Helaas verliep deze outdoor periode niet zoals we hadden gehoopt. De wedstrijdjes waar we normaal gesproken aan mee zouden doen werden afgelast door de coroma. Ik besloot om mee te doen aan wat online wedstrijdjes. In het begin ging dit nog wel redelijk en behaalden we 2 (krappe) winstpuntjes maar mijn gezondheid ging achteruit en ik kon steeds minder goed trainen totdat ik eind juli zelfs 157.5 punten kreeg voor een proef waar eigenlijk niets fout ging zoals bokken, verkeerd of wreed rijden, nee, het was gewoon slecht en ik kon niet meer. Het kostte me zoveel energie en dit was het resultaat, ik vond het echt de grens en ben acuut gestopt. Ik dacht: er zijn nu 2 opties, of helemaal stoppen, of hulp vragen en het roer omgooien. Ik heb voor het 2e gekozen en mijn instructrice heeft haar een paar keer gereden en daarna reed zij haar eerst en daarna ik nog 15/20 min. Zo kon ik het beter vol houden en werd Vera weer 3 keer in de week getraind.
En toen kwam deze wedstrijd er weer aan. Ik had een vriendin die me overal mee wilde helpen en die ook met trailer kon rijden dus op zaterdag zijn we met de trailer op en neer geweest.
De proefjes gingen fijn maar zeker niet foutloos. Er stond best vaak "impuls" op mijn protocol dus ik nam mij voor om daar op zondag extra op te letten.
Op zondag dus dezelfde proefjes en mijn eigen doelen. Ik had zelf een veel fijner gevoel over de proefjes, veel actiever gereden en minder foutjes:
Mijn eigen doel was gehaald want op zondag stond er geen enkele keer "impuls" op mijn protocol. Uiteindelijk kregen we op zaterdag 185 en 189.5 punten en op zondag 181 en 188.5. 4 wintspunten dus en daarmee zijn we M1 startgerechtigd!
En binnen een ruime maand weer 30 punten omhoog gegaan qua rijden. Ik kan het nog niet alleen heb de hulp nog nodig maar dat zal ik moeten accepteren.
Vorig jaar was ik heen en terug gereden en ik had alles op alles gezet om zondag ook terug te kunnen rijden (17 km) en dat heb ik ook gedaan.
Daarna helemaal uitgeteld maar dat was het waard
Mooi die heide foto's 
