
Nu is er echter sinds een tijdje regelmatig een kat die in de tuin opduikt. Hij gaat dan recht onder mijn raam zitten miauwen. Volgens mijn vriend kent die kat me dus uit mijn vorige leven als kat, wat ik erg knap van dat beest vind. Vandaag probeerde ik hem de tuin uit te jagen, maar daar had hij weinig boodschap aan. Ik had hem eindelijk een beetje uit de buurt, zelfs aan de voorkant van het huis, en liep weer terug via de achtertuin naar binnen. Echter, hij moet me in het schuurtje gehoord hebben, want ineens hoorde ik hem aan de voorkant bij de schuurdeur! Ik heb hem toen maar genegeerd, maar wel bedacht hoe ik hem vanaf mijn kamer weg kan jagen, want een raampje open en naar hem blazen werkt dus niet. In het schuurtje hebben wij nog waterpistooltjes liggen, en ik heb er nu dus een geladen op mijn kamer staan. Het grote probleem is nu dat hij inmiddels wel enigszins door heeft dat hij weg moet, want hij gaat nu óf uit zicht zitten miauwen, óf tegen de tijd dat ik met waterpistool bij het raam sta, is hij hem gesmeerd. Van liefdevolle serenades onder het raam begint dit toch langzamerhand richting stalken te gaan, hoewel hij het vrij openlijk blijft doen.
Hoe kan ik nu deze kat laten weten dat ik hem toch écht niet moet, en mijn leventje als mens wel fijn vind zo? Zelfs mijn ouders valt deze (inmiddels niet meer zo geheime) aanbidder op, en zij willen hem net als ik de tuin uit krijgen en houden.
Even voor de duidelijkheid: wij vinden katten écht wel leuk, alleen niet in onze tuin. We hebben zelf twee konijnen, en vijver vol met vissen, en er komen een hoop vogeltjes op bezoek. Dit willen we allemaal graag zo houden, en dus geen katten in de tuin, los van de kattenschijt. Ik word echt helemaal gestoord van dat beest

En voor de moraalridders hier op bokt, het is geen supersoaker of iets, het is een simpel waterpistooltje, kattebeest houdt er dus niks aan over als ik hem raak, behalve een licht nat pak, en de herinnering dat dat in onze tuin gebeurt. Alle beestjes leven nog, en er is niks aan de hand.