Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-04-09 20:12

Mensen zonder fijne familie en vrienden?

Geplaatst door de TopicStarter : 11-04-09 20:12

Ik had zojuist een discussie met iemand. Kwam er eigenlijk op neer dat er zeker mensen bestaan zonder familie waar ze goed mee kunnen opschieten en zonder vrienden leven. Zou dat aan die mensen zelf liggen? Ikzelf heb ook maar een matig contact met mijn familie, maar ik kan de afstand de schuld geven (en mijn paard, die ik liever aandacht geef dan hun). En schoonfamilie krijg je er bij. Ze zijn niet echt van mijn leeftijd omdat mn schatje een verwend nakomerttje is

.Daarnaast is echte vriendschap creeeren in een andere omgeving ook bijna niet te doen (ondervind ik zelf) maar om nu te zeggen dat dat aan mij ligt. Vaak is het een beetje 1-richtings verkeer. Hebben meer mensen hier last van en hoe erg is dat? Hoeveel hinder ondervind je er van?
Ik niks, ik heb kennissen genoeg. Een paar echte goede vrienden, weliswaar op afstand, maar toch. Fijne collega's die met me moeten lachen en een baas die héél blij met me is. En natuurlijk een al bijna 8-jarig goed huwelijk en een schattig dochtertje. Voor meer zou ik wel tijd hebben, maar je kan niks dwingen he?

**Geplaatst**: 11-04-09 20:16

Geplaatst: 11-04-09 20:16

Ik vind niet dat het aan de mensen zelf altijd ligt hoor. Soms is het juist de grote meute die al heel snel oordelen en vaak heb je dan ook mensen die de rest dan weer op hun woord geloven

Ik heb er zelf ook jammergenoeg ervaring mee en weinig echte vrienden. Maar dat hoeft geen probleem te zijn, ik vermaak mij prima in mijn eentje en vind het leuk om af en toe eens een praatje met onbekenden te maken. Alleen staan hier redelijk weinig mensen voor open, die kijken niet verder dan hun vriendengroep.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-04-09 20:18

Geplaatst door de TopicStarter : 11-04-09 20:18

Njen schreef:
ik vermaak mij prima in mijn eentje en vind het leuk om af en toe eens een praatje met onbekenden te maken. Alleen staan hier redelijk weinig mensen voor open, die kijken niet verder dan hun vriendengroep.

Ja hier nog 1

Meestal maak ik een flauw grapje. En meestal zijn het de mannen die er om moeten lachen

Ik lig blijkbaar goed bij het mannenvolk

Ik vond het altijd zo afschuwelijk een vriendje te hebben die zijn vrienden o zo belangrijk vond. En als je dan 10 jaar later bent hoeveel er over zijn..........
Volgens mij valt elke vriendengroep uit elkaar.

**Geplaatst**: 11-04-09 20:20

Geplaatst: 11-04-09 20:20

In het bejaardentehuis waar ik werk zie ik regelmatig mensen komen die totaal geen contact meer hebben met familie en vrienden? ook absoluut niet.
1 man was gewoon een afschuwelijk botte man

Pas 3 dagen voor zijn dood zei hij: ik had aardiger moeten zijn in mijn leven...
Er was niemand op de begrafenis behalve 2 verzorgenden. De kist werd het tehuis uit geduwd door mijn leidinggevende (en dat gaf mij zo'n verdrietig gevoel....).
Maar dat lag ook echt aan die man zelf, ongeacht de omstandigheden die eraan vooraf zijn gegaan. Hij was echt vreselijk gezelschap en deed ook niet echt moeite om ook maar iets te veranderen. Zat in de familie: zijn broer had ook totaal geen behoefte aan gezelschap

(maar ja, in een verzorgingstehuis heb je toch vaak inloop

stagaires lieten wij er overigens maar niet heen gaan

die zouden van schrikt stoppen met de opleiding hahhaha)

Ik heb contact met bepaalde familieleden, die zijn mij heel dierbaar

met andere minder, die zie ik alleen met rouw en trouw

Vrienden genoeg, maar ik heb geen behoefte aan elke week contact. Gelukkig is de vriendschap erg hecht, dus dan hoeft het ook niet

Ik heb maar een paar echt vriendinnen, met 2 meiden ben ik al 20 jaar hele goede vrienden! en de club van de middelbare school tref ik ook 2 keer per jaar (dan houden wij een reunie) en dat houden wij er zeker in!
Ik ben trouw als het op mijn echte vrienden aankomt

**Geplaatst**: 11-04-09 20:20

Geplaatst: 11-04-09 20:20

Zoezi schreef:
Njen schreef:
ik vermaak mij prima in mijn eentje en vind het leuk om af en toe eens een praatje met onbekenden te maken. Alleen staan hier redelijk weinig mensen voor open, die kijken niet verder dan hun vriendengroep.

Ja hier nog 1
Ik vond het altijd zo afschuwelijk een vriendje te hebben die zijn vrienden o zo belangrijk vond. En als je dan 10 jaar later bent hoeveel er over zijn..........
Volgens mij valt elke vriendengroep uit elkaar.

Wat je nu zegt is heel erg herkenbaar... Ik heb het bij beide exen meegemaakt

De ene daar wou zijn vriendengroep zelfs niks meer met hem te maken hebben omdat ie met mij had 8)7

Het stomme was dat ze mij niet eens kenden, alleen maar verhalen hadden gehoord van mensen die hadden lopen stoken

En mijn andere ex zijn vriendengroep heeft mij uiteindelijk lopen bedreigen, maar hij is uiteindelijk wel degene geweest die er wat van heeft gezegd, omdat hun gedrag nergens opsloeg.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-04-09 20:24

Geplaatst door de TopicStarter : 11-04-09 20:24

Njen schreef:
Wat je nu zegt is heel erg herkenbaar... Ik heb het bij beide exen meegemaakt De ene daar wou zijn vriendengroep zelfs niks meer met hem te maken hebben omdat ie met mij had

Zo had ik er 10 jaar geleden ook 1. Ik woonde bij hem en hij durfde het zijn ouders en zijn vrienden niet te vertellen. Erg he?
Nu heb ik gehoord dat er wel geteld 1,5 vrienden over zijn van 10 jaar geleden! Waarvan 1 van zijn beste ex-vrienden nog altijd mijn beste vriend is.

En daar is mijn ex best woest over.

En wat betreft dat verhaal van die man die alleen begraven wordt met 2 verzorgsters om zich heen, ik vraag me af of dat ook zo zijn geweest als hij met 50 gestorven zou zijn geweest. Bejaarden zijn vaak dumpjes van de volwassenen/kinderen.

Laatst bijgewerkt door 1Boefje op 11-04-09 20:25, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 11-04-09 20:24

Geplaatst: 11-04-09 20:24

ik herken het wel..vaak is het ook een kwestie van tijd...ikzelf ben een alleenstaande moeder, dus niet al mn vrienden hebben s'avonds zin om maar steeds naar mij toe moeten komen, ben toch erg aan huis gebonden, heb ik vrije tijd gaat er gewoon veel zitten in paarden en nu in een huisje opknappen..heb een paar goeie vriendinnen en een lieve vriend(niet de vader van de kinders en wonen niet samen)..zou misschien meer mensen om me heen willen hebben, maar heb er gewoon de tijd niet voor zodat het snel lijkt dat mijn leven alleen maar om mn gezinnetje draait

**Geplaatst**: 11-04-09 20:27

Geplaatst: 11-04-09 20:27

Zoezi schreef:
Njen schreef:
Wat je nu zegt is heel erg herkenbaar... Ik heb het bij beide exen meegemaakt De ene daar wou zijn vriendengroep zelfs niks meer met hem te maken hebben omdat ie met mij had

Zo had ik er 10 jaar geleden ook 1. Ik woonde bij hem en hij durfde het zijn ouders en zijn vrienden niet te vertellen. Erg he?
Nu heb ik gehoord dat er wel geteld 1,5 vrienden over zijn van 10 jaar geleden!

Hahah, zo zie ik die ex ookwel eindigen

Maar veel mensen vinden mij ook een buitenbeentje, als hun zich als idioten gedragen en ik doe niet mee dan is het natuurlijk niet goed. Dan heb ik een rare bui en dan word ik vreemd aangekeken en gelijk voor zat bestempeld. Maar het ene moment ben ik gewoon in hun ogen heel saai, maar dat is vaak omdat ik mijn eigen expres op de achtergrond hou omdat ik met die mensen vaak niks te bespreken heb.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-04-09 20:28

Geplaatst door de TopicStarter : 11-04-09 20:28

Njen schreef:
Maar veel mensen vinden mij ook een buitenbeentje, als hun zich als idioten gedragen en ik doe niet mee dan is het natuurlijk niet goed. Dan heb ik een rare bui en dan word ik vreemd aangekeken en gelijk voor zat bestempeld. Maar het ene moment ben ik gewoon in hun ogen heel saai, maar dat is vaak omdat ik mijn eigen expres op de achtergrond hou omdat ik met die mensen vaak niks te bespreken heb.

Herkenbaar

En toch ben ik blij met mezelf zoals ik nu ben

**Geplaatst**: 11-04-09 20:30

Geplaatst: 11-04-09 20:30

Zoezi schreef:
Njen schreef:
Maar veel mensen vinden mij ook een buitenbeentje, als hun zich als idioten gedragen en ik doe niet mee dan is het natuurlijk niet goed. Dan heb ik een rare bui en dan word ik vreemd aangekeken en gelijk voor zat bestempeld. Maar het ene moment ben ik gewoon in hun ogen heel saai, maar dat is vaak omdat ik mijn eigen expres op de achtergrond hou omdat ik met die mensen vaak niks te bespreken heb.

Herkenbaar En toch ben ik blij met mezelf zoals ik nu ben

Ik ben ook blij met mijn eigen

Tot een tijdje terug trok ik het mij heel erg aan, maar tegenwoordig niet meer en ga ik mijn eigen gang. Wat veel mensen ook niet snappen is dat ik dingen in mijn eentje doe, maar dat vind ik gewoon leuk, vooral als er van die weinige vrienden niemand mee kan

**Geplaatst**: 11-04-09 20:30

Geplaatst: 11-04-09 20:30

Zoezi: hij was 65....
En hij is zijn hele leven alleen geweest, geen vrouw en geen kids. Hij vond het alleen heerlijk, maar was daarom een ramp in het bejaardentehuis

Het komt zelden voor hoor dat een bejaarde echt gedumpt word. Als de kids niet meer komen is er vaak meer aan de hand dan: 'moeke zit daar goed, wij hebben er geen omkijken maar naar

'
Wij horen toch vaak wel beide kanten van het verhaal

Alleen is het wel treurig als moeder echt dement is en totaal niet beseft waarom haar kids niet willen komen... omdat ze het écht niet meer weet wat er vooraf heeft afgespeeld.

**Geplaatst**: 11-04-09 20:32

Geplaatst: 11-04-09 20:32

Er zijn meerdere mensen in de familie die met elkaar gebroken hebben hier.
Wij ook met bepaalde mensen.
Tis een beetje een zooitje in de familie wat dat betreft, echt te krom voor woorden.

**Geplaatst**: 11-04-09 20:43

Geplaatst: 11-04-09 20:43

Soms is het best moeilijk ervaar ik zelf.. Kom zelf uit Zeeland, waar mijn ouders + broers ook wonen + de vrienden waar ik de afgelopen 5 jaar heel hecht mee ben geworden. Die heb ik achtergelaten voor een baan in Noord-Holland. Lastige keuze. Familie van mijn vader woont door het hele land en daar heb ik zodoende ook niet veel contact mee, mede omdat ik geen neven/nichten heb van mijn leeftijd. Familie van mijn moeder woont in Zeeland maar die relatie ligt nogal vreemd. Ben hier nu een half jaar in Noord-holland maar voel me nog absoluut niet thuis, werk dan wel op een manege en daar kan ik het ook goed vinden met iedereen maar om weer een vriendenkring op te bouwen is verrekte lastig...

**Geplaatst**: 11-04-09 20:44

Geplaatst: 11-04-09 20:44

ik vind dat je heel veel ziet dat iedereen maar zo veel mogelijk vrienden moet hebben, als je kijkt naar hyves en face book. hoe meer vrienden hoe hipper. Niet echt mijn ding moet ik zeggen.

Je hebt denk ik verschillende soorten mensen, sommige mensen moeten altijd iemand om zich heen hebben, andere hebben dat niet zo nodig ( daar schaal ik mezelf onder

) al is dat soms voor de mensen met zogenaamd bergen vrienden lastig voor te stellen.

met familie heb ik trouwens wel een hele goed band, familie blijft je hele leven, vrienden komen en gaan is mij altijd verteld..

**Geplaatst**: 11-04-09 20:46

Geplaatst: 11-04-09 20:46

Ik ben geen familiemens, alleen een mama's kindje

Heb veel contact met mijn moeder, mijn zussen (met man en kids) heb ik ook goed contact mee, maar we zien elkaar niet echt heel regelmatig (denk dat het veel is als ik 1x per maand zeg). Heb 2 goede vriendinnen waarvan ik de ene zeker wel eens per week probeer te zien en de ander zie ik een paar keer per week (is stalgenootje en woont in dezelfde flat). Vind het prima zo, ben druk met werken, met m'n paarden en met vriendlief, zou geen tijd hebben voor meer mensen om me heen

**Geplaatst**: 11-04-09 20:51

Geplaatst: 11-04-09 20:51

MaartJ: Dat kan ik wel snappen ja.

Laatst sprak mijn moeder iemand die ze tegen kwam.
Die woonden in Noord holland maar zijn toen verhuisd naar Friesland, ze heeft er 10 jaar gewoond en is nu weer terug in haar oude dorp. Die heeft zich in friesland nooit thuisgevoeld en heeft altijd terug gewild.
Het is overal anders wat dat betreft.
Ik moet er niét aan denken om in friesland te wonen bijvoorbeeld.
En dat alleen gebasseerd op de mensen die er wonen uit ervaring.

**Geplaatst**: 11-04-09 20:53

Re: Mensen zonder fijne familie en vrienden?

Geplaatst: 11-04-09 20:53

Tjah het zijn toch keuzes die je maakt, ik wilde graag in de paarden werken en dat is in Zeeland vrijwel niet mogelijk. Dus ik heb de gok gewaagd, heb hele fijne collega's e.d. om me heen hoor maar ik mis mijn 'vaste' groepje. Gewoon het feit dat je iemand zomaar opbelt om wat leuks te gaan doen, de standaard stapavondjes op vrijdag en zaterdagavond en de mensen die je door en door kennen...

**Geplaatst**: 11-04-09 21:08

Re: Mensen zonder fijne familie en vrienden?

Geplaatst: 11-04-09 21:08

Ik heb geen goeie band met me familie. Om verschrikkelijk veel redenen. Het liefst zouden ze hier vaak staan, maar ik wil ze liever niet zien en spreken.
Ik heb zat kennissen. Maar echte vrienden daar heb ik er maar 2 van. Vind het ook niet nodig om meer vrienden te hebben. Het is prettig zat om af en toe gewoon met mensen te kletsen zonder alle dingen die daar bij horen.
Heb een baan waarbij ik soms op een dag wel 100 man spreek. Dan heb je aan het einde van de dag geen zin meer om met mensen te praten. Gewoon rust is heerlijk. Zacht muziekje op boek lezen/tv kijken enz. Misschien lekker met een paard naar buiten. Veel lekkerder toch?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-04-09 17:37

Geplaatst door de TopicStarter : 12-04-09 17:37

Vandaag is ook weer zo'n goed voorbeeld. M'n pa zit weer bij m'n zus. Mij uitnodigen met Pasen? Neeeeee hoor, dat denk je toch zeker niet? Kreeg alleen een berichtje gisteravond op msn dat ze bij m'n zus zouden zitten en of ik ook niet wou komen. Hallo, ik ga echt niet zitten wachten op het allerlaatste moment om via een ander bij een ander uitgenodigd te worden!
Ik ben lekker m'n endurancewedstrijd wezen rijden. Nu had ik niemand om die mee te rijden, dus als mijn zus me nu gewoon deze week op een fatsoenlijke tijd had uitgenodigd, dan was ik gewoon gegaan naar m'n familie!
M'n man en dochter zijn bij mijn schoonmoeder eieren wezen rapen. Goed toch zo? Ik plezier, hun plezier, en m'n eigen zus en pa missen me niet!

**Geplaatst**: 12-04-09 17:44

Re: Mensen zonder fijne familie en vrienden?

Geplaatst: 12-04-09 17:44

Ik heb ook nauwelijks contact met familie.
Mijn moeder is enigskind en met haar moeder had ik een heel fijn contact, echt een oma. Helaas is zij bijna 5 jaar geleden overleden.. Mijn oma had veel broers en zussen, de enige die nog over was na mijn oma was haar broer en zijn dochter. Beide compleet verknipte kluizenaars, dus geen contact meer mee.
Mijn vader heeft 2 zussen en 1 broer. Broer heeft nauwelijks contact met de fam, ken hem dus ook nauwelijks. Mijn vaders moeder is overleden, maar was werkelijk een kreng, waardoor er zeer lange tijd geen contact is geweest tussen ons gezin en de ouders vanmijn vader. Na het overlijden van mijn 'krengoma' is het contact met mijn opa wel verbeterd, maar door de gemiste tijd zal het nooit aanvoelen voor mij als een opa..
De zussen van mijn vader... zeer complex verhaal, komt erop neer dat ook daar weinig contact mee is. 1 zus en broer hebben geen kids. Andere zus heeft 1 zoon en 1 dochter. Met mijn nichtje heb ik altijd heel veel opgetrokken tot het moment kwam dat ze met loverboys etc in aanraking kwam, om mezelf te besparen heb ik met haar een jaar of 4 geleden het contact verbroken, Mijn neefje zie ik zo af en toe...

Maar ik moet zeggen..... het interesseerd me weinig. Ik ken 'het familiegevoel' totaal niet, dus mis het niet ook. Met mijn ouders heb ik een zeer goede band.

Vrienden... tsja.. wat zijn vrienden. Ben vaak op mijn bek gegaan,heel vaak! Inmiddels heb ik een aantal 'vrienden' waarvan ik weet dat het oke is en verder een uitgebreid netwerk van kennissen

**Geplaatst**: 12-04-09 18:04

Geplaatst: 12-04-09 18:04

Zoezi schreef:
Kwam er eigenlijk op neer dat er zeker mensen bestaan zonder familie waar ze goed mee kunnen opschieten en zonder vrienden leven. Zou dat aan die mensen zelf liggen? Ikzelf heb ook maar een matig contact met mijn familie, maar ik kan de afstand de schuld geven (en mijn paard, die ik liever aandacht geef dan hun). En schoonfamilie krijg je er bij. Ze zijn niet echt van mijn leeftijd omdat mn schatje een verwend nakomerttje is .
...
Voor meer zou ik wel tijd hebben, maar je kan niks dwingen he?

Even los van wat je opmerkt, en hoe waar dat kan zijn - maar dit ís een keuze

Jij kiest voor je paard in plaats van het heen en weer reizen naar familie. Daar zeg ik niets in termen van "goed" of "slecht" over, want ik kan me prima voorstellen dat je helemaal gelukkig bent bij je paardje - maar 't blijft een keuze. Net zo goed als dat mensen die emigreren spreken over afgenomen contact met thuis, hoewel zij zelf kozen voor de afstand

Over vrienden maken: dat kan heel, heel moeilijk zijn. Je klinkt alsof je je leven prima voor elkaar hebt, en ik geloof ook niet zo in de kwantiteit

Zomaar 2 dingetjes om je te realiseren bij het "zoeken" naar vriendjes en vriendinnetjes

Waar: vrienden maken op een zeilvereniging, terwijl de paarden eigenlijk je allergrootste hobby zijn, kan, maar contact met mensen met dezelfde intresses is altijd makkelijker. En soms gaat het er zelfs gewoon om dat je een heel ander soort mens bent - een buitenmens ipv een hockeymeisje bijvoorbeeld.

Overigens: tuurlijk hoeft dat niet per sé zo belangrijk te zijn, ik kan het ook met beiden goed vinden

Hoe: Watvoor contact zoek je, en "klopt" je benadering daarmee? Goede vriendschappen moeten groeien, en in iedere echte vriendschap moet je investeren. Groeiende vriendschap vraagt tijd en aandacht, ook als je eigenlijk net even geen zin hebt.

Maar, zoals ik al zei: het klinkt als een mooi leven

**Geplaatst**: 12-04-09 18:09

Re: Mensen zonder fijne familie en vrienden?

Geplaatst: 12-04-09 18:09

In sommige gevallen is het ook moeilijk om nieuwe contacten te leggen.
Wanneer je "anders" dan het gemiddelde schapenvolk bent bijvoorbeeld.
Ik heb niet veel familie, nooit gehad ook, dus die moet ik zelf uit eindelijk maar gaan maken

**Geplaatst**: 12-04-09 20:08

Geplaatst: 12-04-09 20:08

Ik heb ook heel weinig familie, eigenlijk alleen nog mijn moeder en mijn dochtertje dan. Verder familie in het buitenland en familie die ik nooit meer spreek.

Vriendinnen maar een paar. Ik vermaak me ook prima alleen hoor. Ik heb juist zo'n hekel aan verplicht op familiebezoekjes en verjaardagen gaan. Ik vind het prima zo.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-04-09 20:13

Geplaatst door de TopicStarter : 12-04-09 20:13

Ja verplichte feestdagen en verjaardagen heb ik ook niks mee. Of feestjes. Als ik 12,5 jaar getrouwd ben dan geen feest, nee

ik ben aan het sparen voor mijn droomreis naar Amerika en Hawaii

Ik kies niet bewust voor mijn paard. Maar om eerlijk te zijn heb ik meer aan mijn paard gehad de afgelopen 2 jaar dan aan mijn familie........triest eigenlijk..........

**Geplaatst**: 12-04-09 20:29

Re: Mensen zonder fijne familie en vrienden?

Geplaatst: 12-04-09 20:29

Wat ik niet snap: je hebt zelf niets met feestdagen etc... en dan is het toch niet gek dat je niet uitgenodigt wordt met de pasen?
Dat is toch tegenstrijdig? je wilt een uitnodiging, maar je wilt ook eigenlijk niet heen