Vandaag een gewone dag dachten we.
Iedereen blij op school tot we het verschrikkelijke nieuws kregen te horen.
Wij hadden 3 uur achter elkaar koken en daarna zouden we pauze hebben.
Opeens zagen wij alle leerlingen naar de aula lopen, en wij dachten dat de pauze was verzet naar een ander, hoeso wisten we ook niet?
Toen kwam de directeur van onze school te klas binnen lopen.
Hij vertelde dat die verschrikkelijk nieuws had!
Er was een leerling omgekomen, 'sochtends tussen 7 en half 8 is Luke terplekke overleden.
Luke, hoeso jij? je was altijd zo behulpzaam zo een aardige jongen waar iedereen bevriend mee was!
Soms kwam je bij ons in de klas om les te volgen, maar vanaf vandaag kan dat niet meer!
Een dinsdag heb ik je voor het laatst gezien, en gelukkig hadden we elkaar nog begroet.
Waarom is nog steeds te vraag?
Zo aardig iemand van 16 jaren jong, die is er gewoon niet meer?
Hoe zouden de nabestaanden zich voelen?
Hoe zou het bij jou zijn daar boven?
Lieve Lieve Luke, kan me dingen van jou nog zo goed herinneren.
Rust in vrede lieverd!
De hemel is een echte engel rijker!
Jongen, voor altijd in ons gedachten nooit dat wij jou gezelligheid vergeten!
Gecondoleerd!