Bokt.nl

Kaka schreef:

Enorm veel respect voor de manier waarop je het verleden achter je laat zonder het vergeten. Dat kan ook niet. Je draagt je verleden met je mee en je neemt het mee in al je toekomstige beslissingen. En dat geeft niet. Niet alleen de mooie ervaringen maken ons tot wie we zijn, ook de moeilijke, vreselijke en hartverscheurende gebeurtenissen zijn een stukje van jezelf.

Ik heb meermalen van dichtbij mee moeten maken wat ziekte met iemand doet. Het is hard om te beschouwen. Ik ben niet bang voor de dood, maaar de herinneringen maken wel dat ik meer geniet van mijn leven.

Lynn_Nikita schreef:

ik heb het ook meegemaakt
met mijn oma
Tijd lang niet gezien, ze was dement en toen mijn broertje en ik haar op gingen zoeken was ze ook een skelet met een velletje die in een soort coma lag
al dagen communiceerde ze niet meer en had steeds de ogen dicht
toen we tegen haar begonnen te pratem, geen reactie en een tante die zei waarom praat je tegen haar, die hoort je toch niet
toen we wilde gaan, en ik gedag zij, deed ze ineens haar ogen open en kreunde. We zijn nog een tijdje gebleven en heb haar ijskoude handen vastgepakt.
Dit was voor mij echt de bevestiging dat ook mensen in coma alles horen wat je zegt.
Helaas heeft ze nog 14 dagen geleefd, zonder eten en drinken, was nl passive euthenasie

Ik was zo kwaad dat ze gewoon gingen wachten totdat ze zou sterven, niemand haar drinken of eten kon geven, zolang zij het zelfstandig niet kon. Ik was echt in staat een kussen op haar hoofd te houden, zodat het sneller afgelopen was.

Suzanne F. schreef:

Lynn_Nikita schreef:

ik heb het ook meegemaakt
met mijn oma
Tijd lang niet gezien, ze was dement en toen mijn broertje en ik haar op gingen zoeken was ze ook een skelet met een velletje die in een soort coma lag
al dagen communiceerde ze niet meer en had steeds de ogen dicht
toen we tegen haar begonnen te pratem, geen reactie en een tante die zei waarom praat je tegen haar, die hoort je toch niet
toen we wilde gaan, en ik gedag zij, deed ze ineens haar ogen open en kreunde. We zijn nog een tijdje gebleven en heb haar ijskoude handen vastgepakt.
Dit was voor mij echt de bevestiging dat ook mensen in coma alles horen wat je zegt.
Helaas heeft ze nog 14 dagen geleefd, zonder eten en drinken, was nl passive euthenasie

Ik was zo kwaad dat ze gewoon gingen wachten totdat ze zou sterven, niemand haar drinken of eten kon geven, zolang zij het zelfstandig niet kon. Ik was echt in staat een kussen op haar hoofd te houden, zodat het sneller afgelopen was.

Bah kunnen ze dan zo iemand geen injectie geven?? Waarom dan iemand laten doodgaan van honger en dorst omdat ze niet kunnen eten of drinken??