loez schreef:Poldermenner schreef:Wat een wereldpaard, als hij met al jou ongemakken nog zoveel voor je doet. Succes met trainen.
En andersom haha! Want zover ik altijd uit jullie topics haal is Sam ook echt niet het meest makkelijke paard!
Knap team zijn jullie

Sam is inderdaad niet het meest makkelijke paard, hij is niet perse stout, maar het komt allemaal erg nauw met hem. Rijtechnisch is hij veruit het moeilijkste paard dat ik al onder het zadel gehad heb ondanks dat hij puur kwa karakter ontzettend lief en braaf is.
Narya schreef:Top team, heb enorme bewondering van waar jij vandaan komt, en daarnaast ben je ook nog eens iemand die niet alleen inhoudelijk altijd goed commentaar heeft voor anderen, maar ook alle idealen in de praktijk brengt. Ga zo door, ziet er enorm vriendelijk uit

Dankjewel! Dat vind ik een heel mooi compliment.
Elisa2 schreef:Fijn filmpje hoor, het ziet er netjes uit! in dit filmpje zie ik eigenlijk hetzelfde als in de eerste, hij drukt zich op en dan z'n rug weg. Soms komt hij even een paar passen heel fijn en dan is hij er heel snel weer uit, inderdaad ook terug te zien bij de wissels. Als hij opkropt is dat ook een manier om onder de aanspanning en rek uit te komen omdat hij dat zo moeilijk vind. Ronder maar toch naar de hand toe blijven rijden is dan inderdaad de oplossing. (altijd neusje er uit) In laag en rond kun je zo ook verzameld laten galloperen, ik denk dat hij dat nodig heeft en van daaruit is het makkelijker om een wissel te springen dan bij alleen vw/nw als de aanspanning mist. Ik ben heel benieuwd! In ieder geval rijdt je heel netjes en vriendelijk en heerlijk op trens.
Ik denk als je hier doorheen bent en hij zich volledig overgeeft en durchlassig wordt dat je er bent, maar om daar te komen valt niet altijd mee. (zeker niet met dit soort karakterjes)
Ik snap het voorzichtige ook wel hoor, beter te voorzichtig dan andersom denk ik. Gebroken kaak heb ik ook weleens gehad bij een paard, dan leg je er niet graag een bit meer in inderdaad.
Vandaag even gewerkt met jouw tip (gisteren en eergisteren was mijn lijf te hard aan het protesteren van .. Nou niks eigenlijk. Het veulen is naar de opfok gegaan en we hebben daar natuurlijk een tijdje gestaan en dat kan mijn lichaam blijkbaar niet meer aan.
) maar vandaag dus even licht gereden. Het duurde even om te zorgen dat hij in dat lage en ronde ook die hand durfde aan nemen. Toen hij dat deed en ik in galop een wissel vroeg kreeg ik eerst een bok.
Dus gewoon rustig door gereden, terug dat lage en ronde op gezocht en opnieuw de vraag gesteld en toen sprong hij hem wel.
Nog niet perfect maar het voelde al veel soepeler en veel minder "onder me uit gesprongen". Kon nu ook blijven zitten.
Dus ga hier zeker mee verder werken.
Ik denk dat hij oprecht niet snapt dat ie ook kan wisselen zonder zich zo op te drukken.
Een tweede ding wat op viel, en wat misschien nog wel de grootste verandering was: Gewoonlijk in dat lage en ronde is hij wat onstabiel want hij is erg kijkerig en schrikkerig (hij schrok bv hard genoeg van Rêve die zich uit schudde dat hij op zij sprong om maar een ide te geven.
) dus hij wil dan regelmatig kijken en komt dan omhoog met dat hoofd. Eens ik hem echt fijn los daar beneden had dat hij daar ook op lengte bleef werd hij daar heel stabiel. Je zag aan zijn oren spel en voelde aan zijn hele manier van reageren dat hij totaal niet meer met de omgeving bezig was. 
Het was dus even zoeken eer ik hem daar echt fijn had maar eens hij daar kwam veranderde er een paar dingen ineens. Dus ik ga hier zeker mee verder werken.
Ik was een beetje bang om hem wat ronder in te stellen omdat ie vroeger dan achter de hand kroop. Maar ik denk door hem nu een tijd goed op lengte te rijden met die neus eruit, dat ik hem daar nu wel zo in kan krijgen dat hij die hand blijft volgen.
En die stap had ik tot vandaag dus nog niet durven zetten omdat ik bang was dat hij dan weer achter die hand zou gaan kruipen.