Mijn buurtjes *laten we zeggen drie van de straat* zien mijn dieren niet zo zitten, wel als ik erbij sta, dan is er niets aan de hand.
Maar vanavond sta ik even op het balkon was op te hangen en de katten zitten beneden, 1 op de schutting en 1 op de loungeset.
En bij de buren komen de kids naar boven, ik hoor ze de deur dicht doen, weer open en er vliegt iets door de lucht richting mijn katten.
Bij mij knalde er een vloek uit
en toen hoorde ik kids stem plus moeders stem *en maar zeuren dat ze proberen de kids regels op te leggen maar dat als je je omdraait ze niet luisteren* iets mompelen en snel naar binnen gaan, wslijk dachten ze dat ik beneden zat en het zag gebeuren en dus niet zag hoe en wat maar stond er dus naast.Naar beneden, en vroeg me al de hele tijd af hoe ik toch aan zo'n verzameling knijpertjes in mijn tuin kwam, maar natuurlijk dacht ik dat de katten of de hond er mee aan het spelen waren geweest, blijkt nu dus dat ze gewoon iedere keer als ze een kat van mij zien dat ze een knijper gooien.
Niet dodelijk ik weet het, maar het is de tussenschutting, dus hun kat mag er zitten maar de mijne op zekers ook, en de loungeset, ja dat is onze loungeset in onze tuin, zal toch te gek worden als de katten daar niet meer mogen komen.
Nou had ik van de week al een buurkind dat mijn voortuin inrende om mijn kat eruit te jagen, dus ik zeg hey ben je niet goed ofzo *ja het kan vriendelijker I know* en dat kind kwam me doodleuk uitleggen dat dat zijn kattenvijand was en dat die die oveal verjaagde, waarop ik zei dat dit de tuin van mijn kat is en dat hij daar gewoon mag zitten, katten verjagen doe je maar in je eigen tuin, plus dat katlief meteen de straat oprent dus bij een langskomende auto ben je de pineut.
Vader komt aanlopen en hoort het allemaal, loopt langs me en zegt kind is gek hoor.
Als alle honden in de straat blaffen, geen probleem, blaft die van mij dan moeten ze mee blaffen *ja mijn etterige puber gaat dan nog even verder* uit het raam hangen en als we de deur uitkomen blaffen naar de hond, ja de hond gaat wel.
Uitgelegd dat als die kids van hun zo doorgaan het een keer fout gaat, ze herkend nu de stemmen al van de treiterkids en reageerd er ook op.
We hebben hier allemaal dieren, of het nou een kat of een hond is, een konijn of wat dan ook, en die van ij zijn serieus gewoon altijd de pineut, of het nou juist is omdat dit een heel ander huishouden is dan dat van hun *veertigers met kids* of dat het gewoon geinig is om de nieuwkomende te pakken weet ik niet, maar op dit soort momenten heb ik zoiets van ggrrrr.
Ik heb om de haverklap kids door mijn voortuin lopen, moet ik dan een bak knikkers erbij pakken en die naar hun hoofd gaan gooien als ze langs komen?
Snappen de ouders me beter als er 1 thuis komt met een gat in zijn kop?
Natuurlijk zijn er gesprekken over geweest, gordijnen worden voor dicht gedaan zodat de hond niet tekeer gaat *dit gebeurde volgens de buren als wij weg waren* kom ik er pas geleden achter *ze hadden niet door dat ik thuis ben* dat de kids hier gewoon voor het raam gaan staan blaffen en in de tuin blijven staan, waarna de buurman naar voren stapt en de hond gaat bevelen *door het raam heen* om te gaan zitten en liggen en stil te zijn.
Tsja de hond blaft als er mensen in haar tuin staan, vooral kinderen die blaffend heen en weer springen en de katten lopen ook weleens in andermans tuin, wat die van hun trouwens ook doen en ja die van hun komen ook weleens hier binnen, wat kan mij het schelen, ze doen verders niets.
Maar op deze manier wordt je geduld wel op de proef gesteld en toen ik vanavond er praktisch naast stond en hoorde dat de moeder dus even leuk voor deed hoe je de kat van de buren pest wou ik even grommen hier.
Heb de knijpers *ja had ze bewaard* gepakt en met zijn allen over de schutting gegooid, hopen dat ze vanavond of morgen de hint begrijpen *gaan praten lijkt me op dit moment niet erg verstandig*
Echt....zo'n hekel aan de hypocriete dierenliefhebbers, mijn beestjes *en kids* zijn geweldig en de rest mag je pesten, dat is zo totaal buiten mijn normale manier van doen.
Zo....koffie...

). Nooit een bedankje, nooit een dienst ervoor terug.
En als je ouders betrapt; bel eens aan bij die mensen, en bedank ze hartelijk voor dat o zo goede voorbeeld! Dat jij hen (en de kinders) graag net zo goed zou willen behandelen. Spreek ze aan met meneer / mevrouw dierenbeul (poeslief en aardig lachend)...
Daar heb ik ook een waterpistool voor aangeschaft.
)
