Moderators: NadjaNadja, Essie73, Polly, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird
pinuts schreef:hmm.. ik geloof niet dat het allemaal haar schuld is, en dat jij het lieve perfecte meisje bent in huis.. nee ik geloof dat hier zeker 2 kanten aan zitten. En met zon verhaal zou je al snel denken: bah wat heb jij een rotzus, maar niemand hier weet hoe het er werkelijk bij jullie aan toegaat, dus veel kan bokt je denk ik niet helpen. Wel moet ik zeggen dat ik jullie (allebei) enorm verwend vind qua geld, misschien is daardoor je zus wat teveel verwend en arrogant geworden.. En heeft ze geen idee hoe duur en hard het leven wel niet is. Ik denk toch dat je met praten, of iniedergeval contact maken met je zus (bijv. met een brief) verder komt dan hier een topic aanmaken. Tips kun je hier natuurlijk wel krijgen, maar je zult het toch echt samen moeten oplossen. Ik wens jullie veel succes!
Rebel_Jits schreef:Hier ben ik het totaal niet mee eens. Ik heb eenzelfde relatie met mijn zusje. Kind is alleen 'vrolijk' als ze haar zin direct krijgt. Laatst mocht ze een groot feest geven. En de dag erna meteen weer kwaad als het even niet ging zoals zij dat wou, waarbij ze iedereen de schuld geeft, behalve zichzelf. Nee, ik kan me HEEEL goed in de TS verplaatsen.
Daarom ben ik uit huis gegaan toen dat kon. Ik was het zat die verziekte sfeer steeds in huis. Ik durf niemand mee naar huis te nemen als ik weet dat zij er is, omdat ze diegene direct de grond in boort met beledigingen. Om je voor dood te schamen, echt waar. Nu kom ik nog wel elk weekend thuis, maar eigenlijk alleen voor de dieren en mijn moeder. Nu heb ik maar 2,5 dag last van haar, ipv 7 dagen. En dat is een stuk beter voor mijn eigen gemoedstoestand.
Dus om je vragen te beantwoorden: het is niet gek dat je haar liever kwijt dan rijk bent. En je bent zeker niet de enige.
Meestal is tijd het enige wat helpt (of een ouder die overwicht heeft, maar vaak helpt dat al nieteens meer). Hou het vol tot ze weg is en ga dan (stilletjes) een feestje vieren. En als er tussentijds iets is, mag je me best pm-en. Ik weet hoe erg je handen kunnen jeuken soms..
garny95 schreef:hoe je haar nu benaderd werkt niet dus probeer het anders.
Uitdaging: niet oordelen en blijf liefdevol naar haar, tot 100 tellen als het nodig is en maak complimenten ( elke dag minstens een), probeer haar te betrekken in leuke acties voor je moeder bijv., koop samen een bloemetje, kook samen en blijf liefdevol ook als ze gaat lopen zuigen en het bloed onder je nagels vandaan gaat halen want dat gaat ze doen als ze niet begrijpt waarom je zo liefdevol blijft. Doe het minstens een week lang, negeer haar negatieve gedrag, laat je niet uitdagen en kijk of je je moeder hier misschien ook in kan betrekken, samen liefdevol naar je zus toe, ik weet zeker dat ze daar uiteindelijk positief op gaat reageren. En anders heb je een boel lol met je moeder. Succes.
en hebben een hele sterke band. Natuurlijk hebben wij ook wel eens ruzie en in onze tiener jaren trokken we ook elkaars haren eruit. Ik heb wel een periode gehad dat ik heel veel ruzie met me zus had en me zo een beetje gedroeg als jou zus. Dat kwam niet door haar maar door mijn toenmalige vriend. Ik had met hem zoveel ruzie en nare dingen dat ik dat afreageerde op mijn familie en vooral op me zus. Als ze aan mij vroeg wat er met me was dan snaude ik haar natuurlijk af, als ze me vroeg hoe het in mijn relatie ging was dat natuurlijk goed!!
! We zijn gewoon niet gemaakt om 24 uur op elkaars lip te zitten, dan breekt de oorlog uit
. Ossie96 schreef:garny95 schreef:hoe je haar nu benaderd werkt niet dus probeer het anders.
Uitdaging: niet oordelen en blijf liefdevol naar haar, tot 100 tellen als het nodig is en maak complimenten ( elke dag minstens een), probeer haar te betrekken in leuke acties voor je moeder bijv., koop samen een bloemetje, kook samen en blijf liefdevol ook als ze gaat lopen zuigen en het bloed onder je nagels vandaan gaat halen want dat gaat ze doen als ze niet begrijpt waarom je zo liefdevol blijft. Doe het minstens een week lang, negeer haar negatieve gedrag, laat je niet uitdagen en kijk of je je moeder hier misschien ook in kan betrekken, samen liefdevol naar je zus toe, ik weet zeker dat ze daar uiteindelijk positief op gaat reageren. En anders heb je een boel lol met je moeder. Succes.
Wauw wat een geduld moet je hiervoor hebben! Goed idee wel, het is zeker het proberen waard.
Als ik m'n zus daardoor kan helpen (en mezelf ook!!) is dat zeker een goed plan.
Komende 4 dagen ben ik bij m'n vader, gelukkig zonder zus. Maar vanaf maandag kan ik het weleens gaan proberen.
Thnx voor je idee. Ik ben ook echt wel bereid om er iets voor te doen.

maar als ze uit huis zijn dan is het hier veel rustiger en gezellig.
).Dais_ schreef:Mijn zusje en ik sloegen elkaar ook de harses in. Werkte gewoon echt niet in 1 huis.
Is maar 1 oplossing, jij uit huis of zij uit huis.
Dat scheelt de dagelijkse frustraties en je zult zien dat het daarna veel beter gaat.
Mijn zusje is nu eenmaal zo en het is niet aan mij de taak om haar op te voeden.
Ik zie ook wel eens dat mijn ouders er moeite mee hebben, maar hun zijn de ouders, zij moeten haar opvoeden, niet ik.
Nu kan ik daar mijn ogen voor dicht doen, toen kon ik dat echt niet.
Snap dus wel hoe je je voelt!
