Maar ja... ik ben ondertussen 23 en het duurt nog wel 1,5 jaar voordat ik mijn diploma heb. Ik had verwacht toen ik aan de opleiding begon dat ik nu wel klaar zou zijn
Maar helaas: mijn gezondheid heeft veel roet in het eten gegooid. Nu heeft mijn moeder een slim plan bedacht om mij thuis te houden: zolang ik thuis woon betalen zij alles voor mij (studie, paard en verzekering) en als ik uit huis ga moet ik alles zelf betalen. Aangezien de verzekering alleen al 150 euro per maand kost, red ik dat niet.
Thuis heb ik het ook helemaal niet slecht, juist enorm goed! Maar toch... het is niet je eigen plekje...
Dus nu moet ik noodgedwongen maar thuis blijven wonen tot na mijn afstuderen
Maar ik hoop wel dat ik eerder kan samenwonen dan dat!
Wie hebben er nog meer ervaring mee om zolang thuis te 'moeten' blijven wonen? en hoe beviel het de eerste keer op eigen benen te staan? (lijkt mij ergens doodeng, want ik ben al zolang afhankelijk van ze
)


. Ik vind het wat zielig van je ouders ook, met geld staan zwaaien om je thuis te houden. Wat ben ik blij dat mijn ouders me mijn zelfstandigheid gunnen zeg...
Als je op jezelf gaat wonen zul je er een baantje (of meerdere) bij moeten nemen om rond te komen, en dat is hardstikke zwaar met ook nog een studie dr bij...
Met mama is kun je erg slecht discussieren. Ik kan prima met mijn vader praten, maar mama is diegene met de broek aan en pa en ik hebben geen inspraak