Geplaatst Sinds december gaat het al niet zo lekker met mijn oma.
Ze woont hier vlakbij, dus kom er een paar keer per week, maar je zag haar haast met de dag achteruit gaan.
Ze is een paar keer flink ziek geweest, maar we dachten dat het "normaal" was omdat in die tijd er wel meer ziek waren met o.a. de buikgriep enzo..
Iedereen werd ook weer beter, behalve me oma..
Zo eigewijs als ze altijd is
wou ze niet naar de dokter..Uiteindelijk toch maar gegaan, en de ha zei dat ze longontsteking had.
Nou ja prima..
Maar ook dat ging niet over.
Toen weer terug naar de HA, longen geluisterd, en we wisten eigenlijk meteen dat het mis was..
Hij verwachtte longkanker, maar kon dat natuurlijk niet met zekerheid zeggen.
Dus toen kwam het 1e ritje naar het ziekehuis voor longfoto's.
En waar we al bang voor waren, het was idd longkanker..
Erg schrikken natuurlijk! Daarna veel testjes gedaan om te kijken of het goed en kwaadaardig was..
Na de 2e keer foto's maken was dat eigenlijk al duidelijk.
Op de 1e foto was alleen in der linkerlong kanker te zien, bij de 2e foto ookal rechts en op der borstvlies..
Het was dus echt niet goed!!
De dokter was gelukkig straight to the point, dus we wisten gelijk waar we aan toe waren (al kwam dat wel even hard aan..)
Weg zou de kanker nooit meer gaan, en er was maar 40% kans om het te vertragen d.m.v. chemo..
De dokter wou daardoor eigenlijk niet meer aan chemo beginnen, omdat het ontzettend zwaar is, maar gelukkig wil mijn oma er voor vechten
( mijn oma is een echte bikkel, heeft tot bijna der 73e 3 ochtende per week gewerkt, en heeft altijd voor mij en me zusje gezorgd omdat me ouders veel werken, en je hoorde haar never nooit klagen, een echte topper dus
)Mijn oma kreeg toen ontzettend veel medicijne tegen van alles en nog wat, maar der ritjes naar de HA werden te zwaar.. Het ging echt niet meer. Ze had het zo ontzettend benauwd dat aankleden etc al niet meer ging, laat staan daar helemaal heen.
Was erg moeilijk om me sterke super oma, zo te zien..
Toen begon de chemo. De 1e moest in 2eën gedaan worden, omdat der nieren slecht werken (als er 1maal iets tegen zit he..)
En dat ging eigenlijk allemaal prima! Me oma knapte weer iets op, had geen bijwerken oid, helemaal super dus!
Maar toen kwam de 2e..
Zondagnacht belde ze op dat ze gevallen was, dus mijn moeder erheen, toen viel ze nog een keer..
Door de chemo werkte hij spieren niet meer, dus zakte letterlijk door der benen..
Het ziekenhuis gebelt, en die kwam me oma gelijk met de ambulance ophalen.
Daar kreeg ze medicijnen en eigenlijk ging alles weer prima, buiten die spieren om dan, maar dat zou zo horen en kwam uiteindelijk weer goed..
Tot zondagavond..
Ze kreeg een allergische reactie op de antibiotica, en der bloeddruk werd gevaarlijk laag.
Ze moest gekanteld in bed liggen, zodat het bloed naar der hersens bleef stromen.
Ze kreeg extra bloed toegediend, en beetje bij beetje ging der bloeddruk weer omhoog..
Die nacht werd ze elk half uur gecontroleerd, en was dus voor mijn oma een erg zware nacht.
Gister heeft ze dan ook heel de dag geslapen.
Gister ben ik voor het 1st naar het ziekenhuis gegaan..
Eerst alles ontsmetten, handschoenen aan, mondkapje op..
Door de chemo is haar weerstand 0,0, dus 1 griepje/koudje, en het is einde verhaal..
Was moeilijk om me oma zo zwak te zien..
Ze hoeste ontzettend erg, kon alleen maar liggen, en was erg opgeblazen door de chemo, maar van binnen was ze gelukkig nogsteeds mijn omatje
.Tussen het hoesten door was ze nog lekker bijdehand, en maakte grapjes.
Voorlopig moet ze in het ziekenhuis blijven om aan te sterken enzo..
Wat dus een 1 dags opname was om der even in de gaten de houden, wordt een langere tijd in het ziekenhuis..
De chemo kan waarschijnlijk voorlopig nog niet doorgaan, omdat ze daar nog te zwak voor is..
Me oma was altijd zo ontzettend sterk, echt mijn grote voorbeeld,
en om haar dan nu zo aan haar bed gekluisterd te zien..
Echt vreselijk..
Mijn oma zal ook nooit meer beter worden, en het is eigenlijk een kwestie van tijd.. En dat is zo ontzettend moeilijk..
Sorry voor het lange verhaal..
