Geplaatst 
Even ter info voor degenen die ons verhaal niet kennen. Fuego is een Andalusiër hengst die 12 jaar lang in Spanje heeft gestaan, de laatste jaren alleen maar verhandeld is geweest voor ik hem kocht en waardoor we in het begin nogal wat moeite hadden samen. Fuego heeft helaas chronische astma en zal niet meer beter worden, helaas hebben we dit jaar vaak voor de beslissing gestaan inslapen of niet, maar Fuego is een vechter en ik heb de allerbeste DA die er is dus Fuego is er nog!
Eind november hebben we Rambo erbij gekocht zodat die langzaam het stokje van Fuego kon gaan overnemen
In Januari ging nog alles zo goed als goed met Fuego, de tijd die we nog samen konden besteden onder het zadel wilden we nog even benutten en aangezien op de wei rijden niet meer grappig was op een gegeven moment, zijn we begonnen met het huren van een binnenbak, wat vond je het spannend, met de trailer, andere omgeving, andere paarden, maar wat ben je toch braaf en betrouwbaar
Nog lekker rijden op de wei, niks was te gek voor Fuego haha!
En zo reden we ook heerlijk in de binnenbak, je deed altijd meer dan je best!
Februari, een nieuwe paddock in aanbouw en naast de uitstapjes en ritjes lekker paard zijn, daarnaast nog een fotoshoot laten doen en ook m'n beide toppers samen op de foto
Aangekomen in maart, Rambo ging in training aangezien die toch groener bleek dan ik eigenlijk had gedacht
Des te meer tijd om weer te investeren in Fuego en de laatste ritjes met hem, in maart hebben we dan ook helaas ons laatste ritje gemaakt, hij gaf aan dat het niet meer ging dus hebben we afgezadeld en afgesloten met even los in de bak 
April is gekomen en de focus met rijden ging wat meer naar Rambo samen met degene die hem trainde.
En Fuego genoot lekker verder van z'n leven als pensionada
Ik had nog als droom ooit een bloesemshoot te laten maken dus toen m'n vaste fotografe vroeg of ik model wilde staan kon ik geen nee meer zeggen! Door een parkje midden in een woonwijk aan het fotohalster, langs een skatebaan waar ze aan het skaten waren en dan nergens van opkijken, wereldpaard
In mei begon de ellende steeds meer op te spelen helaas. Fuego werd in deze maand ook flink ziek en ik was ten einde raad. DA heeft flink meegedacht en uiteindelijk hebben we hem met een flinke dosis medicatie weer op de been gekregen
Toen kwam juni, ik zou bijna op vakantie gaan en ja hoor je ging weer achteruit, je laatste adem (letterlijk) kwam zo dichtbij, weer enorm bang om je kwijt te raken! Gelukkig door snel handelen van m'n DA hebben we hem snel weer kunnen helpen.
In juni tijdens mijn vakantie is nog een longspecialist, helemaal uit Frankrijk Fuego komen checken, DA had dit voor mij geregeld, heel lief! Zodat we wisten of het het einde was of dat we nog iets konden betekenen voor hem. Op aanraden van haar hebben we alles aangepast zodat hij geen last meer zou krijgen en we uiteindelijk ook konden stoppen met medicatie. Dus vanaf dat zij is gekomen woont Fuego 24/7 buiten.
In juli werden we weer iets positiever, Fuego begon zich door alle aanpassingen weer beter te voelen en hij mocht ook weer gedoseerd de wei op (mocht niet vanwege grote kans op hoefbevangenheid door de medicatie). Ik kreeg eindelijk weer m'n vrolijke Fuego terug te zien
Ik zag deze maand ook dat hij heel veel ingeleverd had door alles dus hier ook weer mee aan de slag gegaan en gelukkig glom hij mij binnen de kortste keren weer toe
Augustus had ik weer een heerlijk vrolijk paard
In september weer vaak gedacht dat hij niet lang meer zou hebben, we hadden een shoot gepland op de heide, ook een grote droom maar helaas door zijn toestand moeten afblazen en zijn we naast de wei foto's gaan maken, we zijn weer prachtig vastgelegd door onze vaste fotografe
Ook in oktober lieten we ons weer vastleggen en inmiddels namen we de social media pagina van onze fotografe ongeveer over door de vele shoots, maar ik wilde enorm graag nog mooie foto's nu het nog kon. Ook deze maand werd Fuego weer ziek, zieker dan ooit en begon ik mij echt af te vragen wanneer het genoeg was, DA om raad gevraagd nog één keer een hele zware antibiotica kuur begonnen en als hij dan niet opknapte of weer terug zou vallen dan was het klaar. Godzijdank krabbelde Fuego tóch weer op!
Vriendin is nog met mijn camera foto's komen maken omdat ik bang was dat ik hem moest laten gaan.
Daar zijn hele mooie foto's uitgekomen, lekker ongepoetst, spontaan, puur zoals we zijn
En we hebben er meteen nog een afscheidsshoot tegenaan gegooid omdat hij zo kritiek stond ...
Zo enorm trots op m'n knappe vriendje
November en December voeg ik even samen, ondanks ik besloten had om Fuego voor het natte en koude weer te laten inslapen is hij deze maanden juist wel goed doorgekomen. Het is toch wachten tot het weer mis gaat, maar tot die tijd genieten we van de momenten die we samen hebben, staat hij lekker dik en vies te wezen en kan hij lekker genieten van die laatste tijd waar hij gewoon paard mag zijn, want die tijd en dat paard zijn heeft hij echt enorm verdiend.
Wij wensen iedereen fijne feestdagen en hopelijk een heel mooi nieuwjaar!
Wij zijn blij dat we dit jaar samen mogen afsluiten, nooit verwacht aan het begin van het jaar dat we samen het einde van het jaar nog zouden halen.
Die kleine meent altijd dat hij de baas is