Geplaatst 2 jaar geleden heb ik mij door mijn instructeur laten aansmeren met de woorden dat ze 'misschien de perfecte voor mij was' en dat hij zo'n paard '10 keer achter elkaar kan verkopen'. Het doel was weer lekker te kunnen gaan crossen en plezier te hebben in alle disciplines.
Al vrij snel kwam ik er achter dat de verkooppraatjes gewoon volledig waar waren en ik echt een once in a lifetime paard had gekocht. En ik hád al super leuke paarden gehad. Maar zij is echt de allerkunner 2.0 Ik moest alleen mijn eigen zelfvertrouwen weer wat afstoffen en de tomeloze energie en inzet van dit paard op een juiste manier in goede banen lijden.
Dit overzicht kan eigenlijk geen recht doen aan mijn enthousiasme voor dit paard. Ze is voor mij het voorbeeld waarom je op paarden mag rijden. Zo blij en gemotiveerd als ze is. Zo leuk vind ze het om nieuwe dingen uit te proberen, hard te werken (en hard te gaan) en ingewikkelde puzzels in de communicatie met mensen op te lossen. Haar temperament is exact op het randje van controleerbaar en waanzin waar je heel blij van wordt. En soms even in een momentje van respect laat stilstaan.
Het hele verhaal van aankoop tot vorig jaar: [SPR-ITP] Kleine pocket rocket; 1 jaar samen
Na een jaar van elkaar leren kennen en lessen in alle disciplines stonden wij in februari aan de start van een indoor/outdoor oefencross.
En hoewel de trainingen tot op dat moment echt fenomenaal gingen. Kan ik dat van deze cross niet zeggen. Als combi waren we veel te gespannen met een hele reeks stops tot gevolg. Maar ik had er evengoed vertrouwen in. Samen gaan wij er komen.
De volgende oefencross in maart was al wat beter.
Al werd ik er wel even af gelanceerd toen ik bij het losrijden zo dom was om in een split second te denken dat ik de energie kon beteugelen door haar tegen te houden. Dát moet je niet doen. Dan gaat de energie de ander kant op: omhóóg.
Bij deze overijverige tante moet je de energie er met een glimlach naar voren uit laten komen. Kun je rustig doen, is ze volledig mee te vertrouwen. Maar als je haar tegen wil houden is ze als een kokende pan met een deksel er op. Je blijft over met een grote ongecontroleerde prutzooi.
Haal je de deksel eraf, kan het kolkende water ook heel snel weer tot bedaren komen.
Ondertussen is er altijd heel veel tijd voor gras vreten en je vrienden pesten. Ze staan 24/7 buiten waarvan de daglicht uren op gras. Gelukkig is het zo'n type die onbeperkt kan vreten en toch lekker slank blijft dus ze neemt het het heerlijk van.
Ze is inmiddels de onbetwiste 'mijn wil is wet' hier op stal. Ze is echter niet zo'n zure blijf van mijn lijf merrie. Ze wil ook wel lekker ruige spelletjes doen met de mannen en is af en toe gewoonweg een botte boer.
De dynamiek tussen deze 4 paarden is echt gewoon een genot om naar te kijken. Als je mij vraagt of ruinen en merries samen kunnen? Zeg ik ja, graag.
In juli vroeg een clubgenoot/fotograaf of ik mee wilde werken aan haar video project met dit
resultaat. Jammer dat ik zo'n vierkant blokje lijk door de rare schermverhoudingen 
Op de galopvideo's zie je goed haar volbloed aandeel terug. Raketje is een Herald3 (Heraldik) uit een Mermus R
In de zomer gingen we ook wat dressuren.
We zijn in het L1 gestart en halen eigenlijk altijd keurige punten.
In juli ging ik dan eindelijk weer eens op springwedstrijd. ik zag er onbewust wat tegenop maar het ging zo goed thuis dat ik mezelf er overheen had gezet en meteen mochten we in onze eerste 80cm rubriek een mooie eerste prijs meenemen.
Slechte planning en veel te hete dagen zorgden er voor dat we niet aan (oefen)crossen toekwamen in de zomer. Wel vonden we een crosstrainer die ons helemaal in onze comfort zone kreeg. Verlichte zit is ons geheime wapen
In augustus reden we dan eindelijk weer een oefencross en dat is voor mij het moment waar ons kwartje viel. Ze ging daar zo ruig en vanzelfsprekend rond toen ze eenmaal over hindernis 1 was. Ik heb echt genoten onderweg. Was bijna in tranen. zo blij, bij de finish.
In de herfst maakte we de overstap naar 90cm. En de hindernissen lijken wel gekrompen.
Waar ik me eerst druk maakte over 60cm heb ik nu inmiddels gewoon zin in onze volgende wedstrijd.
De afgelopen maanden zaten niet echt mee qua weer. Maar omdat ze inmiddels super gaat op de trailer reden we gewoon van hot naar haar. Hier naar de binnenbak, daar naar een clinic. En de week dat er sneeuw lag hebben we ons gewoon vermaakt met bosritje (lang leven de blote voeten)
Ik hoop vooral nog heel veel jaren te mogen genieten van deze geweldige merrie. Zoals ik al zei toen ik haar kocht: Ik heb volop (bescheiden) ambities maar geen strak omlijnd idee wanneer we die moeten waarmaken. Het plan is om dit jaar wel te gaan starten met officiële crossen.
Maar we willen vooral nog heel veel
momenten. 
