Mijn verdomde klote leven
Moderators: NadjaNadja, Essie73, Polly, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird
- Lottejulia
-
- Berichten: 1800
- Geregistreerd: 23-12-05
- Woonplaats: Soest
Mijn verdomde klote leven
Geplaatst door de TopicStarter : 12-11-08 17:43
Waar zal ik beginnen? Eigenlijk hadden mijn ouders al ruzie zolang ik mij kan herinneren. 'S Avonds als ik en mijn zusje in bed lagen en ze dachten dat we sliepen. En dan lag ik daar maar, niet in slaap kunnen komen door het geschreeuw, met de tranen over m'n wangen strommend. Maar ook gerust als we er naast zaten.
Tot mijn ouders ons op een dag bij hun riepen en mijn moeder vertelde dat ze bij m'n vader weg ging, ik was toen 11. Dat ze al een tijdje een relatie met een man van haar werk had wisten we toen al. Die zomer hebben wij bij mijn opa en oma door moeten brengen, terwijl mijn moeder (samen met die vriend) ons nieuwe huis in orde ging maken. Wat was ik boos! Toen we terug kwamen werden we geintroduceerd in wat nu ons nieuwe huis zou worden. M'n vader hadden we ook al een aantal maanden niet gezien.
Hoe het daarna is gelopen is allemaal een beetje vaag.. Maar het komt er op neer dat mijn vader ons oude huis uitmoest omdat hij dat niet kon betalen, ik er alles aan heb gedaan die nieuwe vriend van m'n moeder weg te werken, mijn ouders weer een beetje beter met elkaar omgingen en mijn vader besloot een winkel te beginnen. Hij huurde een winkelruimte met daarachter een kleine woning 2 straten van ons huis vandaan. Mijn moeder zou hem helpen met dit project en hij kwam steeds vaker bij ons over de vloer.
Ik was natuurlijk helemaal gelukkig, want in mijn ogen leek het er op dat het weer goed zou komen tussen mijn ouders. Lange tijd ging het ook goed, mijn ouders leefde apart en hadden een soort knipperlicht relatie. Ik was tevreden, zo goed als geen ruzie's meer en toch zag ik beide ouders genoeg. Wel is mijn vader nooit gestopt met (be)dreigingen als 'dan ga ik weg en zien jullie me nooit meer', 'dan steek het huis in de fik' of 'dan spring ik van het dak'.
Tot oud en nieuw jongstleden. Zelf was ik niet thuis, maar vierde het bij een vriendinnetje. Mijn moeder was erg ziek en zat dus alleen thuis met mijn zusje. Ze zou eigenlijk naar een feest van een vriendin van haar (waarmee ze van mijn vader geen contact meer mocht hebben omdat hij verliefd op haar is geweest) gaan. Mijn vader had dat de dag daarvoor gehoort dat ze daar heen ging. Maar omdat ze niet zou gaan ging ze die avond m'n vader bellen, zodat me zusje ook een fijne oud&nieuw zou hebben, die na 10x proberen nog niet opnam.
Toen ik weer thuis kwam kreeg ik het verhaal te horen. In de dagen die volgde heb ik toen alle mogelijke manieren geprobeerd om contact met mijn vader te zoeken. Lees ook dit topic (dat ik een paar dagen na oud en nieuw plaatste): [LZP] M'n vader laat niks van zich horen.. Wat was ik bang dat hij zichzelf om het leven zou hebben geholpen. Een aantal weken gingen voorbij met het enige teken van leven een smsje dat hij mijn pony niet meer zou doen (die deed hij 1x in de week, omdat ik dan moest werken).
En nu, bijna een jaar later, hebben mijn zusje en ik nog steeds geen contact meer met hem. Het laatste wat ik van hem heb gehoort (persoonlijk naar mij gericht) is een smsje op mijn verjaardag (24 januari) om 11 uur 's avonds met daarin enkel 'gefeliciteerd met je verjaardag'. Mijn moeder heeft inmiddels wel een paar keer met hem gemailt. Maar na een half jaar heb ik besloten nooit meer pogingen te doen om contact te krijgen, ik hoef hem niet meer te zien.
Afgelopen jaar zijn er, naast het feit dat ik mijn vader na 16 jaar opeens moet missen en ik nog steeds niet kan bevatten waarom hij ons dit aandoet, nog veel meer vervelende dingen gebeurd. Zo is in februari mijn tante overleden, heb ik gebroken met mijn 'beste' vriendin, heeft mijn eerste echte vriend het na 2 maanden al weer uitgemaakt (gelukkig is dit allemaal goed gekomen en ben ik nu nog veel gelukkiger met hem, maar het bracht wel veel verdriet met zich mee), is mijn kat die ik al 10 jaar had overleden en heb ik op het punt gestaan mijn pony te moeten verkopen (ook dit is gelukkig niet meer nodig geweest).
Daarbij hebben deze gebeurtenissen op mijn zusje een ander effect gehad. Zij wordt namelijk alleen maar egoistischer en ik overdrijf niet als ik zeg dat ze echt een verschrikking is. Mede hierdoor heb ik thuis alleen maar ruzie en leef echt niet meer in een prettige sfeer. Helaas zal ik toch nog anderhalf jaar thuis moeten blijven wonen, want dan pas ben ik klaar met de middelbare school. Hoe ik dat ooit vol ga houden, geen idee. Ik zou niets liever willen dan hier weg gaan, ik kan er niet meer tegen.
En dan heb ik het nog niet eens gehad over de problemen met vriendinnen die ik al mijn leven lang heb. Meerdere keren in de steek gelaten, nooit vriendinnen gehad waar ik ECHT op kon bouwen. Maar ik laat het hier maar niet ook nog op in gaan, want dan zijn we nog tot morgen bezig. Ik zal ook vast nog wel andere dingen vergeten zijn.
Soms vraag ik me af.. Houd het dan nooit op? Kan mijn leven nou niet voor 1 keertje eens gewoon alleen maar fijn zijn. Het is namelijk altijd weer zo dat als er iets prettigs gebeurd dat meteen weer verpest word door iets naars. Zo erg dat ik nu gewoon alweer zit te wachten op het volgende dat komen gaat..
- doerakje
- Berichten: 2462
- Geregistreerd: 17-10-04
Re: Mijn verdomde stinkmodder leven
Geplaatst: 12-11-08 18:00
je bent gezond en nog jong, probeer het allemaal ook eens van de positiefe kant te zien kijk eens naar wat je wel hebt..
sorry dit is vast niet wat je wil horen
- yakima
-
- Berichten: 469
- Geregistreerd: 10-02-07
Re: Mijn verdomde stinkmodder leven
Geplaatst: 12-11-08 18:04
- Redrumfox
- Berichten: 7626
- Geregistreerd: 05-01-06
Re: Mijn verdomde stinkmodder leven
Geplaatst: 12-11-08 18:05
Verdrink niet in zelfmedelijden en wees eens positief, vergeleken met vele anderen heb je het zo zwaar nog niet: over anderhalf jaar kan jij uit huis en heb je nergens last meer van. En welke puber wil nou niet zo snel mogelijk het huis uit?
- doerakje
- Berichten: 2462
- Geregistreerd: 17-10-04
Re: Mijn verdomde stinkmodder leven
Geplaatst: 12-11-08 18:06
voor jou is het misschien alsof de wereld vergaat maar als je zulke simpele dingen al niet kunt relativeren wil ik niet weten wat er gebeurd als er iets ernstigs voor de deurs staat
- Dunno
-
- Berichten: 1536
- Geregistreerd: 11-03-07
- Woonplaats: kerkrade
Re: Mijn verdomde klote leven
Geplaatst: 12-11-08 18:09
maar idd kga beetje mee met wat doerakje zegt...
probeer je er zelf ook al zoals je zegt dr beetje door heen te slepen zoals 't gaat..
sommige dingen uit je verhaal herken ik me zelf ook wel in
heb zelf momenteel de hel op aarde thuis (klinkt miss raar ofzo, maar is helaas zo)
en probeer idd positief te blijven is helaas makkelijker gezegt dan gedaan..
- Babeth
-
- Berichten: 9333
- Geregistreerd: 18-06-04
- Woonplaats: Jupiter, FL, USA
Re: Mijn verdomde stinkmodder leven
Geplaatst: 12-11-08 18:10
Maar geloof me, geef jezelf een schop onder de kont en ga gewoon door.
Het klinkt makkelijk, maar het is het beste. - Rebel_Jits
-
- Berichten: 5668
- Geregistreerd: 28-02-06
- Woonplaats: België
Re: Mijn verdomde stinkmodder leven
Geplaatst: 12-11-08 18:10
- Pluttersput
-
- Berichten: 15042
- Geregistreerd: 11-09-05
Re: Mijn verdomde stinkmodder leven
Geplaatst: 12-11-08 18:11
Maar geloof me als ik je zeg dat het allemaal wel weer goed komt. Het heeft even tijd nodig, en het is moeilijk, maar je kotm er wel bovenop
Kijk idd naar de zonnige kant van t leven, dat is t gewoon waard. - Eefske
-
- Berichten: 4747
- Geregistreerd: 26-02-05
- Woonplaats: Rotterdam
Re: Mijn verdomde stinkmodder leven
Geplaatst: 12-11-08 18:11
Ik vind dat jullie wel heel erg snel conclusies trekken.
Misschien is het wel zo dat ze zich aanstelt. Maar iedereen ervaart dergelijke gebeurtenissen heel anders. Ik kan me prima voorstellen dat je je poedersuiker voelt wanneer er zoveel nare dingen gebeuren en je je ineens geen contact meer hebt met je vader.
Ik sluit me wel aan dat je moet proberen om positief te blijven en genieten van de leuke dingen in het leven. Misschien zou je het er ook eens met je moeder over kunnen hebben. Zodat zij ook weet hoe jij je voelt.
Sterkte ermee.
Groetjes Eva.
- Veseosunce
- Berichten: 4668
- Geregistreerd: 30-07-05
Re: Mijn verdomde stinkmodder leven
Geplaatst: 12-11-08 18:14
doerakje schreef:mag ik even heel bot je met bijde benen op de grond zetten?
je bent gezond en nog jong, probeer het allemaal ook eens van de positiefe kant te zien kijk eens naar wat je wel hebt..
sorry dit is vast niet wat je wil horen
Dat was het eerste wat ik dacht.
- Gompie58
-
- Berichten: 440
- Geregistreerd: 17-10-08
Re: Mijn verdomde stinkmodder leven
Geplaatst: 12-11-08 18:23
Maar die anderen hebben ook gelijk!
Dit zijn allemaal dingen in het leven die bijna iedereen meemaakt!
That's life...........
Wen er maar alvast aan, als je ouder wordt, worden de problemen ook groter!
Geeft niks...........kan je nu alvast oefenen!
Kijk inderdaad naar wat je nu wel hebt:
Goede gezondheid, vriend, eigen paard, goede opleiding!
Meid, je mag best eens je gal spuwen, maar bedenk dat het leven nu eenmaal over hobbels gaat en je kan er zelf bergen van maken............net wat je wil!!!!!!!!!
Knuffel van mij................
- Lottejulia
-
- Berichten: 1800
- Geregistreerd: 23-12-05
- Woonplaats: Soest
Re: Mijn verdomde stinkmodder leven
Geplaatst door de TopicStarter : 12-11-08 18:29
Misschien dat alleen mensen zouden willen reageren die weten wat het is als je iets mee maakt soortgelijk aan het hebben van een vader die van de een op de andere dag uit je leven verdwijnt zonder dat je weet waarom. Want het enige dat jullie me nu bezorgen is nog meer tranen. Ik weet ook wel dat ik blij moet zijn met de dingen die ik wel heb (pony & vriend).
Laatst bijgewerkt door Lottejulia op 12-11-08 18:32, in het totaal 1 keer bewerkt
- Redrumfox
- Berichten: 7626
- Geregistreerd: 05-01-06
Re: Mijn verdomde stinkmodder leven
Geplaatst: 12-11-08 18:30
Eefske schreef:Nou zeg, wat een onvriendelijke reacties.
Ik vind dat jullie wel heel erg snel conclusies trekken.
Misschien is het wel zo dat ze zich aanstelt. Maar iedereen ervaart dergelijke gebeurtenissen heel anders. Ik kan me prima voorstellen dat je je poedersuiker voelt wanneer er zoveel nare dingen gebeuren en je je ineens geen contact meer hebt met je vader.
Ik sluit me wel aan dat je moet proberen om positief te blijven en genieten van de leuke dingen in het leven. Misschien zou je het er ook eens met je moeder over kunnen hebben. Zodat zij ook weet hoe jij je voelt.
Sterkte ermee.
Groetjes Eva.
Ten eerste: gefeliciteerd met je verjaardag!
Wij trekken conclusies uit wat zij hier neer zet, daar moeten we het mee doen.
Ze zegt niets over haar gezondheid dus ik ga er vanuit dat ze gezond is, ze doet VWO, kan binnen 1,5 jaar het huis uit en is dan van alle ellende af. Nou mocht willen dat ik het zo mooi voor elkaar had en velen met mij, ze heeft niks te klagen hoor. Enkel dat haar vader niet zoveel van zich laat horen maar ik citeer ''heb ik besloten nooit meer pogingen te doen om contact te krijgen, ik hoef hem niet meer te zien.'', o.a. eigen keus dus.Vraag me af of zij zich binnen die 1,5 jaar nog wel voldoende kan ontwikkelen om op eigen benen te staan en sterk te worden: als ze nú al in elkaar stort van zelfmedelijden dan krijgt ze er later nog een zware kluif aan..
Ja ik ben inderdaad erg hard en verbitterd, het zij zo.
- Athena1982
-
- Berichten: 762
- Geregistreerd: 04-06-07
- Woonplaats: Purmerend
Re: Mijn verdomde stinkmodder leven
Geplaatst: 12-11-08 18:33
Voor de TS zijn het allemaal vervelende dingen die waarschijnlijk ook veel stress hebben veroorzaakt. Ook dat de ouders ruzie maakten terwijl je het kan horen is absoluut niet leuk!
Ik vind het heel goed dat je het van je af hebt geschreven!
Probeer wel vooruit te kijken en leuke dingen gaan doen.
Misschien is wat extra hulp (begeleiding) iets voor je? (aangezien je er toch wel erg mee zit)
Sterkte!
- BraveSpots
-
- Berichten: 7634
- Geregistreerd: 16-10-04
- Woonplaats: Brugge (België)
Re: Mijn verdomde stinkmodder leven
Geplaatst: 12-11-08 18:34
_Lotjuh_ schreef:Kan mijn leven nou niet voor 1 keertje eens gewoon alleen maar fijn zijn. Het is namelijk altijd weer zo dat als er iets prettigs gebeurd dat meteen weer verpest word door iets naars. Zo erg dat ik nu gewoon alweer zit te wachten op het volgende dat komen gaat..
Ik denk dat jij mss een wat verkeerd beeld hebt van het leven. Want een leven is nooit 'alleen' maar fijn en prettig. Iedereen heeft af en toe (erge en minder erge) tegenslagen, daar ontkom je helaas niet aan.
Ik vind je verhaal er niet uitspringen zeg maar, kijk eens goed om je heen en je zal mensen vinden met evenveel of zelfs meer ellende in hun leven als jij. Wat natuurlijk niet betekent dat je niet meer mag boos, verdrietig zijn,...maar je moet beseffen dat je niet de enige bent met pech in je leven.
Als ik je hoop mag geven, het ligt wsl ook wel wat aan je leeftijd. Toen ik 16 was kon ik met tegenslagen veel minder goed omgaan als nu (ben nu 18 jaar).
Dus, geef je zelf een (spreekwoordelijke
) schop in de kont en gaan met die banaan, je leven komt heus wel op zijn beentjes terecht!! - Bumba01
-
- Berichten: 5774
- Geregistreerd: 27-02-05
- Woonplaats: Koekstad
Re: Mijn verdomde stinkmodder leven
Geplaatst: 12-11-08 18:35
Misschien had je de titel een andere naam kunnen geven, want toen ik de titel las, dacht ik aan hele andere problemen, maar het bleken ''maar'' wat ''bijna-dagelijkse-dingen'' te zijn
Dat je ouders uit elkaar zijn en je vader niks meer van zich heeft laten horen, das zeker niet leuk nee
Maar zoals je tante overleden, zusje die opstandig is en die andere dingen, dat maken veel mensen mee en het probleem met het zusje zowat dagelijks Maar ik vind het wel knap van je dat je dit hebt kunnen neerzetten op bokt, want ik zou zoiets zelf niet zo gauw doen denk ik, of ik moet echt gefrustreerd zijn
Dus je hoeft niet te zeggen dat je dit topic beter niet had kunnen plaatsen, want soms is iets afschrijven gewoon goed voor je Verder zou ik gewoon lekker afleiding gaan zoeken bij je pony na schooltijd, heb ik ook heel vaak gedaan en heeft ook heel vaak geholpen
Misschien een keertje een gesprek met je moeder aangaan (over je zusje) en zeggen dat je er gewoon erg mee zit dat ze zo egoistisch is Helpt misschien ook wel *edit*
Ts ; Na je laatste berichtje, ik heb zelf die dingen ook meegemaakt en dan het voorbeeld van ruzie met m'n zusje, elke dag. Ook mijn ouders zijn uit elkaar, ruzie gehad en hij was weg, maar heeft een maandje later van zich laten weten waar hij woonde (voorlopig) etc en had met mijn moeder gepraat en het is uiteindelijk wel ''goed'' gekomen. Ze zijn niet meer bij elkaar, maar toch goed bevriend en als er wat is, gaan ze altijd naar elkaar toe
Ook heb ik weleens gedacht van wat voor kl*te leven is dit dan, maar als je zo kijkt, er zijn ergere dingen en dat heeft mij weer overeind geholpen Ik zeg maar zo, blijf vooruit kijken en niet achteruit
Denk aan de leuke dingen die er wel zijn, je vriend, je pony En zoek veel afleiding en praat met je vriend Desnoods als je bij je pony bent, vertel je vervelende dingen aan je pony, klinkt raar, maar zo lucht je hart wel een beetje op Laatst bijgewerkt door Bumba01 op 12-11-08 18:39, in het totaal 1 keer bewerkt
- Athena1982
-
- Berichten: 762
- Geregistreerd: 04-06-07
- Woonplaats: Purmerend
Re: Mijn verdomde stinkmodder leven
Geplaatst: 12-11-08 18:36
Zíj zit nu met een, voor haar, probleem. Vergelijk niet met anderen maar help haar door iets nuttigs te zeggen!
- Eleionomae
-
- Berichten: 19647
- Geregistreerd: 08-01-05
- Woonplaats: Friesland
Re: Mijn verdomde klote leven
Geplaatst: 12-11-08 18:38
Het zit jou dwars, jij voelt je er rot over, en je hebt alle recht om dat te vertellen op wat voor manier dan ook. vind de mensen hier boven eerlijk gezegt een beetje bot... Hoe zouden jullie je voelen als je ineens geen contact meer hebt met je vader, dat je ouders uit elkaar zijn etc. Ik ben zelf mijn vader bijna verloren aan een hart infarct en als ik daar eens verdrietig over ben (ja nog steeds, ook al leeft hij nog, de schrik zit er nou eenmaal goed in!) moet er niet iemand proberen zo tegen mij te doen. Ik heb verdriet, niemand die mij zo bot moet becommentariseren dat er wel ergere dingen in het leven zijn.
Het feit dat zij zelf geen contact meer wilt met haar vader hoeft toch overigens ook niet te betekenen dat je je daar niet rot over hoeft te voelen?
Mijn opa is inmiddels al weer 9 jaar geleden overleden, hier heb ik nog elke dag verdriet van, je leert er mee leven, maar het wordt er wellicht nooit echt makkelijker van. Mensen kunnen wel zeggen handle it, het overkomt iedereen, maar jij zit met de pijn en dat voelen zijn niet..
Ook de thuissituatie met je zusje kan ik volkomen begrijpen, heb zelf net zo'n vreselijk broertje hier rond lopen, die het bloed onder je nagels vandaan trekt en die mijn ouders soms tot huilens toe gek maakt.
Je bent nog jong, je moet nog zoveel leren, het is prima als je je hier rot over voelt! Het zou juist wat wezen als dit je allemaal niets deed, dan zou ik wel raar staan te kijken.
Ga gewoon genieten van de kleine dingetjes, je lieve vriend, je paard en praat er ook met je vriend over
praten helpt zoveel met het verwerken/plaats geven van dingen je mag altijd pb-en hoor
- Smystique
-
- Berichten: 1423
- Geregistreerd: 02-05-06
Re: Mijn verdomde stinkmodder leven
Geplaatst: 12-11-08 18:42
Tis alleen wel de manier waarop je dingen aanpakt, door een optelsom te maken van wat er mis is gegaan in je leven ben je eigenlijk bezig je eigen put te graven. Dat lijkt me niet zo handig.
Ben het er mee eens dat je ook moet leren kijken naar de dingen die wel goed gaan en daar je energie uit halen om vervolgens de rest weer aan te pakken.
Voor de rest van ons....Je mag anderen nooit vergelijken met jezelf. Jij bent niet de ander, dus dat is appels met peren vergelijken. Wat voor de 1 een berg verdriet is, is voor de ander een peulenschil, terwijl die weer tranen met tuiten om iets heel anders huilt
Maar goed, je bent 16 en ik denk inderdaad dat dit geen goede leeftijd is om de 'balans' op te maken. Kijk eens over 5 jaar terug
Ga leuke dingen doen, geniet van je vriend, je pony, je moeder, je gezondheid, je school Het leven gaat nog heel veel hobbels brengen - BraveSpots
-
- Berichten: 7634
- Geregistreerd: 16-10-04
- Woonplaats: Brugge (België)
Re: Mijn verdomde stinkmodder leven
Geplaatst: 12-11-08 18:43
Athena1982 schreef:Wat erg dat een aantal zeggen: kijk eens om je heen...er zijn mensen met ergere dingen, en dat zij niet de enige is.
Zíj zit nu met een, voor haar, probleem. Vergelijk niet met anderen maar help haar door iets nuttigs te zeggen!
Maar wat wilt de TS dan? Medeleven? Dat het ok is om in een hoekje te gaan huilen omdat de wereld zo slecht is voor haar?
Tuurlijk is het rot, en het is niet niks om je vader zo kwijt te spelen. Maar dat betekent niet het einde van de wereld.
Mijn advies: Ga verder met je leven vol moed, dan word je gevoel alleen maar beter in plaats van slechter als je telkens kijkt naar de dingen die mislopen.
- Ntlie_
-
- Berichten: 12512
- Geregistreerd: 29-06-04
- Woonplaats: Zeeland
Re: Mijn verdomde klote leven
Geplaatst: 12-11-08 18:43
hoor!Ik vind ook dat er een beetje bot gereageerd wordt hier. De een ervaart deze gebeurtenissen een stuk heftiger dan de ander en daarbij is ze niet helemaal in details getreden dus wie weet hoe haar zusje is in haar pubertijd en je vader plotsklaps nooit meer zien lijkt me nou ook bepaald geen pretje.
En dan besluit de TS na lang twijfelen haar verhaal op te schrijven en dan krijgt ze min of meer reacties dat ze zich niet zo moet aanstellen.. Ok, je mening geven is natuurlijk goed, maar bedenk er wel even mee als je zo'n reactie geeft dat dat de TS behoorlijk wat pijn kan doen.
Meid, ik zou zeggen probeer idd van de kleine, leuke dingen te genieten, probeer jezelf positief in te stellen en probeer je door de rottige dingen heen te bijten..
Het zal moeilijk zijn, maar heus na regen komt hoe dan ook een keer zonneschijn... Laatst bijgewerkt door Ntlie_ op 12-11-08 18:45, in het totaal 1 keer bewerkt
- Eleionomae
-
- Berichten: 19647
- Geregistreerd: 08-01-05
- Woonplaats: Friesland
Re: Mijn verdomde stinkmodder leven
Geplaatst: 12-11-08 18:44
Smystique schreef:Makkelijk oordelen over anderen. Sommige dingen verwerken we op een andere manier, voor de een lijkt dat zelfmedelijden, voor de ander is het echt verdriet, weer een ander kucht even en loopt door. Hoe je met dingen om gaat of om hoort te gaan dat weet niemand. We zijn helaas niet met een stickertje op ons vorhoofd geboren
Tis alleen wel de manier waarop je dingen aanpakt, door een optelsom te maken van wat er mis is gegaan in je leven ben je eigenlijk bezig je eigen put te graven. Dat lijkt me niet zo handig.
Ben het er mee eens dat je ook moet leren kijken naar de dingen die wel goed gaan en daar je energie uit halen om vervolgens de rest weer aan te pakken.
Voor de rest van ons....Je mag anderen nooit vergelijken met jezelf. Jij bent niet de ander, dus dat is appels met peren vergelijken. Wat voor de 1 een berg verdriet is, is voor de ander een peulenschil, terwijl die weer tranen met tuiten om iets heel anders huilt
Maar goed, je bent 16 en ik denk inderdaad dat dit geen goede leeftijd is om de 'balans' op te maken. Kijk eens over 5 jaar terug
je had het wat mij betreft niet beter kunnen verwoorden wat betreft sommige botte reacties van anderen
En ik denk ook wel dat de ts zelf ook wel weet dat dit niet het einde van de wereld is, maar dan mag ze zich best nu na dit alles best wel even rot voelen..
- yakima
-
- Berichten: 469
- Geregistreerd: 10-02-07
Re: Mijn verdomde stinkmodder leven
Geplaatst: 12-11-08 18:45
ik heb zelf mijn moeder verloren toen ik 9 was na 1,5 jaar 2x per dag naar het ziekenhuis, uiteindelijk toch overleden.
toen ik 10 was is me vader er vandoor gegaan, ben nu 19, moet ik er om zitten huilen? nee... ik ga door en bekijk de positieve dingen in het leven. iets wat je imo ook eens moet proberen.
- Lottejulia
-
- Berichten: 1800
- Geregistreerd: 23-12-05
- Woonplaats: Soest
Re: Mijn verdomde stinkmodder leven
Geplaatst door de TopicStarter : 12-11-08 18:46
Waarom wordt het niet gewoon geaccepteerd dat ik mijn verhaal even kwijt wil, net als al die mensen met hun liefdesverdriet verhalen. Waarom wordt daar wel normaal op gereageerd? Niemand die daar zegt dat ze zich aanstellen. Zal ik even m'n liefdesverdriet verhalen op gaan schrijven? Als jullie dat wel 'leuk' vinden.
Het is WEL een fout geweest, want ik ga me er voornamelijk rotter door voelen.
Laatst bijgewerkt door Lottejulia op 12-11-08 18:48, in het totaal 1 keer bewerkt