Geplaatst Hallo allemaal,
Ik ben vrij laat, maar beter laat dan nooit toch? Ik wil toch nog even terugblikken op ons 2023. Een jaar dat voor mij in het teken stond van verandering, met hoge pieken en lage dalen.
2023 begon in januari voor ons met revalideren en wennen aan ons nieuwe zadel. Chiko was begin december 2022 ingespoten in z'n beide knieën i.v.m. vocht. Hij toonde niet kreupel, maar in het rijden kwamen we gewoon niet vooruit. Daardoor gekozen hem toch na te laten kijken en dit is wat eruit kwam.
Ook kwam ons nieuwe zadel december 2022, heel fijn. Dus lekker mee trainen om te wennen! Na al een paar maanden waarin ik vond dat we eerder achteruit gingen i.p.v. vooruit, keek ik ernaar uit weer te kunnen gaan knallen.
In februari zette ik mijn vriendje op de foto. Met black friday had ik een nieuwe deken gekocht en ik wilde hem hier graag mee op de foto zetten.
Ook gingen we in februari weer op wedstrijd, met 196 en 197,5 en 2x een 1e prijs heel tevreden.
In maart hadden we sneeuw. Ik ben niet zo'n sneeuw fan, maar het was toch wel leuk om te zien.
Chiko leek er erg blij mee te zijn!
Deze maand gingen we opnieuw op wedstrijd, met 193 en 187 waren onze punten helaas wel wat lager wat mijn gevoel bevestigde: we gingen nog steeds niet echt vooruit in ons rijden..
In april trainden we rustig door. Ik probeerde samen met mijn instructrice vanalles, maar omdat het ook op stal niet helemaal lekker ging in periodes tussen mij en de staleigenaresse, zorgde dat bij mij voor veel stress. April was tevens de maand dat voor mij een hoop zou veranderen: ik stopte met fulltime werken en ging in plaats daarvan weer fulltime naar school.
Ondanks school had ik voor eind april nog weer een wedstrijdje opgegeven. Daar reden we 177 en 184.. Na het zien van die punten stortte ik in. Dit kon zo niet langer. We gingen écht alleen maar achteruit in plaats van vooruit, ik merkte het in meer dingen, maar onze wedstrijden bevestigden mijn gevoel helaas wel. Ik was voor de wedstrijd al vastbesloten dat dingen moesten veranderen, maar na de wedstrijd werd dit alleen maar meer.
In mei ging ik voor mezelf op een rijtje zetten wát er moest veranderen. Ik had voor mezelf besloten tijdelijk even geen wedstrijden meer te rijden, in ieder geval de druk er even af. Ik zocht naar tips om me ook in het zadel meer te kunnen ontspannen en kreeg hele nuttige tips. Ik ging met Chiko op pad naar zijn oude eigenaresse en tevens moeder van mijn beste vriendin. Even op een totaal andere locatie rijden en bij mensen zijn die me ontzettend steunen kon me een steuntje in de rug geven die ik misschien wel nodig had.
Foto door Flubberboot.
Ook gingen we in mei, na 4x te moeten hebben verplaatst, eindelijk op pad voor een lang gedroomde fotoshoot!
In dit topic zijn meer foto's te zien
https://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=53&t=2081265&p=108994141#p108994141
In juni reden we op stal mee met een onderling wedstrijdje. De weken daarvoor ging onze trainingen echt niet van een leien dakje, ik ben er meermaals afgevallen met een enkelblessure als gevolg (maar gewoon doorgaan uiteraard). Meermaals aangegeven dat ik liever niet meer mee wilde doen, maar mijn instructrice en tevens staleigenaresse vond dat we het best konden en ik liet over me heen lopen en deed dus toch mee. Onze dressuurproeven gingen niet zo lekker, maar daar had ik vrede mee, ik had uiteraard besloten dat ik best eens L1 kon proberen, ondanks dat de B al niet meer lukte. Niet mijn beste plan, maar ik had mezelf nog niet druk genoeg opgelegd toch? Na de dressuur kwam het springen, zowel Chiko als ik zijn geen springwonders. Ik vind het leuk, Chiko geloof ik wat minder.. Maar de 2 springtrainingen in de week voor de wedstrijd deed hij zó ontzettend zijn best en heb ik me dus toch over laten halen om ook een rondje te springen. Dat heb ik geweten. De eerste sprong, een kruisje van zo'n 20/30cm, besloot hij ergens halverwege de sprong dat hij toch niet wilde en draaide zich dus half om, waardoor ik (omdat ik in verlichte zit zat) er afkukkelde. Niks aan over gehouden verder, maar dat was wel de laatste druppel die ik nodig had om de emmer te doen overlopen. Ik heb nog braaf het rondje gesprongen en dat ging opzich best prima, maar ik wilde niet meer verder zo. Heb zelfs overwogen Chiko te kopen, want ik kon toch niet goed zijn voor hem?
In diezelfde maand ging de verstandshouding tussen de staleigenaresse en mij (vond ik) verder achteruit. Ik heb niet zoveel laten merken, maar merkte al veel langer dat ze dingen precies zo vertelde zoals het haar uitkwam. Ik had haar al wel vaker betrapt op leugens, maar dat waren kleine leugens die niks met de paarden te maken hadden. Tot juni 2023, toen begon ze óók over Chiko te liegen. Ik besloot dat ik écht weg moest en ging op zoek naar een nieuwe stal. Veel sneller dan verwacht vond ik die. In juni vertelde ik dus ook het nieuws, met knikkende knieën, aan de staleigenaresse. Direct een giga last van mijn schouders..
Juli begon met een vakantie voor mijzelf. Ik was al zeker 4/5 jaar niet meer op vakantie geweest en we hadden tickets voor Coldplay in Copenhagen en besloten er dus een midweek van te maken. Wat heb ik een stress gehad: verhuis ik Chiko vóór mijn vakantie en staat hij een week op een stal waar hij niemand kent? Of verhuis ik Chiko ná mijn vakantie en laat ik hem op de stal die hij kent, maar met een staleigenaresse die ik eigenlijk niet helemaal meer vertrouw..? Ik heb gekozen voor het laatste en heb een vriendinnetje gevraagd of ze elke dag even bij hem wilde kijken. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet weet of ik de juiste keuze gemaakt heb, want nadat ik terug kwam vond ik hem zelfs al afgevallen.. Hij bleek die week amper eten gehad te hebben..
Op 10 juli verhuisden we, met hulp van Flubberboot, naar onze nieuwe stal. Alsof hij het wist stapte hij zo in één keer de trailer op. Wat een opluchting. Eenmaal op de nieuwe stal hebben we hem even een uurtje laten wennen aan z'n stal en hem daarna lekker naar buiten gedaan. Hij heeft eerst alleen gestaan, een week later is hij samen gezet met een aantal pony's. Dat vond ik best spannend, Chiko is lang hengst geweest en kan niet makkelijk samen met andere paarden. Paardenmerries dekt hij bijvoorbeeld en met ruinen kan hij best ruw spelen. Maar dit ging zó goed! Pak van mijn hart, Chiko had paardenvriendjes! Ik was zó oprecht blij!
Bij een nieuwe stal hoorde ook een nieuwe instructrice. Met regelmaat les nemen vind ik heel belangrijk en eigenlijk vanaf moment 1 ging het rijden op de nieuwe stal zoveel fijner en beter al.
In augustus had ik deze knapperd alweer 2 jaar! Het rijden ging alweer zoveel beter, dat ik me zelfs alweer opgegeven had voor een B wedstrijdje. Deze werd door de vele regenval helaas afgelast.. Ik had, in samenspraak met mijn instructrice, echter al wél een L1 wedstrijdje opgegeven voor eind van augustus. Na lang wikken en wegen toch laten staan.
Helaas liep alles de avond ervoor toch een beetje in de soep, er zouden een aantal meiden komen helpen, maar helaas kreeg ik van hen allen de avond ervoor afmeldingen. Ik moest plots alleen op pad. Dat had ik vaker gedaan, maar voor het eerst na zo'n lange periode weer alleen op pad gaf me toch veel stress. Ik werd zelf de week ervoor ook ziek en was op de wedstrijddag wel weer opgeknapt, maar nog niet helemaal de oude. Met als gevolg dat Chiko na het inrijden de tank al leeg had. Ik reed 2 slechte proeven waarbij hij totaal niet meer aan mijn been was. Wonder boven wonder nog wel een winstpuntje, dus we waren toch L1+1!
September, een maand met veel leuke dingen op de planning! 2 wedstrijdjes en een fotoshoot. De wedstrijd van begin september werd helaas weer afgezegd, dit keer niet vanwege de regen, maar vanwege een hittegolf
Tjah, Nederland he
Foto door Marije Huiskamp fotografie
Zie onderstaand topic voor meer foto's:
https://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=53&t=2090413&p=109589257#p109589257
Daarnaast besloot ik dat mijn zadel niet meer bij ons paste. Ik had er zelf nooit echt fijn in gezeten (terwijl ik in het paszadel wél fijn zat) en ondanks meermaals opvullen bleef hij binnen no time weer naar voren vallen. Wat bleek bij de nieuwe zadelmaker: de boom was minstens 4/5cm te groot.. We kregen een leenzadel, waar Chiko zoveel ruimer onder wegstapte en ik zoveel fijner in zat. Na een paar weken proberen besloten dat dit zadel het mocht worden, maar wel een nieuwe variant. Deze is in bestelling en tot het nieuwe zadel binnenkomt rijden we door met het leenzadel.
2 dagen daarna stond onze 2e L1 wedstrijd gepland. Beide proeven gingen écht heel lekker, wat was ik trots. Dat werd zelfs beloond met 184 en 200 punten en een 2e prijs!
In oktober trainden we rustig verder. We gingen weer op wedstrijd, maar het ging niet heel lekker. De jury was het daarmee eens en helaas reden we geen winst. Vlak na deze wedstrijd liep Chiko niet helemaal rad. Mijn gevoel zei dat het niet iets ernstigs was, dus na veel overleg met de staleigenaresse en een aantal paardenvriendinnen toch eerst de fysio laten komen. Zij heeft hem behandeld en na de behandeling liep hij gelukkig weer helemaal goed! Hierdoor wel een wedstrijd af moeten zeggen, maar dat heb ik ervoor over. Een gezond paard is belangrijker!
In november was de 1e selectie. Toch wel even balen, zo vlak voor de 1e selectie dat hij niet helemaal rad was. Ik besloot het even aan te kijken, maar we zijn toch op pad gegaan. We reden weer 184, ookal voelde dat wel wat streng. Maar dik tevreden, want zo lang hadden we niet kunnen trainen. Midden november stond er weer een wedstrijd op de planning, maar die kon helaas niet doorgaan wegens wateroverlast. Het is toch wat met die wedstrijden van ons in 2023
Vlak daarna begon Chiko toch wat te kwakkelen. Het begon met dikke benen en een vochtbult onder z'n buik. Hij stond i.v.m. de regen en natte weilanden toch wat minder lang buiten op een dag dus ik dacht eerst dat het misschien daaraan lag, maar toen hij ook ineens mok kreeg, toch de DA laten komen. De mok was volgens haar gevolg van het virus, wat weer de oorzaak was van de dikke benen en de vochtbult. Dus we zijn gaan behandelen tegen mok.
In december was de vochtbult voldoene weg, deze zat op de singelplek dus Chiko heeft weer even stil gestaan. Wéér vlak voor de selectie Omdat de selectie 5 minuten trailerrijden was, besloten er gewoon voor te gaan. Met 192,5 heel tevreden, al voelde het voor mij niet als een hele fijne proef en voelde de score toch wat te hoog. De week erna gingen we voor de laatste selectie op pad, deze proef ging voor mijn gevoel vergelijkbaar met de week ervoor, maar de jury vond het geen winst waardig helaas..
Bij de 2e selectie was er een fotograaf aanwezig en deze heeft wat toffe plaatjes geschoten van ons!
De mok verbeterde niet naar mijn zin. Daarnaast kon ik ineens haren uittrekken.. Dat was voor mij reden genoeg weer contact op te nemen met mijn DA, maar die vond dat ik het tijd moest geven. Daar was ik het niet mee eens, we waren 2 weken verder. Daarom heb ik contact opgenomen met een andere DA voor een second opinion, conclusie: inderdaad mok, maar door de mokzalf die ik gekregen had kreeg schimmel de kans om te groeien en had ik een paard met schimmel op z'n benen.. Helaas werkte de shampoo die ik kreeg niet voldoende, de mokzalf die ik kreeg werkte wel. Intussen is Chiko geënt tegen schimmel en gaan we dus heel hard duimen dat dit ervoor gaat zorgen dat de schimmel weg is.
2024 gaat beginnen met een wedstrijdstop. Januari start ik even niet, we zitten op dit moment op een punt waar het even wat lastiger is en we even doorheen moeten, dus ik vind het wel even goed. Februari krijgen we als het goed is ons nieuwe zadel én heb ik een proefgerichte clinic opgegeven. Dus er staan alvast wat leuke dingen op de planning
Lang topic, cookies als je alles gelezen hebt. Hopelijk gaat 2024 voor ons een fijner jaar worden. We staan op een hele fijne stal intussen en het is écht een goede keuze geweest voor zowel mij als Chiko om te verhuizen. Ik heb een veel blijer paard en ik ben een veel blijere eigenaar!
Groetjes, Demi en Chiko
Ik ben vrij laat, maar beter laat dan nooit toch? Ik wil toch nog even terugblikken op ons 2023. Een jaar dat voor mij in het teken stond van verandering, met hoge pieken en lage dalen.
2023 begon in januari voor ons met revalideren en wennen aan ons nieuwe zadel. Chiko was begin december 2022 ingespoten in z'n beide knieën i.v.m. vocht. Hij toonde niet kreupel, maar in het rijden kwamen we gewoon niet vooruit. Daardoor gekozen hem toch na te laten kijken en dit is wat eruit kwam.
Ook kwam ons nieuwe zadel december 2022, heel fijn. Dus lekker mee trainen om te wennen! Na al een paar maanden waarin ik vond dat we eerder achteruit gingen i.p.v. vooruit, keek ik ernaar uit weer te kunnen gaan knallen.
In februari zette ik mijn vriendje op de foto. Met black friday had ik een nieuwe deken gekocht en ik wilde hem hier graag mee op de foto zetten.
Ook gingen we in februari weer op wedstrijd, met 196 en 197,5 en 2x een 1e prijs heel tevreden.
In maart hadden we sneeuw. Ik ben niet zo'n sneeuw fan, maar het was toch wel leuk om te zien.
Chiko leek er erg blij mee te zijn!
Deze maand gingen we opnieuw op wedstrijd, met 193 en 187 waren onze punten helaas wel wat lager wat mijn gevoel bevestigde: we gingen nog steeds niet echt vooruit in ons rijden..
In april trainden we rustig door. Ik probeerde samen met mijn instructrice vanalles, maar omdat het ook op stal niet helemaal lekker ging in periodes tussen mij en de staleigenaresse, zorgde dat bij mij voor veel stress. April was tevens de maand dat voor mij een hoop zou veranderen: ik stopte met fulltime werken en ging in plaats daarvan weer fulltime naar school.
Ondanks school had ik voor eind april nog weer een wedstrijdje opgegeven. Daar reden we 177 en 184.. Na het zien van die punten stortte ik in. Dit kon zo niet langer. We gingen écht alleen maar achteruit in plaats van vooruit, ik merkte het in meer dingen, maar onze wedstrijden bevestigden mijn gevoel helaas wel. Ik was voor de wedstrijd al vastbesloten dat dingen moesten veranderen, maar na de wedstrijd werd dit alleen maar meer.
In mei ging ik voor mezelf op een rijtje zetten wát er moest veranderen. Ik had voor mezelf besloten tijdelijk even geen wedstrijden meer te rijden, in ieder geval de druk er even af. Ik zocht naar tips om me ook in het zadel meer te kunnen ontspannen en kreeg hele nuttige tips. Ik ging met Chiko op pad naar zijn oude eigenaresse en tevens moeder van mijn beste vriendin. Even op een totaal andere locatie rijden en bij mensen zijn die me ontzettend steunen kon me een steuntje in de rug geven die ik misschien wel nodig had.
Foto door Flubberboot.
Ook gingen we in mei, na 4x te moeten hebben verplaatst, eindelijk op pad voor een lang gedroomde fotoshoot!
In dit topic zijn meer foto's te zien
https://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=53&t=2081265&p=108994141#p108994141
In juni reden we op stal mee met een onderling wedstrijdje. De weken daarvoor ging onze trainingen echt niet van een leien dakje, ik ben er meermaals afgevallen met een enkelblessure als gevolg (maar gewoon doorgaan uiteraard). Meermaals aangegeven dat ik liever niet meer mee wilde doen, maar mijn instructrice en tevens staleigenaresse vond dat we het best konden en ik liet over me heen lopen en deed dus toch mee. Onze dressuurproeven gingen niet zo lekker, maar daar had ik vrede mee, ik had uiteraard besloten dat ik best eens L1 kon proberen, ondanks dat de B al niet meer lukte. Niet mijn beste plan, maar ik had mezelf nog niet druk genoeg opgelegd toch? Na de dressuur kwam het springen, zowel Chiko als ik zijn geen springwonders. Ik vind het leuk, Chiko geloof ik wat minder.. Maar de 2 springtrainingen in de week voor de wedstrijd deed hij zó ontzettend zijn best en heb ik me dus toch over laten halen om ook een rondje te springen. Dat heb ik geweten. De eerste sprong, een kruisje van zo'n 20/30cm, besloot hij ergens halverwege de sprong dat hij toch niet wilde en draaide zich dus half om, waardoor ik (omdat ik in verlichte zit zat) er afkukkelde. Niks aan over gehouden verder, maar dat was wel de laatste druppel die ik nodig had om de emmer te doen overlopen. Ik heb nog braaf het rondje gesprongen en dat ging opzich best prima, maar ik wilde niet meer verder zo. Heb zelfs overwogen Chiko te kopen, want ik kon toch niet goed zijn voor hem?
In diezelfde maand ging de verstandshouding tussen de staleigenaresse en mij (vond ik) verder achteruit. Ik heb niet zoveel laten merken, maar merkte al veel langer dat ze dingen precies zo vertelde zoals het haar uitkwam. Ik had haar al wel vaker betrapt op leugens, maar dat waren kleine leugens die niks met de paarden te maken hadden. Tot juni 2023, toen begon ze óók over Chiko te liegen. Ik besloot dat ik écht weg moest en ging op zoek naar een nieuwe stal. Veel sneller dan verwacht vond ik die. In juni vertelde ik dus ook het nieuws, met knikkende knieën, aan de staleigenaresse. Direct een giga last van mijn schouders..
Juli begon met een vakantie voor mijzelf. Ik was al zeker 4/5 jaar niet meer op vakantie geweest en we hadden tickets voor Coldplay in Copenhagen en besloten er dus een midweek van te maken. Wat heb ik een stress gehad: verhuis ik Chiko vóór mijn vakantie en staat hij een week op een stal waar hij niemand kent? Of verhuis ik Chiko ná mijn vakantie en laat ik hem op de stal die hij kent, maar met een staleigenaresse die ik eigenlijk niet helemaal meer vertrouw..? Ik heb gekozen voor het laatste en heb een vriendinnetje gevraagd of ze elke dag even bij hem wilde kijken. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet weet of ik de juiste keuze gemaakt heb, want nadat ik terug kwam vond ik hem zelfs al afgevallen.. Hij bleek die week amper eten gehad te hebben..
Op 10 juli verhuisden we, met hulp van Flubberboot, naar onze nieuwe stal. Alsof hij het wist stapte hij zo in één keer de trailer op. Wat een opluchting. Eenmaal op de nieuwe stal hebben we hem even een uurtje laten wennen aan z'n stal en hem daarna lekker naar buiten gedaan. Hij heeft eerst alleen gestaan, een week later is hij samen gezet met een aantal pony's. Dat vond ik best spannend, Chiko is lang hengst geweest en kan niet makkelijk samen met andere paarden. Paardenmerries dekt hij bijvoorbeeld en met ruinen kan hij best ruw spelen. Maar dit ging zó goed! Pak van mijn hart, Chiko had paardenvriendjes! Ik was zó oprecht blij!
Bij een nieuwe stal hoorde ook een nieuwe instructrice. Met regelmaat les nemen vind ik heel belangrijk en eigenlijk vanaf moment 1 ging het rijden op de nieuwe stal zoveel fijner en beter al.
In augustus had ik deze knapperd alweer 2 jaar! Het rijden ging alweer zoveel beter, dat ik me zelfs alweer opgegeven had voor een B wedstrijdje. Deze werd door de vele regenval helaas afgelast.. Ik had, in samenspraak met mijn instructrice, echter al wél een L1 wedstrijdje opgegeven voor eind van augustus. Na lang wikken en wegen toch laten staan.
Helaas liep alles de avond ervoor toch een beetje in de soep, er zouden een aantal meiden komen helpen, maar helaas kreeg ik van hen allen de avond ervoor afmeldingen. Ik moest plots alleen op pad. Dat had ik vaker gedaan, maar voor het eerst na zo'n lange periode weer alleen op pad gaf me toch veel stress. Ik werd zelf de week ervoor ook ziek en was op de wedstrijddag wel weer opgeknapt, maar nog niet helemaal de oude. Met als gevolg dat Chiko na het inrijden de tank al leeg had. Ik reed 2 slechte proeven waarbij hij totaal niet meer aan mijn been was. Wonder boven wonder nog wel een winstpuntje, dus we waren toch L1+1!
September, een maand met veel leuke dingen op de planning! 2 wedstrijdjes en een fotoshoot. De wedstrijd van begin september werd helaas weer afgezegd, dit keer niet vanwege de regen, maar vanwege een hittegolf
Tjah, Nederland he Foto door Marije Huiskamp fotografie
Zie onderstaand topic voor meer foto's:
https://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=53&t=2090413&p=109589257#p109589257
Daarnaast besloot ik dat mijn zadel niet meer bij ons paste. Ik had er zelf nooit echt fijn in gezeten (terwijl ik in het paszadel wél fijn zat) en ondanks meermaals opvullen bleef hij binnen no time weer naar voren vallen. Wat bleek bij de nieuwe zadelmaker: de boom was minstens 4/5cm te groot.. We kregen een leenzadel, waar Chiko zoveel ruimer onder wegstapte en ik zoveel fijner in zat. Na een paar weken proberen besloten dat dit zadel het mocht worden, maar wel een nieuwe variant. Deze is in bestelling en tot het nieuwe zadel binnenkomt rijden we door met het leenzadel.
2 dagen daarna stond onze 2e L1 wedstrijd gepland. Beide proeven gingen écht heel lekker, wat was ik trots. Dat werd zelfs beloond met 184 en 200 punten en een 2e prijs!
In oktober trainden we rustig verder. We gingen weer op wedstrijd, maar het ging niet heel lekker. De jury was het daarmee eens en helaas reden we geen winst. Vlak na deze wedstrijd liep Chiko niet helemaal rad. Mijn gevoel zei dat het niet iets ernstigs was, dus na veel overleg met de staleigenaresse en een aantal paardenvriendinnen toch eerst de fysio laten komen. Zij heeft hem behandeld en na de behandeling liep hij gelukkig weer helemaal goed! Hierdoor wel een wedstrijd af moeten zeggen, maar dat heb ik ervoor over. Een gezond paard is belangrijker!
In november was de 1e selectie. Toch wel even balen, zo vlak voor de 1e selectie dat hij niet helemaal rad was. Ik besloot het even aan te kijken, maar we zijn toch op pad gegaan. We reden weer 184, ookal voelde dat wel wat streng. Maar dik tevreden, want zo lang hadden we niet kunnen trainen. Midden november stond er weer een wedstrijd op de planning, maar die kon helaas niet doorgaan wegens wateroverlast. Het is toch wat met die wedstrijden van ons in 2023
Vlak daarna begon Chiko toch wat te kwakkelen. Het begon met dikke benen en een vochtbult onder z'n buik. Hij stond i.v.m. de regen en natte weilanden toch wat minder lang buiten op een dag dus ik dacht eerst dat het misschien daaraan lag, maar toen hij ook ineens mok kreeg, toch de DA laten komen. De mok was volgens haar gevolg van het virus, wat weer de oorzaak was van de dikke benen en de vochtbult. Dus we zijn gaan behandelen tegen mok.
In december was de vochtbult voldoene weg, deze zat op de singelplek dus Chiko heeft weer even stil gestaan. Wéér vlak voor de selectie
Omdat de selectie 5 minuten trailerrijden was, besloten er gewoon voor te gaan. Met 192,5 heel tevreden, al voelde het voor mij niet als een hele fijne proef en voelde de score toch wat te hoog. De week erna gingen we voor de laatste selectie op pad, deze proef ging voor mijn gevoel vergelijkbaar met de week ervoor, maar de jury vond het geen winst waardig helaas.. Bij de 2e selectie was er een fotograaf aanwezig en deze heeft wat toffe plaatjes geschoten van ons!
De mok verbeterde niet naar mijn zin. Daarnaast kon ik ineens haren uittrekken.. Dat was voor mij reden genoeg weer contact op te nemen met mijn DA, maar die vond dat ik het tijd moest geven. Daar was ik het niet mee eens, we waren 2 weken verder. Daarom heb ik contact opgenomen met een andere DA voor een second opinion, conclusie: inderdaad mok, maar door de mokzalf die ik gekregen had kreeg schimmel de kans om te groeien en had ik een paard met schimmel op z'n benen.. Helaas werkte de shampoo die ik kreeg niet voldoende, de mokzalf die ik kreeg werkte wel. Intussen is Chiko geënt tegen schimmel en gaan we dus heel hard duimen dat dit ervoor gaat zorgen dat de schimmel weg is.
2024 gaat beginnen met een wedstrijdstop. Januari start ik even niet, we zitten op dit moment op een punt waar het even wat lastiger is en we even doorheen moeten, dus ik vind het wel even goed. Februari krijgen we als het goed is ons nieuwe zadel én heb ik een proefgerichte clinic opgegeven. Dus er staan alvast wat leuke dingen op de planning
Lang topic, cookies als je alles gelezen hebt. Hopelijk gaat 2024 voor ons een fijner jaar worden. We staan op een hele fijne stal intussen en het is écht een goede keuze geweest voor zowel mij als Chiko om te verhuizen. Ik heb een veel blijer paard en ik ben een veel blijere eigenaar!
Groetjes, Demi en Chiko
