
Waarop ik terug kreeg dat dat sneu was, dat dat zielig was, dat dat niet eerlijk was...
Maar waarom is dat dan niet eerlijk? Moet ik dan maar 2 kinderen nemen omdat het anders zielig is voor de eerste?
Zijn er hier mensen die enig kind zijn (of één kind hebben?), en hoe vinden jullie dit? Missen jullie iets in je jeugd? Hebben jullie "behoefte" aan broers/zussen, of weten jullie gewoon niet beter? Zijn jullie iets te kort gekomen? Heb je iets gemerkt in je ontwikkeling/sociale omgang?
Ik vraag me echt af, of het een tekortkoming is voor een kind?