkt door Paarde_bloem op 27-05-22 16:13, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 31-07-10 08:52

Re: gescheiden ouders..

Geplaatst: 31-07-10 08:52

Mijn ouders zijn ook gescheiden, ruim 14 jaar (wat lang! :oo

) en ik heb het ook de eerste jaren erg moeilijk gehad. Zeker in de pubertijd. Dan zie je toch dingen op een andere manier, denk je op een andere manier, en ga je dingen uit het verleden missen. (Veilig gevoel, veilige haven)
Maar meid, praat je er met je ouders ook over? Het duurde bij mij wat langer voordat mijn ouders 'voorzien' waren van een nieuwe partner. Maar dat is ook iets om te verwerken, wat je niet zo 1,2,3, doet.

Je mag me altijd pb'en. Geschieden ouders kies je niet. En het is niet makkelijk om er mee om te gaan. (Nou ja, ligt per situatie anders)

:(:)

**Geplaatst**: 01-08-10 15:16

Re: gescheiden ouders..

Geplaatst: 01-08-10 15:16

[MW] >> [LZP]

**Geplaatst**: 01-08-10 15:50

Geplaatst: 01-08-10 15:50

Mijn ouders zijn niet gescheiden.
Maar me vader heeft wel eerder een relatie gehad met een andere vrouw, en heeft ook een kind met die ande vrouw.
Dat ik nu me broer noem (eigenlijk half broer)
Ze kunnen nu wel goed met elkaar opschieten, maar dat was vroeger ook wel anders (me broer is nu 34) en toen die 7 jaar was zijn ze uit elkaar gegaan.

Maar in iedergeval ik weet hoe je je voelt.
Ik denk dat je gewoon veel moet praten, en soms maar dingen moet acepteren zoals ze zijn, het is nou niet anders. En misschien een oplossing zoeken, wat jou helpt dat jij dit gaat acepteren.
En denk dat het wel goed doet dat je praat met iemand zoals je al aan gaf dat je naar therapie gaat.
En het is ook erg rot dat je ouders scheiden. Maar er zal echt wel een oplossing voor zijn dat jij je gewoon weer vrij voelt.

Heb je wel eens gevraagt op therapie of je een keer je moeder of je vader mee kan nemen.
Dat je samen met die man/vrouw gaat praten.

Want jij voelt je een postduif.
Zeg het tegen je ouders dat als er wat is dat ze dat met elkaar moeten oplossen, en dat jij er niet bij betrokken wil zijn. Jij word daar hele maal naar van (stress enzo).
Probeer duidelijk te maken, dan word het al een stuk rustiger.
En denk als je dat niet durft of niet kan duidelijk maken bij je ouders dat je dat dan in therapie samen met die man/vrouw wel kan duidelijk maken. Door je ouders mee te nemen.

**Geplaatst**: 01-08-10 16:03

Geplaatst: 01-08-10 16:03

Ik heb ook veel gedoe gehad door het scheiden van mijn ouders. Onder andere hierdoor heb ik een vorm van verlatingsangst gekregen. Ook werd ik veel lastig gevallen met nieuwe vriendjes en vriendinnetjes, mensen die ineens bij ons in kwamen wonenen incl. aanhang, ik werd bij beide compleet anders opgevoed en meer van zulke ellende.

Maar inmiddels ben ik oud en wijs genoeg om zelf te kiezen waar ik heen ga, zeg ik wat ik van al dat gedoe vind en heb ik ze ook vertelt dat ik er zeker wat aan over heb gehouden dat ze altijd weer nieuwe vriendjes en vriendinnetjes hadden waar ik als klein kind mee opgescheept werd. Vervelend voor ze, maar zulke dingen moet je echt zeggen: dan kan erover gesproken worden en kan er van beide kanten meer begrip komen, dat is belangrijk.

En weet je meid.... Het is vervelend maar je kunt er nou eenmaal niets aan doen. Als ik de familie van mijn vriend zie dan word ik er ook verdrietig van: papa en mama zijn nog bij elkaar, 4 gezonde kinderen met leuke aanhang, een kleinkindje op komst, geen vervelende ziektes, altijd volop liefde en gezelligheid..... Maar ik ben ook blij dat ik een dergelijke familie heb ontmoet: ik hoor daar nu meer bij en daar geniet ik met volle teugen van.
En bij je eigen familie moet je er dan gewoon van maken wat er van te maken valt. Zeg wat jij vindt van de omstandigheden, jij bent immers ook maar de dupe ervan, dat mag je zoveel mogelijk beperken hoor.

Heel veel succes met alles, het is een hele lastige situatie, maar probeer er zo goed mogelijk mee om te gaan en er veel met je ouders over te spreken, dan zul je erachter komen dat het niet zo belemmerend hoeft te zijn als nu.

:(:)

**Geplaatst**: 01-08-10 16:15

Geplaatst: 01-08-10 16:15

Ook mijn ouders zijn gescheiden dat is nu al 12 jaar zo was dus 4 toen ze gingen scheiden.
En ik heb het er vooral moeilijk mee als mijn moeder dan met de hele familie uiteten gaat met kerst bijvoorbeeld of iets doen met nieuwjaar en ik dan bij mijn vader ben.
Want ik vind het altijd heel gezellig met zijn allen en dan hoor je er later nog verhalen over op een verjaardag en zit ik met een gevoel van 'ja ik was er niet bij'.

Omdat ik zo jong was ben ik er eigenlijk mee opgegroeid dus ik weet niet beter maar toch zijn er momenten dat ik me toch weer besef wat zou het leuk geweest zijn als mijn ouders ook nog bij elkaar waren.

Mijn moeder heeft een nieuwe vriend (waar we 2 jaar mee hebben samengewoont maar dit ging niet goed en hebben ze allebei weer een eigen huis gevonden maar zijn nog wel bij elkaar, ja het klinkt ingewikkeld is het ook wel)
Maar omdat mijn moeder zoveel verdriet heeft gehad toen en ik er heel veel voor haar was en nu ze toch weer bij elkaar zijn maar echter niet samen wonen is het toch anders geworden ik kijk op de 1 of andere manier toch anders tegen de vriend van mijn ma aan.
Maar mijn moeder is gelukkig en daar gaat het om

Ook mijn vader heeft 2 nieuwe vriendinnen gehad 1 ook mee samengewoont maar ook dit ging niet goed.
Nu heeft hij een vriendin maar die zie ik nooit door omstandigheden (als je wilt weten mag je pb'en)

Maar uiteindelijk gaat het mij erom dat mijn ouders weer gelukkig zijn en dat zijn ze nu dus heb ik er al meer vrede mee maar nog blijf ik het ook moeilijk vinden.
Vooral dat heen en weer gesjouw dan weer naar mijn moeder en dan moet ik weer naar mijn vader.

Ik kan hier nog langer over doorschrijven maar als je iets kwijt wilt kan je pb'en