Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-11-08 18:36

Hoe kan iemand zo GESTOORD zijn??

Geplaatst door de TopicStarter : 27-11-08 18:36

Ok mensen, hier gaat een heel verhaal komen maar ik moet het van me af schrijven...
Zit momenteel te trillen.. Ik weet niet of ik dit durf of kan maar ik moet het kwijt.
Het zal voor de mensen die me kennen, zelfs voor mensen die dichtbij me staan een schok zijn denk ik.

3 jaar terug ontmoette ik via via een jongen.
Aangezien ik heel verlegen was en een stuk jonger, hield ik eerst de boot af.
Hij was nogal volhoudend en na enkele weken kregen we wat, mijn eerste relatie!
Na een tijdje hadden we seks enzovoort, we waren altijd bij elkaar en hij was de liefde van mijn leven.
Het begin was eigelijk perfect (het eerste jaar). Behalve dan het feit dat ik naar de GGD moest omdat meneer
een soa had die ik dus ook had gekregen (stom, jong en erg naief..). Gelukkig was dat zo verholpen, maar erg vrolijk
werd ik er niet van. Oh en ook lastig was dat hij erg moeilijk mee om te gaan was voor de meeste mensen,
mn ouders hadden niks met hem, mn vriendinnen niet..

Na dat jaar, ging hij op zoek naar een koophuis (hij had een vaste baan en was een stuk ouder dan ik).
Ik was nog erg jong (17), en vond al dat huizen kijken en makelaars ontmoeten niet erg leuk, maar goed.
Na een half jaar had hij een huis gekocht, kaal opgeleverd dus samen hebben we er flink wat uurtjes in gezwoegd.
Hij heeft er misschien een maand alleen gewoond maar wilde zo graag dat ik bij hem introk, wat ik wel wilde, maar toch erg snel vond.

Uiteindelijk toch gedaan, op proef, dus nog niet officieel. Nou dat ging prima, onze relatie was eigelijk ook nog goed, op heel soms wat heftige ruzie's na waarin hij aggressief werd en meestal iets kapot maakte (maar niet richting mij).
Na een half jaar zijn we officieel gaan samenwonen. Ook wilde ik heel graag een hond en konden we dat qua tijd makkelijk redden aangezien hij
ploegendienst had en ik geen druk schema. Na een tijdje goed nadenken hebben we dan ook een hond genomen (en echt waar, tot de laatste dag dacht ik dat we voor altijd samen zouden blijven).
Eigelijk ging alles perfect, huishouden, de hond.. vrijwel alles, alleen we deden wel altijd alles samen wat heel veel mensen te vonden, maar ik vond het heerlijk.
Maar, wat niet perfect ging, waren de ruzie's. Hij werd steeds dreigender en schold veel (al hadden we niet vaak ruzie, hooguit 1x per maand).
Ik wist niet hoe ik moest reageren en trok me terug, kroop in een hoekje. We hadden wel gesprekken hierover en hij vond het echt verschrikkelijk erg, biedde duizendmaal excuses aan en legde uit dat als ik me zo afsloot, hij alleen nog maar opvliegender werd.
Dus we spraken af dat ik niet meer weg zou rennen/verschuilen.
Hierdoor ging het eigelijk van kwaad tot erger, want nu vloog hij elke keer bijna mij aan maar ik bleef dapper staan want als ik wegging werd het alleen maar erger toch?
Op een gegeven moment werd het zo erg dat ik het niet kon hebben en dat ik hem ook probeerde pijn te doen als hij mij in een ijzeren greep had..

Ik schaam me daar heel erg voor maar ik zal jullie een beeld schetsen van een ruzie van ons..
Het ging meestal om iets heel kleins, en dan liep het ontzettend op. Wat ik het allerergste vond (meerdere malen gebeurd),
dat ik naar boven liep om spullen te pakken omdat ik weg wilde, naar buiten, vervolgens pakte hij me en gooide me op het bed en scheurde mijn kleren van me af zodat ik niet meer naar buiten kon.. Ik werd gek, dacht alleen maar aan weg komen bij hem en ja, heb hem ook pijn gedaan.

Maar we hebben er heel veel over gepraat en toen ging het eigelijk stukken beter.. Onze ruzie's werden minder, hij was niet meer zo claimerig en ik kan met een gerust hart eens een weekend/dag weggaan zonder dat hij helemaal boos was.
We gingen nu namelijk ook om met een stel, dat waren vrienden van hem van vroeger en dat vond hij wel gezellig.
Ik was blij dat we beiden wat meer ons ding konden doen en we hielden ook echt van elkaar, echt waar.
En toen, hebben we nog 1 zo'n ruzie gehad, en was het in een keer helemaal over. Hij was klaar met me, en dumpte mij.
Ik kon het niet aan, wilde zo graag samen blijven, we waren wel echt gek op elkaar, het ging stukken beter, we hadden 2 honden samen (!!) een huis ingericht, zouden 3 dagen later met de honden op vakantie naar Hongarije gaan.

De eerste week deed hij nog normaal tegen me, probeerde we een oplossing voor de vakantie te vinden, en ik mocht altijd langs komen om de honden te zien (ik kan er helaas geen één houden ivm bij mn ouders wonen).
En toen daarna is ie echt veranderd.
Hij heeft zulke erge dingen gedaan.. Hij schold me voor alles en nog wat uit, belde mn zus om te dreigen naaktfoto's van mij op internet te zetten als ik ooit nog eens contact met hem opnam. Maar ik was stuk.. Toen hoorde ik dat dat andere stel waar we dus mee om gingen, na 6 jaar uit elkaar was gegaan, en die jongen was er heilig van overtuigd dat hun 2 met elkaar gingen. Ik wist het niet, en heb het aan hem gevraagd (toen hadden we redelijk normaal contact) en hij hield vol dat het niet zo was, absoluut niet, die jongen was eeen vuile leugenaar en door hem werd ie door iedereen vuil aangekeken..
Na een tijdje nam hij weer normaal contact met me op, en heb ik de honden een aantal keer mogen zien/ophalen, en toen was dat ineens over en begon ie weer tegen me te schreeuwen.

En eigelijk ben/was ik er nu net overheen, ga uit met een hele leuke jongen, en wat gebeurt me nu, ik zit op hyves (hij heeft toen zijn hyves leggegooid toen het uitging), en via zijn moeders hyve (waarmee ik nog heb geprobeerd iets over de honden te regelen, wat helaas niet gelukt is), zie ik dat hij zn hyves weer opnieuw heeft. En ja hoor, nu heb ik ontdekt dat ie wel met dat meisje heeft.
Weet je, 1 ding als iemand verliefd word op iemand anders.. maar om alles zo achterbaks te spelen, hoe hij tegen mij gedaan heeft, hij spoort echt niet..

Misschien is dit voor vreemde niet te volgen, maar mensen die mij kennen wel.
Ik vind het HEEL ENG om dit op bokt te zetten, ik schaam me erover, ik haat mezelf erom, maar ik denk dat degene die mij zo goed gesteund hebben, dit mogen weten. En ik heb het nu van me afgeschreven.

Ik hoop dat dit me nooit meer overkomt, ik hoop dat mn ex gezien word door de mensen zoals hij is, en ik hoop dat ik het na dit alles eindelijk eens opgeef om hem eindeloos te verdedigen en dat ik hem los kan laten..
Ik dacht echt dat ik hem kende.