Burnout?? Ervaringen... gevraagd

Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Chronos

Berichten: 3071
Geregistreerd: 13-05-03
Woonplaats: Amersfoort

Burnout?? Ervaringen... gevraagd

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 25-11-04 13:26

Hoi!

Het is voor mij een heel vaag verhaal allemaal en nu komt mijn huisarts met de optie burnout. Ik heb binnenkort een gesprek met haar en weer met de arbo. De eerste diagnose was ziekte van Peiffer maar dat schijnt het niet te zijn maar ik heb wel klachten.

Heeft er iemand ervaring met een burnout of daar informatie over?

Alvast bedankt!

IngridM
Berichten: 11826
Geregistreerd: 10-07-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-11-04 13:27

tussen burnout en pfeiffer zit nogal een verschil.........aparte diagnose.
Burnout lijkt op depressie, alleen is een burnout 9 van de 10 keer werk-gerelateerd en een depressie niet Maar de klachten zijn veelal hetzelfde...

moet je 'ns op google intikken, info zat, ben je dagen mee bezig....

succes!

WendyBZ

Berichten: 13135
Geregistreerd: 24-04-01
Woonplaats: Marum

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-11-04 13:29

Een vriendin van me heeft vorig jaar een burn out gehad. Het had allemaal voornamelijk met stress te maken. ZE slaapt nog steeds niet goed, maar het gaat nu bijna een jaar later toch wel wat beter.

Esther_

Berichten: 3998
Geregistreerd: 03-09-04
Woonplaats: omgeving Den Bosch

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-11-04 14:25

Mijn vader heeft een burnout (gehad). Voornamelijk door jaren achter elkaar veel werken, geen grenzen stellen, alles supergoed willen doen. Ligt ook een beetje aan het karakter van de persoon. Een perfectionist zal eerder een Burn-out krijgen dan iemand met de "laat maar waaien" mentaliteit. Hij heeft in ieder geval een dik jaar thuisgezeten met ups en dows, heel vermoeid, niet meer kunnen lopen, dingen vergeten, de weg niet meer naar huis weten etc. Ondertussen partime begonnen, met behulp van therapie grenzen leren stellen en het gaat gelukkig weer beter.
Ik hoop niet dat je door het lezen van bovenstaande een dip krijgt, misschien valt het allemaal wel mee.

Succes Lachen

Esther_

Berichten: 3998
Geregistreerd: 03-09-04
Woonplaats: omgeving Den Bosch

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-11-04 14:26

ps. er zijn divere sites te vinden op internet (in google zoeken op burnout)

spokie79

Berichten: 3010
Geregistreerd: 06-08-03
Woonplaats: Berkel en Rodenrijs

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-11-04 14:36


Chronos

Berichten: 3071
Geregistreerd: 13-05-03
Woonplaats: Amersfoort

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 25-11-04 15:50

Daar was ik ook al op beland en heb al het een en ander opgeschreven.. In ieder geval bedankt alvast

Esther

Berichten: 4144
Geregistreerd: 04-04-01
Woonplaats: Achterhoek

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-11-04 16:12

Ik ben zelf burnout, nou ja nu nog "maar" 15%.
Als je snel moe bent, slecht slaapt, niet meer kunt concentreren, je een geheugen hebt van een lekke vergiet, geen emoties meer hebt, bijna niks meer onderneemt (nergens zin meer in hebt), veel aan het piekeren, vaak hoofdpijn hebt en je niet tegen achtergrondgeluid kunt, dan is de kans groot dat je burnout bent. Als je dan van jezelf ook nog gedreven, perfectionistisch bent en geen "nee" kunt zeggen weet je ook de oorzaak...
Burnout is niet leuk, zoek hulp die voor jou helpt, onderneem wat, hoe moeilijk dat ook is. En burnout is een langdurige kwestie, je bent er niet met een half jaar vanaf...
Ik wens je sterkte en hoop voor jou dat het geen burnout is.

Ingsannie
Berichten: 201
Geregistreerd: 06-09-04
Woonplaats: Hellevoetsluis

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-11-04 17:05

IngridM schreef:
tussen burnout en pfeiffer zit nogal een verschil.........
succes!



Dit zou ik niet te hard zeggen, want er zijn wel degelijk overeenkomsten tussen een burnout en de ziekte van Pfeiffer.. Dus dat je dit niet gelijk kunt constateren is op zich niet zo vreemd...

Ik had in het verleden ook oververmoeidheids klachten, lusteloos, depri e.d. En die werden ook afgedaan als een burn out en/of overspannen... En nu kwam er vorig jaar uit dat ik de ziekte van Pfeiffer had... ja qua benaming een verschil, maar qua symptonen toch heel gelijk...

elibeest

Berichten: 3586
Geregistreerd: 10-04-03
Woonplaats: Breskens/Vierpolders

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-11-04 18:05

En de huisartsen testen maar op 1 soort Pfeiffer terwijl er 3 zijn.. zou vragen of hij ook op die andere 2 wil testen. Was bij Ingsannie nl. ook het geval

LBLGypsyCobs

Berichten: 8886
Geregistreerd: 01-05-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-11-04 18:20

Ik heb een paar jaar terug een burn out gehad.
Het was al langere tijd erg druk op het werk en ik wil alles goed doen en op een maandagochtend zat ik daar als een zombie achter de computer, barstende koppijn wist niets meer.

Heb me blijkbaar ziekgemeld en ben naar huis gefietst, zelf weet ik daar niets meer van.

Ik heb toen een week op de bank naar de tv zitten staren, maar zelfs een tekenfilmpje kon ik niet volgen. De ARBO arts kwam langs en zag het gelijk. Burn out...

Zijn er hier trouwens mensen die jaren na een burn out nog steeds snel moe zijn?

linda_lekuri

Berichten: 937
Geregistreerd: 24-09-03
Woonplaats: In 't Oosten van NL

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-11-04 18:29

Jeetje!
Ik zit nu zelf deze week ook al bij huis......ben al heel lang vermoeid, futloos, nergens zin in, hoofdpijn, snel huilen.....ik ben gewoon OP! Huilen
afgelopen dinsdag bij de huisarts geweest en zij denkt dat ik overspannen ben! woensdag bloed laten prikken om toch bepaalde dingen uit te kunnen sluiten en morgenvroeg moet ik weer naar de huisarts! om het bloedonderzoek te bespreken en voor verder lichamelijk onderzoek en dan wil ze verder met me praten.....ik moet dus nog even afwachten, maar ben dus waarschijnlijk ook overspannen! Verdrietig
Heeft iemand een idee hoelang dat gaat duren? Ik schrik namelijk wel al ik hier lees dat mensen met een Burn-out een jaar 'thuis zitten'.....maar volgens mij is een burn-out wel iets erger dan overspannen...TOCH? Verward

Richtje

Berichten: 13117
Geregistreerd: 29-04-02
Woonplaats: Bunschoten

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-11-04 18:31

Volgens mij is hier een tijdje terug ook een topic van iemand anders over geweest, misschien dat je iets hebt aan de dingen die daar in staan?

*gaat zoeken*
[AM] ik kan niet meer ...(lang verhaal)

Koortje
Berichten: 5346
Geregistreerd: 26-12-02
Woonplaats: Rooi

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-11-04 19:03

Jeetje Chronos, dat is me wat in een keer! Ach gut
We hadden natuurlijk al vaker over je slechte ervaringen op het werk gehoord, misschien helpt het iets als je eventueel het een en ander met je werkgever bespreekt, of misschien een andere werkplek gaat zoeken?

In ieder geval heel veel sterkte ermee, en je weet het, de Mutsen zijn er met een luisterend oor! (en andere Bokkers natuurlijk ook)

Sall

Berichten: 6716
Geregistreerd: 20-05-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-11-04 22:13

Mijn zus heeft een burn-out (gehad) is inmiddels 3 jaar verder, is gestopt met haar toenmalige werk.\Had er heel veel mee te maken, dat ze zichzelf altijd aan het pushen was, altijd grenzen overging.
Dat ging jaren goed, maar uiteindelijk kreeg ze lichamelijke klachten en was de 'koek op'. Dit had verstrekkende gevolgen en ze is door een diep dal gegaan. Maar ze is nu aan de beterende hand, al is haar 'batterij' veel eerder leeg, dan vroeger (ze heeft een hoop krediet ingeleverd zeg maar)

Esther

Berichten: 4144
Geregistreerd: 04-04-01
Woonplaats: Achterhoek

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-11-04 23:58

Sall schreef:
Mijn zus heeft een burn-out (gehad) is inmiddels 3 jaar verder//
Maar ze is nu aan de beterende hand, al is haar 'batterij' veel eerder leeg, dan vroeger (ze heeft een hoop krediet ingeleverd zeg maar)

Pff hier word ik niet vrolijk van... ik wil er weer gewoon compleet van af komen, er zijn zoveel leuke dingen in de wereld om te doen, dat kan ik nog niet, maar ik wil het wel weer en liefst morgen al. Verdrietig
Ik merk het ook nog steeds, het gaat goed, je onderneemt vanalles en dan BENG is die hamer er weer en zit je weer slecht in je vel Boos!

IngridM
Berichten: 11826
Geregistreerd: 10-07-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-11-04 00:49

Als het bij iemand nu al 3 jaar duurt wil dat niet zeggen dat dat bij iedereen zo is he !!! De een heeft het erger dan de ander........ Overigens kunnen mensen pas van een burn-out spreken als het is gediagnosticeerd door een arts, mensen noemen tegenwoordig een dagje niet fit zijn al een burn out en dat is niet leuk voor mensen die het echt zwaar hebben (hier bedoel ik niemand speciaal in dit topic mee)

Sprintje

Berichten: 2144
Geregistreerd: 31-03-03
Woonplaats: Emst

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-11-04 01:28

Hé Chronos, dat is niet leuk om te horen! Sterkte joh!

Anoukie

Berichten: 12609
Geregistreerd: 01-08-02
Woonplaats: Gelderland

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-11-04 11:28

Poeh Chronos, heel veel sterkte! Ik heb geen ervaring met burn-outs en verder ook niemand in mijn naaste omgeving, maar ik hoop dat je met goede hulp er weer bovenop komt Ach gut !

Chronos

Berichten: 3071
Geregistreerd: 13-05-03
Woonplaats: Amersfoort

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 26-11-04 12:10

Ik blijk al Pfeifer gehad te hebben vandaar dat er verwarring was maar ik wil naar Utrecht voor bloedonderzoek en ik leg me er ook nog niet bij neer... Maar fijn gaat het niet...

ikkemetwikke

Berichten: 4801
Geregistreerd: 24-06-03
Woonplaats: in 't Zeeuwse

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-11-04 13:54

ik heb dit gelukkig nooit aan de hand gehad,maar ik ben wel een tijd depressief geweest!gelukkig al weer wat jaartjes gelden!
het gekste ervan vind ik,dat je jezelf echt een schop onder je kont wil geven,je zelf een grote aansteller vind(en vaak vind de buitenwerled dat stiekum ook!)maar het gaat gewoon domweg niet!
ik heb toen een tijdje medicijnen gehad,werd er heel jolig van(gewwon stoned) dacht heel de wereld aan te kunnen,totdat je het weer op je eigen houtje moet doen!!


hou je taai!
en geef het de tijd!

Suusje83

Berichten: 58
Geregistreerd: 27-01-04
Woonplaats: Randstad

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-11-04 14:58

Ik ben burnout, zit nu al 2 maanden thuis en het gaat nog helemaal niet beter, verre van. Er is ook nog een andere site met veel informatie: www.ikbenburnout.nl . Daar is ook een forum.
Bij mij kwam het gewoonweg door de drukte. Ik ging maar door en door en ineens ben ik ingestort. Een burnout moet inderdaad eigenlijk gediagnosticeerd worden door een arts of iets. Ik kan ook zo boos worden om mensen die denken dat burnout een modeverschijnsel is. Dan denk ik, wacht maar af totdat je het zelf hebt. Het is echt een diep dal en ik heb me nog nooit zo slecht gevoeld. Daarbij heb ik ook paniekaanvallen. Heel raar dat ik dit ben. Ik had nooit gedacht dat ik dit zou krijgen, ik dacht dat ik daar wel voor zou zorgen dat dit niet gebeurde. Het overkomt je gewoon. Mijn omgeving vind het ook raar, dat ik dit heb. Zij hadden dit ook nooit verwacht dat dit mij zou overkomen.
Maar goed ik heb er nu medicijnen voor, hopelijk gaat dat helpen.
Ik raad je aan om echt naar dat forum / site te gaan die ik noem. Dan kan je voor jezelf bepalen of je het een fijne site vind of niet. Burnin vond ik niet zo fijn, en toen kwam ik later bij www.ikbenburnout.nl terecht. Het is maar wat je zelf wil. En inderdaad, als je het hebt; geef het de tijd.. veel tijd.. en vraag niets van jezelf. Je kan zoveel willen doen maar je kan het niet. Probeer je erbij neer te leggen, hoe moeilijk dat ook is (ik kan dat ook nog niet maar wel beter als 2 maand terug).

Sterkte. En je mag me altijd pb-en.

baudyh

Berichten: 4282
Geregistreerd: 18-11-01
Woonplaats: Dalen,in zuid-oost drenthe.

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-11-04 15:15

Ik ben ook burn-out geweest.Vreselijke ellendige tijd.Hoop het nooit meer mee te maken.
Ik ben in april 2003 ziek thuis komen te zitten.Ben inderdaad perfectionist in mijn werk en dat brak me uiteindelijk op.Ik sliep niet meer,altijd hoofdpijn,geen puf meer voor mijn paard na werk.Terwijl dat altijd mijn rust punt was geweest.Geen zin meer in sex.enzo.
In september 2003 was ik zover dat ik het weer 1 dag per week wilde proberen.Maar toen was mijn contract verlopen en stond ik op straat.mijn werkgever vond het allemaal maar onzin.
Ik heb toen een rigireuze stap genomen door te verhuizen naar de andere kant van het land.Huis verkocht vriendje achter gelaten(werkte daar nog)Eeerste half jaar was heel moeilijk.In mijn eentje in de ww.En ook nog winter.
Ik moet zeggen dat ik mij pas sinds april van dit jaar beter voel.Ik heb nu voor 13 uur werk in de week.Het is een ramp om een baan te vinden en zeker met burn=out als achtergrond(het voelt alsof je een strafblad hebt)je moet gewoon gaan liegen en het niet vertellen dat je het hebt gehad.
Ik maak schoon,niet echt ideaal werk,maar ik ben er super blij mee.Weer wat routine in je leven.
Maar ik zou denk nooit meer een full-time baan willen.Misschien ben ik daar ook wel gewoon nog niet aan toe.
Je ziet het bij mij heeft het zeker een jaar geduurd.maar dat is voor iedereen verschillend
Mij is toen verteld door mijn psygoloog dat de vuist regel is.Hoe lang het heeft geduurd voor je het werd dat het zo lang duurt voor je eraf bent.

Esther

Berichten: 4144
Geregistreerd: 04-04-01
Woonplaats: Achterhoek

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-11-04 16:00

Suusje83 schreef:
Ik had nooit gedacht dat ik dit zou krijgen, ik dacht dat ik daar wel voor zou zorgen dat dit niet gebeurde. Het overkomt je gewoon. Mijn omgeving vind het ook raar, dat ik dit heb. Zij hadden dit ook nooit verwacht dat dit mij zou overkomen.

Hier nog zo een.

Citaat:
Maar goed ik heb er nu medicijnen voor, hopelijk gaat dat helpen.
Ik raad je aan om echt naar dat forum / site te gaan die ik noem. Dan kan je voor jezelf bepalen of je het een fijne site vind of niet. Burnin vond ik niet zo fijn, en toen kwam ik later bij www.ikbenburnout.nl terecht. Het is maar wat je zelf wil. En inderdaad, als je het hebt; geef het de tijd.. veel tijd.. en vraag niets van jezelf. Je kan zoveel willen doen maar je kan het niet. Probeer je erbij neer te leggen, hoe moeilijk dat ook is (ik kan dat ook nog niet maar wel beter als 2 maand terug).

Medicijnen ben ik zelf op tegen, mijn mening is dat je dan nog de oorzaak niet weg hebt genomen alleen onderdrukt, als je dan weer zonder moet kom je jezelf weer dubbel zo hard tegen.

En het is goed als je op een site kijkt en informatie inwint. Pas echter wel op dat je je niet mee laat slepen, dat je niet jezelf in een nog dieper dal laat praten. Voor mij was het acceptatieproces het moeilijkste (ben het er nog steeds niet mee eens...) ik heb me er niet bij neergelegd en ben op zoek gegaan naar manieren om er vanaf te komen. Ik heb nu de burnout om tegen te vechten, hoef ik het niet meer tegen mezelf te doen Knipoog .Ik heb geleerd te kijken naar de dingen die ik nog wel kan, niet wat ik niet meer kan. Doe wel rustig aan, maar doe ook wat je leuk vindt (met mate), je merkt zelf wel wat je aankunt. Het helpt niet om thuis op de bank te gaan zitten en alleen maar rust te houden.
Ik ben 4 uur per dag blijven "werken" (aanwezig zijn) om het ritme vast te houden, als ik thuis kwam ging ik even slapen en ging dan wat doen, bijvoorbeeld kleurplaten kleuren Haha! je doet iets, je ziet wat ontstaan en dat deed mij goed. Dan weer even rusten en bijvoorbeeld een rondje met de hond lopen. Klinkt simpel, maar ik heb heel veel moeite gehad om dit te kunnen doen.
Dan merk je op een gegeven moment dat je niet meer zo moe bent, dat je weer een dingetje erbij kunt doen. Zo bouw je het langzaam weer op.
Daarnaast stond ik wel onder controle van de bedrijfsarts en de bedrijfsmaatschappelijk werkster. En heb ik trainingen gedaan op gebied van zelfbewustzijn/persoonlijke ontwikkeling, dit heeft mij heel erg geholpen. Het inzicht krijgen van waarom je reageert zoals je reageert, hoe dat te doorbreken enz. Echt een aanrader.
Nu ga ik voor het laatste stukje herstel naar een haptotherapeute, ik hoop dat het werkt, ik wil er nog steeds gisteren vanaf.

Suusje83

Berichten: 58
Geregistreerd: 27-01-04
Woonplaats: Randstad

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-11-04 16:11

Medicijnen halen de oorzaak zeker weten niet weg. Ik ben ook tegen medicijnen, maar het was noodzakelijk (volgens huisarts en therapeut, die begonnen erover). Ik kan nergens zin in krijgen, plezier in hebben, helemaal niks. Het huis uit gaan bijvoorbeeld om een klein boodschapje te doen is al een mega drempel waar ik de hele dag de tijd voor nodig heb om de moed te verzamelen. Om die drempels wat lager te maken, dat het allemaal voor mij net ff wat makkelijker wordt om iets te gaan doen, daarom ben ik aan de medicijnen gegaan.
Ik heb die medicijnen altijd troep gevonden, en vind dat nog steeds. Maar ik ga mij verder niet verdedigen over het hoe en waarom. Het ging en gaat zo slecht met mij dat deze stap noodzakelijk was.