Het rijden was hier eigenlijk één groot compromis en hierna was het nog steeds heel vaak strijd. Ik heb toen een tijdje 1x per week wat rondjes door de bak gedaan, want door drukte met werk en geen motivatie, had ik geen puf en zin voor meer.
In 2020 begon het toch wel weer te kriebelen om echt aan de slag te gaan. Alle moed bij elkaar geraapt, nieuw zadel, nieuw hoofdstel/bit en vooral heel de trainingen volledig op de schop. Sindsdien trainen we onwijs hard en sinds dit jaar gaan we weer op wedstrijd. Zijn explosies zijn nog niet helemaal weg, maar ze zijn beter af te vloeien, waardoor zijn sterke punten nu wel goed tot uiting komen en we nu toch langzaam aan met winspuntjes thuis komen.
Afgelopen vrijdag waren we op wedstrijd in Someren en daar heeft Foto4U foto's van gemaakt.
Als ik dan het vorige topic en deze foto's vergelijk, ben ik zo trots op waar we nu staan
1:

2:

3:

4:

5:

6:

7:

8:

9:

Nu nog kiezen welke ik wil laten afdrukken op groot formaat
. Thuis loopt hij beter en met meer ontspanning. Zoals xmarliez het mooi zegt, moeten we toch ergens beginnen en we leren het alleen maar door te doen en kilometers te maken. Ik ben nu vooral wel heel blij dat we inmiddels zo de ring door kunnen in plaats van op zijn achterbenen, in zijn achteruit of als een kanon alleen maar keihard.