Iets meer dan een jaar geleden ontmoette ik mijn ex, het klikte direct enorm goed, en na korte tijd waren we al echt een stelletje (puppylove
). Na 4 maanden al, begonnen er wat dingetjes te spelen, hij had alleen nog maar zin in mij als het hém uitkwam, en dat was zo eens in de week, soms zelfs eens in de twee weken. Niet echt tof dus, maargoed, ik was echt gek op hem, en elke keer was ik weer helemaal blij als hij weer wat van zich liet horen en was ik ook gelijk niet meer boos.Na een tijdje begon dat me wel te slopen, en heb ik gezegd dat het voor mij zo niet werkte. Drama, drama, hij was niet blij, ik ook niet. Maar, hij vond wel dat ik gelijk had, ik was al die tijd al veel te lief voor hem geweest.
Later sprak ik met zijn moeder, die vertelde dat ze blij was dat het over was, ik verdiende veel beter en was te lief.
Mijn vriendinnen vonden dat ik al veel lang veel te lief was geweest en hem veel eerder had moeten zeggen dat ie op kon rotten.
Een tijdje later, kwam ik weer in gesprek met een andere jongen, die ik op hetzelfde feestje had ontmoet als de jongen waar ik het hierboven over heb. Ik wilde graag rustig aan doen, had geen zin in weer een vriend, met aansluitend op den duur weer zo'n drama.
Maargoed, ik ben niet echt trouw aan mijn eigen afspraken, en al snel was ik weer verliefd, ik leek hem ook niet geheel koud te laten en jawel, een lief, nieuw stelletje was geboren.. Ging érg goed, maar niet heel lang, twee weken geleden begon hij weer te smsen met zijn ex. Ik pissig, maar gelijk weer vergeven. Twee dagen later kwam ik erachter dat hij zelfs had afgesproken met haar. Prima, maar meld het me even..
Ruzie gehad, ik voelde me gelijk schuldig dat ik er zo'n probleem van maakte en hij was weer tevreden. Na nog een paar ruzies over trouw zijn, die ik steeds weer toegaf, omdat ik weet dat het ook een beetje te wijten is aan zijn verleden, besloot ik gisteren dat dit niet ging werken en dat hij een ander mocht gaan zoeken. Toen ik hem net vroeg waarom hij echt ineens zo deed, was het antwoord dat hij ook echt niet wist, maar dat ik in ieder geval veel te lief voor hem was.
AARGH! Wat heb ik nou steeds aan die boodschap!
Moet ik nu een bitch gaan worden, of een enorm lieve jongen gaan zoeken? Mijn probleem is namelijk dat ik een bloedhekel heb aan lieve, zachte, romantische mannen, dus dat is ook al geen oplossing.
Ik ben een wanhopig, lief geval. Wat zal mijn toekomst brengen als ontzéttend lief meisje? Wie is een lotgenoot? Wat kunnen we eraan doen?
Liefs, lieve Joyce
)
