Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-07-10 14:35

Life is simply too short...

Geplaatst door de TopicStarter : 27-07-10 14:35

Ik moet gewoon even mijn verhaal kwijt. Ik heb zo mijn momenten dat de tranen weer over mijn wangen biggelen en als mensen tegenover mij staan en vragen hoe het ermee staat.

Ik heb eigenlijk geen recht van spreken, want ben niet eens familie, maar heb ontzettend verdriet van iemand die een hersentumor blijkt te hebben. Zij ging heen voor hoofdpijn en erg veel druk op het hoofd, maar mocht het ziekenhuis niet verlaten, want ze bleek een hersentumor te hebben.

Zij is al ruim 25 jaar een moederfiguur voor mij. Als je vraagt wat haar beroep is (wat zij overigens al 45 jaar uitoefent) dan kijkt ze je glazig aan. "Moet ik dat weten? Werk ik dan?" En ze was altijd zoo slim.

Nu heb ik net te horen gekregen dat ze geopereerd is, de meest kwaadaardige vorm heeft. De helft kon worden verwijderd en de andere helft is reeds ingekapseld. De vraag is of zij uberhaupt chemo en radiotherapie mag krijgen, want dan wordt ze volledig geisoleerd en daarvoor moet ze een psychologische test doorstaan.

Zij bewaarde altijd de dingen voor als ze met pensioen zou gaan. Dit kan dus niet meer, want een jaar zou lang zijn.
Life is just simply too short!

Misschien heen recht van spreken, maar toch doet het mij ook erg veel verdriet.

**Geplaatst**: 27-07-10 14:38

Geplaatst: 27-07-10 14:38

Natuurlijk mag je verdriet hebben, en zeker voor iemand die al zo lang een moederfiguur voor je is.
Wat vreselijk allemaal zeg!
Heel veel sterkte de aankomende periode.

**Geplaatst**: 27-07-10 14:40

Geplaatst: 27-07-10 14:40

ik kan heel goed begrijpen dat je hier even je hart komt luchten...
het is danwel geen bloedverwant, maar deze dame heeft wel een heel grote rol gespeeld in jouw leven, en dat is meer waard dan wel of geen "echte" familie zijn.
ik hoop dat je, in de tijd die ze nog heeft, toch nog van haar kan genieten ondanks dat de dame zo veranderd is.

heel veel sterkte

**Geplaatst**: 27-07-10 14:41

Geplaatst: 27-07-10 14:41

Och meissie, denk je echt dat omdat zij geen familie van je is, jij geen verdriet mag hebben :(:)

??!
Tuurlijk mag je dat!!
Deze vrouw betekend duidelijk heel veel voor je.
Kan je naar d´r toe? Ook al is ze misschien wat "wazig", ze zal het toch vast heel fijn vinden als je er bent. Al is het "alleen maar" om d´r hand vast te houden, of haar te helpen met een kopje thee drinken oid.
Ik wens je iig eel sterkte :(:)

!!

(*Edit: Oops, zie net in je profiel dat je 33 bent, dus dan kan ik je nauwelijks meer met "meissie" aanspreken

.
Was iig niet lüllig bedoeld!)

Laatst bijgewerkt door Sterre op 27-07-10 14:44, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-07-10 14:41

Geplaatst door de TopicStarter : 27-07-10 14:41

Dank je. Soms krijg je ook te horen dat het geen familie is, dus waar heb je het over en omdat we niet bij elkaar wonen, maar toch.

**Geplaatst**: 27-07-10 14:42

Geplaatst: 27-07-10 14:42

Het maakt toch niks uit dat ze "officieel" geen familie is? Voor jou voelt dat wel zo! En ja, dan mag je je kl*te voelen! Heel veel sterkte de komende tijd!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-07-10 14:46

Geplaatst door de TopicStarter : 27-07-10 14:46

weten jullie wat het is (inmiddels met niagara falls): ze heeft ook nog eigen kinderen...en tuurlijk gaan die voor...ik probeer er zoveel mogelijk te zijn, maar juist het niet mogen/ kunnen doet zoooo'n verdriet. Ze ligt inmiddels op de ic en mag alleen familie erbij (overigens heel begrijpelijk hoor). Begrijp mij niet verkeerd ik begrijp het absoluut, maar ben bang dat dit de laatste keer was, want na de ic (hele hersenpan is gelift) krijgt ze zo'n zware radiotherapie dat niemand nog bij haar mag zijn behalve doktoren en verpleegsters. En is de test negatief en mag ze niet bestraald worden dan is het binnen no time bekeken.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-07-10 14:48

Re: Life is simply too short...

Geplaatst door de TopicStarter : 27-07-10 14:48

Dank jullie voor de lieve woorden en sterre: no worries vind dat soort dingen wel ok en qua lengte klopt het wel.

**Geplaatst**: 27-07-10 14:49

Geplaatst: 27-07-10 14:49

Meis, wat vreselijk. En al heb je geen 'bloedband', je kan alsnog erg veel om iemand geven, helemaal als je diegene al zolang kent en een moederfiguur klinkt toch wel als een hechte band

Sterkte de komende tijd :(:)

**Geplaatst**: 27-07-10 14:53

Re: Life is simply too short...

Geplaatst: 27-07-10 14:53

Verschrikkelijk voor je. En logisch dat je zo veel verdriet hebt.
Heel veel sterkte de komende tijd

**Geplaatst**: 27-07-10 14:54

Geplaatst: 27-07-10 14:54

Heb je ook een goede band met de kinderen? Praat dan eens met hun en vraag of zij toestemming willen geven om hun moeder te mogen bezoeken.
Ik neem aan dat zij (de kinderen) vast wel weten dat hun moeder veel voor jou betekend.
(*Gelukkig dat het niet verkeerd viel

!)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-07-10 15:07

Re: Life is simply too short...

Geplaatst door de TopicStarter : 27-07-10 15:07

Ja, want de ene dochter belt mij bijna elke dag met een update (echt super lief). Nou het probleem is dat ze er per persoon eventjes binnen mogen gaan. Eigenlijk is een half uur bezoek 2x per dag meer dan voldoende, dus tja daar ga ik mij niet tussen mengen, want zij zijn al met hun 4-en inclusief manlief. Het is immers hun moeder.

Ik praat er wel veel met mijn eigen vader over en hij is ook erg lief, maar toch.

**Geplaatst**: 28-07-10 11:48

Geplaatst: 28-07-10 11:48

Valencia2002 schreef:
Ja, want de ene dochter belt mij bijna elke dag met een update (echt super lief). Nou het probleem is dat ze er per persoon eventjes binnen mogen gaan. Eigenlijk is een half uur bezoek 2x per dag meer dan voldoende, dus tja daar ga ik mij niet tussen mengen, want zij zijn al met hun 4-en inclusief manlief. Het is immers hun moeder.

Ik praat er wel veel met mijn eigen vader over en hij is ook erg lief, maar toch.

Misschien kan je voorzichtig vragen aan haar familie of je haar nog 1x mag bezoeken, al is het maar 2 minuten na hun bezoek.
Dat ze heel veel voor je betekent ( als zij daar nog niet van op de hoogte zijn).
Zodat je nog wat tegen haar kan zeggen en wat kan delen eventueel.
Mocht het mis gaan, wat ik natuurlijk niet hoop, dan heb je iig afscheid genomen en heeft ze jou nog gezien en gehoord.

Sterkte :(:)

**Geplaatst**: 28-07-10 11:53

Re: Life is simply too short...

Geplaatst: 28-07-10 11:53

Natuurlijk mag jij verdriet hebben, ze is immers als een moeder voor je. Ik heb dezelfde situatie gehad, mn moeder overleed en ruim een jaar later haar beste vriendin die ook altijd als een moeder voor mij geweest is. Zij was de gene waar ik nog veel mee sprak over mijn moeder, ze kreeg een hersentumor en krap drie maanden later was ze overleden. Ook om haar heb ik veel verdriet (gehad), al mocht ze dan geen familie zijn, zo voelde het wel.
Heel veel sterkte, ik hoop dat je haar snel mag bezoeken en dat ze er weer bovenop komt.

**Geplaatst**: 28-07-10 11:55

Re: Life is simply too short...

Geplaatst: 28-07-10 11:55

Wat maakt het uit dat ze geen familie is, dat jij er zoveel verdriet van hebt is naar genoeg. :(:)

Het zusje van mijn beste vriend ligt heel slecht met leukemie, wil ook niet zeggen dat ik daar niet verdrietig om mag zijn toch..

Heel veel sterkte in ieder geval, en lucht lekker hier je hart als je het op andere plaatsen niet kan doen zou ik zeggen. :(:)

**Geplaatst**: 28-07-10 12:02

Re: Life is simply too short...

Geplaatst: 28-07-10 12:02

Heel veel sterkte, ook al is iemand geen familie, het mag je heel na aan het hart gaan, jij mag er echt verdriet om hebben. Zo heb ik in mijn omgeving een aantal sterfgevallen gehad de afgelopen weken waar ik heel erg mee bezig ben geweest en nog steeds mee ben. Vorige week nog een kennis van 50 jaar, overleden op vakantie, gewoon in haar slaap.

Idd, life is too short, geniet nu, het is later dan je denkt...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-07-10 12:16

Re: Life is simply too short...

Geplaatst door de TopicStarter : 28-07-10 12:16

Dat is heeeel erg verdrietig Cassidy. Het gaat vandaag wat beter en het lijkt even alsof mijn tranen zijn opgedroogd...al is het maar tijdelijk, maar vandaag nog geen traan gelaten.

Ik houd iedereen op de hoogte van de verloop..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-07-10 11:52

Re: Life is simply too short...

Geplaatst door de TopicStarter : 30-07-10 11:52

Een nieuwe update:
Een paar minuten geleden kreeg ik een telefoontje. Naast de complicaties welke toch zijn opgetreden na de operatie waardoor zij gisteren in coma is geraakt,
is er vanochtend een bloeding ontstaan in de hersenen. Deze bloeding zit echter zo diep dat ze er niet bij kunnen. De artsen weten niet wat te doen, maar vermoeden dat zij binnen enkele uren vanaf nu hersendood is aangezien ze het bloeden niet kunnen stelpen.

Daarnaast is het grote vermoeden dat zij het weekend niet haalt

**Geplaatst**: 30-07-10 11:56

Re: Life is simply too short...

Geplaatst: 30-07-10 11:56

Natuurlijk heb jij recht van spreken! Zoals je zegt is het een moederfiguur voor je, en dat maakt het nog moeilijker.
Wat verdrietig dat ze in een coma ligt. Ik hoop op een wonder voor jullie, maar aan de berichten te lezen is het een aflopende zaak.

Heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 30-07-10 12:00

Geplaatst: 30-07-10 12:00

Jeetje, wat een vreselijke update! Dus waarschijnlijk zal het heel snel gaan heh. Misschien kan je toch regelen dat je nog heel even mag langsgaan, al zeg je niets....meer voor jou misschien dan voor haar. Maar anders is het zo moeilijk om het een plekje te geven! Ik heb tennisvrienden van mijn vader (die was toen heel snel ineens aan het overlijden door longkanker) ook aangeraden om te gaan....zij waren al zo lang vrienden! Eén van hen vertelde nog dat hij niet wist of het nut had, maar ik zei dat hij het voor zichzelf moest doen. Na enig aandringen is hij gegaan en later heeft hij me opgebeld om te zeggen hoe fijn het was om toch nog even bij hem te zijn geweest...dus ik hoop heel erg dat jij dit ook nog even mag doen. Ook al is het waarschijnlijk shocking om haar te zien....

Heel veel sterkte en ook al ken ik je niet, dikke knuffel van mij.

**Geplaatst**: 30-07-10 12:59

Geplaatst: 30-07-10 12:59

Jeeeetje Yv!!!
Ik lees het nu pas terwijl je het topic toch al wel 3 dagen geleden gemaakt hebt.
Jij hebt me gisteren enorm geholpen, nu zou ik jou graag willen helpen, alleen niet wetende hoe ik kan helpen.

Recht van spreken heb je zeker wel, het hoeft niet persé een familielid te zijn om recht van spreken te hebben, daarbij voelt het wel als familie lid, door 2de moeder figuur.
Niemand gun je dit zelfs niet een vage kennis.

Ik hoop van harte dat ze nog lang bij je kan zijn en niet te veel pijn heeft. Dat ze hier enorm sterk door gaat komen .
Ik zal er voor je zijn zoals jij er gisteren en nu nog steeds enorm voor mij bent!
Ik kan niet anders doen dan voor je klaar staan.
Ik wens je alle sterkte en kracht toe!!

Veel Liefs Suus!!

**Geplaatst**: 30-07-10 13:01

Geplaatst: 30-07-10 13:01

Heel erg veel sterkte, ook al is ze geen familie, dat verdriet kan alsnog heel groot zijn. :(:)

**Geplaatst**: 30-07-10 13:02

Geplaatst: 30-07-10 13:02

Jeetje wat zal jij je machteloos en verdrietig voelen! Heel veel sterkte gewenst *aai*

**Geplaatst**: 30-07-10 13:06

Geplaatst: 30-07-10 13:06

Valencia2002 schreef:
Dank je. Soms krijg je ook te horen dat het geen familie is, dus waar heb je het over en omdat we niet bij elkaar wonen, maar toch.

Slaat natuurlijk helemaal nergens op he, als een vriendin het heeft of een vriend ben je toch ook verdrietig.

Wat erg dat je omdat je geen familie bent er niet mag komen, kan ze nog praten? Dat ze op een 1 of andere manier laat weten dat ze je er graag bij wil hebben? Haar wensen moeten nageleeft worden vind ik dan.
Hoe denkt haar 'echte' familie over jou? Of zijn zij degene die het niet begrijpen willen?

Valencia2002 schreef:
Ja, want de ene dochter belt mij bijna elke dag met een update (echt super lief). Nou het probleem is dat ze er per persoon eventjes binnen mogen gaan. Eigenlijk is een half uur bezoek 2x per dag meer dan voldoende, dus tja daar ga ik mij niet tussen mengen, want zij zijn al met hun 4-en inclusief manlief. Het is immers hun moeder.

Ik praat er wel veel met mijn eigen vader over en hij is ook erg lief, maar toch.

Het is toch anders he :(:)

Lastige rot situatie is dit!

Valencia2002 schreef:
Een nieuwe update:
Een paar minuten geleden kreeg ik een telefoontje. Naast de complicaties welke toch zijn opgetreden na de operatie waardoor zij gisteren in coma is geraakt,
is er vanochtend een bloeding ontstaan in de hersenen. Deze bloeding zit echter zo diep dat ze er niet bij kunnen. De artsen weten niet wat te doen, maar vermoeden dat zij binnen enkele uren vanaf nu hersendood is aangezien ze het bloeden niet kunnen stelpen.

Daarnaast is het grote vermoeden dat zij het weekend niet haalt

Ik weet hiet niet zo goed , wat ik erop moet zeggen meid

Ik kan je alleen een enorme virtuele knuffel doen :(:)

Wat erg dit, probeer al je kracht bij elkaar te zoeken , en zie dat je even bij d'r langs mag..
Ookal ligt ze in coma, het schijnt dat ze je dan wel horen!!

Als er watis, je hebt me nummer en me inbox is altijd open!!
Ben er voor je, zoals jij gisteren voor mij

**Geplaatst**: 30-07-10 13:13

Re: Life is simply too short...

Geplaatst: 30-07-10 13:13

Wat erg

Je mag zeker verdriet hebben. Verder heb ik niks anders te zeggen dan :(:)