Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-09-10 18:51

Wat als je het niet meer weet en hoe kom je er weer uit?

Geplaatst door de TopicStarter : 15-09-10 18:51

Dit is een goedgekeurd schaduwaccount.
Als je meent te denken wie ik ben zou ik het op prijs stellen als je dit voor je houdt.

Hallo,

Al een geruime tijd heb ik het heel moeilijk.
Wil me er verder eigenlijk niet teveel over uitlaten, ligt erg moeilijk namelijk.

Laatste tijd denk ik er steeds weer meer aan van waar is de grens dat het niet meer hoeft.
Anderen hebben op een gegeven moment het ook opgegeven, maar er zijn ook nog zoveel mooie dingen.
Maar mensen kunnen het je zo moeilijk maken hé.

Graag zou ik van anderen willen horen die een poging gedaan hebben, maar achteraf blij zijn dat het niet gelukt is en hoe ze eruit zijn gekomen.

Vertrouwen in de hulp instantie's heb ik niet meer.
Ik heb heel lang getwijfeld om hierover een topic te openen omdat ik eigenlijk het praten steeds meer moe word.
Maar misschien is dit wel goed voor me.

Ik heb wel weer wat meer momenten dat het beterder gaat, gelukkig.
Het gaat erg met pieken en dalen.

Ik hoop dat dit een topic word waar velen steun uit kunnen halen en we anderen niet aanvallen.
Het ligt allemaal natuurlijk al erg gevoelig en het is niet de bedoeling om iemand te kwetsen.
Het is me wel aangeraden om niet te vermelden welke methode men gebruikt heeft, wegens jeugdige meelezers.
Ik hoop op uw begrip hier voor.

**Geplaatst**: 15-09-10 18:56

Geplaatst: 15-09-10 18:56

Poeh moeilijk hoor,ik heb een poging gedaan.Mijn moeder kwam binnen en daar door is het niet gelukt,nu na jaren kan ik zeggen dat ik er toen heel ander voor stond. Als ik het weer moeilijk zou krijgen zou ik allemaal heel anders doen.Toen was er geen licht meer in mijn leven,ik zou het nooit meer zo ver laten komen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-09-10 18:58

Geplaatst door de TopicStarter : 15-09-10 18:58

Dus als ik het goed begrijp ben je achteraf heel blij dat het toen de tijd niet gelukt is.

**Geplaatst**: 15-09-10 19:03

Geplaatst: 15-09-10 19:03

Ja daar ben ik blij om,ik zou anderen er een vreselijk verdriet mee hebben gedaan.Ik voelde me heel erg alleen in mijn pijn,de langste pijn tijd was 7 maanden. Hoofdpijn 24 uur van de dag 7 dagen per week en dan zeven maanden lang alleen maar over de pijngrens heen gaan.Ik was een wrak lichamelijk maar zeker ook geestelijk.Ik ben er heel sterk uit gekomen, en heb er zelfs veel van geleerd.Ik kan bepaalde mensen nu ook bter begrijpen.

**Geplaatst**: 15-09-10 19:09

Re: Wat als je het niet meer weet en hoe kom je er weer uit?

Geplaatst: 15-09-10 19:09

moeilijk meid, ik heb de daadwerkelijke poging nooit ondernomen maar wel herhaaldelijk serieus overwogen. Het leven was voor mij alleen nog maar een groot zwart gat met geestelijke pijn. Er heeft wel regelmatig een mes op mijn pols gestaan

Ik ben er uit gekomen met prof. hulp. ben wel veranderd van hulpverlening omdat de eerste waar ik zat me meer de put inhielp vanwege de kosten. Nu ben ik blij dat ik gewoon nog hier ben en weer van het leven kan genieten

wil je in ieder geval heel veel sterkte wensen, probeer van de kleine dingen te genieten. Zoals iemand destijds tegen mij zei: kijk of iemand in je buurt een nest kittens/puppies heeft en ga daar naar kijken. Gewoon stil genieten van dat kleine spul.

**Geplaatst**: 15-09-10 19:15

Re: Wat als je het niet meer weet en hoe kom je er weer uit?

Geplaatst: 15-09-10 19:15

www.113online.nl

Dat zijn hele aardige mensen die je te woord staan en waar je ook herhaalgesprekken kan krijgen!

**Geplaatst**: 15-09-10 19:15

Geplaatst: 15-09-10 19:15

hier ook iemand de achteraf blij is dat het nooit is gelukt.. op dat moment zag ik het echt niet meer zitten en heb ik idd hele domme dingen gedaan.. elke dag word ik weer herrinnerd aan die nare periode, mede door een litteken op mn pols die altijd te zien zal blijven.. maar door te genieten van hele kleine dingen heb ik me wel beseft dat er nog teveel moois is om van te genieten en voor te leven!
Ik ben heel blij dat het nooit gelukt is toen de tijd!

Meid, probeer echt te genieten van de mooie dingen in het leven! Er is echt zoveel moois ook al zie je het op dat soort momenten echt niet :(:)

De tip van trustHim is ook een goeie. Genieten van het jonge onbezonnen nieuwe leven in het leven kan ook heel goed doen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-09-10 19:21

Geplaatst door de TopicStarter : 15-09-10 19:21

Jemig, wat gaat dit topic hard.
Had ik niet verwacht omdat het niet zomaar iets is.

Ik waardeer het zeer dat jullie het willen en durven te delen.

Zelf probeer ik ook wel het mooie te zien, maar soms krijgt het negeatieve wel eens de overhand.
Bedankt voor jullie lieve woorden.

Gelukkig gaat het nu met jullie weer een stuk beter.

Soms vind ik mezelf erg zwak, dan denk ik ik heb zoveel moois en toch voel in me zo ...
Dan denk ik, wat klaag ik toch.

**Geplaatst**: 15-09-10 19:39

Geplaatst: 15-09-10 19:39

o jeetje ds je voelt je absoluut niet zoals jeje zou willen voelen, dat is heel erg vervelend en ik ben blij dat je zie dat er echt wel mooie dingen zijn in de wereld, verder weet ik niet wat er is dus daar kan ik je niet mee helpen maar ik denk dat dat een goede site is die is aangeraden kom op geef de moed niet op dat zou gewoon erg zonde zijn.kijk naar de mooie dingen van het leven ga op terrasjes wat drinken wandelen in het bos met deze herfstkleuren. en laat je niet kleinkrijgen. denk alleen aanjezelf.

**Geplaatst**: 15-09-10 19:40

Geplaatst: 15-09-10 19:40

ik vind je juist heel sterk, je durft namelijk wel toe te geven dat het niet goed gaat met je, je deelt het gevoel hier op bokt dan wel onder een anoniem acount maar dat doet er niet toe want het belangrijkste is dat je het voor jezelf toegeeft. Wat ik zo lees wil je heel diep van binnen ook helemaal niet opgeven.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-09-10 19:42

Geplaatst door de TopicStarter : 15-09-10 19:42

Snor schreef:
http://www.113online.nl Dat zijn hele aardige mensen die je te woord staan en waar je ook herhaalgesprekken kan krijgen!

Bedankt ik zou nog even kijken wat ik ermee doe.

**Geplaatst**: 15-09-10 19:44

Geplaatst: 15-09-10 19:44

Er is een vriendin van mij geweest. Die wist dat ik met die gedachten rond liep. Die heeft toen tegen mij gezegd, dat als ik echt alles had geprobeerd, en me dan nog zo rot zou voelen. Dat ik dan die keuze pas kon maken. Daar ben ik toen zo erg over na gaan denken dat ik haar nu nog steeds dankbaar voor ben. Sinds toen gaat het met mij echt goed! En nog steeds groei ik...

Dus ben blij dat ik het niet heb door gezet...

**Geplaatst**: 15-09-10 19:44

Geplaatst: 15-09-10 19:44

Sja, wat zijn mensen en vrienden? Ik trek me er niks van aan wat iemand zegt of van me vind. Ik zit er niet meer mee als iemand me niet mag, ik leef dan maar voor mezelf. Als vrienden je in de steek laten of wat dan ook, hoeven ze van mij ook niet terug te komen. Het leven is te kort om me zorgen te maken om dat soort dingen. Heb nu een probleem dat ik uit huis wil maar niet kan, dan denk ik ach mocht er echt niks van komen kan ik ook alles opgeven en de wereld rond gaan wandelen, dan heb ik gratis maar als zwerfer wel een wereldreis gemaakt...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-09-10 19:46

Geplaatst door de TopicStarter : 15-09-10 19:46

Klopt ik wil het ook niet opgeven.

Maar soms is het zooo moeilijk om door te gaan.
En dan voel ik me ook weer schuldig want dan denk ik wat klaag ik toch?
Ik heb zo veel moois.
En ik moet voor anderen zorgen.
Maar het is soms heel moeilijk om weer uit de dip te komen.

**Geplaatst**: 15-09-10 19:51

Re: Wat als je het niet meer weet en hoe kom je er weer uit?

Geplaatst: 15-09-10 19:51

uit de dip komen is heel moeilijk. Wat ik vooral slopend vond was het steeds weer terecht komen in die dip. Leek het even goed te gaan en dan viel ik weer terug. Ik heb ook anti depresiva geslikt (kan nu zeggen geslikt, vanavond staat de laatste x op de planning ondanks dat ik vandaag een van mijn dierbare katten heb laten inslapen wil ik dat doorzetten) en dat heeft me ook geholpen om de ergste donkerheid weg te halen. maar met name na de trauma verwerking en schematherapie is het beter gegaan

**Geplaatst**: 15-09-10 19:52

Geplaatst: 15-09-10 19:52

Ik heb 2 keer een poging gedaan. En sinds kort voel ik me goed en ben ik heel erg blij dat het nooit gelukt is. Ik zat héél dicht bij de dood (hartstilstand) en 1,5 maand in het ziekenhuis. Het was geen wanhoopsdaad maar ik had er over nagedacht, zo serieus was ik erover en in zo'n zwart/diep gat zat ik. Over de hulpverlening (vooral ggz) heb ik geen goed woord over, door hun was ik echt bijna alle hoop kwijt op een gelukkig leven. Ik zit nu een tijdje opgenomen (niet bij het ggz) en ik krijg weer plezier in het leven. Ik ga naar school en houd het vol, ik heb voor het eerst sinds héél veel jaren een vriendje en ik heb mijn negatieve buien redelijk onder controle. Oke, ik geef toe dat het nog steeds sommige dagen slecht gaat maar niet meer dat ik dood wil. Ik heb nu een doel in het leven en ik besef nu dat ik maar 1 leven heb, dat ik daarin moet genieten en gelukkig moet zijn.
Als je meer wilt weten ofzo dan moet je het maar vragen

**Geplaatst**: 15-09-10 19:53

Geplaatst: 15-09-10 19:53

Je komt voor je gevoel ook steeds na een tegenslag weer terug op hetzelfde punt.. En dat is gewoon echt oliebol..

**Geplaatst**: 15-09-10 19:55

Geplaatst: 15-09-10 19:55

Teelee schreef:
Je komt voor je gevoel ook steeds na een tegenslag weer terug op hetzelfde punt.. En dat is gewoon echt oliebol..

Klopt helemaal! Dat denk ik nu ook nog steeds, alleen het verschil tussen toen en nu is dat ik nu veel sneller weer de positieve richting inga. Dat duurt lang om te leren maar het kan wel, écht.

**Geplaatst**: 15-09-10 19:56

Re: Wat als je het niet meer weet en hoe kom je er weer uit?

Geplaatst: 15-09-10 19:56

ik heb ook nog steeds van die momenten, maar de goeie momenten worden steeds meer gelukkig!

**Geplaatst**: 15-09-10 19:58

Re: Wat als je het niet meer weet en hoe kom je er weer uit?

Geplaatst: 15-09-10 19:58

toen ik begon met afbouwen van mijn a.d. was ik vooral heeeeel erg bang om terug te vallen naar die diepte. tot nu toe gaat het erg goed en ben van 225 mg nu op 50 mg

**Geplaatst**: 15-09-10 20:00

Re: Wat als je het niet meer weet en hoe kom je er weer uit?

Geplaatst: 15-09-10 20:00

ik zit al jaren niet meer aan de a.d en ook daar ben ik wel blij om eigenlijk.. soms heb ik nog wel eens momenten dat ik denk dat het beter is, maar ik wil het niet meer

ik heb zulke goeie momenten van mezelf nu dat ik er zelf ook bovenop wil komen

**Geplaatst**: 15-09-10 20:03

Re: Wat als je het niet meer weet en hoe kom je er weer uit?

Geplaatst: 15-09-10 20:03

daarom stop ik er nu mee. Ik wil het zelf doen en ik vind/weet dat ik het zelf kan. Natuurlijk kan ik nog wel eens somber zijn, maar bij mij is de grootste gifangel wel verwijderd

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-09-10 10:09

Geplaatst door de TopicStarter : 16-09-10 10:09

Maar als ik het goed begrijp is het ook bij jullie zo dat er veel is is gegaan in de psychiatrie?

Je hoord dat echt zo onstettend vaak, vind ik.

**Geplaatst**: 16-09-10 11:12

Re: Wat als je het niet meer weet en hoe kom je er weer uit?

Geplaatst: 16-09-10 11:12

hier niet... ik was eigenwijs en verdomde het hulp te aanvaarden

Achteraf misschien een stuk beter als ik het wel gedaan had, dan was ik er nu helemaal vanaf... maar ja beetje laat nu.

**Geplaatst**: 16-09-10 15:21

Geplaatst: 16-09-10 15:21

Dag per dag leven. Niet plannen, niets doen. Gewoon leven en meegaan met de routine. Mijn routine bestond uit school, paardje, eten, computeren en slapen. Achteraf gezien waren het de beesten die me overeind hielden. Voor mij zijn zij veel dierbaarder dan mensen. Ik ben dankbaar dat ik toen een paardje had, anders had ik hier nu niet gezeten, denk ik.

Maar echt: leef dag per dag. Na een tijdje gaat het beter. Dat is niet morgen of volgende week, maar uiteindelijk kom je er wel

Heb overigens geen hulp gehad van anderen. Ben zelf uit dat dal geklommen, door te genieten van wat ik wel had (beestjes dus).