Geplaatst 
Afgelopen dinsdag ben ik voor 't eerst van mn eigen paard afgevallen.
Ik wilde opstijgen en op het moment dat ik boven het zadel hing zette hij een paar passen naar voren.
Hierdoor verloor ik mn evenwicht en kwam ik redelijk hard achter het zadel terecht. Daar schrok hij ontzettend van en ging er meteen vandoor. Ik had totaal geen grip dus ben eraf gevallen in de houten bakrand.
Voelde meteen dat het mis was omdat het zovéél pijn deed, dus vriendin van me heeft 112 gebelt en ben opgehaald met de ambulance.
Die heeft me compleet ingesnoerd, nekkraag om etc, infuus met morfine (hield het niet van de pijn)
Ben daar helemaal gecontroleerd; urinetest, bloedtest, röntgenfoto's, longfoto's (waren bang voor klaplong) etc.
Blijk gelukkig niks gebroken te hebben maar ben helemaal bont en blauw.
Totale schade: een schaafplek op mn rug van 3 handen lang en 1 hand breed, mn linkerbil is helemaal zwart, linkerbovenbeen is zwart/paars, elleboog en enkel helemaal blauw en her en der nog wat schaafplekken.
Nu heeft mn broertje heel goed voor me gezorgt tot gisterenmiddag en daarna heeft de staleigenaresse (tevens goeie vriendin) me opgehaald en nu moet ik hier blijven tot zondag.
Want wat ik het ergste van alles vind is dat mn ouders op vakantie zijn, ze zitten tot en met zondag op Kos in Griekenland.
Ondanks dat ze super lief en zorgzaam zijn voor me hier, heb ik het er zo moeilijk mee, ik mis mn ouders zo ontzettend erg
Klinkt misschien stom, maar ik wil gewoon mn mama bij me hebben.
Heb mn ouders ook niks gezegt omdat ze voor 't eerst sinds tijden samen op vakantie zijn, en óf ze komen meteen terug in paniek, óf ze kunnen niet eerder terug en zitten helemaal in de stress totdat ze eindelijk naar huis kunnen.
Ik wist niet dat je op 22-jarige leeftijd je moeder zó kon missen.. Ik heb echt huilbuien af en toe dat ik zo graag wil dat ze hier is
Moest het even van me afschrijven, wil de mensen die voor me zorgen hier niet mee lastig vallen, vooral omdat ze al zó ontzettend hun best voor me doen..
Maar je boft met zulke lieve mensen om je heen, je mag best je moeder missen hoor.. logisch! Wel lief van je dat jij ze van hun vakantie laat genieten. Sterkte, enne.. het is bijna Zondag 
Probeer lekker uit te rusten en te herstellen. Dan kun je zelf ook een goed gevoel erover hebben dat je ouders lekker op vakantie kunnen blijven..vind ik heel goed bedacht van je! Achteraf (iedergeval zo zijn mijn ouders) zullen ze wel mopperen dat je het ze had moeten laten weten, maar zelf hadden ze het bij jou ook zo gedaan. Als je weer helemaal herstelt ben weer gaan paardrijden he, het was gewoon even een miscommunicatie 
Idd... het vervangt de liefde van je ouders gewoon niet. En je zult ook wel doodop zijn van de pijn, en het liefste iedereen af willen snauwen, en dat niet durven, en bij je ouders wel 
Tenminste, dat heb ik altijd 
Bereid je ze iig goed voor op wat ze aantreffen 
't zijn soms gevaarlijke dieren geloof ik..
