Schijnt het....
Ik heb hier namelijk totaal geen last van. Mijn vriend heeft 'slechts' MBO gedaan, terwijl ik Master ben (afgestudeerd universiteit). Toch een vrij groot verschil, maar ik merk er niks van. Heb soms zelfs het idee dat hij veel meer van het leven snapt dan ik. Hij is verstandig, slim, en kan alles maken wat ie wil. Da's ook nog zoiets: ik ben in ons huis de taalfreak, maar een kapotte lamp vervangen gaat mij eigenlijk al te ver
Terwijl hij van alles en nog wat zelf kan maken en dat ook regelmatig doet. Ik ben de alpha, hij de bèta zeg maar....We zijn nu drie jaar bij elkaar, maar heb nog steeds het gevoel dat hij mij nooit zal gaan vervelen: elke dag hebben we elkaar weer wat nieuws te vertellen en hij kan me ook nog steeds verrassen
Hoe is dat bij jullie? Hebben jullie wel problemen in een relatie waar (veel) niveauverschil in zit? Wat voor problemen? Of is het bij jullie net zo rooskleurig als bij ons
?

Hij werkt en dus hoeft hij niets meer te leren. Ja, die mentaliteit stoort me soms wel maar zo lang hij mij maar laat bijleren, is er niets aan de hand en zijn we nog lang een gezellig koppel
Zoiets als die coca-cola rclame van vroegâh