Bijna vier jaar terug is mijn moeder overleden aan borstkanker. Ze had dit in 1996 gehad. Was na vijf jaar genezen verklaard, en na negen jaar, in 2004 bleek het terug, uitgezaaid naar haar lever. Chemo gehad, achteraf kwam uit dat bekend was dat dit niet aan zou slaan. Ze bleek HER2 positief, een van de agressiefste kankersoorten. Hier helpt alleen taxotaire/herceptine tegen, in iedergeval voor levensverleging van een aantal jaar. Na vier maanden is ze overleden, in februarie 2005.
Nu bijna vier jaar later. Mijn vader is ziek. Begon met wat wij dachten een griep. Achteraf gaat hij al maanden achteruit. Hij viel behoorlijk af, en at van de week helemaal niet meer. De huisarts liet ons barsten. Er stond wel een afspraak met de internist, voor volgende week donderdag. Na veel aandringen, bellen met het ziekenhuis en andere huisarts in opleiding, is hij gister opgenomen in het ziekenhuis.
Gistermiddag hadden we gesprek met de arts daar. Het grote vermoeden is Slokdarmkanker. Gezien de klachten die hij nu heeft en dat hij een "Baret" slokdarm heeft. Dit geeft 50% verhoogde kans op slokdarmkanker. Wij wisten dit niet. Dit was al meerdere jaren bekend bij huisarts en ziekenhuis. Hij zou dagelijks maagzuurremmers moeten slikken en 4 maandelijkse controle moeten hebben. Sinds een aantal jaar slikt hij idd dagelijks maagzuurremmers, maar al 7 jaar te laat. Controle? is er nooit geweest.
Verlies ik nu ook mn vader door fouten? de kans is groot. Als van de week blijkt dat het idd slokdarmkanker is, dan is het fout en goed ook. Dan gaan we er vanuit dat het einde verhaal is.
En ik? ik ben kapot. Gesloopt, leeg. Wordt ik binnen 4 jaar wees op mn 31e? Dit kan toch niet... We moeten er nu voor mijn vader zijn. Die heeft gister toen de arts het zei een gigantische klap gehad. Is ook lamgeslagen en geeft de moed eigenlijk op. Wat is dit moeilijk......