"Ik weet het niet, maar ik wou dat ik de ziekte en pijn van je weg kon nemen..."
Dit is niet de eerste keer dat mijn (3 jarige) broertje dit aan mij vraagt.
Maar niemand die er antwoord op heeft... Want er is gewoon geen antwoord.
En het is zo lastig aan een 3 jarige uit te leggen.
Waarom heeft juist hij kanker? Wat moet die draak in zijn lichaam? Waarom gaat ie niet gewoon weg?
Waarom heb ik wel haar en hij niet? Waarom moet hij zo vaak naar het ziekenhuis?
Allemaal vragen waar voor hem geen antwoord op is.
En toch begrijpt hij al zo veel. Zo veel dingen, op zijn eigen manier...
-Op de kinderboerderij naar de koeien toe. Hij zou het zó graag willen, maar hij mag niet. Te veel bacteriën. Hij mag ze niet aaien.
We moeten achter het hek blijven staan.
"Als de kanker weg is." Ja, áls de kanker weg gaat.
-Zijn haar valt uit. Wij bereiden hem hier goed op voor. Het is niet erg, je kan er niks aan doen.
Bij mij op schoot achter de computer. Hij trekt een plukje haar uit zijn hoofd.
"Hier, die mag jij hebben. De draak eet die van mij toch op." En hij legt het plukje haren op mijn haren.
Wij begrijpen dingen op een andere manier. Misschien met een reden?
Er is een reden waarom hij kanker heeft ja.
Maar is die reden ook redelijk?
Mensen komen met verschillende theorieën en geloven. Allemaal proberen we een reden te bedenken...
Maar een eerlijke reden is er niet.
En al helemaal niet voor een 3 jarige...
Het enige wat we kunnen doen is hopen.
Hopen dat alles goed komt.
