Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-11-08 16:14

Moet ik hem even met rust laten?

Geplaatst door de TopicStarter : 13-11-08 16:14

Tja daar ben ik dan, toch maar een topic over relaties openen hier...

Ik heb sinds 2,5 maand een vriend. Ik vind hem echt heel erg leuk en we kunnen goed met elkaar opschieten.

Nu heeft hij samengewoond met zijn vorige vriendin, ze hadden relatie van 3 jaar en hebben 1,5 jaar samen gewoond.
Uiteindelijk is dat fout gegaan, omdat zij toch haar vrijheid wilde en ze is toen ook diverse malen vreemdgegaan.

Nou goed, ze hebben nog een half jaar bij elkaar gewoond totdat zij een kamer had gevonden. Gewoon als stel maar dan zonder sex.

En toen begon het gezeik met het overzetten van het huis, hij bleef in het huis wonen. Gezeik met de bank en de notaris, dit heeft bij elkaar meer dan een jaar geduurt.
Hij had toen hij mij leerde kennen geen goede verstandhouding met haar, veel ruzie enzo.

Maar dat is sinds een paar weken enorm verbetert. Ze hadden veel contact over zakelijke dingen en ze hebben samen een hond die weleens bij haar logeert. Ze kunnen nu heel goed met elkaar opschieten.

Maandag heb ik tijdens een telefoongesprek eerlijk gezegd dat ik het best moeilijk vindt dat ze zo goed met elkaar om gaan en dat ik bang ben dat zij hem terug wilt ofzo.

Hij zei dat ze gewoon een hele goede verstandhouding hebben, dat ze als broer en zus zijn en dat ze elkaar gewoon heel goed begrijpen. En dat als het tussen ons niets wordt door haar dat ik dan de 1e bent die het weet. Maar dat het nooit meer gaat werken tussen hun en dat ze gewoon uit elkaar gegroeit zijn.

Ik vond het een k..gesprek, verliep erg moeizaam. En toen ik ophing had ik het gevoel dat het over was tussen ons en ik voelde me gekwetst. Een paar uur later belde hij gewoon zomaar om even te kletsen. Blijkbaar voelde hij zich er ook rot over.

De volgende dag moest hij met zijn ex naar de notaris en naar de bank om alle rekeningen over te zetten enzo. Dus ik heb hem de hele dag met rust gelaten. Ben als afleiding bij een vriendin wezen eten en heb express telefoon thuis gelaten.
Toen ik thuis kwam had hij gebeld en gesmst dat hij een klein feestje aan het vieren was na een rare dag.

Ik heb hem toen gebeld en was een goed gesprek, hij had een rare dag gehad met gemengde gevoelens en ik zei dat ik dat wel kon begrijpen. Hij vroeg verder hoe het met mij ging enzo. Spreek je snel.

Gistermiddag was ik vroeg klaar en ben bij hem langs gegaan, hij lag nog te slapen. In het begin was het gezellig, hij vroeg of ik nog moest eten en dat we dan maar wat eten moesten gaan regelen enzo en ging tegen me aan zitten. dus blijven eten. Na het eten ging hij in zijn luie stoel zitten en ik op de bank liggen. Niet bij elkaar ofzo.

Uiteindelijk ben ik naar hem toegelopen en vroeg om een kusje. Hij zei; ben ik te lui voor! Maar gaf me wel een kus. Ik ging bij hem op schoot zitten maar hij reageerde niet, vroeg: wil je aandacht? Ik " ja!"
Hij zei dat hij niet echt gezellig was, dat hij niet lekker in zijn vel zat door alle spanningen en stress van afgelopen dagen en drukte op zijn werk en moeilijke dag van gister. En dat het niet aan mij lag en dat hij wel weer bij zou draaien.
Zei dat het niets gaf en dat ik het snapte.

Ben maar weer op de bank gaan liggen, en hij begon te praten en vertelde dat hij wel had verwacht dat zijn vrienden hem zouden bellen of langs zouden komen om hem te feliciteren met eindelijk zijn eigen huis, maar dat hij niets had gehoord. Later begon hij over zijn ex te praten. Dat hij gister dingen heeft gehoord die hij wel vermoedde maar die hij liever niet wist enzo. En dat zij hem nog wil helpen met dingen regelen en dat hij dat raar vond, haar gevraagd had of ze hem terug wilde ofzo. Ze heeft keihard Nee gezegd.
Ik zei: Maar jij wilt haar wel terug...
Hij zei dat ik dat denk maar dat dat echt niet zo is, hij wilde gewoon weten wat haar intentie is dat ze hem nog wilt helpen met dingen regelen en dat ze het waarschijnlijk doet uit schuldgevoel.

Hij zei dat het contact waarschijnlijk beter gaat worden nu het duidelijk is dat het echt over is tussen hun en dat het dus niet meer beladen is.

Ik verging zowat van de pijn (in mijn hart dan he!), maar wilde niet moeilijk doen en wilde er voor hem zijn.

Ik ben later naar huis gegaan, hij zei " ga je naar huis? Ben je moe? "
Ja zei ik maar, maar ik ging eigenlijk omdat ik verdriet had.

Bij de deur bood hij zijn excuses aan dat hij zo ongezellig was. en gaf me een kus. Ik zei " doe rustig aan he"

en ben weggegaan. Thuis gekomen heb ik moeten huilen, en vandaag heb ik me ziek gemeld. Wilde alleen maar in bed blijven liggen.

Ik wil hem bellen maar ook weer niet, wil hem met rust laten en wel zien wanneer hij weer behoefte heeft aan contact maar dat is zooo moeilijk...maar ik snap ook dat hij nu even ruimte nodig heeft om het eea te verwerken...en toch snap ik niet dat ik de 1e was die hij dinsdag belde nadat alles achter de rug was en dat hij me maandag na dat kelote gesprek nog heeft teruggebeld en heel lief tegen me deed...

Wat is wijsheid?