Een paar maanden geleden vonden deze twee dat ik na 3,5 jaar dateloos te zijn geweest het toch echt tijd werd dat moeders ook weer eens een avondje op stap zou gaan. Ik was nogal sceptisch, vooral omdat de betreffende date een familie lid van het vriendje van mijn dochter zou zijn. Dus ik hield het wat af, had griep, te druk, geen zin om me op te tutten, maar uiteindelijk ben ik overstag gegaan.
Het was een topdate, eerst zijn we een strandwandeling gaan maken, daarna warme chocola gedronken, uit eten geweest ( hij wist toevallig dat ik gek op sushi ben
) , nog een drankje gedronken en toen thuis een kopje thee. We hielden daarna regelmatig contact en het was duidelijk dat we het erg naar ons zin hadden met elkaar. Oud en Nieuw hebben we samen doorgebracht en dat was ook erg gezellig, hij is toen blijven slapen... Daarna smsde we vaak, en belde regelmatig ... afgelopen weekend hadden we weer wat afgesproken en ik stuurde hem een sms dat ik vanaf een bepaald tijdstip zou kunnen , vervolgens hoorde ik niks....
Gisteren dacht ik , nou weet je , ik bel zelf wel eens ...
Hij vertelde me toen .... dat hij smoorverliefd is , dat hij alleen maar aan me denkt, niets anders wil dan bij me zijn... maar dat het niet gaat ... omdat ik a. over 6 maanden 200 km verderop verhuis, en daarbij ik na een nare relatie waar zowel ik als mijn dochter ( zij misschien nog wel meer als ik ) veel last van hebben gehad en nu eindelijk een stabiel leven hebben niet sta te springen om een man die elke dag met mij wil zijn. ( hiermee bedoel ik niet dat ik niet open dat voor verliefdheid of een relatie, maar meer dat ik nou niet een, twee, drie aan samenwonen denk) Dat hij daarom niet is gekomen, dat hij me ontloopt, dat hij bang is dat het nog erger word en hij meer wil dan ik kan geven...
GRRRRRRRRRRRRRRRRRRR , woest was ik toen ik ophing ..... hij heeft me niet koud gelaten, wakker worden in grote sterke armen is fijn maar .... waarom meteen zo een lading ,
Ik heb hem gezegd dat ik het respecteer, ookal vind ik het niet leuk maar goed life goes on ....
Ik wil niemand kwetsen, en eigelijk zie ik ook niet waarom hij er vanuit gaat dat hij gekwetst word.
Ik bedoel ik ben nog 6 maanden hier, wie wat er in 6 maanden gebeurt...
GRRRRRRRRRRRRRRRRR, waarom zo ingewikkeld ? of denk ik de lichtzinnig over een verliefd mannenhart ?
ps moet erg lachen om je onderschrift ...
Heb mn best gedaan om zijn kant in te zien.
Dan kan hij toch beter op jouw tempo en met samen besproken voorwaarden zijn leven met je delen?
Sorry, misschien mijn dirty mind, maar dit kún je heel anders interpreteren
), maar anders heb je groot gelijk en zou ik het lekker laten voor wat het is
Misschien kom je straks 200km verderop wel een leuke TOEVOEGING op je leven tegen!