Ik zit te werken en ben met iets bezig waar ik mijn gedachten goed bij moet houden, anders gaat het mis.
Mijn bureaustoel staat naast het raam. Hoor ik plots geritsel.
Ik kijk door het raam, roep een keer, eee af met je jatten (hihi ik kan altijd zo heerlijk reageren)
Ik heb een rotstuin. Grote rotsen met plantjes erin en de rest is kleiner grind met planten.
Voor de zoveelste keer was er weer iemand steentjes aan het graaien.
Ze schrikken zich telkens het apenzuur als ik eeee roep, maar dan toch, waarom zoiezo al de beslissing nemen om bij een ander steentjes uit de tuin te plukken?
(het zijn telkens kindjes)
Dat niet alleen, want in mijn andere tuin heb ik steeds katten die de boel onderste boven gooien.
Graven gaten, poepen en plassen, maken een bergje.
Pikken de tomaten, aarbeien, bonen etc.
Leuk is anders en hiervoor heb ik al koffiedrap geprobeerd, grote sateprikkers, heb zelfs al met emmers water achter die krengen aan gezeten, maar het helpt allemaal niet.
Ik laat verdorie mijn hond toch ook niet bij hem in de tuin de boel mollesteren?
Ik snap dat niet hoor. Wat is er nu zo interessant aan mijn tuinen, dat ik er verdorie zowat permanente bewaking in moet zetten?
Ben ik de enige met dit probleem?
Wat doen jullie ermee/eraan?
) zeker aangebracht. Maar kinderen hebben vaak gewoon het besef nog niet en doen dat zeer zeker niet om de buurvrouw te pesten.