Moderators: NadjaNadja, Essie73, Polly, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird


Marchador schreef:Bijna elk meisje heeft wel de droom om later te trouwen, een mooie jurk met lange sleep of helemaal geen, een sluier of tiara.. misschien wel beiden. Uitgebreid met veel mensen, mooie grote taart, witte duifjes, rode lopers... met dromen kan alles!!
...
)
zou ik wel willen trouwen. Een extra uiting naar de persoon van wie ik houd, een bevestiging van mijn liefde voor die persoon.
. Net zoals mijn zus ook nooit wil trouwen en mijn twee dichtste (welja, hun vader is de broer van mijn vader, hun moeder de zus van mijn moeder) ook nooit willen trouwen.... Mijn ouders zijn niet getrouwd, mijn tante en nonkel zijn niet getrouwd, mijn oudste zus is getrouwd geweest maar is nu aan het scheiden, de derde zus is getrouwd voor de voordelen die trouwen hadden (en een geluk maar, want haar man is vijf jaar na hun huwelijk overleden).
)
erleyne schreef:@Kyle: wat zijn de nadelen dan ( behalve de kosten misschien, maar dat heb je zelf in de hand natuurlijk )?
Dan kan je je belofte om de zoveel jaar hernieuwen en is er iedere keer weer feest.
Kyle schreef:erleyne schreef:@Kyle: wat zijn de nadelen dan ( behalve de kosten misschien, maar dat heb je zelf in de hand natuurlijk )?
Dit is zeer persoonlijk natuurlijk, maar ik ben erg op mijn vrijheid gesteld, en ik kan totaal niet tegen 'moeten'.
Ik vind dat eens je aan een contract vasthangt, het (gevoelsmatig) al veel moeilijker is om bij je man weg te gaan. Je belooft namelijk om je hele leven samen te blijven. Maar de dag dat ik hem (of hij mij) niet meer graag ziet, wil ik er gewoon uit kunnen stappen. Ik will ook niet moeten bewijzen dat hij mij bedrogen heeft of wat dan ook, om het contract te mogen verbreken. Ik zou het al veel meer zien zitten mocht het een contract van vijf jaar zijn ofzoDan kan je je belofte om de zoveel jaar hernieuwen en is er iedere keer weer feest.
Iedereen doet zo romantisch over het huwelijk terwijl ik het meer zie als een puur contractueel gebeuren. De romantische dingen zoals mekaar graag zien, een gezellig feestje, 'huwelijks'reis, dat kan je allemaal beleven zonder daarvoor te trouwen. Het enige wat dus vann het trouwen zelf overblijft is een zowel legaal als emotioneel bindend contract.
Hoeveel vrouwen/mannen 'laten' (verkeerder woordkeuze, ik weet het) zich wel niet mishandelen door hun partner omdat ze getrouwd zijn, en het zo veel moeilijker wordt ermee te kappen? Zowel op financieel als emotioneel vlak. De maatschappij veroordeelt namelijk nog steeds koppels die uit mekaar gaan, wat de reden ook moge zijn.
De 'droom' waar veel mensen het over hebben, blijkt maar al te vaak een nachtmerrie, waar ze niet meer uit kunnen wakkerworden. Wie heeft ons die droom trouwens ingepraat? Met zulke hoge verwachtingen is het niet moeilijk om er gedesillusioneerd uit te komen...
Dit is mijn puur persoonlijke mening, en ik wil ook helemaaal niemand aanvallen die wel gaat trouwen. Misschien bedenk ik me nog wel op een dag. Maar met alles wat ik rond mij zie / heb gezien, blijf ik toch liever een verliefde, onafhankelijke vrouw

NaNi schreef:Heel eerlijk? Voor de jurk, mijn vent in pak en het feestje
En omdat het makkelijk is als we ooit nog kinders krijgen of samen een huisje kopen.. Maar dan zouden we ook een samenlevingscontract kunnen afsluiten, dus dat vind ik ook niet écht een goede reden
Janine1990 schreef:NaNi schreef:Heel eerlijk? Voor de jurk, mijn vent in pak en het feestje
En omdat het makkelijk is als we ooit nog kinders krijgen of samen een huisje kopen.. Maar dan zouden we ook een samenlevingscontract kunnen afsluiten, dus dat vind ik ook niet écht een goede reden
Een samenlevingscontract klinkt wel een stuk afstandelijker dan een huwelijk...