Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-07-09 17:42

Mijn leven, tja hoe omschrijf je het?

Geplaatst door de TopicStarter : 19-07-09 17:42

Mijn leven, soms denk ik, wat heb ik eraan?

Maargoed, we gaan gewoon door met ons leven, en moet het nu gewoon even kwijt.
Berijd je voor op een lang verhaal.

Toen mijn zus is 1980 geboren is, heeft mijn moeder 2 dagen na de geboorte hersenvliesontsteking gekregen, de huisarts zei destijds:''Het is maar hoofdpijn.''
Maar de volgende dag toch met loeiende sirenes naar het ziekenhuis.
Daar is ze in coma geraakt, 2 weken lang. Ze had toen 41.7 koorts, bijna dood dus.
Ze kwam toen weer bij, maar ze was halfzeidig verlamd.
Na lange tijd van revalideren is dat weer redelijk goed gekomen en is haar gevoel aan de linkse kant weer voor 70% terug.
Ze zetten toen haar voet altijd wel weer scheef neer, en haar hand werkte ook niet altijd mee.
Maar daar viel mee te leven.

Maar toen in 2003 (ik was 7)was het weer zwaar mis, het was zondag en we gingen naar mensen waarvan die man dinsdag opgenomen zou worden i.v.m. een hernia.
Toen we naar huis gingen viel mama in de tuin, ze draaide gewoon weg, maar wel op 2 plaatsen haar been gebroken.
Naar het ziekenhuis, en ik bleef achter bij de moeder van me vriendin. We gingen naar hun huis, s'avond heeft mijn zus mij opgehaald om naar mama toe te gaan, naar mama geweest om half 11.
Half 12 is mama nog geopereerd.
Ik sliep bij mijn vriendin.

Oke goed, maar in het been zat een pin, maar dat wou niet groeien, dus moest en een plaatje in, dat was dus operatie 2.
Maarja, die wond wou niet helen. Dus kreeg ze daarvoor allemaal medicatie.
Ook is ze eind 2003 nog geopeerd aan kapaaltunulsindroom, ook heeft mama: reuma, posttraumatisch distrofie. Waarvoor ook weer medicijnen.

Door al die medicijnen kreeg ze weer medicijnvergiftiging, waardoor mama toen 65 kilo is afgevallen, ze was ook wel te zwaar 125 kilo.
Maar 60 kon ook niet, ze was voor de 2e keer op het randje van haar leven.
Daarvoor kreeg ze sondevoeding, lange tijd weer in het ziekenhuis gelegen.

Later ging het allemaal weer goed met mama, maar toen kwam papa.

Papa kreeg het in de zomer van 2006 heel erg benauwd, en ging naar de huisarts, ja bronchites. Oke valt mee te leven, maar het ging slechter en slechter, dus anar het ziekenhuis, foto's en ja hoor, dat kon er ook nog wel bij: papa had longkanker.
Kwaadaardig en goedaardig.
Met chemo's kwam hij er wel weer, maarja, in begin 2007 ging het weer slechter.
Hij begon niet meer goed te horen en ook zijn evenwicht was niet alles meer, dus toch maar foto's en wat bleek: een hersentumor.
Fijn, dus toen kwam de bestraling eraan tepas. Hij begon alles te vergeten, maar na de bestraling ging het wel weer beter.
Hij kon alleen niet meer lopen zonder begeleiding.
Hij mocht naar huis, maar dan wel met een bed in de kamer, achja we waren z'n bed gewent van mama.
Maar het ging weer slecht en slechter, maar hij Moest EN wou 70 jaar worden (28 aug).
Hij haalden het ook nog, en ook de geboorte van zijn kleindochter (29 aug).
Maar 1, 2, 3 september ging het echt heel slecht, ik werd opgehaald van school, en papa werd opgehaald met een ambulance, (pas 17x van de binnenkant gezien)

S'avond in het ziekenhuis ging het beter, maar s'nachts half 2 werden we gebeld, me vader kreeg een opleving, dus kon betekenen dat hij vanacht overleed of dat het weer beter zou worden, ik had er al een hard hoofd in (ik was 11).
Wij naar het ziekenhuis, met me zus, en die kleine.
Mijn broer kwam me andere zus en me oom en tante, wij gingen om half 4 naar huis.
Me moeder, broer, oom en tante bleven daar, ik en me zus gingen naar huis.
Kwart over 4, me broer, ze hebben pa net morfine gegeven en het gaat slechter, half 5 was hij dood.
Me zwager ging terug naar het ziekenhuis, ik bleef bij mijn zus, die zelfde dag ben ik weer naar de paarden gegaan, ze betekende in die tijd zoveel voor mij (hanneke, willem had ik nog niet)
Die week die volgde was echt niet leuk, dinsdag overleed papa, en donderdags ging ik weer naar school, wat moest ik in godsnaam thuis doen??
Vrijdags is papa gecremeerd...

Beetje raar maar tussen mij ouders zit 20 jaar verschil, me vader is nu 71, en me moeder 52.
Maar na de hersenvliesontsteking van me moeder mocht ze geen kinderen meer krijgen,
15 jaar later, ben ik nog geboren, met een zus van 15 moeder van 39 en vader van 59.

Ik heb ook nog een half broer en half zus van papa's erdere relatie.

Nu 2009 gaat het ook weer slechter met mama, ze heeft een aneurisma in haar hoofd, en heeft ze iets in haar arm, dokters weten nog niet wat.
Ik ben nu ook zo bang haar te verliesen, ookal zou het niet snel gebeuren, maar dat aneurisma in haar hoofd kan springen, en dan kan (kans is klein) dat ze overlijd. maargoed

Is het nog normaal als je 13 bent, al geen vader meer hebt, een moeder die gehandicapt is en een ambulance al 17x van de binnekant gezien hebt??

Ik heb echt heel veel respect voor je als je dit helemaal gelezen hebt, maar ik moest dit gewoon helemaal opschrijven, even eruit ermee.

Heb ook ontzettend veel (niet te omschrijven) veel steun aan me paarden, niet normaal.
En met me vriendinnen en me moeder en zus kan ik ook heel goed praten.

Bedankt voor het lezen

Laatst bijgewerkt door Flowq op 19-07-09 17:59, in het totaal 4 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-07-09 17:42

Re: Mijn leven, tja hoe omschrijf je het?

Geplaatst door de TopicStarter : 19-07-09 17:42

zie nu pas hoe lang het echt is.

**Geplaatst**: 19-07-09 17:46

Geplaatst: 19-07-09 17:46

.

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 14-05-23 11:23, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 19-07-09 17:47

Geplaatst: 19-07-09 17:47

och.. wat een ellende

wens je erg veel sterkte!

**Geplaatst**: 19-07-09 17:52

Geplaatst: 19-07-09 17:52

nou pff vervelend allemaal... ofja vervelend is het verkeerde woord je hebt iig al heel wat naars mee gemaakt.
Leuk is dat natuurlijk niet en idd het van je af schrijven helpt vaak!

ik wens je iig veel sterkte met alles!!

er is overgins niks raars aan dat er 20 jaar tussen zit...liefde kent vaak geen leeftijd! al zijn er grensen als de ander nog een kind is

(bijvoorbeeld)

**Geplaatst**: 19-07-09 17:55

Re: Mijn leven, tja hoe omschrijf je het?

Geplaatst: 19-07-09 17:55

wauw het is niet normaal nee, maar je moet voor jezelf een manier vinden ermee te leven dat kan helaas niemand je vertellen hoe je dat precies moet doen.. sterkte!

**Geplaatst**: 19-07-09 17:57

Re: Mijn leven, tja hoe omschrijf je het?

Geplaatst: 19-07-09 17:57

Jemig, meid, wat een verhaal!
Ik hoop dat je ermee leert leven :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-07-09 18:07

Geplaatst door de TopicStarter : 19-07-09 18:07

Bedankt allemaal

**Geplaatst**: 19-07-09 18:11

Geplaatst: 19-07-09 18:11

Je hebt idd al heel wat op je bord gekregen en ik bewonder je om de moed die je hebt om het hier allemaal zo 'even' neer te zetten.
Hopelijk kan je moeder nog lang goed blijven.

Veel sterkte met alles.

**Geplaatst**: 19-07-09 18:14

Geplaatst: 19-07-09 18:14

Thioro schreef:
Je hebt idd al heel wat op je bord gekregen en ik bewonder je om de moed die je hebt om het hier allemaal zo 'even' neer te zetten.
Hopelijk kan je moeder nog lang goed blijven.

Veel sterkte met alles.

Hier ben ik het mee eens. Geen respect voor ons omdat wij jouw verhaal lezen, maar respect voor jou dat je op je 13de dit
allemaal sterk weet neer te zetten. Zo jong en toch al zoveel ellende gezien.

Fijn dat je veel steun krijgt van je vriendinnen, mama,... En op zo'n momenten bieden dieren inderdaad ook veel afleiding en troost.
Veel sterkte met dit allles! :(:)

**Geplaatst**: 19-07-09 18:14

Geplaatst: 19-07-09 18:14

Jeetje... Wat een verhaal.. Je maakt zeker heel erg veel mee op jouw leeftijd.. Zo zie je maar, sommige hebben nooit wat en sommige mensen hebben alles tegen..

Heel veel sterkte en kracht toegewenst..

**Geplaatst**: 19-07-09 18:19

Re: Mijn leven, tja hoe omschrijf je het?

Geplaatst: 19-07-09 18:19

wauw ik ben er stil van.. wat erg heel veel sterkte :(:)

en idd respect dat je het hier neerzet

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-07-09 18:21

Re: Mijn leven, tja hoe omschrijf je het?

Geplaatst door de TopicStarter : 19-07-09 18:21

Ik ben inderdaad ook wel blij dat ik er heel open over kan praten, ik sta er nooit zo bij stil.
Als mensen mij niet snappen leg ik het zo allemaal uit.

**Geplaatst**: 19-07-09 18:45

Re: Mijn leven, tja hoe omschrijf je het?

Geplaatst: 19-07-09 18:45

Christy ik denk dat het wel goed is dat je het hier een keer neer zet, dat je je ook uit.
Je weet dta je met je verhaal ook altijd bij mij terecht kan he.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-07-09 18:49

Re: Mijn leven, tja hoe omschrijf je het?

Geplaatst door de TopicStarter : 19-07-09 18:49

dankje Kim!
Dat weet ik inderdaad

**Geplaatst**: 19-07-09 20:33

Geplaatst: 19-07-09 20:33

Wat een verhaal, ik vind het ook ontzettend knap dat je jou verhaal durft te vertellen. Het is zwaar om iemand te verliezen waar je zo ontzettend veel van houdt, en je angst kan ik me ook heel goed begrijpen.
Ik weet niet hoe het is om in jou situatie te zitten maar blijf genieten van (alleen al) de kleine dingen.
En heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 19-07-09 22:17

Geplaatst: 19-07-09 22:17

Nickytje schreef:
Thioro schreef:
Je hebt idd al heel wat op je bord gekregen en ik bewonder je om de moed die je hebt om het hier allemaal zo 'even' neer te zetten.
Hopelijk kan je moeder nog lang goed blijven.

Veel sterkte met alles.

Hier ben ik het mee eens. Geen respect voor ons omdat wij jouw verhaal lezen, maar respect voor jou dat je op je 13de dit
allemaal sterk weet neer te zetten. Zo jong en toch al zoveel ellende gezien.

Fijn dat je veel steun krijgt van je vriendinnen, mama,... En op zo'n momenten bieden dieren inderdaad ook veel afleiding en troost.
Veel sterkte met dit allles!

Sluit ik me bij aan. Meisje, je bent hier nog veel te jong voor... maar wie doet er wat aan. Hou je haaks!

**Geplaatst**: 19-07-09 22:24

Re: Mijn leven, tja hoe omschrijf je het?

Geplaatst: 19-07-09 22:24

Pffff, wat een ellende! Ik kan het me niet voorstellen..
Ik hoop iig geval dat je na deze vervelende dingen toch nog gelukkig bent, en kan blijven genieten! Erg knap dat je dit hier durft neer te zetten!!

**Geplaatst**: 19-07-09 22:24

Geplaatst: 19-07-09 22:24

Jij hebt echt al heel wat mee gemaakt.
Doordat je ouders een stuk ouder zijn dingen die andere meestal pas op latere leeftijd mee maken.
Jij helaas nu al in je jeugd. :(:)

Ik vind het erg knap hoe jij het opschrijft en je lijkt er ook erg knap mee om te gaan.
Als schrijven je helpt denk ik dat veel bokkers geen moeite hebben om je verhaal te lezen.

Sterkte meid!
Maar je doet het zo te horen super

**Geplaatst**: 19-07-09 22:35

Geplaatst: 19-07-09 22:35

Hee

Sterkte!

Ik hoop dat je er wat aan hebt....
Het is knap dat je het zo neer kunt typen.
Ik heb er eigenlijk niet echt woorden voor...

**Geplaatst**: 19-07-09 23:41

Geplaatst: 19-07-09 23:41

jeetje meisie. wat heb jij al een boel narigheid gezien zeg in je korte leven..
brr.. weet ff nie wat ik moet zeggen,wat vind ik dit vreselijk naar voor je!!
en mijn complimenten dat je dit er zo neerzet,dit is toch stukje dat je het wel verwerkt,en het niet allemaal opprobt..

heel veel sterkte meisie!! :(:)

**Geplaatst**: 19-07-09 23:47

Re: Mijn leven, tja hoe omschrijf je het?

Geplaatst: 19-07-09 23:47

Mijn complimenten dat je het zo neerzet! Ik ben er zelf even stil van. Ik wil je via deze weg heel veel sterkte wensen!

**Geplaatst**: 20-07-09 08:30

Re: Mijn leven, tja hoe omschrijf je het?

Geplaatst: 20-07-09 08:30

Ik heb het gelezen met ingehouden adem. Wat heb jij al veel mee gemaakt zeg! Ook goed dat je het zo neer kan zetten.
Veel sterkte ermee en hopelijk kan je nog lang van je moeder genieten!

**Geplaatst**: 20-07-09 09:05

Geplaatst: 20-07-09 09:05

Pittig verhaal meisje en ik wil je heel veel sterkte toewensen.Niemand is ooit oud genoeg om dit allemaal mee te moeten maken,laat staan een meisje van 13 jaar

Goed van je dat je er zo open over bent,krijg je geen gebabbel achter je rug of "stiltes" als je ergens binnen stapt.Fijn dat je zoveel steun hebt aan de paarden.

Ik stuur je een engeltje toe Afbeelding

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-07-09 10:03

Re: Mijn leven, tja hoe omschrijf je het?

Geplaatst door de TopicStarter : 20-07-09 10:03

Bedankt voor jullie lieve berichtjes, dat doet me ook weer vel goeds.

Bedankt Tinky voor je engeltje