Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-01-09 19:46

Geadopteerd worden

Geplaatst door de TopicStarter : 01-01-09 19:46

Het begon allemaal een paar jaar geleden , ik geloof 9 jaar geleden.
Ik kwam naar onder (ik was toen 5) en mijn zus zei :
Opa is dood , en ik geloofde haar niet , maar het bleek toch zo te zijn.
Mijn moeder is hierna nooit meer de oude geweest , want haar vader was dood , en ik denk dat ze veel aan haar vader gehad heeft.
Jaren gingen voorbij , en samen met mijn vader veranderde ze , we kregen heus wel te eten , we konden wel samen lachen , maar steeds meer en vaker werd ik gewoon geslagen vanaf dat ik 7 was vooral , en dan meestal als ik mijn kamer neit had opgeruimt.
Ook kreeg ik klappen als ik gewoon chips had gepakt zonder het te vragen ofzo ..
Maar dan pakte ik ook hele zakken , dus dat is gewoon mijn schuld geweest.
We kregen trouwens altijd ruzie als ik iets pakte zonder het te vragen.
Maarja , we leefde verder , mijn zus was rustig en ik was vrolijk zeg maar 2 verschillende types dus.
Mijn ouders waren nogsteeds even chagerijnig als normaal , overal een probleem van maken , als ik bij een vriendinnetje wou spelen kwam er een ruzie vooraf , al was het maar omdat ik op de dag zelf zei dat ik naar een vriendinnetje wou gaan.
Ik had toen een beetje een klein buikje en ja , mijn moeder kamde mijn haren neit , dus ik deed het niet vaak , en ik weet gewoon dat mijn zus er beter uitzag , zij was wel sinds ze klein was geholpen door mijn ouders , ik niet .
Mij werd alleen gezegt hoe dom ik er uitzag , niet wat ik dr aan moest doen...
Zo ging het jaren door , mijn zus die had wel een lekker leventje , die luisterde gewoon , of ze deed de dingen heel stiekem , zo stiekem dat ze niet gepakt kon worden , maar dat kon ik niet , als ik een chipszak pakte , dan vergat ik hem op te ruimen en hem onder mijn bed te pakken , dus mijn ouders vonden wel vaer een lege zak chips onder mijn bed , met de gevolgen van dien .
Ook dat was mijn eigen schuld , aangezien ik deed wat niet mocht.
In de tussen tijd werd ik ook veel gepest , mijn moeder deed er niet echt iets tegen , maar ook andere mensen zagen mij als een '' minder kind'' , je zou eens moeten weten hoe ze mij met de nek aankeken en logen over mij , zodat ik een raar kind werd ?
Ik kon alleen terecht bij mijn familie , hun '' zeiden '' teminste niet letterlijk dat ik raar was.
Ik groeide op met mijn neefjes , en ik vond het geweldig , samen zijn met mijn familie , mijn neefjes en tantes en ooms , zij hielden van mij voor wie ik was , dat weet ik wel zeker, anders konden ze ook niet , en mijn neefjes waren zoo belangrijk voor mij , en hun herrineren mij nogsteeds eraan hoe behulpzaam ik ben voor mensen en hoe erg ik er in ben om mensen gelukkig te maken en grote dingen voor hun doe .
Ik weet ook dat ik het doe , maar ik weet gewoon als iemand al zegt : Ik ben er altijd voor je , dat ze liegen , omdat ze niet eens weten wat ze moeten doen , ik zelf weet het niet eens.
Dit allemaal was op de basisschool.
Het werd pas erg op de middelbare school , mijn zus was al een paar jaar aan het leren op de vwo.
Ik mocht naar havo/vwo , maar ik had 7 onvoldoendes , omdat ik niet goed tegen veranderingen kon .
Ik weet van mezelf dat ik de hersens wel heb , maar ik het eigenlijk niet aankan vanwege mijn houding.
Die houding heb ik altijd geprobeerd te veranderen maar het lukte me niet , ik probeer zo hard , omdat ik altijd ruzie heb over school met mijn ouders.
Als ik lager ga dan havo dan moet ik naar een kostschool , en ik mag gewoon 3 maanden nergens meer heen.
Daarom lukte het me steeds op het einde.
In het 2de jaar zat ik toch op de havo , omdat mijn ouders naar school waren gegaan ,...
Ik wou dt ze dat niet hadden gedaan , want ik kan me nooit concentreren in de les, ik begrijp het gewoon niet , hoevaak ik het ook vraag , hoevaak ze het ook uitleggen ,het lukt niet.
Nja , in de 2de ging ik praten met iemand van de SWE , dit ging allemaal goed , ze kwamen ook wel eens thuis , maar van mijn ouders mocht ik niemand iets vertellen , en mocht ik niet meer naar die man gaan van de SWE , en hij mocht ook niet meer thuiskomen.
Maar ik bleef toch lekker met hem praten ....
Toen haalde ik in de 2de weer mijn 3havotoelating..
Nu zit ik dus in de derde .
Ik praat nu niet meer met die man van de SWE , want het blijkt hem niet meer te boeien. Ookal had ik hem vertelt dat ik mezelf sneed door stress als mijn ouders weer eens iets hadden gezegt of gedaan , en soms zelfmoord wou plegen.
Hij komt wel eens thuis bij een vriendin van mij , en daar blijkt hij al mijn problemen te vertellen bij de koffie .....
Nja , dit jaar weer moeite met school , omdat het gewoon niet lukt , ik sluit me schijnbaar sneller af , heb een grotere mond omdat ik me snel bedreigt voel zeg maar , als iemand iets zegt tegen mij dan vat ik het snel verkeerd op , of als iemand mij slaat voor de grap , dan kan ik dat niet hebben...
Ook mag ik niks meer , heb net 3 maanden huisarrest erop zitten , maar nu heb ik weer de hele kerstvakantie huis arrest voor een reden die ik blijkbaar niet eens weet ?
Mijn zus krijgt nooit straf , zij is te perfect voor woorden , als zij iets vraagt krijg ze het gelijk , zij blijft altijd thuis en als ze weg wilt mag ze dat zolang ze maar wilt en waar ze maar wilt , en ja oke ze is wel ouder..
Mijn zus mag mij ook niet , zij heeft me dit jaar nog uit huis willen proberen te krijge , waardoor ik huilend op mijn knietjes uiteindelijk zei : haal me alsjeblieft weg dan...
Niet gelukt overgens..
Maarja .
Ook moest ik terug voor controle bij de GGD , die nu voor de 2de keer merkte dat ik niet goed in mijn vel zat en er een groot probleem was , dus ik helemaal huilend alles vertelt , en nu wouden ze toch echt een goede verklaring hebben van mijn ouders , dus via school met mijn ouders een afspraak gemaakt in de herfstvakantie.
Omdat het via school was konden mijn ouders er niks van zeggen , maar in de herfstvakantie bleek anders..
De ochtend in de herfstvakantie waarop we ons gesprek hadden , hadden ze mijn wekker afgezet en waren mijn ouders opeens boodschappen doen samen terwijl ze verdomt goed wisten waar wij heen moesten...
Ze hadden het nummer van de GGD weggegooit , dus ik kon niks meer..
Maarja, verder ook nog een gesprek op school gehad met mij ouders over mijn agresief zijn en mijn klasseboekmeldingen , en mijn weer slechte punten...
Ook daar vol tranen weggerent , omdat mijn ouders over alles liegen , en ik kan dan toch niks zeggen ?
Ze hebben wel gelijk wat ze zeggen , maar ze vertellen nooit waardoor het komt.
Zoals dat ik mijn moeder heb geslagen , dat is waar , maar dat kwam omdat ik het SPUUGZAT was dat ik altijd geslagen werd ...
Ik was er klaar mee , ik wou niet meer zwak zijn en geslagen worden omdat hun zich niet konden inhouden over kleine dingen , omdat ze bijvoorbeeld niet wilden dat ik ergens muziek opzette , hoe zacht t ook stond..
Allemaal die kleine dingen , die kleine dingen die andere mensen doen , die mocht ik niet , en worden de grootste ruzies...
Nu is het dus al zover dat ze willen dat ik naar een psygoloog ga ?
Maar ja ..
Ik weet niet of ik wel ga , als ik al met iemand erover mag praten , dan durf ik niet te zeggen wat voor onzin mijn vader en moeder van te voren op die persoon hebben ingepraat , zoals altijd..
Nu is het zo , dat het een beetje raar is want , mijn ouders praten slecht over mijn vrienden , terwijl hun echt veel voor mij doen , en ik hoor zovaak van hun , dat hun ouders echt veel van mij houden, maar dan denk ik , waarom mijn eigen ouders niet ?
Nu ben ik een paar dagen bij 2 vriendinnen (zussen) van mij gaan slapen , die wonen ongeveer 30 km verderop(?) , en daar heb ik het heel erg naar mijn zin , alles is daar koek en ei , wat ik hier nooit zal krijgen , krijg ik daar zeker wel , dat is daar de normaalste zaak.
Nu kwamen hun nog 1 nachtje bij mij slapen , en die nacht heb ik alles maar vertelt , aangezien ze niet snapte waarom mijn ouders zo raar deden , met veel tranen alles vertelt , en toen kwamen wij op het idee dat ik eigenlijk best wel bij hun kon komen wonen , mits hun ouders dat toe gaan laten.
Nu wil ik jullie vragen om mij hier weg te krijgen door te helpen met tips , want ik weet niet hoe je zoiets regelt.
Het gaat zeker niet makkelijk zijn , het mijn ouders vertellen , ik weet niet hoe hun gaan reageren ...
Ook is het zo raar , ik weet dat dit beter is , maar er zijn gewoon ook betere tijden waarnaar ik gelijk weer terugval en erin geloof dat het beterkomt , maar ik weet dat al jarenlang heb gewacht tot het beterwerd , en het niet beter is geworden..

( zo mooi vond ik m niet maar toch:)Nog een gedicht :

Ik heb nooit altijd in dit leventje geleden .
Als je het bekijkt , is het maar eigenlijk een paar jaar redelijk gebleven.
De vader van mijn moeder , dus mijn opa die ging dood.
Mijn moeder veranderde in liefdeloos.
En mijn angst die is vergroot.

Elke dag weer ruzie , elke dag weer pijn.
Elke dag alles moeten vergeten , en niet weten hoe het eigenlijk moet zijn.
Tranen moeten drogen , met een reden om te vechten.
Omdat ik me niet kan vasthouden aan mijn ouders .
Ga ik me aan andere mensen hechten.

Alles wordt me verboden , mijn zus krijgt liefde genoeg.
Er zijn tijden dat mijn moeder , soms mijn vader gewoon mij sloeg.
Omdat ik soms niet mijn kamer opruimde ,
Ik niet perfect was zoals hun denken dat ze zelf zijn.
Daarom doe ik groot maar eigenlijk ben ik nog maar zo klein.

Ik heb geleerd vandaag pijn te hebben maar er morgen niks meer van te weten .
Hoe zou ik nou kunnen bedenken dat ik voor mijn ouders ‘’ mislukking zou heten ?
Ik had nooit verwacht dat ik dit leventje moest lijden
Het leven van mislukte perfectie met schelden , ruzie , en verdriet.
Maar mijn ouders zeggen ,je krijgt te eten ondankbare hond , dus zo slecht is het niet.

Ooit verwacht dat school belangrijker zouden zijn dan mijn vermogen ?
Dat ik meer pijnlijke en slechte dingen zie dan jouwn ogen ?
Dat iemand zo gehaat kan zijn door zijn eigen vlees en bloed ?
Dat ik eigenlijk zo veel pijn kan lijden maar toch blijf lachen en blijf staan ?
En andere mensen helpen , en voor hun door blijf gaan ?

Ik dacht altijd niemand , zelfs hun die mij niet willen krijgen mij kapot.
Toch weet ik , dit is slecht , dus verander ik mijn lot.
Ik verlaat hun die mij niet kunnen hanteren of voor mij kunnen zorgen.
Ik ga naar mensen die van mij houden , en mij accepteren.
Naar mensen die mij goed zijn kunnen leren.