Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-02-09 09:35

De kids van mijn vriend...

Geplaatst door de TopicStarter : 15-02-09 09:35

... maken me op het moment zo gek en razend!
Ieder weekend hebben wij zijn 2 kids, meisje van 8 en een jongetje van 4. Hun moeder is apart raar mens, en 4 van de 5 schooldagen brengen de kids door bij andere mensen, vriendjes/vriendinnetjes. Niet een erg groot probleem zou je denken. Maar doordat ze altijd bij iemand anders zijn, worden ze ook continu door iedereen geentertaint... En eten niet erg gezond (kids zien er verder ok uit geen overgewicht oid) en eten nauwelijks groente of fruit. Als ze dan bij ons in het weekend zijn, zitten ze vaak met elkaar te vechten om ieder klein dingentje, en zijn vaak onwijs moe. En het is niet dat ze hier niets te doen hebben, en ik ga redelijk vaak wat met ze doen of hun vader, maar als je ze dan alleen laat kunnen ze zichzelf moeilijk entertainen. Als ik ze dan op hun kop wil geven omdat ze iets niet doen/eten of mij irriteren, wordt mn vriend boos en zegt dat het wel meevalt en hij lost het wel op... Ja succes schat! Een half uur later ben je weer bij af. Ik word hier echt zo moe van, die kids hebben ook hersens offe...? Heeft iemand anders hier ook mee te maken of iemand tips.

**Geplaatst**: 15-02-09 10:27

Re: De kids van mijn vriend...

Geplaatst: 15-02-09 10:27

Ik vind dat je maar raar over ze praat?
Jij geeft ze op hun kop omdat ze jou irriteren? Een kind van 8 en 4 met de vraag of ze hersens hebben? Wat verwacht je van een kind zo jong joh.

**Geplaatst**: 15-02-09 10:40

Geplaatst: 15-02-09 10:40

Ik heb geen kinderen... (en gelukkig ook geen vriend met kinderen

, wel een Australier trouwens :')

) Maar ik denk dat ik me er als ik jou was maar bij neer zou leggen dat jullie in 2 dagen de andere 5 dagen toch niet "goed kunnen maken". Ik denk dat het dweilen met de kraan open is als jij ook maar zou willen proberen om in die 2 dagen een (totaal?) andere opvoeding aan ze mee te geven... Ik zou denk ik proberen wat wel werkt, en er zo maar het beste van te maken. Ik denk niet dat het reeel is om van kinderen te verwachten dat zij zomaar om zouden kunnen schakelen in die 2 dagen per week dat ze bij jullie zijn en jij jouw regels wil hangteren. Maar jij bent volwassen, jij zou dat vast wel kunnen, ik zou dus proberen om te kijken of je jouw regels iets meer op 1 lijn kan krijgen met de regels die ze de andere 5 dagen moeten volgen. En als het dan nog niet lukt... dan zou ik mezelf -als ik in jouw schoenen stond

- om de week lekker een weekend kindvrij geven, dan heb je misschien wat minder last van de ergernissen die je nu blijkbaar wel hebt iedere weekend

.

**Geplaatst**: 15-02-09 10:54

Geplaatst: 15-02-09 10:54

Je moet samen met je vriend duidelijke eenvoudige regels maken voor de kinderen. Zorg dat je structuur hebt. Dat is voor kinderen duidelijk en een houvast voor jullie allemaal.

Die structuur kan al in kleine dingen zitten: bij binnenkomst jas ophangen op de goeie plek, schoenen erbij, spulletjes naar hun eigen kamer laten brengen, speelgoed opruimen als ze er niet meer mee spelen, op tijd naar bed etc.

Daarnaast kan je ze heel goed betrekken in dagelijkse dingen. Laat ze zelf hun kussensloop doen als je het bed opmaakt, gooi allerlei soorten fruit in een blender en ga smoothies met ze maken. Kinderen die zelf mogen helpen met koken lusten veel meer en willen ook proeven omdat ze zelf geholpen hebben.

Het belangrijkste van al: beloon positief gedrag. Dus als ze een keer lief samen aan het tekenen zijn prijs ze dan de hemel in.

**Geplaatst**: 15-02-09 11:05

Re: De kids van mijn vriend...

Geplaatst: 15-02-09 11:05

Je moet de kinderen inspireren door positief gedrag belonen, ipv alleen op negatief gedrag in te gaan. bespreek mdet je vriend eens wat je de kinderen wilt meegegevn aan normen en waarden voor later, en kijk eens of je op 1 lijn kan komen hoe je dit vertaald in de weekenden dat ze bij jullie zijn.

Ik vind dat je wel erg negatief naar de kinderen kijkt, 8 en 4 jaar, is een leeftijd dat ze de grenzen op zoeken, dat is normaal. Reageer nooit op kinderen vanuit een irritatie, want de boodschap die je hiermee aan de kinderen af geeft is: ik vind jullie niet leuk, en daarom geef ik je op je kop. Daarmee word je strijd groter, en volgens mij moet je geen strijd willen leveren met de kinderen. Geef de boodschap af: jullie zijn hier welkom, als we prettig met elkaar omgaan (struktuur) dan is het gezellig en kunnen we allemaal leuke dingen doen met elkaar. Vanuit harmonie en wederzijds respect met elkaar omgaan is toch veel prettiger, nu speel jij de boze stiefmoeder, en als kinderen ergens gevoelig voor zijn is het dat wel.
Verdiep je eens in opvoeding, lees erover en bepaal met je vriend wat je met de kinderen wilt.

**Geplaatst**: 15-02-09 11:09

Geplaatst: 15-02-09 11:09

inderdaad positieve aandacht is erg belangrijk bij kinderen, en ik denk dat deze kinderen het juist wat extra kunnen gebruiken gezien de omstandigheden. In eigenlijk elke situatie kun je de kinderen complimentjes geven, al is het maar dat ze iets goed kunnen, dat ze zo lief aan het spelen zijn, dat ze iets lief delen, wat een leuke trui ze aan heeft, etc. zeg verder wat ze wèl mogen, en niet constant wat ze niet mogen. Dat blijft veel beter hangen, en let hier ook op, geef ze een complimentje als ze inderdaad niet lopen te bekvechten of lief aan het spelen zijn. En structuur en duidelijkheid is inderdaad erg belangrijk. De kinderen kunnen zelf zoals je aangeeft moeilijk hun vrije tijd invullen. Help deze kinderen, ga eens rond de tafel zitten en maak een lijstje met dingen die ze leuk vinden om te doen, ( en niet de dingen die jij denkt dat ze leuk vinden

Anders zijn ze zo uitgespeeld) wel reeel blijven natuurlijk. Maar zoiets als spelletjes/knutselen/buitenspelen, ligt een beetje aan de interesses. Als ze dan niks te doen hebben kunnen ze zelf op het lijstje kijken wat voor leuks ze nog kunnen doen!

Ik hoop dat je hier wat aan hebt, ik denk dat je het zelf ook een stuk leuker gaat vinden als je naar de positieve punten gaat kijken van de kinderen, en deze benoemt. Het zijn immers maar kinderen, en zij kunnen er natuurlijk ook niks aan doen!

**Geplaatst**: 15-02-09 11:14

Geplaatst: 15-02-09 11:14

RUST ORDE REGELMAAT, dat is wat jij ze gaat bieden.

Dit zal even tijd en energie kosten, maar geloof mij. Als jij dit volhoudt zal je hele andere kinderen hebben. Dan weten ze als we bij papa zijn gelden deze regels.
Begin gewoon met het ontbijt op dezelfde tijd, dit geld ook voor de andere maaltijden. Op tijd naar bed, zolaat douchen ect ect. Maar ook de momenten van het "samen" zijn moet je in het begin plannen. Dan leren ze vanzelf hier gelden deze regels en je zal zien het word echt gezellig.

** ik schrijf jij maar bedoel jullie allebei hoor

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-02-09 12:50

Geplaatst door de TopicStarter : 15-02-09 12:50

dank je wel iedereen...

Ik probeer veel gezelligs met ze te doen belonen als ze iets goed doen en straffen als ze iets stouts doen. Het is gewoon erg moeilijk omdat het je eigen kinderen niet zijn, vooral omdat je met ze leeft en een soort van de moedertje moet spelen...

**Geplaatst**: 15-02-09 13:02

Re: De kids van mijn vriend...

Geplaatst: 15-02-09 13:02

ik denk dat straffen daarom inderdaad minder goed werkt, je bent toch hun moeder niet zeg maar. Door veel positieve aandacht, belonen etc, gaan ze je waarschijnlijk echt wel leuk vinden! En zullen ze af en toe een boze stem niet erg vinden, ook al ben je hun moeder niet. Ik krijg nu de indruk dat je vooral de minder leuke kant van jezelf laat zien

.

**Geplaatst**: 15-02-09 13:07

Re: De kids van mijn vriend...

Geplaatst: 15-02-09 13:07

Terecht dat je vriend boos wordt, jij bent hun moeder niet. Niet dat je daarom nooit wat mag zeggen als ze stout zijn maar als je dat constant aan het doen bent gaat er iets niet goed.

Ik zou het als moeder zijnde niet leuk vinden als mijn kinderen bij een vrouw zijn die zo over ze praat. Jij bent de volwassene en zal je moeten aanpassen, niet de kinderen. (daar is het al rot genoeg voor)

**Geplaatst**: 15-02-09 13:07

Geplaatst: 15-02-09 13:07

Ik vind dat je hier goed met je vriend over moet praten. Het zijn ZIJN kinderen. Hij zou moeten zorgen dat ze zich gedragen.
Natuurlijk kunnen die kinderen er niets aan doen dat ze zo zijn, er is totaal geen structuur in hun leven.
Maar jij zou niet de moeder moeten spelen, maar hij de vader.
Jij moet hem ondersteunen in de opvoeding en niet andersom.
Maak met elkaar duidelijke regels en laat hem zijn kinderen opvoeden, waarbij jij hem ondersteunt.

**Geplaatst**: 15-02-09 13:16

Geplaatst: 15-02-09 13:16

Def schreef:
Ik vind dat je hier goed met je vriend over moet praten. Het zijn ZIJN kinderen. Hij zou moeten zorgen dat ze zich gedragen.
Natuurlijk kunnen die kinderen er niets aan doen dat ze zo zijn, er is totaal geen structuur in hun leven.
Maar jij zou niet de moeder moeten spelen, maar hij de vader.
Jij moet hem ondersteunen in de opvoeding en niet andersom.
Maak met elkaar duidelijke regels en laat hem zijn kinderen opvoeden, waarbij jij hem ondersteunt.

Amen

en een beetje moederen doe je toch

je leeft tenslotte onder 1 dak met ze. En vergeet niet, ze zijn nog heel jong. Ze moeten juist omdat alles zo chaotisch geregeld is, nog veel leren.

**Geplaatst**: 15-02-09 13:46

Re: De kids van mijn vriend...

Geplaatst: 15-02-09 13:46

@ Def, dat heb je mooi verwoord!

**Geplaatst**: 16-02-09 09:28

Geplaatst: 16-02-09 09:28

Sleeper schreef:
Terecht dat je vriend boos wordt, jij bent hun moeder niet. Niet dat je daarom nooit wat mag zeggen als ze stout zijn maar als je dat constant aan het doen bent gaat er iets niet goed.

Ik zou het als moeder zijnde niet leuk vinden als mijn kinderen bij een vrouw zijn die zo over ze praat. Jij bent de volwassene en zal je moeten aanpassen, niet de kinderen. (daar is het al rot genoeg voor)

Fraai is dat, ze wordt wel opgezadeld met de kinderen van een ander in het weekend, maar ze mag zich niet met de opvoeding bemoeien..
En zij moet zich aanpassen aan de kinderen, wat dacht je ervan dat die kinderen zich aanpassen aan hun regels in huis..

Denk dat die vriend al de fout in gaat door partij te trekken voor zijn kinderen en boos wordt op zijn vriendin in het bijzijn van die kinderen.. Het enige dat helpt is 1 lijn trekken in de opvoeding en niet iemand, waar die kinderen bij zijn, terecht wijzen.. Dan kun je er donder op zeggen dat die kinderen niet meer naar haar luisteren, want van pappie mag het.. Kindertjes kunnen heel goed mensen tegen elkaar uitspelen..

Als iemand zo over mijn dochter zou praten, zou ik me toch eens achter mijn oren krabben en denken of er geen kern van waarheid in zit..

**Geplaatst**: 16-02-09 09:36

Re: De kids van mijn vriend...

Geplaatst: 16-02-09 09:36

Raveltje: ben het volledig met je eens.

Tuurlijk mag je je ermee bemoeien als de kinderen bij jou zijn. Jou huis, jou regels. Natuurlijk mag je ze niet opzetten tegen hun moeder hoe je ook over haar denkt.

Vind dat je vriend je wel hoort te steunen. Zie in je profiel dat je pas 20 bent en ook nog eens werkt. Vind dat hij dus wel er voor jou moet zijn en vooral in het weekend voor de kinderen. Het zijn per slot van rekening zijn kinderen en niet de jouwe.

**Geplaatst**: 16-02-09 09:42

Re: De kids van mijn vriend...

Geplaatst: 16-02-09 09:42

Ben het ook volledig met Raveltje eens. Zou toch van de zotte zijn als jij niks mag zeggen in je eigen huis en alles maar moet accepteren. Ze zijn in JULLIE huis en hebben zich dus naar JULLIE regels te gedragen. En niet alleen naar die van je vriend.
Hoop dat jullie er samen uitkomen. Vergeet idd niet dat de kids nog erg jong zijn, hen kun je ook niet iets aanrekenen.

**Geplaatst**: 16-02-09 09:47

Re: De kids van mijn vriend...

Geplaatst: 16-02-09 09:47

Hmm dit zijn altijd lastige situaties. Omdat het niet jouw kinderen zijn, amar je natuurlijk kunt verwachten dat ze zich goed gedragen. Het lijkt me verstandig eens goed met je vriend rond de tafel te gaan om dit eens goed te bespreken en elkaar verwachtingen te toetsen!

Ik vind persoonlijk ook wel dat het erg moeilijk voor je is, je bent pas 20 en moet wel 2 kids erbij nemen. Misschien iets teveel voor je op deze leeftijd?

**Geplaatst**: 16-02-09 09:56

Geplaatst: 16-02-09 09:56

Ik ben 35 en moet er ook niet aan denken hoor! Ik kan ook niet goed overweg met andermans kinderen. Met sommige (van bevriende stellen) heb ik meteen een klik en heb ik er geen 'kind' aan

Maar ik heb ook ooit een vriend gehad met twee beroepsmanipulatortjes en die ben ik maar volledig gaan negeren... Ook niet goed maar beter dan m,n energie verspillen aan boos worden. Heb het na twee maanden uitgemaakt.

Ben het ook met Raveltje eens! Ze komen tenslotte ook in jouw leefomgeving!

**Geplaatst**: 16-02-09 11:11

Re: De kids van mijn vriend...

Geplaatst: 16-02-09 11:11

Het is niet jou verantwoordelijkheid. Jij bent niet hun moeder, jij bent niet de aangewezen persoon om die kinderen op te voeden. Als je boos op ze word omdat ze iets doen wat van jou niet mag en het mag wel van de vader en moeder raken ze in de war.

Ik geef bijna 100 kinderen per week zwemles met de leeftijd tussen de 3 en de 8. Er zijn echt wel veel kinderen die tegen me hebben gezegd: 'goh ik hoef helemaal niet naar jou te luisteren, jij bent niet mama of papa'.. Of: 'Ja maar van mama mag dat wel'.

**Geplaatst**: 16-02-09 11:24

Re: De kids van mijn vriend...

Geplaatst: 16-02-09 11:24

Kinderen zijn inderdaad absoluut ster in het uitspelen van mensen tegen elkaar

Zorg dus dat jullie een goed gesprek hebben, zet desnoods op papier wat overal de regels voor zijn. Dat gaat júist om de basale dingen: mogen ze wel of geen snoepje vlak voor het eten, zelf hun spullen opruimen, hoe laat naar bed etc. Als ze daar structuur in hebben en dat ook uit zichzelf een beetje door beginnen te krijgen, dan heb je over het algemeen al rustigere kinderen, gewoon omdat ze weten waar ze aan toe zijn.

Zorg ook ten alle tijde dat je met je vriend niet in discussie gaat (en spreek dat ook met hem af) over de regels die je de kinderen stelt waar zij bij zijn, want dan ondermijn je je eigen gezag

Wat ook kan helpen, is hen suggesties aandragen wat ze kunnen doen en bv. afspreken dat ze zich eerst een kwartiertje zelf moeten gaan vermaken voordat jij (of papa) iets met ze gaat doen. Zo stimuleer je ook dat ze gaandeweg leren om zelf wat leuks te bedenken om te gaan doen. Door de tijd dat ze iets zelfstandig moeten doen kort te houden, zorg je dat het voor de kinderen een makkelijker bereikbaar doel wordt. Met iets leuks in het vooruitzicht zijn kinderen over het algemeen ook al makkelijker ergens voor te porren. Zorg wel dat ze genoeg hebben om te gaan doen, geef suggesties zodat ze zich niet een kwartier gaan zitten vervelen om dat kwartier maar door te komen.

Verder ga ik met de anderen hier mee dat je met je vriend goede afspraken en dat jij niet degene bent die de kids op moet voeden. Maar je mag absoluut wel regels stellen wanneer ze bij jullie zijn

**Geplaatst**: 16-02-09 16:12

Geplaatst: 16-02-09 16:12

eknein schreef:
Ik geef bijna 100 kinderen per week zwemles met de leeftijd tussen de 3 en de 8. Er zijn echt wel veel kinderen die tegen me hebben gezegd: 'goh ik hoef helemaal niet naar jou te luisteren, jij bent niet mama of papa'.. Of: 'Ja maar van mama mag dat wel'.

Heel herkenbaar, ik ben 4x per week overblijfmoeder en dan zeggen ze idd je bent me moeder niet of papa zegt dat het wel mag. Dan zeg ik altijd is papa/mama hier, nee? goed dan moet je naar mij luisteren.
Dan is het heel gauw over

**Geplaatst**: 16-02-09 16:20

Geplaatst: 16-02-09 16:20

Wauw, en daarbij ben je zelf nog zo jong! (ik ook hoor, daar niet van).

Ik vind dat je vriend vreselijk fout bezig is...Zolang jij met die kids bezig bent hebben ze naar jou te luisteren, dat heet dat je die kids ook moet opvoeden, en daarbij hoort straffen en ook belonen.

Dat ze moe zijn zal natuurlijk bijdragen aan het vervelende gedrag. Misschien zou je eens met de biologische moeder moeten praten (ondanks dat ze een beetje raar is), over hoe de kinderen zich bij haar gedragen, wat zij doet wanneer de kinderen vervelend zijn, wanneer de kinderen in bed komen etc.

Verder moet je natuurlijk in je achterhoofd houden dat deze situatie ook vreselijk verwarrend os voor de kinderen, continu bij andere personen met andere regels en andere straffen (of juist geen straffen).

**Geplaatst**: 16-02-09 16:46

Geplaatst: 16-02-09 16:46

Als ik je verhaal lees valt mij een ding op deze kinderen hebben totaal geen regelmaat en duidelijkheid en laat dat nu net de basis zijn voor een goede opvoeiding en een gezellige thuisbasis. Ik werk in een groep met kinderen die om diverse redenen niet thuis kunnen wonen. In de groep valt het ons vaak op dat de ontzettednd voorgestructureerde dag ervoor zorgt dat kinderen op een gezellige manier de dag doorkomen.

Denk inderdaad aan vaste eet en bedtijden, maar ook vaste tijden of patronen voor andere zaken die in het weekend gebeuren. Bijvoorbeeld, na het ontbijt een half uurtje spelen zonder papa en jou, maar met elkaar of alleen. Na dat half uurtje kun je dan weer samen met hen iets ondernemen, kleuren, spelletjes of lekker naar buiten eropuit. Plan zo 2 of 3 momenten waarop je toch thuis bent en zij iets voor zichzelf kunnen doen, daartussen is de tijd voor jou en of Papa om ze te entertainen. Ook dat kun je afwisselen, wat vind jij leuk om met ze te doen, bakken kleuren of naar buiten of zo en wat past meer bij hun vader, zo heb je allebei een deel van de dag rust en de kinderen hebben een leuke tijd.

**Geplaatst**: 16-02-09 16:53

Geplaatst: 16-02-09 16:53

Gelukkig geen ervaring mee maar het beste lijkt me om met de vader dingen af te spreken. Zeker niet in de aanwezigheid van kinderen pas dingen beslissen maar zeg ook bij vragen dat jullie eerst samen moeten overleggen.

Verder wel samen de basis opstellen, dit ook aan de kinderen doorgeven, hou het vooral in het begin makkelijk en simpel. Ook al komen ze elke dag bij andere mensen die hebben ook allemaal hun eigen regels (helaas wel erg vervelend voor die kinderen om steeds te wisselen).
Sorry hoor maar een opmerking dat ze door jou niet mogen worden opgevoed vind ik niet correct. Een leraar, sportlesgeefster iedereen voed op. Kinderen moeten waarden en normen leren en ook terecht gewezen worden door andere mensen als ze echt iets doen wat niet netjes is, soms heeft dit meer impact. Wat weer niet te betekenen heeft dat iedereen zich ermee moet bemoeien. Met andere woorden de grens is heel moeilijk te leggen bij wat je wel of niet kan doen.

**Geplaatst**: 16-02-09 16:56

Geplaatst: 16-02-09 16:56

Ik vermoed - je woont nogal een eind uit de richting dus ik ken je niet - dat het probleem nog niet eens zo zeer in de kinderen zit maar meer in het feit dat jij nadat je de hele week gewerkt hebt, in het weekend gewoon wat gezelligs met je vriend wilt gaan doen en in plaats daarvan wordt opgescheept met twee kinderen waar je eigenlijk geen zin in hebt en die dus je hele weekend verpesten. En dat elke week weer...

In dat licht gelezen begrijp ik je eerste post heel goed. Helaas pindakaas zit jij dus wel elk weekend met die kinderen opgescheept en zul je er het beste van moeten zien te maken. Hoe je dat kunt doen, daar heb je al wat tips voor gekregen van anderen die ervaring hebben met kinderen en opvoeden.

Ik raad je aan naast het uitproberen van die tips (vooral die over structuur bieden en in gesprek gaan met je vriend hierover lijken me bruikbaar) gedurende het weekend tijd voor jezelf in te plannen, zonder vriendlief en de kinderen, zodat jij kunt relaxen en daarna weer energie hebt voor de rest van het weekend en de komende werkweek.