



Het is alweer een tijdje geleden maar ik zat net de foto's te bekijken en het leek me toch wel leuk om nog een verslagje te plaatsen.
Eind augustus heb ik samen met een collega de kennedymars gelopen. Dit hield in dat wij 's avonds om 22.00 uur zijn gestart en
daarna 20 uur de tijd hadden om 80 km te lopen. We moesten dus de volgende dag om 18.00 uur weer binnen zijn.
De kennedymars start bij mij in het dorp en voor de grap hebben we eens gezegd; Volgend jaar doen we mee!
In Januari dit jaar kwamen we daar weer eens op terug en dachten we.. ach ja.. we doen het gewoon

Vervolgens schoenen en sokken gekocht en langzaam aan begonnen met trainen. We hebben denk ik zo'n 32521 keer gehoord: Ja hoor?!!
Dat doen jullie toch niet/Dat halen jullie nooit/ Dat lukt jullie niet/ etc. Voor ons alleen maar meer motivatie om toch echt mee te gaan doen.
Dus hierbij wat foto's:
Hier lopen we ergens tussen! Er was ontzettend veel publiek, wat natuurlijk ontzettend stimuleert.

De eerste 16 kilometer zit erop! Het lopen bij nacht is echt een hele bijzondere ervaring. Overal stonden fakkels en vuurkorven.
Ook 's nachts waren er telkens mensen te vinden die met een bakje fruit of snoepjes aan de kant van de weg stonden. Zo ontzettend lief!

Hier hadden we nog zo'n 12 kilometer te gaan. Die moesten toch met pijn in de voeten en knieën worden uitgelopen.

Bijna bij de finish! Het laatste stuk heeft mijn hond Tess met ons meegelopen.
Zij is tijdens heel veel trainingen met ons mee geweest en liep dan zonder moeite een 30 - 35 km.

Tijdens de toch kon ze natuurlijk niet mee maar dat laatste stuk naar de finish verdiende ze toch echt!

En jaja! We hadden een spandoek! Gemaakt door de zusjes van Janneke (collega)
De tekst slaat op een liedje van de Jungle book. Tijdens de trainingen zongen we altijd:
Want een olifant loopt door, als een echte maileetaaiirr. (Voor wie em kent


Eindelijk bij de finish! Ik werd meteen in beslag genomen door mijn opa die oh-zo trots was


Bloemen, Bloemen, Bloemen!!

Voor de laatste keer het pasje laten scannen.

Over de finish!!

Officiële finish foto! Er was niemand met meer bloemen als ons




En tadaaa; Ons certificaat.

Al met al dus een geweldige ervaring! De laatste kilometers denk je echt: NOOIT NOOIT NOOIT weer!
Maar als je eenmaal over die finish heen bent en iedereen klapt, je krijgt bloemen, etc. Ben je alles wil vergeten en wil je het liefst volgende week weer

We waren echt de jongste die mee liepen en kregen daar ook veel leuke reacties op.
Toen ik mn certificaat in ontvangt nam kwam er een oude man op mijn aflopen en die vroeg aan me:
Hoe oud ben je? Ik: 20. Hij pakt mn hand en zegt: Echt top! Ik ben trots op je! Super gefeliciteerd! Heel knap.
Nou ik kreeg bijna tranen in mn ogen.. zo lief

Dus nou.. Wie loopt er volgend jaar nog meer mee??



