Geplaatst Het is dan altijd de vraag wanneer het verkocht zou worden.
Oud stalgenootje was al verhuisd en vol goede moed alvast gaan kijken begin november.
Ik wist het niet, mijn moeder net overleden dus ik kon geen beslissingen nemen.
Half december zei mijn gevoel... je moet weg hier ga weer kijken.
Ik kreeg 31 december te horen dat ik welkom was.
Toen 3 januari ging mijn auto stuk en konden we nog niet verhuizen.
Mijn lieve oud stalgenootje die daar al stond heeft ons 8 januari verhuisd.
Mando wist het, hij was zo sneu toen hij de trailer in moest dat ik de hele weg heb zitten janken.
Daar gaan we...
1:
Op zijn nieuwe stal werden we hartelijk ontvangen en daar stond hij in zijn stalletje als een hoopje ellende.
2:
Het was de eerste weken zo erg dat ik de dierenarts heb laten komen.
Hij stond gewoon strak van de spanning.
3:
Inge laten komen om hem ook te ondersteunen, gelukkig kon hij nog wel lachen hij is helemaal gek op inge.
4:
Langzaam aan begon hij iets te wennen.
Hier worden ze aan de hand buiten en binnen gezet en ze staan in een eigen paddock.
Hij begon ook na 3 maanden weer wat zichzelf te worden.
5:
Ik heb vooral veel gelongeerd en gewerkt aan de hand om zijn lijf weer goed en soepel te maken.
In maart de stoute schoenen aan getrokken en hem toch mee genomen op buitenrit met mijn lieve vriendinnetje Silby.
Een goede zet want hij was aan het genieten.
6:
Langzaam ging hij vooruit, eigen stukje om te wennen aan het gras er wordt zo fijn mee gedacht op deze stal.
Echt een gouden plekje.
7:
Langzaam aan gingen we ook weer lessen, nouja bejaardengym want ondertussen is hij al 20.
8:
Kreeg hij een leuk vriendinnetje die hem 1x per week rijdt en hem liefkozend croissantje of in deze december maand oliebol noemt.
9:
Hij is niet mee geweest naar het Veluwe weekend met de meiden, dit kon hij gewoon nog niet aan.
Lichamelijk en geestelijk niet.
Hij mocht wel mee maar het bos met de puppy paard van mijn vriendin.
Die keek zijn ogen uit de eerste keer en hij was een grote steun want echt... bomen eten je niet op, plassen vallen je niet aan en bos is leuk.
10:
Oktober kwam eraan en hij zat echt weer goed in zijn vel dus samen met vriendin weekend DrentsFrieseWold geweest.
Hij was doodmoe na 3 dagen rustig aan maar wat hebben we genoten.
Ik had echt na 9 maanden mijn blije ei en Pretletter weer terug.
11:
12:
En toen ineens kreeg hij een vriendje... Henk.
Een leuke haflinger van 22 jaar met de geest van 5.. net zo'n Pretletter als Mandootje.
Samen kunnen ze het zo goed vinden dat ze ook samen in 1 paddock staan.
Buurman en buurman, dezelfde geintjes en trekjes en vooral dezelfde humor.
13:
14:
Het was een raar jaar maar ik kan wel zeggen dat we ons gouden plekje hebben gevonden en Mando weer goed in zijn vel zit.
Verder willen we iedereen fijne dagen en een mooi 2023 toewensen.
Carpe Diem en blijf altijd lachen.
15:
Wat fijn dat ze maatjes zijn geworden. 
, nog fijne feestdagen gewenst 
, en nog fijne vele jaren toegewenst! 
