, aan wat nou mijn aller aller eerste herinnering ooit is. Ik was namelijk met vrienden op pad met een kleine baby, je merkt dat zo'n baby al heel veel doorheeft en al best veel duidelijk kan maken, alleen kun je je er later niets meer van herinneren. Wel jammer 
Mijn aller eerste herinneringen zijn
- in een kinderwagen onder een boom staan en mijn ouders wijzen op een uil, uil kijkt naar beneden met grote ogen en ik vind de ogen heeeel eng
- in mijn ledikantje staan en luier verscheurd en in stukjes gerukt en over het randje gegooid en al het beddengoed erachteraan. Ouders komen boven zien het, liggen dubbel, en pakken het fototoestel (maar mogelijk is dit een her-herinnering doordat er nog een foto van is
)Geen idee hoe oud ik geweest moet zijn, bij de 2e herinnering kon ik staan in elk geval dus moet ik ouder dan 1 jaar geweest zijn, maar jonger dan 3.
Wat was jóuw eerste herinnering en hoe oud was je ongeveer toen?
), waar alle vaatwas in ging. Ik zie mezelf daar dus nog steeds lopen over de paadjes naar het 'washuisje'. In diezelfde vakantie had ik ook een speelgoedhondje aan een touw, zo'n keffertje. Dat blafje kan ik me nog steeds herinneren, en ik weet nog dat ik daar altijd rondjes mee liep om de caravan heen. Leuk zijn dat soort dingen
Ze lieten me wel gewoon zitten.



Ik weet nog heel goed dat daar een groene hangmat hong. Daar wou ik echt altijd in met m'n hondje.

tja zoiets onthou je gewoon denk ik