Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-06-09 15:25

Wat moet ik doen

Geplaatst door de TopicStarter : 27-06-09 15:25

Na maanden me sterk te hebben gehouden begint het me nu best wel op te breken

Ik zal bij het begin beginnen:

Ongeveer een half jaar geleden begon het gezeur met de vader van mijn kind. Mijn ex heeft sinds juli 2008 een nieuwe vriendin(nummer zoveel), hij was heel blij met haar. Mijn zoontje ging om het weekend daar logeren. Dit ging na wat botsingen in het begin best goed.

Tot dat ik rond Januari word gebeld door de nieuwe vriendin of ik mee wil werken aan een vaderschapstest. Ik weet 100% zeker dat mijn zoon van mijn ex is en ik heb ook altijd tegen mijn ex gezegd dat een vaderschapstest geen probleem was, mijn ex zei altijd nee hoeft niet. Maar nu na 4,5 jaar was hij dus toch in een keer gaan twijfelen.

Probleem is alleen dat mijn ex niet eens het lef heeft om mij zelf te vragen maar zijn nieuwe vriendin met grote mond(en 20 jaar ouder dan mij) op mij afstuurd, die mij voor van alles uitmaakt en op alles wat ik doe commentaar heeft

. Dus ik heb gezegd ik werk alleen mee als mijn ex belt en het zelf vraagt(mijn ex laat altijd alles door andere regelen, en dat ben ik best zat, hij is geen kind meer) daarnaast wou ik ook graag een gesprek met hem over onze zoon, school enzovoort. Ik heb toen een smsje gehad dat hij geen gesprek wou en als ik niet mee werkte hij de vaderschapstest wel via de rechter zou regelen(volgens mij is dit smsje door zijn vriendin geschreven). Ik heb hier niet op gereageerd.

Nu zijn we een half jaar verder en heb ik niks meer van hem gehoord al die tijd. Mijn zoon mist zijn papa best wel.

Ik kom ook uit een gescheiden gezin en ben heel blij dat ik toch regelmatig naar mijn vader ging. Ik vind dat kinderen een vader en moeder nodig hebben.
Nu krijg ik steeds meer de neiging om hem te bellen en te zeggen kom maar op met dat wattenstaafje. Maar ik heb ook zo iets van als hij echt om zijn kind gaf had hij allang al zelf gebeld, maar aan de andere kant weet ik ook dat hij niet zo is, als het moeilijk word vlucht ie.

Wat moet ik doen? Hem tegemoet komen en maar zelf vragen om de DNA test. Of gewoon wachten tot meneer volwassen genoeg is om te bellen en het zelf te vragen(wat misschien nooit gebeurt)?

Ik weet het echt niet meer.

**Geplaatst**: 27-06-09 15:43

Geplaatst: 27-06-09 15:43

Citaat:
Nu zijn we een half jaar verder en heb ik niks meer van hem gehoord al die tijd.

In het belang van je zoon vind ik het eigenlijk belachelijk dat je dan niet zelf contact opneemt maar gaat zitten wachten (of heb je dat wel gedaan?).
Als je een gesprek over je zoon wilt, zou ik gewoon zo volwassen zijn om hem zelf op te bellen en dit aan te geven, kind gaat toch voor jullie "ruzie"?

**Geplaatst**: 27-06-09 15:45

Geplaatst: 27-06-09 15:45

Gewoon contact op nemen hij vind het wel best zo.

**Geplaatst**: 27-06-09 15:48

Re: Wat moet ik doen

Geplaatst: 27-06-09 15:48

IK Persoonlijk zou het laten gaan............ een kind is beter af zonder vader dan met een vader die hem niet wil...

**Geplaatst**: 27-06-09 15:51

Geplaatst: 27-06-09 15:51

Ik vind dat je je kind niet de dupe mag laten worden van jullie ruzie. Je hebt gelijk dat hij ook op jou had af kunnen stappen.
Maar ik krijg nu de indruk dat je alles op hem afschuift

silvana84 schreef:
Mijn zoon mist zijn papa best wel.

Ga dan naar 'm toe.. dit vind ik echt een voorbeeld vn een best wel kinderachtige ruzie.
Mijn conclusie: 'Bel 'm gewoon op. en zorg dat dit ophoud. zowel voor je zelf. als voor je zoon '

**Geplaatst**: 27-06-09 15:56

Re: Wat moet ik doen

Geplaatst: 27-06-09 15:56

Bel hem en vraag hoe hij het in zijn hoofd haalt zijn kind te verwaarlozen ! En mocht hij dan over die test beginnen dan kan je nog zeggen dat je meewerkt (op ZIJN kosten) maar het lijkt alsof hij hoopt dat het niet zijn zoon is...

**Geplaatst**: 27-06-09 16:06

Geplaatst: 27-06-09 16:06

KiWiKo schreef:
IK Persoonlijk zou het laten gaan............ een kind is beter af zonder vader dan met een vader die hem niet wil...

je haalt me de woorden uit de mond.
Ik heb zelf zo'n ex, eerst van alles willen (maar dit laten regelen door zijn nieuwe liefje) om vervolgens inmiddels al bijna 4 jaar geen teken van leven te geven. Ook ben ik te eigenwijs om hem dan maar zelf te bellen, hij wilde van alles regelen, ik niet.
Ik ben inmiddels getrouwd en mijn man is papa voor mijn zoon en niet degene die ooit het kwakkie heeft geleverd.

**Geplaatst**: 27-06-09 16:18

Geplaatst: 27-06-09 16:18

Ik ben het eens met dat hij beter zonder vader kan zijn dan met een vader die hem niet wilt. Toch moet je er ook rekening mee houden vind ik als moeder zijnde dat een kind vaak erg graag contact wil hebben met zijn vader en dat het erg pijnlijk kan zijn als hij erachter komt dat zijn vader geen interesse in hem heeft en dit ook goed begeleiden naar je kind toe omdat die een erg laag zelfbeeld kan krijgen hierdoor.
Ik had nadat je een maand niks hebt gehoord van je ex meteen gebeld met dat zijn kind hem wil zien en dat je een vaderschapstest gaat doen ipv na een half jaar pas. In een gesprek dat je met hem (imo moet nemen) zou ik op een rustige manier duidelijk maken wat je van zijn daden vind dat hij zijn vriendin op je af stuurt maar ook dat hij er niet voor zijn kind is (wat in mijn ogen nog belangrijker is).

**Geplaatst**: 27-06-09 23:29

Geplaatst: 27-06-09 23:29

KiWiKo schreef:
IK Persoonlijk zou het laten gaan............ een kind is beter af zonder vader dan met een vader die hem niet wil...

Dit is eigenlijk ook mijn eerste gedachte... hoe oud is je zoon?

**Geplaatst**: 27-06-09 23:36

Re: Wat moet ik doen

Geplaatst: 27-06-09 23:36

Als je zoon oud genoeg is, dan had ik je zoon laten bellen. Laat hem maar weten wat voor papa het is, je zoon kan het nog het beste verwoorden vind ik. En niks van te voren bij hem instuderen want kinderen zijn heel eerlijk 'Ja mama zei dat ik dit en dit moest zeggen'. Mocht hij op een leeftijd zijn dat hij het snapt dan he.

En anders had zelf wel contact opgenomen, al doe je het in het belang van je zoon.

**Geplaatst**: 27-06-09 23:36

Geplaatst: 27-06-09 23:36

je kan beter vragen....hoe oud is de vader?
war een kinderachtig gedrag zeg! het ontlopen van zijn vaderschap en dat vanwege 1 of ander mokkel...

nee daarintegen ga ik helemaal met kiwiko mee.......het word toch nooit wat als de vader en kind gedwongen bij elkaar gezet gaan worden...

**Geplaatst**: 27-06-09 23:41

Geplaatst: 27-06-09 23:41

Een half jaar geen contact?? Wat is dit voor iets raars?

Hoe lang zijn jullie al uit elkaar?

Een vader is heel erg belangrijk voor een kind, en ik kan het weten.
Heb mijn vader in mijn jeugd ook amper gezien en heb er nog altijd last van (verlatingsangst in relaties), heb hem echt onwijs gemist in mijn jeugd. En dat besef is er nu pas.

Dus schrijf hem een goede en bondige email dat je een omgangsregeling wilt en dat je bereid bent een test te laten doen. Jij moet nu even je best doen voor jouw zoon (omdat je ex het dus laat afweten).

Als je ex het uiteindelijk allemaal toch nog laat afweten, heb jij in ieder geval je best gedaan!

**Geplaatst**: 27-06-09 23:48

Re: Wat moet ik doen

Geplaatst: 27-06-09 23:48

Als die vader nu ineens een vaderschapstest wil doen dan komt er maar 1 ding bij mij op : hij wil niets meer met het kind te maken hebben en hoopt via die test te kunnen bewijzen dat hij niet de vader is, dan is hij er mooi van af.
Ik vind ook dat een kind een vader en moeder moet hebben maar denk dat dit kind beter af is zonder die vader.

**Geplaatst**: 27-06-09 23:56

Re: Wat moet ik doen

Geplaatst: 27-06-09 23:56

Ik denk dat ik zelf nog een keer een poging zou wagen en contact op zou nemen, maar dan echt alleen voor mijn kind. Zodat als deze later misschien met vragen komt je iig nog kunt aangeven dat mamma nog wel een extra poging heeft gedaan. Als hij daarop weer zo ongelooflijk rotzakkerig reageert dan zou ik het idd laten. Dan is zo'n kind uiteindelijk beter af. Een vader die je heel de tijd laat zitten is veel schadelijker voor je zelfbeeld dan een vader die er gewoonweg nooit is.

**Geplaatst**: 27-06-09 23:59

Re: Wat moet ik doen

Geplaatst: 27-06-09 23:59

ik zou het gewoon laten, je kind is beter af zonder vader dan een vader die hem eigenlijk helemaal niet wilt. Geloof mij maar dat zal fijner voor je kind zijn. En klinkt heel gemeen wat ik nu zeg maar als zijn nieuwe vriendin jou voor alles en nog wat uitmaakt dan zou ik het niet eens toelaten dat mijn kind nog naar zijn vader en stiefmoeder zou gaan!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-06-09 09:59

Geplaatst door de TopicStarter : 28-06-09 09:59

Mijn zoon is 4,5. Mijn ex 31 jaar. We zijn vlak na de geboorte van de kleine uit elkaar gegaan daarvoor hadden we een relatie van 5 jaar.

Ik stook absoluut tussen mijn kind en zijn vader, praat niet negatief over hem in het bij zijn van mijn zoon en ga mijn zoon ook niet zijn vader laten bellen om vervelende situaties te voorkomen.

Ik kan zijn vader niet dwingen om er voor zijn zoon te zijn. En misschien is die kleine ook beter af om geen papa te hebben dan een papa die hem laat stikken. Maar het gaat zo tegen mijn principes in ik vind het heel belangrijk dat een kind ook opgroeid met zijn vader, mij vader was er vroeger altijd voor mij en mijn broer maar mijn ex heeft het drukker met zijn nieuwe vriendin en stiefzoon.

Ik heb nog een poging gedaan om een gesprek te regelen, mijn ex heeft hier geen intresse in. Daarnaast heeft mijn zoon wat lichamelijke problemen onder andere hypermobiliteit en heeft hij gewoon meer zorg nodig. Mijn ex liep wel een beetje weg voor die problemen maar de laatste 2 jaar ging het heel goed.
Zijn nieuwe vriendin heeft ook een zoon van 4,5 jaar en ik denk dat ze de jongens te veel met elkaar zijn gaan vergelijken wat natuurlijk niet eerlijk is bij een kind met een lichamelijke achterstand. De nieuwe vriendin beweerde ook gewoon dat ik hem te veel verwende en er helemaal niet zo veel is met mijn zoon, terwijl ik voorheen soms elke week in het ziekenhuis was voor een bezoek aan de fysio, kinderarts, orthopeed.

Ik ga toch nog maar een poging doen tot contact maar dat hou ik dan stil voor mijn zoon, eerst een gesprek over hoe verder.

**Geplaatst**: 28-06-09 10:30

Geplaatst: 28-06-09 10:30

Snap niet dat je zelf niet contact heb genomen, dit is voorbeeld van zeer kinderachtige ruzie waar je zoontje de dupe van is

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-06-09 11:15

Geplaatst door de TopicStarter : 28-06-09 11:15

Ik heb geprobeerd contact op te nemen maar mijn ex wil geen gesprek.
Ik wil juist dat alles goed geregeld is, vlak voor het geval met de vaderschapstest heeft hij tot 2 keer aan toe in het weekend dat de kleine naar hem ging op het laatste moment af gebelt(zonder echt een reden), dit was erg vervelend voor mijn zoon omdat hij zich er zo op had verheugd om zijn papa te zien. Daarvoor liep het eigenlijk heel goed.
Ik wil dit nu in de toekomst voorkomen daarom wil ik een gesprek met mijn ex en niet alleen maar een vaderschapstest doen. Maar als hij niet wil kan ik er weinig aan veranderen.

Die laatste zin van nuage vind ik wel kloppen. Ik ga maar een brief/email schrijven(met o.a. toestemming voor DNA test) en als hij dan nog niet reageerd geef ik het op, hij moet ook zelf willen.

Zie nu ook een foutje bij mijn vorige stkje haha, kan het niet meer wijzigen. Er staat ik stook absoluut tussen mijn zoon... Maar dat moet uiteraard ik stook absoluut NIET zijn. Ik heb dit zelf vroeger mee gemaakt met mijn ouders en ik moest uiteindelijk bij de buren opgehaald worden door mijn vader voor het weekend omdat mijn ouders elkaar bijna aanvlogen en niet eens meer normaal de kinderen bij elkaar op konden halen.

Laatst bijgewerkt door silvana84 op 28-06-09 11:33, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 28-06-09 11:29

Geplaatst: 28-06-09 11:29

Je zou een omgangsregeling kunnen afdwingen via de rechtbank maar ik denk niet dat het goed zou zijn voor de relatie tussen je zoon en zijn vader.
Betaalt hij wel alimentatie voor je zoon?
Zelf denk ik dat je niks kunt als hij zijn zoon niet wilt zien en dat lijkt me verschrikkelijk voor je zoon.
Je kan als hij niet wilt praten wel een brief naar hem schrijven met waar jij mee zit en dat zijn zoon hem heel erg mist en dat je toestemming voor een dna-test geeft.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-06-09 11:37

Re: Wat moet ik doen

Geplaatst door de TopicStarter : 28-06-09 11:37

Ja afdwingen wil ik liever ook niet.

Ik weet ook niet wat ik tegen mijn zoon moet zeggen als hij gaat vragen waarom zijn vader nooit meer belt/langs komt. Ik wil niet dat hij gaat denken dat hij niet goed genoeg is voor zijn vader.

**Geplaatst**: 28-06-09 12:05

Re: Wat moet ik doen

Geplaatst: 28-06-09 12:05

Daar kun je begeleiding bij vragen mocht zijn vader helemaal geen contact meer willen hebben met hem.

**Geplaatst**: 28-06-09 15:45

Re: Wat moet ik doen

Geplaatst: 28-06-09 15:45

Ik ben het met de meerderheid eens, en dat is dat hij degene is die contact moet zoeken.

Hij laat het op een ontzettend banketstaaf manier afweten. Ook ik heb een zoontje van 6 en zijn vader en ik zijn ook uit elkaar, dus snap in welke positie jij je bevind.

Als je wilt staat mijn PB open als je een keer wilt kletsen.

**Geplaatst**: 28-06-09 18:02

Re: Wat moet ik doen

Geplaatst: 28-06-09 18:02

als er geen kind bij betrokken was had ik gezegd: laten gaan, nergeren. Maar al moet je de man 10 x bellen, je doet het voor je kind. En ik vind niet dat hier kan worden gezegd dat het kind beter af is zonder vader.. echt niet. ( al helemaal niet zo via internet..)

**Geplaatst**: 28-06-09 18:08

Re: Wat moet ik doen

Geplaatst: 28-06-09 18:08

weet ik niet........... kind kan beter zonder vader dan met een vader die geen tijd met het kind wil doorbrengen.......

Ik heb hier het levende blije vrolijke levensgenietende voorbeeld zitten......

en Sanne ziet haar vader wel, maar als het eens per jaar is is het veel ..........

**Geplaatst**: 28-06-09 18:30

Geplaatst: 28-06-09 18:30

Ik ken de andere kant ervan Kiwiko. Mijn broer wou juist ontzettend graag contact met onze vader en hij wou dat niet met ons.
Mijn broer heeft het er altijd erg moeilijk mee gehad.
Ik vind niet dat wij achter onze computers daarover kunnen oordelen. Dat is per situatie en persoon verschillend.