Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-12-08 22:50

de vraag blijft altijd... waarom...

Geplaatst door de TopicStarter : 30-12-08 22:50

Lieve Mike*,

Alweer een moeilijke dag is gekomen,
ik zie je in mijn hoofd en in mijn dromen.
Ik hoef mijn ogen maar te sluiten en ik zie je staan,
Morgen 7 jaar geleden hoorde ik dat het fout is gegaan.
De 1e dag dat ik hoorde dat het niet goed met je gaat,
Je had pijn, wilde niet meer, ik zag het aan je gelaat...
Zo hard vechten voor je leven,
je hebt zoveel moeten geven.
De pijn in je ogen blijven me altijd bij,
je was liever aan je zus dr zij.
Zonder pijn, geprik en gedoe aan je hoofd,
je wilde rust en ik had je dat beloofd.
Als ik zou merken dat het niet draagbaar zou zijn,
zou ik je laten gaan, al doet mij dat veel pijn.
Eindelijk vrij en hoog in de wolken,
en ik kan mijn liefde vertolken.
In de gedichten die ik nu schrijf voor je zus en jou,
Jullie zijn in mijn ziel verweven en jullie zij degene waar ik van hou...

vlinderkusjes, mama
www.lieve-engeltjes.nl/engeltje/MikeEnDaniqueB

**Geplaatst**: 30-12-08 22:53

Re: de vraag blijft altijd... waarom...

Geplaatst: 30-12-08 22:53

Wat vreselijk! Enorm veel sterkte ermee! Lijkt me heel moeilijk! Ach gut

**Geplaatst**: 30-12-08 22:58

Re: de vraag blijft altijd... waarom...

Geplaatst: 30-12-08 22:58

wat heftig zeg, ik heb je verhaal op de site net gelezen..

heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 30-12-08 23:17

Re: de vraag blijft altijd... waarom...

Geplaatst: 30-12-08 23:17

jeetje wat sneu... ik wens je heel veel sterkte toe tijdens de moielijke feestdagen..

**Geplaatst**: 30-12-08 23:19

Re: de vraag blijft altijd... waarom...

Geplaatst: 30-12-08 23:19

Heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 30-12-08 23:26

Re: de vraag blijft altijd... waarom...

Geplaatst: 30-12-08 23:26

Biancaa wat vreselijk dat jullie zo'n verdriet moesten meemaken. En wat waren je kindjes al echte mooie mini mensjes. Heel veel sterkte vooral nu met de feestdagen. Ik snap niet waarom het ziekenhuis zo tegen je deed. Is er ooit resultaat van de kweken gekomen? Je gevoel vertelde dat het niet klopte en de medische mensen die je naar je moesten luisteren deden het niet. Ik vindt het heel erg voor jullie.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-12-08 23:31

Re: de vraag blijft altijd... waarom...

Geplaatst door de TopicStarter : 30-12-08 23:31

De uitslag van de kweek kwam uit dat ik de hoogste graad schimmel had, ook in de placenta van Mike* zat de hoogste graad. Omdat het ziekenhuis anti-biotica heeft gegeven, heeft dat de groei van schimmel bevorderd waardoor Mike* als het ware "gevoed" werd door schimmel en dus helemaal aangetast was.

Nagesprek met de desbetreffende gynaecoloog: Ach mevrouw wij hebben volgens protocol gehandeld, normaal komt er nooit schimmel bij de kindjes...

En dan te horen krijgen van het Sophia, "dit komt zo vaak voor, helaas schuilen de gyns zich dus altijd achter het protocol."

**Geplaatst**: 30-12-08 23:35

Re: de vraag blijft altijd... waarom...

Geplaatst: 30-12-08 23:35

Och jee wat een heftig verhaal!! En wat een aangrijpende foto's op je site!!

Meid, ik heb met tranen in m'n ogen je verhaal gelezen, en ik wens je ongelofelijk veel sterkte toe tijdens deze moeilijke dagen...

**Geplaatst**: 31-12-08 00:52

Re: de vraag blijft altijd... waarom...

Geplaatst: 31-12-08 00:52

Vreselijk!!
Enorm veel sterkte!

**Geplaatst**: 31-12-08 01:11

Re: de vraag blijft altijd... waarom...

Geplaatst: 31-12-08 01:11

sterkte!
zit hier met tranen in mijn ogen, echt vreselijk dat die mensen niet wilden luisteren!

**Geplaatst**: 31-12-08 01:34

Re: de vraag blijft altijd... waarom...

Geplaatst: 31-12-08 01:34

heb net je verhaal gelezen. wat zullen jullie een verdriet hebben...het is zo oneerlijk! kinderen horen hun ouders te overleven!
heel veel sterkte in deze tijd waar het verdriet weer heftiger zal zijn dan anders.

**Geplaatst**: 31-12-08 09:18

Re: de vraag blijft altijd... waarom...

Geplaatst: 31-12-08 09:18

Kippevel. Jeetje meid, wat erg.
Sterkte...

**Geplaatst**: 31-12-08 09:31

Re: de vraag blijft altijd... waarom...

Geplaatst: 31-12-08 09:31

Heb je verhaal gelezen, wat verschrikkelijk zeg.
Ook van mij heel veel sterkte deze dagen...

**Geplaatst**: 31-12-08 09:32

Re: de vraag blijft altijd... waarom...

Geplaatst: 31-12-08 09:32

Heel erg veel sterkte. Ik weet hoe hard die kleintjes kunnen vechten voor hun leven. Ook ik heb in een kamer vol glazen huisjes gezeten en me verwonderd over de kracht die zulke kleine wezentjes hebben.

Ontzettend verdrietig dat Mike zijn gevecht op deze manier heeft moeten eindigen, en extra zuur om te weten dat het voorkomen had kunnen worden als gynaecologen eens wat meer luisterden naar het moederinstinct.

Nogmaals heel veel sterkte, en wat zijn je andere zoontje en dochtertje prachtige kindjes!

**Geplaatst**: 31-12-08 17:57

Re: de vraag blijft altijd... waarom...

Geplaatst: 31-12-08 17:57

Biancaa ik heb mijn oudste bijna verloren omdat de gynaecoloog niet naar me wilde luisteren. Ik had ontsluiting en wist het niet en was rond de 20 weken. Als die L..L niet op congres was gegaan en een andere gynaecoloog niet had waargenomen dan was ik haar verloren om niks. Vreselijk dat ze zich verschuilen achter een protocol, dit had niet zo hoeven te lopen.

**Geplaatst**: 31-12-08 19:59

Re: de vraag blijft altijd... waarom...

Geplaatst: 31-12-08 19:59

bianca ik zit met tranen in mijn ogen
veel sterkte deze tijd
en je heb een mooi gedichtje geschreven voor jouw kindjes

**Geplaatst**: 31-12-08 20:12

Re: de vraag blijft altijd... waarom...

Geplaatst: 31-12-08 20:12

Jeetje, wat een heftig verhaal zeg!
Heel erg veel sterkte!

**Geplaatst**: 01-01-09 12:46

Re: de vraag blijft altijd... waarom...

Geplaatst: 01-01-09 12:46

meisje, ik wens je alle sterkte dit moet een hele moeilijke tijd van het jaar voor je zijn.

**Geplaatst**: 01-01-09 13:14

Re: de vraag blijft altijd... waarom...

Geplaatst: 01-01-09 13:14

jemig Bianca, wat een verhaal.. wat vreselijk om je kindjes te moeten verliezen en dan op deze manier.
Heel veel sterkte deze dagen.

**Geplaatst**: 01-01-09 13:22

Re: de vraag blijft altijd... waarom...

Geplaatst: 01-01-09 13:22

Oh wat een verschrikkelijk verhaal Ach gut

. Wat zullen jullie je machteloos hebben gevoeld toen jullie tijdens de zwangerschap al vroeg merkten dat het niet goed zat. Heel erg veel sterkte gewenst...

**Geplaatst**: 01-01-09 21:57

Re: de vraag blijft altijd... waarom...

Geplaatst: 01-01-09 21:57

ahh bianca.. heel erg veel sterkte.. wat een vreselijk verhaal..

**Geplaatst**: 01-01-09 22:10

Re: de vraag blijft altijd... waarom...

Geplaatst: 01-01-09 22:10

Werd er stil van tijdens het lezen.. Ongelofelijk dat er niks met je gevoelens werden gedaan.
Heel erg veel sterkte gewenst!

**Geplaatst**: 02-01-09 00:35

Re: de vraag blijft altijd... waarom...

Geplaatst: 02-01-09 00:35

sterkte! *knuffel*

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-01-09 03:30

Re: de vraag blijft altijd... waarom...

Geplaatst door de TopicStarter : 02-01-09 03:30

dank jullie wel, nu nog de tijd dat hij is overleden, nog maar 8 dagen. die 8 dagen heeft hij alleen maar pijn gehad... echt vreselijk om te zien. Hij zat aan een apparaat vast met een start/stop knop, ik ben geregeld in de "verleiding" gekomen om hem gewoon uit te zetten. 's nachts hoor ik nog die bliepjes in mijn oren, dan zie ik dus elke keer hoe hij zich samentrekt als er maar iemand in de buurt van de couveuse kwam. Hij werd dan helemaal rood, kromp helemaal in elkaar en balde zijn vuisten als protest... Alleen als ik zijn voetjes vasthield en zijn hoofdje (strelen mocht niet vanwege overgevoeligheid van zijn huidje) werd hij rustig.
Het rare is gewoon dat mijn andere zoontje (zie foto bij itp, Noa weer eens in the picture) een jaar later werd geboren op 12-12 dat jaar ervoor werd ik dus voor de tweeling op die dag opgenomen. Ik heb dus "even" 2 bevallingen in een jaar gedaan, dat was wel heftig hoor.
Djesse is toen op 1 januari, na 3 weken ziekenhuis, naar huis gekomen...

**Geplaatst**: 02-01-09 08:24

Re: de vraag blijft altijd... waarom...

Geplaatst: 02-01-09 08:24

Ongelooflijk heftig om zo kort erna weer een zwangerschap en bevalling mee te maken. Ik kan me ongelooflijk goed voorstellen hoe jij je toen hebt gevoeld. Aan de ene kant zo blij om zwanger te zijn, aan de andere kant de grote angst dat het allemaal heel anders loopt dan het hoort, net als de vorige keer.

Mijn dochter was op tijd geboren, en werd toen na vijf dagen heel ernstig ziek. Ze was de grootste baby op de NICU maar ze heeft ongelooflijk moeten vechten voor haar leven. Ze hadden geen idee wat er met haar was en ook niet hoe het was ontstaan.

Toen ik weer zwanger was ben ik de hele zwangerschap obsessief bezig geweest met mijn bevalling en kraamtijd. Anti-bacteriële zeep, geen kraambezoek gewenst, etc.

Toen hij na de geboorte een kaal plekje op zijn achterhoofd had, zijn temperatuur een beetje omhoog ging en mijn man ook nog eens buikgriep kreeg (het virus dat waarschijnlijk mijn dochter toen te pakken heeft gehad) schoot ik in paniekmodus.

Gelukkig ging alles gewoon prima, was het plekje op zijn hoofd niks, etc, maar die stress opnieuw...

Ik lees dat Djesse 3 weken in het ziekenhuis heeft gelegen, dus kan me voorstellen dat jij helemaal die dubbele stress hebt gehad.

8 dagen is heel lang om je kindje te zien lijden, en ik kan me ongelooflijk goed voorstellen dat je de neiging hebt gehad om de knop uit te doen. Ik denk dat dat je júist een hele goede moeder maakt. Ach gut