Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-04-09 18:05

Meer mensen die moeite met binden hebben?

Geplaatst door de TopicStarter : 03-04-09 18:05

Ik kan me niet goed binden, met mensen én dieren...

Ik heb bijvoorbeeld een geweldige vriend, maar zodra er ook maar iets gebeurt, sluit ik me direct af van hem en zou ik bij wijze van zo zonder hem verder kunnen.
Hij heeft nog nooit iets groots fout gedaan waarom ik een reden zou kunnen hebben om hem niet te vertrouwen, toch moet ik mijn uiterste best doen om hem toe te laten tot me.

Een paard die ik erg leuk vind, al 3,5 jaar verzorg, alles mee kan doen en alles geleert heb, de klik is er helemaal, zou verkocht worden... ik vond het jammer maar het interreseert me ook niet heel erg.

Zijn er meer mensen die dit hebben?

Bij mij speelt dit overigens pas 2 jaar.

**Geplaatst**: 03-04-09 18:17

Geplaatst: 03-04-09 18:17

Mensen in mijn omgeving vonden het wel altijd gek dat ik nooit verdriet had als het uitging met een vriendje.. Op de één of andere manier raakt me dat gewoon niet. (wellicht nu wel als mn huidige vriend en ik uit elkaar zouden gaan, maar als ik daar zo over nadenk wordt ik er ook niet echt koud of warm van, terwijl ik m echt niet kwijt wilt

) Dus ja ik ken je gevoel wel een beetje.

**Geplaatst**: 03-04-09 18:28

Re: Meer mensen die moeite met binden hebben?

Geplaatst: 03-04-09 18:28

heb ik ook heel erg.
met mijn verzorgpaardje wat 1,5 jar terug is verkocht, betekende heel veel voor mij en toen hij weg was ging ik gewoon door. ik mis hem nog altijd maar heb er niet echt moeite mee gehad.

verder nog niet zoveel dierbaars verloren.
Zou ook zo zonder mijn vriend verder kunnen, maar dat wil ik lekker niett.

life goes on

**Geplaatst**: 03-04-09 18:36

Re: Meer mensen die moeite met binden hebben?

Geplaatst: 03-04-09 18:36

Ik heb vooral bindingsanst bij mannen... Als ze té close worden neem ik de benen...

Bij paarden heb ik het de laatste tijd ook wat meer, omdat ik verschillende paarden rij moet ik ook wat meer m'n gevoel uitschakelen. Ben er al vaak genoeg door gekwetst geweest...

**Geplaatst**: 03-04-09 18:40

Re: Meer mensen die moeite met binden hebben?

Geplaatst: 03-04-09 18:40

Met mensen heb ik ook nog zo veel.. wil je niet meer met me omgaan? prima klaar!

Met dieren is het een ander verhaal, daarvoor ga ik door het vuur en je hoef er ook niet aan te komen! Mocht mijn hond of paard weg moeten word ik gek! dan kan je me opbergen in een gekkenhuis haha

**Geplaatst**: 03-04-09 18:45

Geplaatst: 03-04-09 18:45

Ik vind mij hier ook wel deels in, maar niet volledig, ik kan me erg binden aan mensen die héél dicht bij me staan, al komt het maar bij weinig mensen zo ver.

Vroeger was ik ontzettend open naar mensen, dieren ... toe. Ik kon heel moeilijk dingen loslaten of een pony afgeven, maar dit is met de jaren helemaal omgedraaid.

Ik begrijp nu heel goed wat je zegt over paarden. Ik heb de laatste 3-4 jaar geen een keer gehuild ofzoiets over een verkocht paard, ook al was het een super lief geweldig dier. Ik vind het wel eens spijtig, maar meer ook niet.

Het ergste vind ik, dat ik dit ook heb bij de dood. Mensen die niet heel dicht bij me staan, maar toch vrij dicht en die overlijden, daar heb ik wel pijn van, maar meer ook niet. Ik voel me dan wel eens schuldig omdat ik dan helemaal harteloos lijk, maar ik bind mij gewoon niet snel en laat mijn gevoelens niet echt de vrije loop.

Ik ondervind er verder weinig problemen van en tegen mijn vriend, vertrouwenspersonen kan ik alles kwijt en dat is genoeg voor mij. Ik zal ook nooit iemand zijn met 100 vrienden. Geef mij er maar 2 of 3 hele goede dan!

**Geplaatst**: 03-04-09 18:48

Geplaatst: 03-04-09 18:48

zwieke schreef:
Bij paarden heb ik het de laatste tijd ook wat meer, omdat ik verschillende paarden rij moet ik ook wat meer m'n gevoel uitschakelen. Ben er al vaak genoeg door gekwetst geweest...

Hierin kan ik me meer vinden, ik denk dat dit ook véél verandering bij mij heeft gebracht.
De 2 "grote liefdes" (pony's) in mijn leven heb ik na korte tijd moeten afgeven omdat ik erg groot was.
In de 10 jaar dat ik nu rij heb ik op zijn minst al 25 pony's/paarden gereden (de een al wat langer dan de ander, met een minimum van een half jaar) Dan ga je gewoon je gevoel uitschakelen omdat je weet dat het paardje je wel eens zou kunnen kwetsen.
Nu moet ik wel zeggen dat ik bij 1 van mijn merries wel kapot moest zijn, moest zij verkocht worden, maar dat is dan ook met oog op prestaties gericht en niet enkel emotioneel (natuurlijk ook een groot deel).

**Geplaatst**: 03-04-09 18:49

Geplaatst: 03-04-09 18:49

Karennnn schreef:
Ik vind mij hier ook wel deels in, maar niet volledig, ik kan me erg binden aan mensen die héél dicht bij me staan, al komt het maar bij weinig mensen zo ver.

Vroeger was ik ontzettend open naar mensen, dieren ... toe. Ik kon heel moeilijk dingen loslaten of een pony afgeven, maar dit is met de jaren helemaal omgedraaid.

Ik begrijp nu heel goed wat je zegt over paarden. Ik heb de laatste 3-4 jaar geen een keer gehuild ofzoiets over een verkocht paard, ook al was het een super lief geweldig dier. Ik vind het wel eens spijtig, maar meer ook niet.

Het ergste vind ik, dat ik dit ook heb bij de dood. Mensen die niet heel dicht bij me staan, maar toch vrij dicht en die overlijden, daar heb ik wel pijn van, maar meer ook niet. Ik voel me dan wel eens schuldig omdat ik dan helemaal harteloos lijk, maar ik bind mij gewoon niet snel en laat mijn gevoelens niet echt de vrije loop.

Ik ondervind er verder weinig problemen van en tegen mijn vriend, vertrouwenspersonen kan ik alles kwijt en dat is genoeg voor mij. Ik zal ook nooit iemand zijn met 100 vrienden. Geef mij er maar 2 of 3 hele goede dan!

Hier kan ik mij volledig in vinden

Hoewel ik vrij sociaal ben met andere mensen, tot op een bepaald punt, dan staat die muur in de weg. Of ik dit er vind? Nou niet echt eigenlijk... Liever een icequeen :Y)

**Geplaatst**: 03-04-09 18:50

Geplaatst: 03-04-09 18:50

Herkenbaar;
In een relatie laat ik iemand gwoon niet te dicht bij komen. Ik doe ook gwoon nog steeds hetzelfde als wanneer ik geen relatie zou hebben (niet dat ik vreemdga, maar op andere manieren zoals studie, werk, wonen etc.

).
Bij paarden ook, mijn paardje is na 11 jaar weggegaan en ik vind het niet eens zo erg. Ten meer ook omdat ik weet dat hij bij een SUPER adres staat waar ze heel goed voor hem zorgen

**Geplaatst**: 03-04-09 18:54

Geplaatst: 03-04-09 18:54

Karennnn schreef:
zwieke schreef:
Bij paarden heb ik het de laatste tijd ook wat meer, omdat ik verschillende paarden rij moet ik ook wat meer m'n gevoel uitschakelen. Ben er al vaak genoeg door gekwetst geweest...

Hierin kan ik me meer vinden, ik denk dat dit ook véél verandering bij mij heeft gebracht.
De 2 "grote liefdes" (pony's) in mijn leven heb ik na korte tijd moeten afgeven omdat ik erg groot was.
In de 10 jaar dat ik nu rij heb ik op zijn minst al 25 pony's/paarden gereden (de een al wat langer dan de ander, met een minimum van een half jaar) Dan ga je gewoon je gevoel uitschakelen omdat je weet dat het paardje je wel eens zou kunnen kwetsen.
Nu moet ik wel zeggen dat ik bij 1 van mijn merries wel kapot moest zijn, moest zij verkocht worden, maar dat is dan ook met oog op prestaties gericht en niet enkel emotioneel (natuurlijk ook een groot deel).

Hier hetzelfde

Heb ook een paar paarden gereden waar ik echt op verliefd was, totdat ze werden verkocht. Dan was ik als kleine penny wel enorm gekwetst en daarom veel traantjes gelaten. Uiteindelijk heb ik geleerd dat rijden met andersmands paarden nooit hetzelfde is als met je eigen paarden en daarom ook het meeste penny-gevoel uitgeschakeld. Hoewel eens een penny altijd een penny, maar met andersmands paarden toch minder

**Geplaatst**: 03-04-09 19:06

Geplaatst: 03-04-09 19:06

Ik ken het. Vroeger had ik altijd verschrikkelijke heimwee. Nou ben ik precies het tegenovergestelde. De enige waaraan in me afgelopen jaren gehecht heb was een van mijn 2 exen, de ander gaf ik niks om. Maar dat was ook een hele moeilijke relatie opzich, uiteindelijk ben ik nou blij dat het uit is en ik heb er 1 dag om zitten janken toen was de knop om. Het boeide me echt helemaal niks meer, weg ermee. De vorige keren toen het uitging was dat wel wat anders. Maar mijn oma heeft mij voor een gedeelte opgevoed, die is afgelopen januari overleden. Ik was wel heel erg geschrokken, zat niet lekker in mijn vel, 1ste week wel wat lopen janken, maar terwijl de rest het er nog heel moeilijk mee had ging ik al rustig verder met mijn leven. Als er een dier dood gaat of weg, ik laat er geen traan om... Baal ervan, maar das ook alles. Op een gegeven moment viel een van onze honden dood neer voor mijn neus, maar ik moest weg. Mijn ma helemaal in paniek, gelukkig kwam net mijn oom langs en zijn vrouw. Die hebben der opgevangen en die hadden echt zoiets van vind je dat niet erg? Ik zo nee, loop de deur uit en ze zaten me echt na te kijken

**Geplaatst**: 03-04-09 19:16

Re: Meer mensen die moeite met binden hebben?

Geplaatst: 03-04-09 19:16

Daarom noemen ze me ook een icequeen :Y)

Dom doen, lachen enz. kan ik als de beste, maar een serieus diep gesprek over gevoelens oid, nooo way...

**Geplaatst**: 03-04-09 19:21

Re: Meer mensen die moeite met binden hebben?

Geplaatst: 03-04-09 19:21

Ik heb me 1x gigantisch gebonden, zo'n trap gekregen en daarna ben ik zo veranderd. Heb ook moeite met binden, in alle vormen. Er zijn een paar mensen, mijn hond en mijn paard waar ik me aan hecht, maar de rest zit qua gevoel allemaal buiten mijn muurtje.

Ook ik word wel eens icequeen genoemt, maar dat is meestal door mensen die mij niet zo goed kennen. Zo kom ik over, maar echt diep van binnen ben ik niet zo.

**Geplaatst**: 03-04-09 19:22

Geplaatst: 03-04-09 19:22

Splash_ schreef:
Ik heb me 1x gigantisch gebonden, zo'n trap gekregen en daarna ben ik zo veranderd. Heb ook moeite met binden, in alle vormen. Er zijn een paar mensen, mijn hond en mijn paard waar ik me aan hecht, maar de rest zit qua gevoel allemaal buiten mijn muurtje.

Ook ik word wel eens icequeen genoemt, maar dat is meestal door mensen die mij niet zo goed kennen. Zo kom ik over, maar echt diep van binnen ben ik niet zo.

Dat is bij mij ook

Ik kan ook best makkelijk over dingen praten, alleen heb ik wel moeite met dingen onder woorden brengen. Maar het boeit me ook totaal niet vaak om over dingen te praten, heel veel mensen denken dat ik dit moeilijk vind

.

**Geplaatst**: 03-04-09 19:24

Geplaatst: 03-04-09 19:24

Of ik maak een domme (grappige) opmerking in een serieus gesprek. Ben ik blijkbaar goed in

**Geplaatst**: 03-04-09 19:24

Geplaatst: 03-04-09 19:24

Hier heb ik ook last van, ik heb een poedersuiker relatie gehad. Waardoor ik echt bijna niemand meer vertrouw, zodra ze al meer van me willen laat ik het al gauw afweten.

**Geplaatst**: 03-04-09 19:42

Geplaatst: 03-04-09 19:42

Armani88 schreef:
Hier heb ik ook last van, ik heb een poedersuiker relatie gehad. Waardoor ik echt bijna niemand meer vertrouw, zodra ze al meer van me willen laat ik het al gauw afweten.

Dan ben ik ook vlug weg

Ik vraag me eigenlijk af, komt dat vertrouwen ooit terug???

**Geplaatst**: 03-04-09 19:43

Geplaatst: 03-04-09 19:43

Ja nu inmiddels wel. Had ik nooit. Maar nu is mijn vertrouwen in mannen heel laag. En ik houd mannen gewoon erg op afstand. Ik heb ook totaal geen verliefde gevoelens meer gehad voor lange tijd.

**Geplaatst**: 03-04-09 20:18

Re: Meer mensen die moeite met binden hebben?

Geplaatst: 03-04-09 20:18

Maar toch kan ik niet zonder ze (mannen én paarden)...

**Geplaatst**: 03-04-09 20:42

Re: Meer mensen die moeite met binden hebben?

Geplaatst: 03-04-09 20:42

Ik herken het deels, maar meer in de vorm van vertrouwen.
Ik kan me wel heel snel binden aan vrienden, vriendlief heeft het lastiger wat dat betreft. :Y)

Mijn vertrouwen is in mijn eerste relatie nogal hardhandig de grond in getrapt, waardoor ik nu heeeeel snel totaal in mezelf gekeerd raak.
Ik hou zielsveel van mijn vriend en hij ook van mij, daar ben ik wel zeker van, maar zodra hij ook maar een miniscuul "iets" doet waar ik onzeker van word trek ik me helemaal terug in mezelf en duw ik hem van me af.

Waardoor ik er dan weer voor zorg dat mijn vriend onzeker wordt, omdat hij 9 v/d 10 keer niet eens in de gaten heeft dat hij iets 'gedaan' heeft en dus niet begrijp waarom ik afstandelijk doe.

Maar goed, praten is de oplossing.

Wat een gedoe zeg, dat vertrouwen enzo. :Y)

**Geplaatst**: 03-04-09 21:06

Re: Meer mensen die moeite met binden hebben?

Geplaatst: 03-04-09 21:06

Ik heb hetzelfde als de meeste boven mij; ik heb niet snel vertrouwen in iemand.
Mijn vertrouwen is een tijd geleden geschaad door mijn "vriendinnen".. Ik heb nu een hoop mensen waar ik goed mee op kan schieten, maar vertrouwen heb ik niet snel in mensen. Daarom bewaar ik ook altijd een bepaalde afstand en kijk ik eerst de kat uit de boom.

Ik bind me overigens wel erg snel aan dieren, misschien zelfs wat te snel..

**Geplaatst**: 03-04-09 21:09

Re: Meer mensen die moeite met binden hebben?

Geplaatst: 03-04-09 21:09

ik bind me ook niet snel aan mensen.. jammer genoeg weet ik zelf ook heel goed de oorzaak ervan, ik ben wel heel erg bezig met het verbeteren erin.

Is er misschien voor jou een aanwijsbare gebeurtenis waardoor dit eventueel is gaan opspelen, als je dit weet kun je er ook beter over praten en uitleggen naar andere toe.

De mensen die wel om mij heen zijn weten waardoor ik ze soms probeer af te stoten, en weten dus ook dat ik dit niet bewust doe en houden er rekening mee dit niet te letterlijk te nemen

**Geplaatst**: 03-04-09 21:14

Geplaatst: 03-04-09 21:14

Wat een (feest) van herkenning $_/-\o_$

Citaat:
Mensen in mijn omgeving vonden het wel altijd gek dat ik nooit verdriet had als het uitging met een vriendje.. Op de één of andere manier raakt me dat gewoon niet. (wellicht nu wel als mn huidige vriend en ik uit elkaar zouden gaan, maar als ik daar zo over nadenk wordt ik er ook niet echt koud of warm van, terwijl ik m echt niet kwijt wilt ) Dus ja ik ken je gevoel wel een beetje.

Heb ik ook, zowiezo gaat het bij kriebelen na een maand of wat, dan wil ik sjansen en dansen, ordinair zijn (dat ben ik nooit, maar als ik het niet kan, wil ik het opeens wel) En als het uit is, laat ik (stiekem) drie tranen en ga verder. Meestal zit er ook niet zo veel tijd tussen twee 'relaties'.

Citaat:
Daarom noemen ze me ook een icequeen Dom doen, lachen enz. kan ik als de beste, maar een serieus diep gesprek over gevoelens oid, nooo way...

Heb ik ook, mijn bijnaam is 'toos emotieloos', met mij gaat het ook altijd goed, en als het niet goed gaat, gaat het ook goed.
Binnen relaties ben ik best in staat om ruzie te maken, maar ik ga dan absoluut niet huilen ik ben gewoon boos en gooi het er uit, maar vervolgens ben ik amper in staat om het uit te praten.

Misschien moet ik er eens met iemand over praten >;)

**Geplaatst**: 03-04-09 21:19

Geplaatst: 03-04-09 21:19

Kristie schreef:
Heb ik ook, mijn bijnaam is 'toos emotieloos', met mij gaat het ook altijd goed, en als het niet goed gaat, gaat het ook goed. Binnen relaties ben ik best in staat om ruzie te maken, maar ik ga dan absoluut niet huilen ik ben gewoon boos en gooi het er uit, maar vervolgens ben ik amper in staat om het uit te praten.

Misschien moet ik er eens met iemand over praten

Een masker opzetten is vaak makkelijker dan er over praten... Maar beter is het alvast niet...

**Geplaatst**: 03-04-09 21:36

Geplaatst: 03-04-09 21:36

Kristie schreef:
Heb ik ook, mijn bijnaam is 'toos emotieloos', met mij gaat het ook altijd goed, en als het niet goed gaat, gaat het ook goed.
Binnen relaties ben ik best in staat om ruzie te maken, maar ik ga dan absoluut niet huilen ik ben gewoon boos en gooi het er uit, maar vervolgens ben ik amper in staat om het uit te praten.

Misschien moet ik er eens met iemand over praten

KNIPP***

JA dat heb ik dus ook. Als je mij over mn gevoelens hoor praten heb je het heeel ver geschopt. Is nog niemand gelukt overigens.

En als iemand vraagt of het goed gaat en het gaat niet goed zeg ik ook gewoon goed. Word altijd wel geloof volgens mij dus ook geen vragen 'waarom?'.

Heb me inmiddels afgesloten voor woorden die pijn doen, volgens mij ben ik er resistend voor :')

zeg ik dat zo goeddd?