Ik ben dan wel een volwassen vrouw van 30, dan nog, ik doe hem niet open

Zojuist gebeurde dat dus. Stond een jongeman aan de deur. We hebben geen deurbel dus hij klopte. Ik had het helemaal niet gehoord, de hond wel
Normaal ben ik niet thuis rond dit tijdstip. Het is dat ik nu in de ziektewet zit (val van paard afgelopen zondag).
De mensen die me kennen weten me telefonisch wel te bereiken en iedereen die ik ken komt achterom.
Ik heb dus gewoon gewacht tot hij weg was. Met mn senseotje zat ik gewoon op de bank.
Nu ga ik wel allerlei dingen denken: Oh er zal toch niks met mn paard zijn? Of: Oh er zal toch niks met mijn dochter zijn?
Maar die mensen hebben allemaal mijn telefoonnummer.
Toch straks voor de zekerheid maar even checken of alles goed is met Sis.............De school zal zeker bellen als er iets is. Verder kan ik niks verzinnen waarvoor ze mij moeten hebben!

woon dan ook niet in de 'grote stad' dus dat scheelt ook.. 
en als ik het dan nog niet vertrouw gluur ik op het balkon naar beneden en als ik denk doe maar niet dan doe ik niet open..
Maar ik ben maar zelden alleen thuis.
En die sturen geen jongeman