Geplaatst Mocht je geen zin hebben in een lap tekst: Scroll gerust naar beneden voor het filmpje waar ik zo ontzettend trots op ben en enkele foto's
In het kort onze weg:
In juni 2021 heb ik Pablo als project overgenomen. Pablo komt oorspronkelijk uit Ierland, is hier in Nederland beleerd. In Nederland ben ik zijn 3e eigenaar. Toen Pablo bij mij kwam, was hij erg angstig en gespannen. In de weken erop volgend ging het al een stukje beter en na 8 weken zat ik er voor het eerst op. Echter heb ik tijdens ons 4e ritje een grote fout gemaakt: Ik dacht: We kunnen wel een drafje doen... Dit ging voor 3 passen goed, daarna ontplofte hij door de spanning en belandde ik in het zand met een gebroken voet als gevolg. Hierna heeft hij bijna een jaar "rust" gehad, zijn we verhuisd van plek en kreeg ik later die plek in eigen beheer. In de rustperiode heb ik wel grondwerk en longewerk met hem gedaan. Alles om hem weer opnieuw te laten vertrouwen om een ruiter op zijn rug te hebben. Met kleine stapjes is dit uiteindelijk ook gelukt, alhoewel dit met vele pieken en dalen is gegaan. Mijn doel is ten aller tijden ontspanning en vertrouwen geweest.
Het afgelopen jaar:
Vorig jaar mei, na een winterstop van bijna 6 maanden, ging er weer even iets fout: [RIJ-ITP] Project Pablo: Onstuimig begin, toch ontspannen afgesloten
Hierna toch maar een osteo laten komen. Osteo vond een kleine blokkade in de hals, maar vond hem verder erg soepel en los.
Na een paar weken weer rustig opgebouwd. We bleven een beetje op het aandraven hangen. Telkens als ik wilde gaan draven, blokkeerde hij. Hij was dan behoorlijk gespannen. Stappen ging prima. In december heb ik er iemand bijgehaald om eens haar mening te horen. Is dit spanning of heeft hij toch ergens pijn/last. Zij kijkt verder dan alleen het plaatje en 'leest' de uitdrukkingen van een paard. Zij bevestigde wat ik dacht: Spanning. Zij zei letterlijk: "Vanaf het moment dat jij opstapt en als het ware uit zijn zicht bent, zie je hem zoeken naar jouw steun. Hij heeft inmiddels geleerd dat stappen vertrouwd is, maar als je wilt draven, zoekt hij steun."
Want zodra zij hem vanaf de grond begon te begeleiden, liep Pablo in draf, alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Wanneer we te veel druk zetten, was Pablo voor even weer 1 blok spanning, wat hij ook weer snel los wist te laten. Hierop ben ik verder gaan bouwen. Ieder pasje draf was belonen, belonen, belonen. Op kriebels is hij helemaal verzot, dus ieder pasje draf, was een kriebel en zo leerde Pablo dat draven helemaal niet eng was, maar juist heel leuk
Echter hadden we een kleine terugval in begin januari.. Hij schrok tijdens het aandraven, versprong iets, ik raakte hierdoor iets uit balans, waardoor hij opnieuw schrok en hij heel soepel de andere kant op sprong en ik weer eens kennis maakte met de grond
Dit heeft zijn vertrouwen opnieuw een buts gegeven, waardoor aandraven weer spanning opleverde 
Maar zoals de titel al zegt: vertrouwen en geduld zijn de sleutels tot succes en met heel veel overtuigingskracht, kriebels en belonen hebben we een nieuwe mijlpaal bereikt
Het is nog verre van perfect. Maar hij draaft ontspannen de baan rond. Je ziet hier en daar nog een moment van spanning, maar je ziet ook hoe hij hiermee omgaat. Mijn doel voor komende tijd is om dit vertrouwen vast te houden, daarna gaan we verder werken aan balans en activiteit 
