Citaat:
En hihi, idd antwerpenaren zijn dikkenekken (nog een vooroordeel dat toch een beetje waar is )
Ahum

.
Ik weet ook niet direct wat het is, maar het is idd zo dat er weldegelijk cultuurverschillen zijn tussen Nederlanders en Belgen.
Een Nederlander kan het misschien vervelend vinden dat een Belg altijd zo indirect is en nooit zegt waar het op staat, maar voor een Belg kan het ook echt vervelend overkomen wanneer een Nederlander ongezouten en luid z'n mening verkondigd (en Nederlander in kwestie denkt dan dat hij nog voorzichtig is).
Ik ken Eksel niet, is dat een dorp? Als het een dorp is, dan ligt het niet persé aan het feit dat je Nederlander bent, maar aan het feit dat het een dorp is. Typische dorpsmentaliteit is nogal ons kent ons en gesloten.
Ik woon in Antwerpen en ongeveer half Nederland woont hier (grapje). In onze buurt wonen ook een paar Nederlanders die ik dan soms wel eens tegenkom als ik met de hond aan het wandelen ben. De ene zegt altijd vriendelijk goeiedag, bij de andere kan er met moeite een knikje vanaf, sja verwacht dan niet dat ik bij die 2de heel enthousiast zal zijn.
Het 2de gezin woont 2 huizen verder en ze woonden er nog niet zolang toen we ineens een briefje van hun in onze brievenbus hadden. Of we onze grote rosse kater bij zouden willen houden, want die viel hun katten aan en dat vonden ze vervelend. Wij vriendelijk gaan melden dat we helemaal geen grote rosse kater hadden

. Mijn moeder moest gelijk al niet veel meer hebben van die mensen, nu is mijn moeder bij momenten nogal categoriek, maar eerlijk is eerlijk met zo'n briefjes maak je ook geen vrienden.
Een andere keer werd de vrouw lichtjes panisch omdat onze hond op hun hond stond te blaffen. Ja onze hond liep even los op straat (was even de auto aan het uitladen en hond was op straat gekomen), ze loopt niet weg en zal misschien een keer blaffen maar zal zeker niets doen naar andere honden of mensen (anders zou ik er wel beter op letten dat ze niet op straat zou komen) en áls ze dan al eens blaft roep ik haar wel onmiddelijk terug. Staat die vrouw daar een beetje tegen haar man te roepen dat ze haar hondje moet beschermen, beiden zeggen geen woord tegen mij terwijl ik wel gewoon mijn hond terugroep.
Het andere gezin zegt wel altijd vriendelijk goeiedag en doet niet panisch als mijn hond naar hun hond gaat. Heb ook een tijdje in een broodjeszaak achter de hoek hier gewerkt en kwam dan ook veel van onze Nederlandse buren tegen, kon met hen altijd even gezellig een babbeltje doen als met de Belgische buren.
Een groot deel van mijn medestudenten zijn Nederlanders en ik heb er geen problemen mee, kom met sommigen heel goed overeen. Ja af en toe vliegen er wel eens belgen- of hollandermoppen rond, maar niemand die er zwaar aan tilt.
Vervelendste vind ik persoonlijk sommige Nederlanders die naar Antwerpen komen om uit te gaan, sorry, maar die hebben echt geen manieren (en dan heb ik het over de types die tegen de kathedraal staan te pissen en het nog grappig vinden ook).
Het is wel vervelend dat je dochter niet uitgenodigd wordt en dat je er zelf ook niet echt tussen kan komen, maar misschien helpt het idd als jij een keertje de klas uitnodigt voor een feestje. Of een keer met gezin opdagen op een of ander dorpsfeest (weet niet of je dat al doet).
*edit* Waarom zou je je kinderen katholiek moeten opvoeden om 'erbij te horen'? Wij zijn thuis zo ongeveer de grootste ketters die je kan tegenkomen en dat is dan maar te nemen of te laten.
Er zijn Nederlanders die zich heel flexibel aanpassen (net zoals er Belgen/Fransen etc zijn die dat doen) maar de Fransen die ik ken zijn niet echt van mening dat Nederlanders in het algemeen zich makkelijk aanpassen. En ja Fransen zijn een slag apart, maar ik vind het dan toch wel bizar als iemand het raar vind dat ze Frans praten

.