Geplaatst Mijn oom & tante hebben 7 jaar geprobeerd om een kindje te krijgen. Na 7 jaar eindelijk het bericht dat het ze was gelukt
. Zo blij was iedereen voor ze. En ook hun heb ik nog nooit zo blij gezien.Alles leek goed te gaan tot bij de 20 weken scan ( als ik het goed heb ). Het hartje van het kindje blijkt niet in orde te zijn. De zuster wou ze nog even troosten met de woorden; "Ben blij dat je er nu achter komt want nu kan het nog geaborteert worden". Mijn oom & tantes wereld storte in. Bij verder onderzoek bleek dat er geen ader naar de longen loopt en dat de rechterhart kamer niet goed ontwikkeld is. Op dit moment is dit geen probleem want hij krijgt zuurstof via de navelstreng maar zodra hij geboren wordt moet het direct geopereerd worden en de kans bestaat dat het kindje het niet gaat halen. Er zijn nog onderzoeken gedaan of het kindje geen handicap heeft want dat gaat vaak gepaard met een hartafwijking maar dat is gelukkig niet het geval.
Nu vrijdag gaat het kindje geboren worden. Duimen jullie mee?
Zo raar. Vanavond gaan we nog even naar hun toe om ze sterkte te wensen en meer kunnen we gewoon niet voor ze doen. Zo oneerlijk allemaal. 
...
!
! 
